Ξαναζούμε ημέρες εντοπισμού μιας νέας «εγκληματικής οργάνωσης» περί τον Βαρουφάκη και τους συν αυτώ, και μάλιστα διαβολικότερης και δολιότερης της Χρυσής Αυγής, καθότι ο αρχηγός της δεν απειλούσε απλά το πολίτευμα (αυτό κάπως τρώγεται) αλλά το εθνικό μας νόμισμα (άκου θράσος βρε παιδί μου), δηλαδή το ευρώ!!! Την ίδια λυσσαλέα απαξιωτική, και πιθανότατα συκοφαντική, εκστρατεία, την οποία ζήσαμε στα μίντια ως «χρυσαυγειάδα», την ζούμε σήμερα ξανά ως «βαρουφακειάδα» εναντίον ενός ανθρώπου, η εκκεντρικότητα του οποίου θεωρήθηκε απειλή για το «σύστημα».
Η εκκεντρικότητα όχι ως εκκεντρικότητα καθεαυτή αλλά ως φορέας μηνυμάτων με τη δύναμη που έχει να δημοσιοποιεί πράγματα, «οράματα και θάματα», σε πολύ ευρύτερη κλίμακα από το «πεπερασμένο δέρας» της ελλαδίτικης υπάρξεως. Κοντολογίς ο φόβος για τις αλήθειες που μπορεί να αποκαλύπτει μόνον ο «τρελός του χωριού» ή επί το χριστιανικότερον ο «δια Χριστόν σαλός», ο εκάστοτε σαλεμένος ο οποίος απολαμβάνοντας συνήθως ασυλία λόγω της ψυχικής του διαταραχής, την έβγαζε λάδι μέχρι πρότινος, ακόμη και στο τσαρικό καθεστώς. Εκεί, τότε, στη μακρινή Ρωσία των τσάρων, η μόνη επιδεικνυόμενη ανοχή ήταν για τον τρελό του χωριού, τον «γιουροντίβι», και για τον γέροντα αναχωρητή, τον «στάρετς», τους καθ’ ημάς δηλαδή, τηρουμένων των αναλογιών, Βαρουφάκη και Παΐσιο.
Οι καιροί όμως άλλαξαν. Σήμερα πού-τσάρος; Έτσι, σε επίπεδο ανθρώπων που κινούν τα νήματα πίσω από τον πλανητικό μπερντέ, τόσο οι ποιμένουσες και διοικούσες ρωσονεοτσαρικές χριστιανοσυμμορίες (ο Πούτιν αντί για δισεκατομμύρια ευρωρούβλια μοίραζε στον λαχαζάνη και στη βλαχαβάνη εικονίτσες με τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ και τους παρακινούσε να κάνουν το σταυρό τους), όσο και οι αντίστοιχες ευρωσαράφικες της Εσπερίας (λέγε με Δρακουλέσκου), δεν μασάνε από κάτι τέτοια. Άλλα μασάνε.
Τι ακριβώς όμως έκανε ο Βαρουφάκης; Επίλεκτο μέλος του οικονομικού επιτελείου του τσάρεβιτς αλέξη, η «αυλή των θαυμάτων» του οποίου ήταν γεμάτη από παλαιοκομμουνιστικά παράσιτα, ρόζες, μιμόζες, λαφαζιζάνηδες, καταπράσινα πασοκόνια, κουστωδίες από «κιακερόνες» (φλύαρες και κακαρίζουσες) μπεμπέκες πασών των ηλικιών (η κυρία τασία εικάζω ότι θα πρέπει να είναι συνομήλικη με την Αφροδίτη της Μήλου), και κάποιες «αλλού γι’ αλλού» αλαφροΐσκιωτες, αλλά και χαϊκάληδες, τσακάληδες και χαΐνηδες επαναστάτες κραδαίνοντες βίτσες και παλαβίτσες, ο βαρουφόγιανης ήταν το νούμερο 1 του εν λόγω και έργω Διονυσιακού Θιάσου (ουδεμία σχέση με τον Διόνυσο Αττικής, όπου παιδιοθεν ανετράφη ο μικρός αλέξης).
Την στιγμή που οι «μπολσεβιριζαίοι» [είδος του φυτού bolshe-vicus syrizaius, κάτι σαν τον χοντρο-βίκο που γυρίζει και σ(φ)υρίζει], ετοιμάζονταν για την μεγάλη πατριωτική αρπαχτή (κατά το «μεγάλος πατριωτικός πόλεμος» του Στάλιν) αδειάζοντας τράπεζες και νομισματοκοπεία και τυπώνοντας δραχμορούβλια, ο ρομαντικός γιάνης αγιάνης των «Αθλίων» του Βίκτωρος Ουγκώ, εκτελώντας προφανώς εντολές, «τοις κείνου ρήμασι πειθόμενος», προσπάθησε στο μέτρο του δυνατού να εκπονήσει ένα εναλλακτικό νομισματικό καταπότι, σε περίπτωση που, παρά τις γονυκλισίες και τις παρακλήσεις μας (με τα τέσσερα, με τα τέσσερα, πολυχρονεμένοι μου αφέντες) για να παραμείνουμε γαντζωμένοι στο ευρώ, εκείνοι, οι γνωστοί ευρωνεφελίμ Θερναδιέροι, μας έστελναν αδιάβαστους χαρίζοντάς μας ένα αναπηρικό καροτσάκι, για να διαβούμε τον «ρουβίκωνα». Ζωΐτσα ακούς; Πες «ρουβίκωνα»!
Σε πρόσφατη πάντως συνέντευξη στον ουρανομήκη ΣΚΑΪ (καμία σχέση με «ουρανό» πολυτελούς αυτοκινήτου ή την «Ιερουσαλήμ του χρυσού», εβραϊστί «Γιερουσαλάϊμ σελ ζαχάβ», τουτέστιν το εθνικό εβραϊκό άσμα το αδόμενο την δεκαετία του ΄60 από την εθνική τους αοιδό Σουλύ Νατάχ και μετέπειτα εν χορώ ψαλλόμενο από τους κατατρεγμένους εβραίους των ναζιστικών στρατοπέδων συγκεντρώσεως στο «Ολοκαύτωμα», το αντικειμενικό και αδέκαστο ιστορικό φιλμ του Σπήλμπεργκ) ο τηρουμένων των αναλογιών ημέτερος Ιαβέρης, Γιάννης Πανούσης, έψεξε τον Γιάνη Αγιάνη Βαρουφάκη για την πρωτοβουλία του να επεξεργασθεί ένα τέτοιο σχέδιο, συγχαίροντας παράλληλα τον εαυτό του για την δική του πρωτοβουλία να εκπονήσει αντίστοιχο σχέδιο προστασίας των Αθηνών από ενδεχόμενες ταραχές όταν οι τράπεζες διετάχθησαν να κατεβάσουν ρολά, εν αγνοία του πρωθυπουργού, ο οποίος μάλιστα, όταν του το επέδειξε, σχολίασε σχετλιαστικά το πόνημά του λέγοντας: «πάλι αστυνομικές ιστορίες γράφεις Γιάννη;» (με δύο «νι» αυτός).
Με αυτά και με εκείνα ο Γιάνης Βαρουφάκης αναδεικνύεται σε χρήσιμο αποδιοπομπαίο τράγο, με τον τσύπριζα να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, τον ευρωτσίπρα «αθώα περιστέρα» σαν αυτή που αμόλησε ο ίδιος τα Θεοφάνεια στον Πειραιά, και τους ανά τον κόσμο σαράφηδες τους υπηρετούντες τον «Παγκόσμιο Μινώταυρο» (έργο του Γιάνη Βαρουφάκη μεταφρασμένο και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λιβάνη, 2012, διαβάστε το πριν απαγορευθεί και θα καταλάβετε «ίνα τι εφρύαξαν» οι περιπλανώμενοι και παραπλανώντες διεθνείς αργυραμοιβοί) να ζητούν την κεφαλή του «Ιωάνη» επί πίνακι, για να κλείσουν επί τέλους το στόμα του που εκθέτει στην «πλέμπα» τα σκοτεινά σχέδιά τους. Καμιά τηλεοπτική Σαλόμη («Σαλόμ αλέϊχεμ») δεν θα βρεθεί για να του το πάρει (το κεφάλι);
Γιάνης Βαρουφάκης, με ξυρισμένο «χρυσαυγίτικο» κρανίο α λα Κασιδιάρη, καταζητούμενος ως ύποπτος συγκρότησης «εγκληματικής οργάνωσης» με σκοπό την επιβολή εθνικοσοσιαλιστικού (ναζιστικού) οικονομικού μοντέλου στη χώρα μας, τη χώρα που γέννησε την ελευθερία, την δημοκρατία, και την πρόοδο, ρε γαμώ το!!! Το καθήκι!!! Δος τον αλέξη στο δικαστήριο της Χάγης, τον παλιομιλόσεβιτς. Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι πραγματικοί αριστεροί σοσιαλιστές: ο Χαφιέ Σολάνα και ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Άντε και σύντομα Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ!!!
Χρίστος Γούδης
Δημοτικός Σύμβουλος
με την «Ελληνική Αυγή»
στο Δήμο Αθηναίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου