ΝΑΙ ἢ ΟΧΙ …

Γράφει ο Παναγιώτης Δερματάς

Ξεκινάω τις σκέψεις με ἓνα ἀτομικό μου παράδειγμα ἐπειδή ἒχει εὐρύτερη σημασία. Ἀφορᾶ ἓνα ὁλόκληρο κοινωνικό σύνολο πού ἒχει κατηγορηθεῖ ὡς σπάταλο και ἀνεύθυνο, δραματικά ἒνοχο και ὑπόλογο για τις σημερινές καταστάσεις.

Πρίν πέντε περίπου χρόνια, βρέθηκα σε μεγάλη ἀνάγκη και πῆρα ἀγροτικό δάνειο.
Γενικά, δεν συμπαθῶ τους δανεισμούς. Και εἰδικά για τόν ἀγροτικό τομέα ὃ,που το εἰσόδημα εἶναι ἀπόλυτα ἀβέβαιο. Ἒτσι, ἒβαλα τά πράγματα κάτω και εἶπα. Ἂν αὐτά μοῦ πᾶνε στραβά, σε δύο χρόνια βγαίνω σε σύνταξι. Θα πάρω και κάποιο ἐφάπαξ ἐπειδή δούλευα  συμπληρωματικά τά καλοκαίρια, ἒτσι θα ξοφλήσω το δάνειο.

Οἱ φόβοι μου ἀλίμονο ἐπαληθεύτηκαν… Με μία χαλαζόπτωσι ἡ ὁποία πέρα ἀπό την ἀπώλεια τῆς τρέχουσας παραγωγῆς, μοῦ κατάφερε και μία πολυετῆ ἀκαρπία διότι τα δένδρα ὑπέστησαν βαριές πληγές.
Μένει λοιπόν το έφ ἃπαξ και ἡ σύνταξις.

Δυστυχῶς ὃμως, τρία χρόνια συνταξιοῦχος, ἀλλά χωρίς σύνταξι και ἐφ ἃπαξ ! Και το χειρότερο ἀκόμη εἶναι ὃτι ἡ Ἀγροτική Τράπεζα ἂλλαξε χέρια. Ἒγινε ἰδιωτική. 

Δεν εἶμαι κακόπιστος, διότι μ ἀρέσουν οἱ καθαρές και τίμιες συναλλαγές. Δηλαδή, ὀφείλεις να ἐπιστρέφεις ὃ,τι δανείστηκες.

Ὃταν ὃμως δεν μπορεῖς ὃπως ἐγώ με το παράδειγμα μου και καθ ἓνας με το ἀντίστοιχο σοβαρό λόγο, εἶμαι κακόπιστος και ἂδικος, ἢ κάπου ἀλλοῦ πᾶνε οι χαρακτηρισμοί;
Ἀλλά ἂς το ψάξουμε…

Μπήκαμε λοιπόν στα μνημόνια . Δηλαδή ἡ Ἑλληνική πολιτεία δανείστηκε ἰλιγγιώδη ποσά, μέσα σε τέσσερα περίπου χρόνια, διακοσίων περίπου δισεκατομμυρίων Ευρώ, τά ὁποῖα χάρισε στις τράπεζες για να διασφαλίσει την «ρευστότητά» τους!

Και ποῦ τά φόρτωσε;  Στην πλάτη μου, στην δική σου, στοῦ διπλανοῦ σου! Δηλαδή στα ταμεῖα τῶν τραπεζῶν, μπῆκε ἂφθονο ρευστό το ὁποῖο χρεώθηκε στο δικό μας ταμεῖο…

Ἒτσι τά χρήματα τα δικά μου, …σου… του , πού μᾶς ὂφειλε το κράτος ἀπό τις ἀσφαλιστικές μας εἰσφορές, τά ἒδωσε ἂμεσα στους δανειστές, ἒμμεσα στις τράπεζες.

Δηλαδή οἱ τράπεζες ἐξοφλήθηκαν στο πολλαπλάσιο τῶν ποσῶν που μᾶς ἒδωσαν ὡς δάνειο.
Και το έρώτημα πού προκύπτει. Χρεωστᾶμε στις τράπεζες, ἢ πρέπει να πάρουμε και ἐπιστροφές;…
Ἂς δοῦμε ὃμως και λίγο την περιβόητη «ρευστότητα» …

Πρίν κάποια χρόνια, δηλαδή μέχρι σχεδόν πρίν ἀρχίσει ἡ περιβόητη «κρίσις», οἱ τράπεζες δεν εἶχαν πρόβλημα ρευστότητας. Ἒδιναν σοβαρό τόκο στις καταθέσεις, τις ὁποῖες δάνειζαν σε ἂλλους και ἐπιβίωναν με την διαφορά τῶν ἐπιτοκίων.
Τι ἒγινε λοιπόν και χάθηκε το ρευστό;

Ρίχνουν ὃλα τα άναθέματα στον λαό και τον κατηγοροῦν για ἀτάσθαλη ζωή πού βασίστηκε σε δανεισμούς μέσα ἀπό τους ὁποίους αὐξήθηκαν τά χρέη, οἱ εἰσαγωγές και συνεπῶς οἱ συναλλαγματικές ἐκροές

Ἐδῶ, ὑπάρχει μία δόσις ἀλήθειας. Δηλαδή, ὁ λαός ἒκαμε αὐτή την ζωή πού τοῦ χάραξαν οἱ πολιτικές του ἡγεσίες . Διότι ὁ ἡγέτης σύμφωνα με τις ἱστορικές μας ἀξίες, εἶναι κάτι πάρα πάνω άπό τον λαό. Εἶναι ποιμήν ἀνδρῶν, εἶναι ὁδηγός. Ἑνῶ ὁ λαός, εἶναι μία ἁπλῆ μᾶζα .Ἡ λέξις βγαίνει μέσα ἀπό το λᾶς, που θα πεῖ λίθος . ( βλέπε για παράδειγμα την λέξι λατομεῖο= τέμνω λᾶες, δηλαδή λίθους.)

Τι ἒκαναν λοιπόν οἱ πολιτικές ἡγεσίες ἀπό την μεταπολίτευσι μέχρι σήμερα;

Εἶπαν ποτέ κάποια ἀλήθεια στον λαό;  Ἒκαμαν κάποιον παραγωγικό προγραμματισμό; Τον δίδαξαν τις ἀρχές τῆς πολιτικῆς και τῶν διεθνῶν σχέσεων ; Τοῦ εἶπαν ὃτι στον κόσμο ἐπικρατεῖ το δίκαιο τοῦ ἰσχυροῦ σε ὃλα τα μέτωπα και ἀλίμονον στους ἀδύναμους, στους άνοργάνωτους και στους ἐκτεθιμένους;

Δυστυχῶς, τίποτα ἀπ ὃλα αὐτα ! Ἀντίθετα, ἀνταγωνίστηκαν μεταξύ τους στο ποιός θα πεῖ τα περισσότερα ψέματα, στο ποιός θα διαφθείρει περισσότερο την συνείδησι τῶν πολιτῶν, στο ποιός θα διχάσει και θα άποπροσανατολίσει περισσότερο την κοινωνία με κέρδος τους ψηφοφόρους που οἱ ἲδιοι ἀπογύμνωναν ἀπό ἦθος και ἀξιοπρέπεια.

Πῆραν στα χέρια τους ὃλα τα συστήματα πληροφορήσεως τοῦ πολίτη, δημόσια και ἰδιωτικά,  πῆραν το σύστημα τῆς παιδείας, τοῦ πολιτισμοῦ και ἀπό κεῖ σκόρπιζαν ἂπλετο σκοτάδι, κοινωνική σύχγυσι και νεφελώδη ὁράματα ὃπως αὐτό τῆς Εὐρώπης.

Μέσα στο σκοτάδι, δεν κατάλαβε ὁ λαός με τι εἲδους νόμους και ἀποφάσεις τον ἒδεναν. Δεν κατάλαβε ὃτι τοῦ ἒστησαν προδιαγραφές πού ἐμπόδιζαν κάθε παραγωγή και δημιουργία. Ὃτι τον καθιστοῦσαν διαρκῆ ὑπόδικο τῆς σκοτεινῆς τους νομοθεσίας για να ἐνασχολεῖται σε ἀτέρμονες και ἀναποτελεσματικές δίκες που τον ἀποσποῦσαν ἀπό κάθε κοινωνική συμπεριφορά και ἀνάπτυξι.

Ἓρμαιο τῶν ὀργανωμένων συμφερόντων τους τα ὁποῖα τοῦ προσέφεραν και «προστασία». Τοῦ στέρησαν την φυσιολογική του ἀνάπτυξι, και ἐπιβίωσι, για να γίνει ἓνα ἁπλό κομματικό ὑποχείριο, μέσω κάποιου ἀντιαναπτυξιακοῦ διορισμοῦ,  μελλοντικό ἐξάρτημα τῶν σημερινῶν δανειστῶν…

Το σκοτάδι στις ψυχές τῶν λωβοτομημένων ἀπό ἦθος και γνῶσι «πολιτῶν» το νοιώσαμε ἡ γενιά μας ὃταν κάποια σκοτεινά κέντρα, ἒκαιγαν τα Ἑλληνικά πολυκαταστήματα, Μινιόν, Κατράτζο κλπ, ὃταν διέλυαν την οἰκονομία τῆς Πάτρας και άλλοῦ. Ὃλα αὐτα, μέσα στίς τρελές χαροῦλες και στήν εύτυχία πού ἒπαθαν συμφορές τα κακά ἀφεντικά!...

Και ἒτσι, ἦρθαν τα καλά Ευρωπαϊκά πολυκαταστήματα! Χαρά Θεοῦ! Οἱ ἀντιδράσεις, ὡς δια μαγείας κόπασαν …

Παράλληλα, πουλήσαμε στα Ευρωπαϊκά ἀφεντικά τοῦ Βορρᾶ ἀεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες κλπ, ἀφοῦ εἲχαμε προηγουμενως φροντίσει μέσω τοῦ κομματικοῦ συντεχνιασμοῦ να τις ὑπονομεύσουμε ὡς ἐπικίνδυνα βαρίδια ἀπό τά ὁποῖα ἒπρεπε να ἀπαλλαγοῦμε τάχιστα!...

Ἀλλά ὃλα αὐτά, σε συνδυασμό με το γκρέμισμα τῆς ντόπιας παραγωγῆς, τῆς ἀναπτύξεως τοῦ παρασσιτικοῦ κράτους πού ἀμείφθηκε ἀντιστρώφως ἀνάλογα ἀπό την κάθε παραγωγή καί δημιουργία, ὢθησαν το συνάλλαγμα να «συνοστίζεται»  για την ἒξοδο ἀπό την χώρα!

Ἀκόμη και ὁ τουρισμός πού ἦταν εὒκολο κέρδος, ἒπρεπε να καθηλωθεῖ με βαρύτερους φόρους και ἐμπόδια ὣστε ἒτσι να μειωθεῖ το εἰσαγόμενο συνάλλαγμα.
Ἀλλά δεν φτάνει αύτό. Ὑπέγραψαν και την ἐλευθερία στο διεθνές έμπόριο! Πού σημαίνει ἀνεξέλεκτες εἰσαγωγές ἀπό τους «ἑταίρους» βασισμένες σε ἀνύπαρκτα φυσικά χρηματικά κεφάλαια σε ἀντίθεσι με τις ἐποχές τῶν ίσοσκελισμένων ἐμπορικῶν συναλλαγῶν!

Τι δεν κατάλαβες λοιπόν «πολίτη», «ὑπερήφανε ἀγωνιστή τῆς δημοκρατίας, τῶν νεοφιλελευθερων και ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν» πού ἐναπόθεσες σε ξένους την εὐθύνη τοῦ ἑαυτοῦ σου;

Δεν κατάλαβες ἀκόμη ὃτι στις πλάτες σου παίζεται μία φρικτή συμπαιγνία ἀπό ἐκτελεστικά ὂργανα πού καλύπτουν εὐρύτερους πολιτικούς χώρους και ἀποτελοῦν συγκοινωνοῦντα δοχεῖα μαζί με τά κέντρα τοῦ βορᾶ που σήμερα σοῦ ἐπιβάλλουν τα ἐξευτελιστικά και δολοφονικά μνημόνια;

Δεν κατάλαβες ὃτι μεσα ἀπό τους σκληρούς φόρους, τις παράλογες γραφειοκρατίες, τα καταθλιπτικά τέλη, τά ληστρικά παράβολα, την σκληρή ποινικοποιησι τῆς ζωῆς πού σοῦ ἐπιβάλλουν, κτυποῦν την δημιουργικότητα σου, την οἰκονομία σου, τον ψυχισμό σου, ὣστε να μην παράγεις, να βουλιάζεις διαρκῶς σε μεγαλύτερη ὓφεσι και να ἐξαρτᾶσαι διαρκῶς ἀπό κάποια νέα «δόσι» με τελική ὑποθήκη την ἲδια σου την κατοικία;

Ἂν δεν τα κατάλαβες ὃλα αὐτά, ἢ εἶσαι ἐγκλωβισμένος στις φτηνές ἰδεοληψίες με τις ὁποῖες νέκρωσαν την συνείδησί σου, ἢ  εἶσαι ἓνα ἁπλό ἐξαρτημα αὐτοῦ τοῦ φαύλου πολιτικοῦ συστήματος που πούλησε τα σημαντικά για μία κάποια ἂθλια ἐκδούλευσι. Αὐτή την ὁποία συχνώνατα πληρώνουν οἱ διπλανοί σου! Λες λοιπόν ΝΑΙ και ἑτοιμάζεσαι για μεγαλύτερη κύρτωσι με πλούσια οἰκογενειακή κληρονομιά τον πόνο και την δυστυχία τῶν ἂλλων…

Ἂν τα κατάλαβες, λές ΟΧΙ σε ὃλο αὐτό το ἑνιαῖο σύστημα, Ευρωπαϊκό και ἐσωτερικό, και ψάχνεις να χαράξεις νέους δρόμους ! Αὐτούς πού ἐπιβάλλει ἡ ιστορία σου, τους ὁποίους εἶσαι χρεωμένος ἀπό την παγκόσμια κοινότητα ἡ ὁποία αὐτή την στιγμή κρέμεται με ἀγωνία πάνω σου και οἱ ὁποῖοι δεν σχεδιάζονται ἐπί χάρτου διότι κανένα χαρτί δεν χωρᾶ μέσα του καμία κοινωνική δυναμική...

Διότι καμία κοινωνική ἐπανάστασις δεν βασίστηκε σε σχέδια . Βασίστηκε στην ψυχική δύναμι ἡ ὁποία και μόνη εἶναι ἱκανή να ἀνατρέψει τα πάντα και να σώσει αὐτά που ἐθεωροῦντο χαμένα.

Δεν ἒφεραν ἀνατροπές, μόνον τα ἠθικά και κοινωνικά πτώματα …

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΡΜΑΤΑΣ
www.dermatas.blogspot.com

Share