Η Πατρίδα μας διέρχεται την μεγαλύτερη κρίση εις την σύγχρονη ιστορία της. Ο Λαός μας βιώνει την μέγιστη ανέχεια και ταπείνωση από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Ένας Λαός γαλουχημένος από ιδέες, αρχές και αξίες της μακραίωνης ιστορίας του, που κτίστηκαν επάνω στην αλήθεια και την ανθρωπιά, γεμάτος υπερηφάνεια και σεβασμό για τους αγώνες και τις θυσίες του για την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια. Μία ελληνική κοινωνία με παραδόσεις, με ήθη και έθιμα, με δική της νομοτέλεια, τον δικό της κόσμο απέναντι στο φυσικό με αυτοτέλεια, αυτάρκεια και ολιγάρκεια, προπάντων μεστό από ανθρώπινο, πνευματικό.
Με αυτές τις αρετές, ως δύναμη και όπλα, ο ελληνικός λαός αντιμετώπισε όλες τις κρίσεις και προκλήσεις της ιστορίας του. Αν ως Λαός πτωχός, όμως με δικό του και μόνον μόχθο, εργασία, αυταπάρνηση, υπομονή, ταπεινότητα και στερήσεις αντεπεξήλθε προς όλες τις υποχρεώσεις του απέναντι στους δανειστές του. Προερχόμενες από δανεισμό για τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Για την απώλεια του πολέμου του 1897 και τις πολεμικές αποζημιώσεις που επεβλήθησαν εις βάρος της πατρίδας μας και τον νέο δανεισμό. Για το κόστος των απελευθερωτικών αγώνων των Βαλκανικών Πολέμων και την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης εθνικής απώλειας, της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Και τέλος λίγο μετά τις συνέπειες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εθνικού Διχασμού, όλες αυτές τις μεγάλες θυσίες για την αποκατάσταση των μεγάλων καταστροφών και απωλειών.
Είμαστε ένας υπερήφανος λαός, με μεγάλη προσφορά εις την ανθρωπότητα, με δώρα προς αυτήν τον Πολιτισμό και τον Διαφωτισμό. Ουδείς έως σήμερα αμφισβήτησε τις Ιδέες, τις Αρχές και τις Αξίες μας και ουδείς πρόσβαλε την εργατικότητα, την τιμιότητα και την αξιοπρέπεια του αξιοσέβαστου Λαού μας, οι οποίες ανέδειξαν τον μεγαλύτερο πολιτισμό εις την παγκόσμια ιστορία.
Η πλήρης ένταξη της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΟΚ) το έτος 1981, ήταν η ανταπόδοση για την συνεισφορά της Πατρίδας μας εις την Ευρώπη και την ανθρωπότητα.
Η οποία ένταξη αναμφισβήτητα θα άνοιγε ένα νέο κεφάλαιο για την ανόρθωση και οικονομική ανάπτυξη του Λαού μας, και την ενεργό συμμετοχή αυτού εις το νέο παγκόσμιο στερέωμα. Δυστυχώς χρησιμοποιήθηκε ως μεγάλη ευκαιρία από τους ιδιοτελείς και πατριδοκάπηλους εξουσιαστές της Πατρίδας μας. Οι οποίοι συστηματικά καλλιέργησαν εις τους Έλληνες το συναίσθημα του υπηκόου π.χ. «σκλάβου» με τα καχεκτικά «πολιτικά δικαιώματα» και όχι του πολίτη ως άτομο με ολοκληρωμένη πολιτική οντότητα. Δια της συνεχούς προπαγάνδας εμπέδωσαν τον σκοταδισμό, τον συσκοτισμό, την απόλυτη αποχαλίνωση, τον αγνωστικισμό, την παντελή έλλειψη του γνωσιολογικού για να απολέσει ο Λαός μας την πολιτικώς θεσμισμένη (=έμπρακτη) ταύτιση του ατομικού και συλλογικού συμφέροντος, που είναι η αναμφισβήτητη πληρότητα της ζωής κάθε ανθρώπου.
Οι πατριδοκάπηλες εξουσιαστικές ομάδες της μεταπολεμικής περιόδου, και κυρίως μετά το 1981, χρησιμοποίησαν όλα τα πολιτικά «μαγειρέματα» και τις ιδεολογικοποιημένες (αυτ)απάτες της νεότερης γενιάς για να καταλύσουν το «Σύστημα Ιδεών, Αρχών και Αξιών», εις το οποίο στηριζόταν επί χιλιετίες το Ελληνικό Έθνος. Εμπέδωσαν, την αδιαφορία για τα κοινά, την αναξιοκρατία, την φαυλότητα, την διαφθορά, την απραξία και την αντιπαραγωγικότητα, ως νέο «Σύστημα», για να λεηλατούνε και να καταχρώνται ευκόλως, ανενόχλητοι και ατιμώρητοι όχι μόνον τους εθνικούς πόρους, αλλά και τα κοινοτικά κονδύλια και τα τραπεζικά δάνεια τα οποία συνάπτονταν από το έτος 1981 «επί ονόματι του Ελληνικού Λαού».
Παράλληλα εδώ και δεκαετίες η υπεροπτική, αυθαίρετη και αδιάφορη συμπεριφορά της Συνταγματικής Αρχής της Διακρίσεως των Εξουσιών και ως επακόλουθα αυτής και των συντεταγμένων λειτουργιών του Κράτους ευρίσκεται σε δυσαρμονία με την ετυμηγορία και τις προσδοκίες του Ελληνικού Λαού. Η συνταγματική αυτή εκτροπή ευθύνεται για την κατάλυση της βαθιάς έννοιας της Δημοκρατίας, για την έξαρση της διαφθοράς, την διάλυση του Κράτους, της ελληνικής κοινωνίας και την χρεοκοπία της Πατρίδας μας.
Η απροθυμία και ατολμία των Ιθυνόντων να υπερασπισθούν τώρα την Πατρίδα μας έναντι των παράλογων απαιτήσεων και εκβιασμών όλων εκείνων οι οποίοι είναι συνυπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας μας και την κατάρρευση του Ελληνικού Λαού, μας οδηγεί εις τον Πλάτωνα (Πολιτεία VIII, 551 d-e) ο οποίος είχε παραδεχθεί, ότι οι ολιγαρχικοί δεν είναι ικανοί να κάνουν πόλεμο «γιατί είναι αναγκασμένοι, ή να οπλίσουν το πλήθος, οπότε θα το φοβούνται περισσότερο από τους εχθρούς, ή να μην το χρησιμοποιήσουν καθόλου».
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου