Καθηγητοῦ Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἔρευνα και Στατιστική τοῦ ΤΕΙ Δυτ. Ἑλλάδος
Θὰ ἔχετε παρατηρήσει, ὅτι οἱ μνημονιακές κυβερνήσεις, συνέχεια μυξοκλαῖνε καὶ καταριοῦνται τὴν φοροδιαφυγή, ἀπολογούμενοι δῆθεν, ὅτι ὁ λόγος ποὺ ἀναγκάζονται νὰ σᾶς χώνουν φόρους εἶναι αὐτή· μιὰ μυστηριώδης καὶ μηδέποτε συλλαμβανομένη μέδουσα, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ὅλους ἐσᾶς ἤ ἀπὸ ὅλους ἐκείνους, ποὺ ἀνέχεσθε νὰ φοροδιαφεύγουν καί ἔτσι τό καημένο τό κράτος δέν ἔχει λεφτά νὰ πληρώςῃ τά ἔξοδα! Τό πιάσατε τό νόημα; ἐσεῖς φταῖτε γιὰ τὴν φορολογία, εἶσθε ἔνοχοι καὶ μέχρι νὰ συλληφθῇ αὐτή, πληρῶστε ἐσεῖς ὅλες τὶς δαπάνες. Τὸ γιατί δεν μπορεῖ νὰ «συλληφθῇ» δὲν ἐξηγεῖται!
Μιά κυρίαρχη κυβέρνηση κι’ὄχι δουλικό, δὲν χρειάζεται πραγματικά, τὰ φορολογικἀ ἔσοδα, ἄν ἐκδίδῃ τὸ δικό της νόμισμα, γιὰ νὰ δαπανήσῃ καί μάλιστα πρίν! Αὐτό ἀκούγεται παράλογο, ἐπειδή μᾶς ἔχουν έθίσει να πιστεύουμε ὅτι "οἱ φόροι πληρώνουν γιὰ τὶς κρατικές δαπάνες". Αὐτό ἰσχύει γιὰ ΟΤΑ για κράτη, ποὺ δὲν ἐκδίδουν τὸ νόμισμα ἤ γιὰ κράτη, χωρίς κυριαρχία, ὅπως τὰ περισσότερα τῆς εὐρωζώνης.
Θὰ ρωτήσετε: καλά δὲν πρέπει νὰ ἰσχύῃ ἴσα βάρκα ἴσα γιαλός; Αὐτο δὲν ἴσχυε ποτέ γιὰ κυρίαρχα κράτη. Εἰδικά μετὰ τὸν Β’ΠΠ καὶ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ρόλου τῶν Κεντρικῶν Τραπεζῶν, ἡ κρατική φορολόγιση χρησιμοποιεῖται α) στὴν δημοσιονομικὴ πολιτικὴ, γιὰ τὴν ρύθμιση τῆς ζήτησης καὶ τοῦ πληθωρισμοῦ, β) γιὰ τὴν κατανομή τοῦ πλούτου καὶ τοῦ εἰσοδήματος, γ)γιὰ τὴν πολιτικὴ ἐπιδότησης ἤ κυρώσεων ἐπιχειρήσεων, στρατηγικῶν ἤ βαρέων καὶ δ) γιὰ τὴν ἀποθάρρυνση τῶν λεγόμενων «ἁμαρτιῶν» (τσιγάρο, ἀλκοόλ, βενζίνα κτλ). Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ φορολογία λειτουργεῖ ἀντιστρόφως ἀνάλογα. Αὐξάνεται σὲ καλούς καιρούς καὶ μειώνεται στίς δυσκολίες. Μὲ σκοπό πάντα τὴν διατήρηση τῆς ἀπασχόλησης καὶ τῆς σταθερότητος τῶν τιμὼν.
Καὶ φυσικά, μὴν σᾶς παραμυθιάζουν ὅτι οἱ φόροι, ποὺ ἀρματωμένοι ἐφοριακοί θὰ συνοδεύουν, μετὰ τὰ γιουρούσια στούς πλούσιους καὶ σὲ σᾶς, θὰ πᾶνε στούς φτωχούς (ἀκούστηκε κι αὐτό, ἀπό τούς ἀμόρφωτους, οἰκονομικά καὶ ὄχι μόνο, κυβερνῶντες)! Δὲν λειτουργοῦν ἔτσι! Οἱ φορολογικές πληρωμές χρεώνουν τοὺς λογαριασμούς τῶν φορολογουμένων. Ποῦ πηγαίνουν οἱ πληρωμές φόρων; Πουθενά-χρεώνεται ἕνας τραπεζικός λογαριασμός καὶ ἀπὸ ἐκεῖ πᾶνε στόν ... Σείριο ἤ ... ὁπουδήποτε. Τὸ μόνο σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ φόροι δὲν πληρώνουν ὅλες τὶς δαπάνες καὶ δὲν μποροῦν νὰ πληρώσουν.
Όλα αὐτά ἀναγνωρίστηκαν ἀπό τὸν Beardsley Ruml, ὁ ὁποίος προήδρευε στὴν Ὁμοσπονδιακή Τράπεζα τῶν ΗΠΑ στὴ δεκαετία τοῡ 1940. Μάλιστα ἦταν ὁ «πατέρας» τῆς παρακράτησης φόρου εἰσοδήματος.
Σὲ σχετικό ἄρθρο του, ἔγραφε μεταξύ ἄλλων ὅτι «... Τα εθνικά κράτη δεν χρειάζονται πλέον φόρους για να βρουν τα μέσα για να καλύψουν τα έξοδά τους ». Τό γιατί δὲν διαδάσκονται αὐτὰ στὰ ευρωσχολειά, μπᾶς καὶ κατανοήσει ἡ κυβέρνηση τί σημαίνει φορολογία καί τί ἀκριβῶς παραβιάζει ἡ φοροδιαφυγή, ὥστε νὰ τὴν συλλάβῃ, παραμένει μυστήριο. Ἀντ’αὐτοῦ χαρατσώνει, ἐσᾶς, ἀπειλῶντας μέ κατασχέσεις.
Και ἐνῷ μὲ τά ἐθνικά νομίσματα, οἰ κεντρικές τράπεζες ἀναλαμβάνουν τὴν ὑποχρέωση ὄχι μόνο τῆς σταθερότητος, ἀλλά καὶ τῆς ἀπασχόλησης, γιὰ νὰ κινῆται ἡ οἰκονομία, καὶ μάλιστα εἶναι σταμπαρισμένη πάνω τους ἡ φράση «τό παρόν ἀποτελεῖ μέσον πληρωμῆς δημόσιου και ίδιωτικοῦ χρέους», στό εὐρώ ἔχουν ἐξαφανισθῆ. Γι’αυτό καὶ ἀφ’ἑνὸς σᾶς ἐξωπετᾶνε ἀπὸ τὴν ἐργασία, αὐξάνοντας δυσβάστακτα τούς φόρους, ἀφ’ἑτέρου δέχονται .... ὁτιδήποτε, γιὰ πληρωμή· κυρίως ἀκίνητα! Ἔτσι ποὺ οἱ κεφαλικοί φόροι τῆς ... Ὀθωμανικῆς αύτοκρατορίας, νὰ φαντάζουν πλέον, σὰν ... ψιλά γιά καραμέλλες.
Θέλετε νὰ ζῆτε σὲ τέτοιο κόσμο; Φυσικά αὐτό τό ὀργουελιανό, δὲν ἔχει ὡς ἐναλλακτική τὴν οἰκονομική ἀσυδοσία. Καὶ οἱ λόγοι φορολογίας, ποὺ παραθέσαμε, αὐτὴν ἀκριβῶς ἀποτρέπουν. Ὑπὸ τὴν προϋπόθεση δημοσιονομικῆς καὶ νομισματικῆς κυριαρχίας, ἤτοι νομίσματος. Καὶ τῆς ἀρχῆς τοῦ πρωτεύθυνου τῶν πολιτικῶν. Μὲ κατάσχεση περιουσίας, ἐξορία ἤ θἀνατο καὶ ὄχι κατ’ἀνάγκην μὲ αὐτὴ τὴν σειρά.
Θὰ ἔχετε παρατηρήσει, ὅτι οἱ μνημονιακές κυβερνήσεις, συνέχεια μυξοκλαῖνε καὶ καταριοῦνται τὴν φοροδιαφυγή, ἀπολογούμενοι δῆθεν, ὅτι ὁ λόγος ποὺ ἀναγκάζονται νὰ σᾶς χώνουν φόρους εἶναι αὐτή· μιὰ μυστηριώδης καὶ μηδέποτε συλλαμβανομένη μέδουσα, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ὅλους ἐσᾶς ἤ ἀπὸ ὅλους ἐκείνους, ποὺ ἀνέχεσθε νὰ φοροδιαφεύγουν καί ἔτσι τό καημένο τό κράτος δέν ἔχει λεφτά νὰ πληρώςῃ τά ἔξοδα! Τό πιάσατε τό νόημα; ἐσεῖς φταῖτε γιὰ τὴν φορολογία, εἶσθε ἔνοχοι καὶ μέχρι νὰ συλληφθῇ αὐτή, πληρῶστε ἐσεῖς ὅλες τὶς δαπάνες. Τὸ γιατί δεν μπορεῖ νὰ «συλληφθῇ» δὲν ἐξηγεῖται!
Μιά κυρίαρχη κυβέρνηση κι’ὄχι δουλικό, δὲν χρειάζεται πραγματικά, τὰ φορολογικἀ ἔσοδα, ἄν ἐκδίδῃ τὸ δικό της νόμισμα, γιὰ νὰ δαπανήσῃ καί μάλιστα πρίν! Αὐτό ἀκούγεται παράλογο, ἐπειδή μᾶς ἔχουν έθίσει να πιστεύουμε ὅτι "οἱ φόροι πληρώνουν γιὰ τὶς κρατικές δαπάνες". Αὐτό ἰσχύει γιὰ ΟΤΑ για κράτη, ποὺ δὲν ἐκδίδουν τὸ νόμισμα ἤ γιὰ κράτη, χωρίς κυριαρχία, ὅπως τὰ περισσότερα τῆς εὐρωζώνης.
Θὰ ρωτήσετε: καλά δὲν πρέπει νὰ ἰσχύῃ ἴσα βάρκα ἴσα γιαλός; Αὐτο δὲν ἴσχυε ποτέ γιὰ κυρίαρχα κράτη. Εἰδικά μετὰ τὸν Β’ΠΠ καὶ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ρόλου τῶν Κεντρικῶν Τραπεζῶν, ἡ κρατική φορολόγιση χρησιμοποιεῖται α) στὴν δημοσιονομικὴ πολιτικὴ, γιὰ τὴν ρύθμιση τῆς ζήτησης καὶ τοῦ πληθωρισμοῦ, β) γιὰ τὴν κατανομή τοῦ πλούτου καὶ τοῦ εἰσοδήματος, γ)γιὰ τὴν πολιτικὴ ἐπιδότησης ἤ κυρώσεων ἐπιχειρήσεων, στρατηγικῶν ἤ βαρέων καὶ δ) γιὰ τὴν ἀποθάρρυνση τῶν λεγόμενων «ἁμαρτιῶν» (τσιγάρο, ἀλκοόλ, βενζίνα κτλ). Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ φορολογία λειτουργεῖ ἀντιστρόφως ἀνάλογα. Αὐξάνεται σὲ καλούς καιρούς καὶ μειώνεται στίς δυσκολίες. Μὲ σκοπό πάντα τὴν διατήρηση τῆς ἀπασχόλησης καὶ τῆς σταθερότητος τῶν τιμὼν.
Καὶ φυσικά, μὴν σᾶς παραμυθιάζουν ὅτι οἱ φόροι, ποὺ ἀρματωμένοι ἐφοριακοί θὰ συνοδεύουν, μετὰ τὰ γιουρούσια στούς πλούσιους καὶ σὲ σᾶς, θὰ πᾶνε στούς φτωχούς (ἀκούστηκε κι αὐτό, ἀπό τούς ἀμόρφωτους, οἰκονομικά καὶ ὄχι μόνο, κυβερνῶντες)! Δὲν λειτουργοῦν ἔτσι! Οἱ φορολογικές πληρωμές χρεώνουν τοὺς λογαριασμούς τῶν φορολογουμένων. Ποῦ πηγαίνουν οἱ πληρωμές φόρων; Πουθενά-χρεώνεται ἕνας τραπεζικός λογαριασμός καὶ ἀπὸ ἐκεῖ πᾶνε στόν ... Σείριο ἤ ... ὁπουδήποτε. Τὸ μόνο σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ φόροι δὲν πληρώνουν ὅλες τὶς δαπάνες καὶ δὲν μποροῦν νὰ πληρώσουν.
Όλα αὐτά ἀναγνωρίστηκαν ἀπό τὸν Beardsley Ruml, ὁ ὁποίος προήδρευε στὴν Ὁμοσπονδιακή Τράπεζα τῶν ΗΠΑ στὴ δεκαετία τοῡ 1940. Μάλιστα ἦταν ὁ «πατέρας» τῆς παρακράτησης φόρου εἰσοδήματος.
Σὲ σχετικό ἄρθρο του, ἔγραφε μεταξύ ἄλλων ὅτι «... Τα εθνικά κράτη δεν χρειάζονται πλέον φόρους για να βρουν τα μέσα για να καλύψουν τα έξοδά τους ». Τό γιατί δὲν διαδάσκονται αὐτὰ στὰ ευρωσχολειά, μπᾶς καὶ κατανοήσει ἡ κυβέρνηση τί σημαίνει φορολογία καί τί ἀκριβῶς παραβιάζει ἡ φοροδιαφυγή, ὥστε νὰ τὴν συλλάβῃ, παραμένει μυστήριο. Ἀντ’αὐτοῦ χαρατσώνει, ἐσᾶς, ἀπειλῶντας μέ κατασχέσεις.
Και ἐνῷ μὲ τά ἐθνικά νομίσματα, οἰ κεντρικές τράπεζες ἀναλαμβάνουν τὴν ὑποχρέωση ὄχι μόνο τῆς σταθερότητος, ἀλλά καὶ τῆς ἀπασχόλησης, γιὰ νὰ κινῆται ἡ οἰκονομία, καὶ μάλιστα εἶναι σταμπαρισμένη πάνω τους ἡ φράση «τό παρόν ἀποτελεῖ μέσον πληρωμῆς δημόσιου και ίδιωτικοῦ χρέους», στό εὐρώ ἔχουν ἐξαφανισθῆ. Γι’αυτό καὶ ἀφ’ἑνὸς σᾶς ἐξωπετᾶνε ἀπὸ τὴν ἐργασία, αὐξάνοντας δυσβάστακτα τούς φόρους, ἀφ’ἑτέρου δέχονται .... ὁτιδήποτε, γιὰ πληρωμή· κυρίως ἀκίνητα! Ἔτσι ποὺ οἱ κεφαλικοί φόροι τῆς ... Ὀθωμανικῆς αύτοκρατορίας, νὰ φαντάζουν πλέον, σὰν ... ψιλά γιά καραμέλλες.
Θέλετε νὰ ζῆτε σὲ τέτοιο κόσμο; Φυσικά αὐτό τό ὀργουελιανό, δὲν ἔχει ὡς ἐναλλακτική τὴν οἰκονομική ἀσυδοσία. Καὶ οἱ λόγοι φορολογίας, ποὺ παραθέσαμε, αὐτὴν ἀκριβῶς ἀποτρέπουν. Ὑπὸ τὴν προϋπόθεση δημοσιονομικῆς καὶ νομισματικῆς κυριαρχίας, ἤτοι νομίσματος. Καὶ τῆς ἀρχῆς τοῦ πρωτεύθυνου τῶν πολιτικῶν. Μὲ κατάσχεση περιουσίας, ἐξορία ἤ θἀνατο καὶ ὄχι κατ’ἀνάγκην μὲ αὐτὴ τὴν σειρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου