Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*
Η ρεβάνς για τη στάση του Μοριά δεν έχει δοθεί ακόμη. Και ο λογαριασμός δεν έχει ακόμα πληρωθεί» ανέφερε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο κυβερνητικός εταίρος του κ. Ερντογάν αναφερόμενος στην Επανάσταση του 1821.
Ο κ. Μπαχτσελί, όμως, δεν διεκδικεί τα πρωτεία στη δημόσια έκφραση των δύο ιδεολογικών πόλων του τουρκικού αφηγήματος, ότι δηλαδή η «εξέγερση» του 1821 διοργανώθηκε από διεφθαρμένους και αιμοδιψείς εγκληματίες, που εξεγέρθηκαν ενάντια στη νόμιμη οθωμανική εξουσία, καθώς και ότι «οι Έλληνες δεν συνιστούν έθνος, αλλά αντιθέτως αποτελούν ένα συνονθύλευμα Βαλκάνιων μαζωματαραίων και συνεπώς δεν νομιμοποιούνται να έχουν εδαφικές διεκδικήσεις στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».
Ο κ. Μπαχτσελί, όμως, με τις δηλώσεις του έρχεται τελευταίος και καταϊδρωμένος στον διαγωνισμό «τουρκικότητας», επειδή οι ακαδημαϊκοί, οι δεξαμενές σκέψεις, οι πολιτικοί, τα κόμματα εξουσίας, οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες που χρηματοδοτούνται από το ελληνικό κράτος εκφράζουν το τουρκικό αφήγημα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Συνεπώς, οι δηλώσεις του κ. Μπαχτσελί δεν προκάλεσαν καμία εντύπωση στην Ελλάδα. Πράγματι, στο ίδιο μήκος κύματος με το τουρκικό αφήγημα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα».
Ένας άλλος, υφυπουργός, της Ν.Δ. αυτός, μας ενημέρωσε ότι «έχουμε δικαίωμα να καίμε την ελληνική σημαία» και έτερος νεοφώτιστος μας πληροφόρησε ότι «οι Έλληνες είναι παιδιά των Οθωμανών». Ο γνωστός τηλεοπτικός σταθμός επίσης, σε μια σειρά εκπομπών για το 1821, αφού επικεντρώθηκε στις σεξουαλικές επιδόσεις των αγωνιστών, ολοκλήρωσε το αφήγημά του με το πόσο επιβλαβής για τον Ελληνισμό ήταν η Επανάσταση του 1821, ισχυριζόμενος ότι οι Ελληνες από πολίτες μιας ανεκτικής και κοσμοπολίτικης αυτοκρατορίας έγιναν «Πελοποννήσιοι».
Επειδή όμως στην Ελλάδα ουδείς εκφέρει πολιτική ή ιδεολογική θέση με το αζημίωτο, οι κοινές θέσεις των ελληνικών και τουρκικών ελίτ για το ελληνικό έθνος και την επανάσταση σχηματοποιήθηκαν εντός του νεοταξικού πλαισίου της πολιτικής ορθότητας με τα χρήματα αφενός των ΜΚΟ, αφετέρου των ελληνικών, τουρκικών και ευρωπαϊκών «ερευνητικών προγραμμάτων».
Ο βαθμός επιτυχίας της τουρκικής διείσδυσης στην Ελλάδα ποσοτικοποιείται όχι μόνο από το ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού που τοποθέτησε την ελληνική σημαία στην ιδιοκτησία του την επέτειο των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως μέσω της παγκόσμιας πρωτοπορίας που κατέχει η Ελλάδα, δηλαδή με το να είναι η μοναδική χώρα του κόσμου από την οποία απουσιάζουν όχι μόνο τα εθνικά αμυντικά ερευνητικά προγράμματα, αλλά κυρίως ο εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης αμυντικής τεχνολογίας.
Η έλλειψη στρατηγικής και η αδυναμία υιοθέτησης εργαλείων αντιμετώπισης εθνικών κινδύνων μόνο τυχαίες δεν μπορεί να είναι. Οι πολιτικοί ταυτίζουν τη λειτουργία του κράτους με αυτήν των ΜΚΟ. Έτσι, οι κρατικοί οργανισμοί, όπως η Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας και το ΕΛΙΔΕΚ, απουσία πολιτικής εντολής και στρατηγικού σχεδιασμού, χρηματοδοτούν με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την επιστημονική έρευνα (όχι την τεχνολογική), σχεδιάζοντας επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα εντός του πλαισίου των «ψυχολογικών προβλημάτων μεταναστών και της σεξουαλικής ζωής της χελώνας καρέτα καρέτα».
Οι Έλληνες πολιτικοί, καθώς και οι αρμόδιοι υπουργοί, σε πλήρη αντίθεση με τα τεκταινόμενα σε άλλες χώρες, για ανεξήγητους λόγους, ουδέποτε αντιλήφθηκαν ότι η συνολική επιστημονική και τεχνολογική προσπάθεια μιας χώρας πρωτίστως επικεντρώνεται στον αμυντικό τομέα, ώστε τα χρήματα που δαπανώνται για να υπηρετούν την κοινωνία της γνώσης επενδύονται με σκοπό την επιβίωση της χώρας.
Σε διαφορά φάσης 180 μοιρών με την Ελλάδα, η Τουρκία έχει κινητοποιήσει το σύνολο του επιστημονικού και τεχνολογικού της δυναμικού για την ανάπτυξη της αμυντικής της βιομηχανίας. Οι πολιτικοί στην Τουρκία αντιλήφθηκαν ότι η κατάληψη του Αιγαίου και οι στρατηγικοί στόχοι της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να υλοποιηθούν χωρίς εθνική αεροναυτική τεχνολογία.
Στην Τουρκία, από το 2005 και μετά, μεταξύ άλλων, το ερευνητικό κέντρο TUBITAK κατόρθωσε να υλοποιεί και να συντηρεί ένα τεράστιο ερευνητικό πρόγραμμα σχεδίασης και κατασκευής εναέριων οχημάτων UAV, με αποτέλεσμα οι χειριστές τους από την ασφάλεια των μετόπισθεν να είναι σε θέση να χτυπούν ελληνικούς στόχους από 15 ή 25 χιλιόμετρα μέσω δορυφορικών ζεύξεων.
Επί τα χείρω, τα εναέρια οχήματα σύντομα θα είναι σε θέση να επιχειρούν σε αυτόνομους σχηματισμούς κορεσμού αεράμυνας. Αντίστοιχα σχήματα θα μπορούσαν να είχαν λειτουργήσει και στην Ελλάδα, αν υπήρχε η κατάλληλη πολιτική ποιότητα φαιάς ουσίας, ώστε οι πολιτικοί να είναι σε θέση να κατανοούν την κανονικότητα και το αυτονόητο.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου