Από τον Δημήτρη Αλειφερόπουλο
Δεν έτυχε, πέτυχε» είναι η ατάκα που χρησιμοποιούν υψηλόβαθμα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη, όταν τους απευθύνεται το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας αμέσως μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης προχώρησαν σε μπαράζ αμφιλεγόμενων και προκλητικών αποφάσεων με εθνομηδενιστικό χαρακτήρα.
Με τους δανειστές και το Μνημόνιο να έχουν κυριολεκτικά «κουρελιάσει» το κυβερνητικό αφήγημα της «αριστερής διακυβέρνησης» και της «επούλωσης των πληγών της κοινωνίας», ο σκληρός πυρήνας των «δικαιωματιστών» της Κουμουνδούρου έπρεπε να ικανοποιηθεί με αποφάσεις και πράξεις μηδενικού δημοσιονομικού κόστους, οι οποίες δεν θα χρειαζόταν να περάσουν από το κόσκινο και τους κόφτες των θεσμών. Πράξεις και αποφάσεις που θα… επούλωναν το πληγωμένο από τους δανειστές γόητρο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και θα ικανοποιούσαν τις μεταμοντέρνες ιδεοληψίες τους αναφορικά με τις έννοιες της πατρίδας, της εθνικής συνέχειας, της ιστορικής μνήμης, της αριστείας, της θρησκευτικής πίστης κ.ά.
Η απόφαση του Κώστα Γαβρόγλου -ο σημαιοφόρος στις μαθητικές παρελάσεις να προκύπτει από κλήρωση και όχι με βάση την αριστεία και τις μαθητικές επιδόσεις- δεν ήταν μία αποκλειστικά προσωπική επιλογή. Το Μέγαρο Μαξίμου είχε ανάψει εδώ και καιρό το πράσινο φως για την υλοποίηση αυτής της απόφασης από έναν υπουργό ο οποίος αποδεδειγμένα δεν θεωρεί τη σημαία ένα ύψιστο εθνικό σύμβολο, όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι σύντροφοί του στο κομματικό και το κυβερνητικό περιβάλλον.
Ενδεικτικό των μεθοδεύσεων είναι ότι η επίμαχη διάταξη για τη σημαία πέρασε με Προεδρικό Διάταγμα διότι, αν αποτελούσε άρθρο του νομοσχεδίου, ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος και το κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. πιθανότατα θα το καταψήφιζαν, προκαλώντας ενδοκυβερνητική κρίση. Οπως αποκαλύφθηκε αργότερα, στο επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα είχε συμπεριληφθεί και η «διαχρονική φαντασίωση» του πυρήνα των εθνομηδενιστών της Κουμουνδούρου για κατάργηση της πρωινής προσευχής στα σχολεία, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παρεμβαίνει τελικά και να την αναπέμπει.
Ο Κώστας Γαβρόγλου είναι κατά τους συντρόφους του ο «σωστός άνθρωπος στη σωστή θέση», καθώς στον προσωπικό του αξιακό κώδικα οι έννοιες της εθνικής μνήμης και του σεβασμού των συμβόλων και των συμβολισμών, όπως και οι έννοιες της θρησκευτικής πίστης βρίσκονται στις… τελευταίες θέσεις. Ο υπουργός Παιδείας, έχοντας γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, διατήρησε την τουρκική υπηκοότητα και έκανε χρήση των ευνοϊκών διατάξεων ώστε να μην υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του, εξαγοράζοντάς την. «Εχω γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη και όπως όλοι οι Ρωμιοί είχα τουρκική υπηκοότητα, έπρεπε να κάνω τη στρατιωτική μου θητεία στην Τουρκία, ήταν αρχές της δεκαετίας του '70, υπάρχει δικτατορία στην Τουρκία, αρνούμαι να πάω στον στρατό» παραδέχτηκε σε συνέντευξή του ο κ. Γαβρόγλου και, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, έκανε λόγο για «προσωπική επιλογή», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ήμουν στην Αγγλία, κάνω αίτηση για ελληνική υπηκοότητα, μου τη δίνουν και υπάρχει αυτός ο νόμος με τον οποίο οι Ελληνες του εξωτερικού μπορούν να εξαγοράσουν τη θητεία τους, είναι τόσο απλό».
Μάλιστα ο κ. Γαβρόγλου, αν και είναι κατά της «αξιολόγησης» ως κριτηρίου για την επιλογή σημαιοφόρου στα σχολεία, πρόλαβε να… «αξιολογήσει» εαυτόν για την επιλογή του να μην υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του στην πατρίδα της οποίας αργότερα έγινε υπουργός. Δεν πρόκειται για σκάνδαλο, «είναι σκανδαλάκι» είπε ο κ. Γαβρόγλου, ορίζοντας με τον δικό του αξιακό κώδικα τι είναι μεμπτό ή όχι, σκάνδαλο ή μη και τι προσβάλλει το «κοινός περί δικαίου αίσθημα» ή είναι κοινωνικά αποδεκτό.
Της απόφασης για τη σημαία είχαν προηγηθεί η διάταξη για το πανεπιστημιακό άσυλο, με σύσσωμη την αντιπολίτευση να ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για επαναφορά του καθεστώτος ανομίας και προστασίας παραβατικών πράξεων στους χώρους των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αλλά και το θολό, ομιχλώδες, έως και σκοτεινό τοπίο των εξαγγελιών του υπουργού για τις αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής των μαθητών στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Καθώς φαίνεται, το νέο «πεδίο δόξης λαμπρό» για τον υπουργό Παιδείας είναι οι αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις, καθώς μέχρι τώρα έχει καταθέσει αποσπασματικές και αντικρουόμενες προτάσεις, που δεν βασίζονται σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρύθμισης, προκαλώντας αγωνία σε χιλιάδες οικογένειες και παίζοντας με το μέλλον των νέων παιδιών που περιμένουν να μάθουν τελικά τι θα ισχύσει.
Τη μια καταργούνται οι πανελλαδικές, μια δεν καταργούνται, μια θα αλλάξουν σε τρία χρόνια και μια -όπως είπε την περασμένη Τρίτη- θα αλλάξουν σε πέντε χρόνια (!).
Ποια Β' και Γ' λυκείου; Καλύτερα είναι τα ποτά το σαββατόβραδο
Ενδεικτική του πρίσματος μέσα από το οποίο βλέπει ο κ. Γαβρόγλου την προσπάθεια των νέων ανθρώπων να γίνουν κάτοχοι ενός πτυχίου είναι η μνημειώδης αναφορά στα τέλη Μαΐου στη Βουλή, όταν επέμεινε ότι οι τελευταίες δύο τάξεις του λυκείου δεν υφίστανται παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά, συνδέοντας τις πανελλαδικές ακόμα και με... ποτό το βράδυ του Σαββάτου. «Αυτές οι εξετάσεις τυραννάνε τα 18χρονα, που δεν μπορούν να πάνε για ένα ποτό το Σάββατο το βράδυ, δεν μπορούν να ερωτευτούν όταν είναι στην τρίτη λυκείου»!
Για τον κ. Γαβρόγλου και τον πυρήνα της Κουμουνδούρου η τύχη, ο κλήρος και το ποτό τα σαββατόβραδα φαίνεται πως αποτελούν τον πολιτικό, ιδεολογικό και… επιστημονικό προσανατολισμό τους. Και είναι απορίας άξιον, καθώς ο ίδιος δεν βρέθηκε ούτε από τύχη ούτε από κλήρο ούτε «πίνοντας ποτά» να έχει σπουδάσει Φυσική στα πανεπιστήμια του Λάνκαστερ, του Κέμπριτζ και του Λονδίνου από όπου έλαβε το διδακτορικό του και στη συνέχεια να διδάξει στο Εθνικό Μετσόβιο, στα πανεπιστήμια Πατρών, Κέμπριτζ, Χάρβαρντ, ΜΙΤ, Βοστόνης κ.ά.
Πηγή "Δημοκρατία"
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου