Η Αφροδίτη της Μήλου δεν είναι πια μόνο το άγαλμα της Αρχαιότητας. Σε αυτήν την περίοδο, έχει γίνει σύμβολο της Ελλάδας και μάλιστα ακόμα και επικοινωνιακό. Έτσι η χρήση αποκτά μια σημασία που δεν είχε παλαιότερα. Αντιπροσωπεύει την Ελλάδα μ’ έναν πολλαπλό τρόπο. Το νέο σύνθημα: Jamais sans la Grèce! (Ποτέ χωρίς την Ελλάδα!), δεν είναι τυχαίο αυτήν την περίοδο. Σημαίνει πρακτικά ότι υπάρχει ευρωπαϊκό φιλικό πλαίσιο που έρχεται ν’ ανατρέψει αρχικές μη ευνοϊκές συνθήκες. Βέβαια αυτό δεν επαρκεί αλλά σημαίνει ότι οι προσπάθειες που γίνονται από όλες τις πλευρές αρχίζουν να έχουν έναν αντίκτυπο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στο εξωτερικό.
Η εικόνα αλλάζει κι όχι μόνο τεχνητά. Πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε αυτήν την τάση. Διότι η ανατροπή είναι απαραίτητη για να περάσουμε στάδιο. Βέβαια δεν είναι μια Αφροδίτη που φέρνει την άνοιξη, αλλά βοηθά στο να επικεντρωθούμε σ’ έναν αληθινό στόχο που να έχει στρατηγικές προοπτικές. Η Ελλάδα δεν μπορεί δίχως την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί χωρίς την Ελλάδα. Είναι μια σχέση στρατηγικής σημασίας. Το όλο θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό και γι’ αυτό το λόγο δεν θα περιοριστούμε μόνο σ’ αυτό το πεδίο δράσης για να επιλύσουμε το πρόβλημα. Φτάνουν πια τα λόγια. Τα σύμβολα έχουν πάρει την σκυτάλη και συνεχίζουμε με την στρατηγική χωρίς να περιοριστούμε στη διπλωματία γιατί χρειαζόμαστε ουσία τώρα.
Ο Ελληνισμός ενάντια στον κομματισμό
Ο κομματισμός έχει αποδείξει τα όριά του. Δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε εθνικές δυσκολίες, γιατί πολύ απλά δεν έχει ποτέ αναμετρηθεί με κάποιον όταν οι συνθήκες είναι διεθνείς. Συνεχώς φωνάζει με όλα τα κομματόσκυλά τους αλλά επί της ουσίας δεν βοηθούν την πατρίδα. Διότι στην τελική τους αφορά περισσότερο η θέση του κόμματος. Δεν τους απασχολεί η γενική κατάρρευση αν το κόμμα μπορεί να επιπλέει και να μην πνιγεί. Διότι δεν αντιλαμβάνονται επί της ουσίας τα δύσκολα προβλήματα της χώρας. Είναι λοιπόν καλό να πάψουμε να τα ακούμε όσο και να ουρλιάζουν την ασχετοσύνη τους σε θέματα στρατηγικής. Αν μιλάει ένα άσχετο κομματόσκυλο είναι δικαίωμά του.
Αλλά έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να το γράψουμε. Φαίνεται ότι οι λέξεις υποτίμηση, πληθωρισμός και συνάλλαγμα να τους είναι εντελώς άγνωστες. Πάλι καλά που υπάρχει ο Ελληνισμός για να σώσει την κατάσταση. Ο Ελληνισμός δεν ασχολείται καν με τα κόμματα, προστατεύει μόνο και μόνο τον ελληνικό λαό. Έτσι δεν βλέπει την κομματική φάρσα που καταντά κωμωδία παρόλο που ζούμε τραγικές καταστάσεις. Φτάνει πια τόσος κομματισμός και ειδικά όταν δεν έχει ιδέα για γεωστρατηγική. Η καταστροφολογία και η κινδυνολογία δεν προσφέρουν τίποτα πια σε αυτήν την κατάσταση. Δεν υπάρχει λόγος να φοβίζουν τους πολίτες. Και πρέπει να μάθει επιτέλους ο κομματισμός ότι οι Έλληνες δεν φοβούνται και συνεχίζουν την πορεία τους με τον Ελληνισμό, γιατί αυτός είναι η σκέψη τους.
πηγή
Η εξόρυξη φυσικού αερίου
Η εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κύπρο δεν είναι μόνο συμβολική. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για την επίλυση του κυπριακού. Τόσα χρόνια ακούμε ότι υπάρχουν διαπραγματεύσεις επίσημες και ανεπίσημες κι όμως χωρίς κανένα αποτέλεσμα επί του πρακτέου. Τώρα μαθαίνουμε και τις προσπάθειες που έγιναν το 1983 για να μην υπάρξει αναγνώριση των κατεχομένων ως χώρα. Δηλαδή να μην ακολουθηθεί η απόφαση της Τουρκίας και να υπάρχει συνέχεια στα δύο ψηφίσματα του ΟΗΕ. Και βλέπουμε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι κινήσεις ακόμα και σήμερα. Όταν αρχίσαμε να μιλούμε για κυπριακή ΑΟΖ, κανείς δεν έδινε μεγάλη σημασία. Ούτε στη θέσπιση, ούτε στις οριοθετήσεις με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ.
Όταν αρχίσαμε τις γεωτρήσεις κανείς, βέβαια, δεν πίστευε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη θα είχε αποδειχθεί εμπορεύσιμο το 2015. Κι όμως έγινε και μάλιστα με χειροπιαστούς αριθμούς. Στη συνέχεια, κανείς δεν ξαφνιάστηκε από το γεγονός ότι το φυσικό αέριο άρχισε να υπάρχει ως αναφορά στις διαπραγματεύσεις. Επίσης, κανείς δεν είχε υπολογίσει ότι η απελευθέρωση του νησιού έχει κι ένα οικονομικό κόστος, το οποίο μπορεί να καλύψει η κυπριακή ΑΟΖ, για να μην έχουμε το ανάλογο που έγινε στη Γερμανία με την επανένωση, όπου χρειάστηκαν 15 χρόνια λιτότητας για να εξισορροπήσουν οι οικονομίες της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Η κυπριακή ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο για την απελευθέρωση, αλλά η ενεργοποίηση του θα γίνει πρακτικά μόνο και μόνο μετά την αρχή της πρώτης εξόρυξης φυσικού αερίου της Κύπρου. Οι αληθινές διαπραγματεύσεις πρέπει ν’ αρχίσουν μόνο μετά για να αξιοποιηθεί αυτό το φαινόμενο.
πηγή
Ισχυρή ΑΟΖ
Η ΑΟΖ από μόνη της είναι ένα θεσμικό πλαίσιο σε επίπεδο νομικής. Όταν οριοθετείται, αποκτά μια γεωπολιτική σημασία, αλλά για να έχει γεωοικονομική αξία πρέπει να υπάρχει η ενεργειακή διάσταση. Αυτή ξεκινά από τις σεισμικές έρευνες βέβαια και συνεχίζεται με τις αδειοδοτήσεις για έρευνα, που προετοιμάζουν τις γεωτρήσεις. Όμως το σημαντικό στάδιο είναι οι αδειοδοτήσεις για εξόρυξη που προετοιμάζουν την τελική φάση με τους σταθμούς εξόρυξης ή ακόμα και υγροποίησης. Η ιδέα είναι απλή. Η ΑΟΖ είναι μια γεωπολιτική σκακιέρα, αλλά η δράση της αρχίζει με τους σταθμούς που αντιπροσωπεύουν τα κομμάτια που βάζει ένα έθνος για να παίξει ένα ρόλο σημαντικό στην ευρύτερη περιοχή. Διότι οι πλατφόρμες εξόρυξης είναι πολύ σταθερές και μάλιστα για δεκαετίες.
Επιπλέον, δεν χρειάζονται προστασία από το κράτος που διαθέτει την ΑΟΖ για αξιοποίηση, διότι κάθε πλατφόρμα έχει αυτόματα την έμμεση υποστήριξη του κράτους στην οποία ανήκει η εταιρεία που την χειρίζεται. Έτσι δημιουργείται ένα συμμαχικό πλαίσιο και πεδίο δράσης που μετατρέπει τη νομική ΑΟΖ σε μια ισχυρή ΑΟΖ που τροφοδοτεί, υποστηρίζει και προστατεύει το έθνος της. Η Ελλάδα και η Κύπρος μπαίνουν σιγά σιγά σε αυτήν την κατηγορία, πράγμα το οποίο δεν ήταν μόνο αδιανόητο πριν μερικά χρόνια, αλλά και απίστευτο ακόμα και τώρα.
πηγή
Αναδίπλωση κι ανακατάληψη
Η βυζαντινή ιστορία δεν είναι μόνο ωφέλιμη από πλευράς ιστορικής. Εμπεριέχει μέσα της πολλά στρατηγικά νοητικά σχήματα. Έχει σπουδαίες συμβουλές και με τα τακτικά και με τα στρατηγικά. Όμως, η βυζαντινή πραγματικότητα είναι ακόμα πιο σπουδαία, γιατί κράτησε έντεκα αιώνες και αυτό κανείς δεν μπορεί να το παραβλέψει, αφού είναι μια καινοτομία και ταυτόχρονα μια πρωτιά. Σε επίπεδο Χρονοστρατηγικής, το Βυζάντιο απέδειξε ότι μπορούσε να διαχειριστεί την αναδίπλωση και να αξιοποιήσει την ανακατάληψη. Το μόνο που είναι σταθερό στο Βυζάντιο δεν είναι βέβαια ο χώρος, αλλά ο Χρόνος και αυτός δίνει ως χώρος αντίστασης πολλές δυνατότητες, όταν υπάρχει κατάληψη που οδηγεί στην κατοχή, διότι εκεί η έλλειψη κυριαρχίας μπορεί να οδηγήσει σε απόγνωση, ενώ μέσω του Χρόνου υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι, αφού αξιοποιήσουμε δυναμικά τις επιλογές στις διακλαδώσεις.
Με άλλα λόγια, η πολεμολογική προσέγγιση του Βυζαντίου είναι πιο αποτελεσματική, γιατί λειτουργεί σε βάθος Χρόνου. Στο Βυζάντιο οι κινήσεις πάνω στη σκακιέρα κρατούν από δεκαετίες έως αιώνες. Ο βυζαντινός Χρόνος είναι διαφορετικός, γιατί ενσωματώνει στρατηγική. Και αυτά τα στοιχεία είναι μαθήματα για τον Ελληνισμό ως εξέλιξη και μπορούν να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα και στην Κύπρο όσον αφορά στα Μεγάλα και Μικρά Κατεχόμενα. Διότι όταν ξεπεράσουμε το στάδιο της καθημερινότητας και ασχοληθούμε επιτέλους με το μέλλον, αφού ο Χρόνος είναι μαζί μας, τότε θα ανακαλύψουμε ότι η αναδίπλωση κι η κατάληψη είναι θεμελιακά στοιχεία για την εξέλιξή μας.
πηγή
Η τέχνη της Ειρήνης
Αν θεωρήσουμε πολεμολογικά ότι η ειρήνη είναι μια παύση μεταξύ πολέμων και όχι απλώς ένας στρατηγικός στόχος που ανήκει στη μεταστρατηγική, τότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε όχι μόνο την τέχνη του πολέμου, αλλά τις βυζαντινές τεχνικές. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η οικονομική δράση. Ενώ πολλοί δεν δίνουν καμιά σημασία στα θέματα της ενέργειας, αυτά παραμένουν θεμελιακά και σε φάση ειρήνης. Διότι επηρεάζονται από το όλο που εμπεριέχει και τους πολέμους. Με άλλα λόγια η ενέργεια είναι ένα σταθερό στοιχείο σε κάθε περίπτωση λόγω συνέχειας. Έτσι οι αναφορές δεν πρέπει να είναι μεμονωμένες, αφού ακολουθούν το ίδιο νοητικό σχήμα. Γι’ αυτό το λόγο έχουν τόση σημασία οι ενεργειακές σχέσεις και οι διασυνδέσεις.
Σε βάθος χρόνου, η οριζόντια διαχρονική στρατηγική ενσωματώνει νέα δεδομένα: έτσι οι διασυνδέσεις όπως είναι οι αγωγοί. Το ίδιο ισχύει και για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα που έρχονται να ενισχύσουν την γεωοικονομία μας. Διότι με αυτόν τον συνδυασμό μπορούμε να αναδείξουμε και την ανθεκτικότητα της ποικιλίας όσο αφορά στις πηγές και στα περάσματα. Η ενέργεια δεν είναι μόνο ένα μεμονωμένο στοιχείο. Λειτουργεί συνδυαστικά με την στρατηγική. Κι ενώ τα ξέραμε εδώ και αιώνες μέσω της Χρονοστρατηγικής, μόνο τώρα μερικοί από τους δικούς μας ανακαλύπτουν ότι η ενέργεια είναι μοχλός πίεσης για θέματα στρατηγικής. Έτσι η τέχνη της ειρήνης αξιοποιεί και αυτά τα νοητικά σχήματα.
πηγή
Δείτε επίσης:
Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή ''Καλή σας μέρα". ΡΙΚ 1, 09/07/2015 ΕΔΩ
Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού με την Έλενα Χαραλάμπους. Πρώτο πρόγραμμα ΡΙΚ, 09/07/2015. ΕΔΩ
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου