16 Δεκεμβρίου 2016

Καληνύχτα Κεμάλ, η χώρα που έφτιαξες σε λίγο δεν θα υπάρχει!

Του Γιάννη Παναγιωτόπουλου* 

O Κεμάλ ήταν ο σκύλος της αδελφής του πατέρα μου στο χωριό... χρειάστηκαν κάποια χρόνια για να συνειδητοποιήσω την πραγματική σχέση του ονόματος με την ιστορία. Ίσως, η πιο σίγουρη στιγμή αυτής την σχέσης ήταν στα «ξεχώματα» του παππού μου, όταν πλένοντας τα κόκαλα με κρασί ξεχώριζαν καθαρά τα σημάδια από την Μικρά Ασία.

Ο παππούς είχε τραυματιστεί τρεις φορές εκεί. Παλιές ιστορίες, ξεγραμμένες από πολλούς. 
Τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (1881-1938), τον ξανασυνάντησα στα βιβλία της ιστορίας, και στις άπειρες εικόνες του στους δρόμους της Πόλης, κάθε φορά που ο δρόμος με έφερνε σε αυτήν, την πόλη που πάντοτε ήταν το κέντρο του ενδιαφέροντός του. 

Ο Κεμάλ δημιούργησε ένα κοσμικό κράτος, διαρρηγνύοντας κάθε δεσμό με το οθωμανικό παρελθόν. Απομάκρυνε από τον θρόνο τον τελευταίο Σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ´ (1918-1922), και λίγo αργότερα κατήργησε το Χαλιφάτο, δηλαδή τη θρησκευτική ηγεσία του Ισλάμ, εξορίζοντας τον τελευταίο χαλίφη Αμπντούλ Μετζίτ Β´ (Μάρτιος 1924) και διακόπτοντας έναν ιστορικό θεσμό που ανάγεται στον Μωάμεθ και είχε περάσει στους Οθωμανούς σουλτάνους το 1517 επί Σελίμ Α´ (1512-1520), μετά την κατάληψη της Αιγύπτου από αυτούς. 

Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι η σημερινή Τουρκία είναι το δημιούργημα του Κεμάλ; Η Τουρκία ως κράτος δεν ήταν και δεν επιθυμούσε να είναι διάδοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και αυτό την διέσωσε. Οι μεταρρυθμίσεις και η πολιτική στάση των διαδόχων του Κεμάλ, επέτρεψαν η χώρα τους ουσιαστικά να μην εμπλακεί σε κανέναν μεγάλο πόλεμο μετά το 1922.

 Πως ηττήθηκε η Ελλάδα το 1922 

Είναι γνωστό ότι η ήττα των Ελλήνων στην Μικρά Ασία (1922) δεν ήταν το αποτέλεσμα μόνο της στρατιωτικής ικανότητας της τουρκικής ηγεσίας, αλλά της αμέριστης συμπαράστασης σε στρατιωτικό υλικό και όχι μόνο, της τότε Σοβιετικής Ένωσης προς τον Κεμάλ, η οποία προηγήθηκε των συνθηκών Μόσχας (16.3.1921), Καρς (16.10.1921) και Άγκυρας (2.1.1922). Με αυτές τις Συνθήκες οι Μπολσεβίκοι εξασφάλισαν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στα στενά, ενώ ο Κεμάλ πέτυχε την αναγνώριση της κυβέρνησής του, διασφαλίζοντας τη «λήθη» για τα εγκλήματα των Νεότουρκων στην Ανατολία (όπως η γενοκτονία των Αρμενίων).

Η αλήθεια είναι ότι την Ελληνική Εκστρατεία υπονόμευσαν εξίσου δραστήρια σε διαφορετικές συμφωνίες με την κεμαλική κυβέρνηση τόσο η Ιταλία (Συμφωνία Ρώμης, 13.3.1921), όσο και η Γαλλία (Συμφωνία Άγκυρας, 20.10.1921). Η στρατιωτική ήττα του Ελληνικού Στρατού ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη. 

Η Τουρκία πέτυχε με την Συνθήκη της Λωζάνης (24.7.1923) στο τέλος να διασφαλίσει πολλαπλάσια εδάφη από αυτά τα οποία είχε κερδίσει με τη δύναμη των όπλων. Η Συνθήκη της Λωζάνης προσδιόρισε με ακρίβεια τα σύνορα της νέας χώρας, που ονομάστηκε Τουρκία, παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη στον Κεμάλ και απέτρεψε τη δημιουργία του Κουρδικού κράτους που προέβλεπε η Συνθήκη των Σεβρών (10.8.1920). 

Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η πολιτική ηγεσία της γείτονος χώρας εδώ και περισσότερο από ενάμιση χρόνο, έχει αναπτύξει δραστήρια την ρητορική αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάνης. Οι όροι της Συνθήκης τηρήθηκαν με μεγαλύτερη ευλάβεια από όλους τους άλλους συμβεβλημένους, παρά από την ίδια την Τουρκία. Εντούτοις, η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης γίνεται για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο και με τόσο μεγάλη ένταση. Στην πραγματικότητα, όμως, η τουρκική ηγεσία αμφισβητεί την ιδρυτική Συνθήκη με την οποία δημιουργήθηκε το κράτος το οποίο εκπροσωπεί.

 Πολλοί έχουν πλεον ενδοιασμούς για την ισχύ της Τουρκίας 

Η σημερινή πολιτική ηγεσία της Τουρκίας, με εμπνευστή τον Πρόεδρό της Ερντογάν, υπονομεύει το ίδιο το Τουρκικό κράτος, καθώς διέπραξε σειρά στρατηγικών λαθών, τα οποία έχουν φέρει τη χώρα τους στο χείλος της καταστροφής, ειδικά όταν όλα έδειχναν ότι δεν υπήρχε τίποτε που να μπορεί να αναχαιτίσει την άνοδο της τουρκικής οικονομίας και την πολιτικοστρατιωτική της ισχύ στην περιοχή. 

Η Βαλκανική πολιτική της διακυβέρνησης Ερντογάν είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Στόχευσαν στη δημιουργία «προγεφυρωμάτων» και παράλληλα στην καλλιέργεια πολλαπλών τριβών στις διμερείς σχέσεις των κρατών της περιοχής. Αυτή η πολιτική έχει θέσει σε σοβαρό κίνδυνο αστάθειας τους υποτιθέμενους συμμάχους της Τουρκίας, αφού υπάρχουν ακόμη πολιτικές ηγεσίες, που αφρόνως συνεχίζουν να υπηρετούν τα υποτιθέμενα συμφέροντά της. Αυτές, όμως, οι πολιτικές μόνο περιπέτειες γεννούν για τους υπηρετούντες, κάτι το οποίο η εκ δυσμάς μεγάλη δύναμη τους επεσήμανε με τον πιο εύσχημο τρόπο. Η «ανάγνωση» της Ελλάδας μονοδιάστατα και μόνο μέσα από την οικονομική κρίση την οποία διέρχεται, είναι μεγάλο λάθος. Επιπλέον, η Τουρκική ηγεσία θα έπρεπε να δει τη συμπεριφορά των «συμμάχων» της το βράδυ του πραξικοπήματος, και ίσως έτσι να συνειδητοποιήσει ότι από τότε δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν ενδοιασμούς για την ισχύ της. 

Ταυτόχρονα, η πολιτική της Τουρκίας στο κουρδικό ζήτημα είναι ανερμάτιστη. Η επιθυμία της τουρκικής ηγεσίας να καρπωθεί τα πετρέλαια της Μουσούλης, ανέτρεψε τη σώφρονα πολιτική διαπραγμάτευσης και παροχής λίγων αλλά ουσιαστικών πολιτικών δικαιωμάτων στον Κουρδικό λαό. Η πρόσφατη φυλάκιση του Σελαχατίν Ντεμίρτας, ουσιαστικού πολιτικού ηγέτη των Κούρδων, δημιουργεί έναν ήρωα και τον αναδεικνύει σε φυσικό μελλοντικό ηγέτη του υπό ίδρυση Κουρδικού κράτους. Η βία γεννά βία, όπως αποδεικνύουν και τα τελευταία γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη, ενώ η δημιουργία ενός νέου κράτους στην περιοχή δείχνει να είναι πολύ κοντά.

 Εχει στρατιωτικές δυσκολίες στην Συρία 

Το μεγαλύτερο, όμως, από όλα τα λάθη της παρούσας τουρκικής ηγεσίας είναι η εμπλοκή στη Συρία. Ο Ερντογάν και το επιτελείο του, όταν ανέλαβαν τη διοίκηση της Τουρκίας, είχαν ορθώς αναγνώσει το πολλαπλά μεγάλο κόστος που είχε η διατήρηση του κατοχικού στρατού στην Κύπρο. Η εμπλοκή στη Συρία όπως ξεκίνησε, όπως συνεχίστηκε και όπως εξελίσσεται, δείχνει ότι τελικά δεν διδάχθηκαν τίποτε από το Κυπριακό πρόβλημα. Τα πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί η εμπλοκή αυτή και η επιδιωκόμενη παράτασή της, κάνει την Κύπρο να φαντάζει ως παρωνυχίδα μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων που η τουρκική κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει στο νέο μέτωπο που άνοιξε.  

Και το ερώτημα είναι εάν έχει η Τουρκία τα πολιτικά αποθέματα που απαιτούν οι περιστάσεις, γιατί παρά τους λεονταρισμούς η δυσκολία στην πρόοδο των επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού άλλα δείχνει!  

Εν τέλει το ερώτημα είναι απλό, τι θέλει σήμερα ο Ερντογάν; Η απάντηση είναι περισσότερο από προφανής, όπως φαίνεται και από τις τροπολογίες που εισήγαγε η τουρκική κυβέρνηση για να μεταβάλει το Πολίτευμα της χώρας. Ο σημερινός Τούρκος Πρόεδρος επιθυμεί στο νέο θεσμικό πλαίσιο που επιχειρεί σταδιακά να δημιουργήσει, να καταστεί η μόνη εξουσία της χώρας του, «ισόβιος» και να περιβάλλει το κύρος της θέσης του με το αξίωμα του Χαλίφη, ώστε να διασφαλίσει τα κληρονομικά δικαιώματα των απογόνων του. Ως εξ τούτου ο Ερντογάν επιθυμεί να γίνει «κανονικός» σουλτάνος, και όχι κατ᾽ ευφημισμό. Και για να το πετύχει δεν θα διστάσει ακόμη και μια πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα, αφού αυτό θα αποτελούσε πολιτική ήττα της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, τους οποίους δεν αντιμετωπίζει ως φίλους εδώ και καιρό.

 Tα κράτη που θα προκύψουν 

Ο Ερντογάν επομένως για να υλοποιήσει τους στόχους του, θα πρέπει να «διαλύσει» τη σημερινή Τουρκία και είναι μονόδρομος για αυτόν να καταγγείλει τη Συνθήκη της Λωζάνης. Τότε, όμως, θα έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και θα καταλήξει για μια ιδεοληψία να κυβερνά το μικρό Σουλτανάτο της Άγκυρας, και εάν τελικά το καταφέρει και αυτό. Το νέο κράτος της Ανατολίας που θα προκύψει θα έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι μια ισλαμική δημοκρατία που θα κυβερνάτε από τους ιμάμηδες, πνευματικά τέκνα του Φεχτουλά Γκιουλέν, παρά από τον Ερντογάν και τους απογόνους του. 

Τότε οι ευθύνες των πολιτικών ηγετών της Τουρκίας θα είναι τεράστιες, κυρίως προς τον λαό τους, γιατί η νέα πραγματικότητα θα γεννηθεί μέσα από μια καταστροφή και έναν αιματηρό πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας τους. Αυτοί θα έχουν ανοίξει με την άφρονα πολιτική τους τον δρόμο για τη δημιουργία του μεγάλου Κουρδικού κράτους, αλλά και πολλών άλλων Κρατών στην περιοχή. 

Το συμφέρον της Τουρκίας είναι να υπερασπιστεί ως ιερό κείμενο τη Συνθήκη της Λωζάνης, εάν πράξει το αντίθετο μπορεί να αποκαθηλώσει τις φωτογραφίες του Κεμάλ, αλλά θα χάσει όλα όσα αυτός πέτυχε, και θα ολοκληρώσει την επίλυση του ανατολικού ζητήματος, με την αναγκαία για την εξέλιξη κάθε πράγματος ιστορική καθυστέρηση, αλλά τότε η Τουρκία δεν θα υπάρχει! 

*Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος είναι Επίκ. Καθηγητής Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας, στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διετέλεσε Γεν. Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης, πολιτεύεται με τη ΝΔ.

πηγή



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 4:30 μ.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.