21 Δεκεμβρίου 2016

Μια ναζιστική Ευρώπη. (μέρος 1ο)

«Μην χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.»Bertolt Brecht ( Όταν είδε τον κόσμο στις πλατείες των πόλεων να πανηγυρίζει για το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου). 

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Kαθώς μπήκαμε στην αντίστροφη μέτρηση για να αποχαιρετήσουμε το 2016, μια χρονιά με εκπλήξεις και ανατροπές, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται τι θα μας φέρει η νέα χρονιά τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Βρετανία τον περασμένο Ιούνιο αλλά και η παραίτηση Ρέντσι εξαιτίας της αποτυχίας του να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση μέσα από το Ιταλικό δημοψήφισμα δείχνουν πως η Ευρώπη και, κυρίως οι πολίτες της, αντιδρούν στην γερμανική μπότα και την οικονομική λιτότητα που επιμένουν να επιβάλλουν οι Γερμανοί.

Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε μαζί με το ευρωιερατείο των Βρυξελλών και τους τεχνοκράτες του Euroworking group αποτελούν τους ηθικούς αυτουργούς του αποτροπιασμού που νιώθουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Και η οργή αυτή είναι πολύ πιθανόν να εκφραστεί τον ερχόμενο Μάρτιο στην Ολλανδία, την Άνοιξη στην Γαλλία και το ερχόμενο Φθινόπωρο στις γερμανικές κάλπες. Πολλοί πλέον αναλυτές μιλούν για την γερμανική/ναζιστική Ευρώπη καθώς η Γερμανία δεν διστάζει να οδηγήσει στον χαμό για μια ακόμη φορά, μέσα από την οικονομική λιτότητα αυτή τη φορά, τη Γηραιά Ήπειρο.

Τόσα χρόνια μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ και το τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, μια μαύρη σκιά πλανάται πάνω από την Ενωμένη Ευρώπη, μια σκιά που αποτελεί θεωρία συνωμοσίας για πολλούς και αντικειμενική πραγματικότητα για άλλους. Πρόκειται για τη σκιά της διάδοχης κατάσταση του Großdeutsches Reich, όπως αποκαλούσε το Ναζιστικό Κόμμα του Χίτλερ τη Μείζων Γερμανική Αυτοκρατορία κατά την περίοδο 1933-1945. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα Τέταρτο Ράιχ (Viertes Reich) ως αποτέλεσμα των προσπαθειών των Γερμανών να επιστρέψουν στην ευρωπαϊκή εξουσία και να πραγματοποιήσουν το όνειρο του Καρλομάγνου, του αποκαλούμενου και pater Europae (πατέρας της Ευρώπης) μέσα από μια πανίσχυρη γερμανική αυτοκρατορία που θα ενοποιήσει την Ευρώπη, δια ξίφους ή χρημάτων, εκμεταλλευόμενοι την αμφιλεγόμενη θεωρία του Sonderweg (που στη κυριολεξία σημαίνει ειδικό μονοπάτι),μια θεωρία που, κατά την άποψή τους, είναι αυτή που ξεχωρίζει τους Γερμανούς από τα υπόλοιπα έθνη.

Η θεωρία του Τέταρτου Ράιχ για μια Γερμανική Ευρώπη βασίζεται σε έγγραφο που αποχαρακτηρίστηκε το 2009 και παρουσιάστηκε από το δημοσιογράφο και συγγραφέα Adam Lebor με την κωδική ονομασία Red House Report. Το έγγραφο αποκαλύπτει τις προθέσεις των Γερμανών βιομηχάνων να συνεχίσουν την κυριαρχία τους, με οικονομικά μέσα αυτή τη φορά και όχι με όπλα, μετά την ήττα της Γερμανίας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με σκοπό μια νέα «ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία». Η έκθεση Red House Report, που αριθμούσε τρεις σελίδες, συντάχθηκε στις7 Νοεμβρίου 1944 από το 2o Γραφείο του Γενικού Επιτελείου Γαλλίας (Μυστικές Υπηρεσίες της χώρας), με την ένδειξη «απόρρητο» και στάλθηκε σε αντίγραφο από Βρετανούς αξιωματούχους στον Cordell Hull, υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Το θέμα της έκθεσης ήταν τα σχέδια των Γερμανών βιομηχάνων να συμμετάσχουν σε μυστικές οικονομικές δραστηριότητες μετά την ήττα της Γερμανία μέσω ροής κεφαλαίων προς ουδέτερες χώρες. 
Σύμφωνα με την έκθεση στις 10 Αυγούστου του 1944 οι σημαντικότεροι Γερμανοί βιομήχανοι με συμφέροντα στην Γαλλία, συναντήθηκαν στο Maison Rouge Hotel, στο Στρασβούργο. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο δρ. Scheid, διευθυντής της εταιρείας Heche (Hermandorff & Schonburg) που κατείχε το αξίωμα του SS Obergruppenfuhrer (πρόκειται για την υψηλότερη ανάθεση στην κατάταξη των SS που μεταφράζεται ως ηγέτης ανώτερης ομάδας). Η θέση του Scheid ήταν περισσότερο τιμητική (δεν είχε τη δυνατότητα στρατιωτικών εντολών) Ο ίδιος υπήρξε διευθυντής πολλών εταιρειών,τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ είχε διασυνδέσεις με τις Krupp, Rohling, Messerschmidt, VW και την Standartenführer Kurt Becher. Φαίνεται πως αναφορά για τις κινήσεις του έδινε μόνο στον Heinrich Himmler (αρχηγό των SS). 

Ο Scheid ήταν ο άνθρωπος που κανόνιζε την μεταφορά εκατομμυρίων Reichsmark (το νόμισμα της Γερμανίας από το 1924 ως το 1948), χρήματα δηλαδή που είχαν κλαπεί ή κατασχεθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, σε λογαριασμούς σε τράπεζες της Ελβετίας. Οι κινήσεις αυτές του Scheid ήταν άκρως μυστικές και γνωστές μόνο σε λίγους στην ιεραρχία του Ναζιστικού Κόμματος. Όπως αναφέρεται στην έκθεση ο Scheid στη περιβόητη συνάντηση ήρθε σε επαφή με 10 άτομα, τα οποία εκπροσωπούσαν τις μεγαλύτερες γερμανικές επιχειρήσεις (Volkswagen, Krupp, Messerschmitt) καθώς και με αξιωματούχους των υπουργείων Ναυτιλίας και εξοπλισμών. 

Ο Scheid τους δήλωσε ότι ο πόλεμος χάθηκε και ότι η γερμανική βιομηχανία πρέπει να προετοιμαστεί για μια μεταπολεμική εμπορική εκστρατεία.Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «στο μέλλον η κυβέρνηση θα διαθέτει μεγάλα ποσά στους βιομηχάνους ώστε μεταπολεμικά να δημιουργήσουν ασφαλή θεμέλια σε ξένες χώρες. Τα υπάρχοντα οικονομικά αποθέματα σε χώρες του εξωτερικού πρέπει να τεθούν στην διάθεση του Κόμματος (εννοεί το Ναζιστικό κόμμα) ώστε μια ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία να δημιουργηθεί μετά την ήττα».

Από τη συνάντηση προέκυψε ότι η απαγόρευση που ίσχυε για την εξαγωγή κεφαλαίων έχει αποσυρθεί και αντικατασταθεί από μια νέα ναζιστική πολιτική, βάση της οποίας με την βοήθεια της κυβέρνησης οι βιομήχανοι θα μπορούσαν να εξάγουν όσο το δυνατόν περισσότερα κεφάλαια, ώστε να σωθούν και να προωθήσουν τα σχέδια τους για την μετά τον πόλεμο εποχή, τοποθετώντας τα σε ουδέτερες χώρες στο εξωτερικό μέσω της Basler Handelsbank και της Schweizerische Kreditanstalt της Ζυρίχης.

Η έκθεση απεστάλη μέσω των Γάλλων στο Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων της Ευρώπης όπου περιήλθε στη γνώση του στρατηγού Eisenhower (και μετέπειτα προέδρου των ΗΠΑ) και από εκεί στις ΗΠΑ, όπου απορρίφθηκε ως καθαρή φαντασία και τέθηκε στη «ναφθαλίνη» με την κατάταξη Top Secret. Η πρώτη αναφορά της γίνεται πολύ αργότερα, το 1967, από τον Αυστριακό εβραϊκής καταγωγής συγγραφέα και κυνηγό των Ναζί, Simon Wiesenthal σ΄ένα από τα βιβλία του χωρίς να λάβει κανένα σχόλιο από την πλευρά των συμμάχων.

To θέμα επαναφέρει στην επιφάνεια ο Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Adam Lebor. Ο Lebor, που έχει συνεργαστεί με Economist, Τimes, Νewsweek και άλλες εφημερίδες, είναι συγγραφέας του βιβλίου Hitler's Secret Bankers (είχε προταθεί για βραβείο Orwell) όπου εξηγεί αλλά και εκθέτει τη συνεργασία της Ελβετίας με τη Ναζιστική Γερμανία. Το 2009 σε άρθρο του αποκαλύπτει την έκθεση των υπηρεσιών των Στρατιωτικών Πληροφοριών των ΗΠΑ με αριθμό αναφοράς EW-Pa 128 (πρόκειται για την προαναφερθείσα έκθεση Red House Report του 1944). Όπως αναφέρει ο Lebor «το Τρίτο Ράιχ μπορεί να νικήθηκε στρατιωτικά, αλλά οι τραπεζίτες καθώς και άλλοι ισχυροί της ναζιστικής εποχής, από τις τάξεις των βιομηχάνων και των δημοσίων υπαλλήλων, επανήρθαν ως δημοκράτες, όπου και σύντομα διοίκησαν τη νέα Δυτική Γερμανία. Ο σκοπός του έργου τους ήταν ένας και μοναδικός: Μια ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση ». 
Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η έκθεση και αναλύει και ο Lebor στην αρθρογραφία του, oι Γερμανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει ένα δίκτυο από εταιρείες-βιτρίνα στο εξωτερικό. Η Γερμανική οικονομία έπρεπε να παραμείνει σταθερή και ακμάζουσα γι΄αυτό και η συνάντηση στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο το 1944 ορίστηκε ως κατεπείγουσα, και επειδή ο Χίτλερ είχε τραυματιστεί σε μια απόπειρα δολοφονίας του από ομάδα αξιωματικών του, που απέτυχε λόγω αλλαγής κτιρίου του συμβουλίου του, και λόγω των συνεχών προελάσεων από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ που έδειχναν ότι έρχεται το τέλος του πολέμου για τη γερμανική αυτοκρατορία. 

Επισήμως, η συζήτηση για την μετά την ήττα ημέρα ήταν απαγορευμένο θέμα και ο Χίτλερ δεν επιθυμούσε να συζητήσει καν το θέμα ούτε ως δυσάρεστη προοπτική. Όμως, ο Heinrich Himmler, σε συνεργασία με τον Otto Ohlendorf (διοικητής του παραστρατιωτικού τάγματος θανάτου των SS, των Einsatzgruppen που στα τέλη του 1943 ανέλαβε υφυπουργός οικονομικών, με στόχο την ανοικοδόμηση της γερμανικής οικονομίας μετά τον πόλεμο) φαίνεται ότι είχαν άλλη άποψη και προετοιμαζόταν. Ο Ηimmler ενίσχυσε και προστάτευσε τον κύκλο των Γερμανών βιομηχάνων ( Reichsgruppe Industrie) που σχεδίαζαν την επομένη ημέρα του πολέμου. Μάλιστα, ο Otto Ohlendorf (υφιστάμενος του Himmler) συνεργάστηκε στενά με τον Ludwig Erhard, ο οποίος στο βιβλίο του Kriegsfinanzierung und Schuldenkonsolidierung του 1944 περιγράφει μια νέα οικονομική τάξη.

Οι δυο άνδρες (Ohlendorf και Erhard) στις επαφές τους συμφώνησαν πως το μεταπολεμικό μοντέλο της χώρας μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας δραστήριας και τολμηρής επιχειρηματικότητας και μέσω νέου νομίσματος. Για την Ιστορία να αναφέρουμε πως, αν και ο Otto Ohlendorf εκτελέστηκε το 1951, ο Ludwig Erhard μετά τη λήξη του πολέμου εργάστηκε ως σύμβουλος της αμερικανικής διοίκησης της Βαυαρίας, η οποία τον επέλεξε ως Υπουργό Οικονομικών του Ομόσπονδου κρατιδίου. Το 1949 εξελέγη βουλευτής και προσχώρησε στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), έγινε Υπουργός Οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας στην Κυβέρνηση Κόνραντ Αντενάουερ και το 1957 έγινε Καγκελάριος. 

Ανάλογη ήταν και η περίπτωση Κurt Kiesinger ο οποίος το 1933 μπήκε στο ναζιστικό κόμμα. Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου κατάφερε να αποφύγει τη στράτευση και βρέθηκε στο Υπουργείο Προπαγάνδας του Γιόζεφ Γκέμπελς. Αναρριχήθηκε γρήγορα στην εργασία του και έγινε ο σύνδεσμος μεταξύ του τμήματός του και του Γκέμπελς.Μετά τον Πόλεμο συνελήφθη και εγκλείστηκε στο στρατόπεδο του Λούντβιχσμπουργκ, απ' όπου απελευθερώθηκε μετά 18 μήνες, ως εμπλεκόμενος σε υπόθεση εσφαλμένης ταυτότητας. Από το βιογραφικό του απαλείφθηκαν τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος του. 

Το 1966 το περιοδικό Der Spiegel ανέσυρε από την αφάνεια ένα μνημόνιο με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου 1944 (έξι μήνες πριν λήξει ο πόλεμος) όπου ένας συνάδελφός του είχε "καρφώσει" τον Kiesinger στον αρχηγό της SS Himmler ότι έκανε προπαγάνδα υπέρ της ηττοπάθειας στη Γερμανία και ότι παρεμπόδιζε τις αντιιουδαϊκές δράσεις τόσο στο τμήμα του όσο και σε μερικά άλλα.Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως το εν λόγω μνημόνιο που ανακάλυψε του Der Spiegel έχει την ίδια ημερομηνία σύνταξης με το έγγραφο Red House Report, ενώ σκανδαλιστικό είναι και το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η συνάντηση στο Στρασβούργο που αποδεικνύει ότι μεγάλη μερίδα Γερμανών αξιωματούχων έβλεπαν την ήττα της Γερμανίας στον πόλεμο. Η αποκάλυψη αυτή ξέπλυνε τις όποιες υποψίες είχαν απομείνει για τον Kiesinger, ο οποίος μετά την παραίτηση του Ludwig Erhard έγινε καγκελάριος. 
Ο Kurt Georg Kiesinger, καγκελάριος της Γερμανίας από το 1966 ως το 1969 στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. 'Hταν υπεύθυνος λειτουργίας του ραδιοφωνικού τομέα προπαγάνδας του υπουργείου εξωτερικών. Έχοντας κάτω από τις εντολές του 192 άτομα ήταν ο συνδετικός κρίκος με τον υπουργό προπαγάνδας Joseph Goebbels.  

συνεχίζεται στο 2ο μέρος



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 10:30 π.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.