Ολίγα εικοσιτετράωρα πριν ανοίξουν οι κάλπες της 9ης Ιουνίου, ο πρόεδρος του κόμματος «Δημοκράτες» Ανδρέας Λοβέρδος περιόδευσε στον Εβρο και έδωσε συνέντευξη Τύπου στην Αλεξανδρούπολη. Κατά τη διάρκεια αυτής, ερωτηθείς σχετικώς, υποστήριξε την άποψη ότι ο Αρειος Πάγος δεν έπρεπε να ανακηρύξει το μειονοτικό κόμμα της Θράκης ΚΙΕΦ και ότι όφειλε να απαγορεύσει τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές. «Ανοχή τέλος» σχολίασε.
Το σχετικό ηχητικό απόσπασμα μου έστειλε η εξαιρετική συνάδελφος Μαρία Χρύσα Σταμπουλίδου από το ΘΡΑΚΗΝΕΤ των Γιώτας, Μαρίνας και Γιώργου Κονδύλη. Πρόκειται για τον δημοσιογραφικό οργανισμό του οποίου ηγείτο ο αείμνηστος ευπατρίδης εκδότης Σταύρος Κονδύλης – τον χάσαμε εκεί κοντά στο Πάσχα. Για όποιον λόγο και αν το έκανε ο Ανδρέας, ακόμη και αν ο σκοπός του ήταν να κερδίσει το εκλογικό σώμα της Θράκης, ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που τόλμησε να το κάνει και του πιστώνεται.
Πράγματι! Ο Αρειος Πάγος «ξεσκόνισε» έως και το τελευταίο tweet του Ηλία Κασιδιάρη για να (κατα)διώξει τον ελληνικό εθνικισμό από τις εκλογές, αλλά έμεινε προκλητικά αδιάφορος μπροστά στον τουρκικό εθνικισμό. Ο οποίος με τον μανδύα πολιτικού κόμματος επιχείρησε να παραπλανήσει τους ψηφοφόρους της επικράτειας. Υποτίθεται υποστήριζε το εθνικό ελληνικό συμφέρον, αλλά τα μέλη του παραβίαζαν συστηματικά και με μέθοδο στην πράξη δύο διεθνείς συνθήκες που έχουν ενσωματωθεί στο εσωτερικό μας Δίκαιο: τη Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συνθήκη των Πρεσπών. Ούτε η πρώτη αναγνωρίζει «τουρκική μειονότητα» ούτε η δεύτερη αναγνωρίζει «μακεδονική μειονότητα». Αλλά η πρόεδρος του ΚΙΕΦ, η οποία είχε σε πάρα πολλές εκδηλώσεις δίπλα της τον -επίσης παραβιάζοντα τη Συνθήκη της Γενεύης περί προξενικών Αρχών Τούρκο πρόξενο (ο οποίος ανεμείχθη, ως μη όφειλε, στα εσωτερικά μας), καταπάτησε ωμά και τη μια και την άλλη συνθήκη. Με την Αθήνα να σιωπά.
Τίθεται τώρα, έστω εκ των υστέρων, ερώτημα περί νομιμότητας του συγκεκριμένου κόμματος ύστερα από προσφυγή ποντιακών συλλόγων στο ανώτατο δικαστήριο. Η δικανική κρίση του Αρείου Πάγου έχει αξία, καθώς, όπως πληροφορούμαστε, η πρόεδρος του ΚΙΕΦ ανήγγειλε σε… τουρκικά μέσα ενημέρωσης την κάθοδο του κόμματος αυτού στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Δεν γνωρίζω αν η κείμενη νομοθεσία μπορεί να συμπεριλάβει και την περίπτωση αυτή με ευρεία διασταλτική ερμηνεία ή απαιτείται νέο κανονιστικό πλαίσιο. Θέλω, όμως, να σας καταθέσω την άποψή μου με βάση τα γεγονότα και τη διεθνή πραγματικότητα.
Η τάση στη δυτική Ευρώπη είναι να απαγορεύονται τα αμιγώς φυλετικά, γλωσσικά, εθνικιστικά, φονταμενταλιστικά, ακραία θρησκευτικά κόμματα που απευθύνονται σε «γκετοποιημένα» κοινά. Και όχι στο όλον έθνος. Το όλον έθνος είναι το μυστικό. Η καθολικότης στην «απεύθυνση», για να μιλήσω με αριστερή ορολογία. Η Γερμανία είναι το κατεξοχήν παράδειγμα κράτους που απαγορεύει αυτού του είδους τα κόμματα. Ανάλογα μειονοτικά εθνικιστικά κόμματα στην «Ευρώπη» συναντάμε μόνο στο Κοσσυφοπέδιο, στα Σκόπια και στη Βουλγαρία.
Στη δική μας περίπτωση, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, το ΚΙΕΦ, που κατήλθε με τον συνδυασμό του σε όλη την επικράτεια, πολιτεύτηκε ρατσιστικά, διχαστικά και σε καμία περίπτωση ως ένα κόμμα που συγκροτούν Ελληνες πολίτες, το οποίο διεκδικεί την ψήφο όλων των Ελλήνων.
Σταχυολογώ:
1. Η αφίσα του απευθυνόταν αποκλειστικά σε «Τούρκους» και «Μακεδόνες».
2. Σαράντα ένας από τους 42 υποψηφίους του ήταν μουσουλμάνοι «Τούρκοι», κατά δήλωσή τους, και μία από την υποτιθέμενη «μακεδονική μειονότητα». Ελλην χριστιανός ουδείς. Η πρακτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με την παραδοσιακή πρακτική όλων των ελληνικών κομμάτων και όλων των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών που συγκροτούν συνδυασμούς, δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια με ενωτικό πνεύμα, συμπεριλαμβάνοντας πλειάδα μουσουλμάνων σε αυτά. Το γεγονός ότι, ανεξαρτήτως απαντήσεως, δεν έγινε καν πρόταση σε χριστιανό υποψήφιο από τη Θράκη ή αλλαχού για να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΕΦ αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη ότι το κόμμα αυτό είναι σε ανοιχτή γραμμή με το τουρκικό κράτος.
3. Οι περιοδείες του έγιναν όλες στη Θράκη (σε αμιγώς μειονοτικές συνοικίες) και μόνο μία εκτός αυτής, στην Εδεσσα, όπου συγκέντρωσε 1.517 «μακεδονικές» ψήφους. Πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Η κινητοποίηση «ετεροδημοτών» έγινε αποκλειστικά και πάλι στην Τουρκία, με δεκάδες πούλμαν. Πουθενά στην Ελλάδα.
4. Σε δημόσιες εκδηλώσεις, στις οποίες παρίσταντο ηγετικά στελέχη του ΚΙΕΦ αλλά και χριστιανοί υποψήφιοι άλλων κομμάτων (όπως ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μιχάλης Βεζυργιανίδης), οι διοργανωτές προσφωνούσαν επιλεκτικώς μόνο τους μουσουλμάνους υποψηφίους του κόμματος αυτού, αλλά ποτέ τους χριστιανούς ανθυποψηφίους τους άλλων ελληνικών κομμάτων. Το βίντεο από τη ρατσιστική συμπεριφορά των υπευθύνων του Φεστιβάλ Κερασιού Δήμου Ιάσμου, την οποία αποδέχθηκε χωρίς να διαμαρτυρηθεί για την απρέπεια εις βάρος των συνυποψηφίων της η πρόεδρος του ΚΙΕΦ κυρία Ασάφογλου, είναι στη διάθεση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίας Αδειλίνη.
5. Η γλώσσα στην οποία έκαναν την προεκλογική της εκστρατεία η πρόεδρος του ΚΙΕΦ και οι υποψήφιοί της ήταν αμιγώς η τουρκική – σε αυτήν ευχαρίστησε τους ψηφοφόρους της. Στην τουρκική είναι γραμμένο επίσης το τραγούδι των επινικίων που ανέβασε στη σελίδα του ο μουσουλμάνος υποψήφιος του ΚΙΕΦ, πρώτος σε ψήφους, Χουσεΐν Μπαλτατζή, ο οποίος, αν και ευεργετήθηκε από την ελληνική Πολιτεία με θετική διάκριση (εισήχθη στην Ιατρική του ΑΠΘ με την ποσόστωση 0,5% του Γιώργου Παπανδρέου, ανεξαρτήτως βαθμού, και διορίστηκε στο Νοσοκομείο Θράκης), τραγουδούσε με πάθος για τα… δικαιώματα το εξής τσιφτετελοειδές: «Φίλοι και εχθροί, ας ακούσουν τις φωνές μας, ήρθαμε να ενωθούμε στις πλατείες, ήρθαμε να τραγουδήσουμε το τραγούδι της ελευθερίας. Αυτοί που λένε ότι τα δικαιώματα δεν δίνονται, αλλά λαμβάνονται για τον σκοπό αυτόν, όσοι πηγαίνουν στο αμετάκλητο των γενναίων που πέθαναν πριν από εμάς, ήρθαμε να επαναλάβουμε το έπος σας».
6. Η μόνη φορά που χρησιμοποίησε την ελληνική γλώσσα η κυρία Ασάφογλου ήταν για να δηλώσει ότι οι ψήφοι που έλαβε το κόμμα της στην κάλπη είχαν καθαρά εθνοτικό χαρακτήρα. Δήλωσε ότι όσοι ψήφισαν ΚΙΕΦ δήλωσαν με την ψήφο τους ότι είναι «Τούρκοι», την «εθνικότητά» τους δηλαδή.
7. Και το κορυφαίο: η πρόεδρος του ΚΙΕΦ ανακοίνωσε την απόφασή της για κάθοδο του κόμματος στις προσεχείς εθνικές εκλογές στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu στα τουρκικά! Οχι σε ελληνικό μέσο ενημέρωσης.
Ολα αυτά, μαζί με άλλα, συγκροτούν το πλούσιο αποδεικτικό υλικό που τεκμηριώνει την άποψη ότι το ΚΙΕΦ είναι ένα κόμμα για τα εθνικιστικά και ισλαμικά «γκέτο» που δεν ενδιαφέρεται, μολονότι συμμετείχε στις ευρωεκλογές σε επίπεδο επικράτειας, για τα προβλήματα των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου, της Κρήτης, του Ιονίου. Για τα προβλήματα των κατοίκων της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Στερεάς. Και ας έλαβε κάποιες σποραδικές ψήφους σε άλλες περιφέρειες, όπου ζουν μουσουλμάνοι άλλων εθνοτήτων. Και ας έχει, τύποις, ανοίξει γραφεία στην Αθήνα. Στο μέτρο που το ΚΙΕΦ χρησιμοποιεί και τον όρο «Δυτική Θράκη», είναι, μετά την πρόσφατη νομολογία της ελληνικής Δικαιοσύνης, που απαγόρευσε τη χρήση της, και κόμμα αλυτρωτικό.
Ενα τέτοιο κόμμα, που δεν ομιλεί για τα προβλήματα όλων των Ελλήνων και έχει άλλα περίεργα πράγματα στον νου του, δεν δικαιούται να συμμετέχει στις ελληνικές εκλογές. Σε λάθος χώρα πολιτεύεται. Η γείτων Τουρκία δεν δικαιούται να ομιλεί, μάλιστα! Εχει η ίδια εφαρμόσει καθ’ υπερβολήν τέτοιου είδους απαγορεύσεις συμμετοχής στις εθνικές εκλογές της σε κόμματα που θεωρεί ότι συνιστούν «απειλή» για την εθνική της ασφάλεια. Πόσο μάλλον εμείς, λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου