Εκ του μή όντος ..από την ανυπαρξία στην ύπαρξη
Τι είναι αυτό που γύρω μας, πάνω μας, παντού το έχουμε δημιουργήσει εμείς οι “άνθρωποι”.
Tίποτα, απολύτως τίποτα δεν δημιουργούμε “εκ του μή όντος”
Αυτό προσπάθησαν “περίπου “να κάνουν οι επιστήμονες με το εξαφανισμένο και ξεχασμένο πείραμα του αιώνα το CERN.
Ζούμε μέσα σε ένα “σώμα” και σε έναν “κόσμο”, που διέπεται από νόμους και ύλη με κενά, που συνδέεται με παράδοξους νόμους που συνεχώς ανακαλύπτουμε και ανανεώνουμε, όπως η θεωρία των “υπερχορδών” .
Το άγνωστο που διέπει την κίνηση των quantum (κβάντο) είναι γνωστό στον Θεό.. όπως οι αποστάσεις των άστρων, των ηλεκτρονίων και των ανθρώπων, αλλά όλα μοιάζουνε ενωμένα σε “ένα“ και αλληλεπιδρούν.
Από κάτι αόρατο συνδέονται, έχοντας μεγάλα κενά μεταξύ τους, που λογικά δεν στέκει να διατηρούνται στις τροχιές, ρυθμό και καθορισμένη κίνηση, έλξεις και μάλιστα διαφορετική, άγνωστη κάθε φορά ,όπως η “κβαντική φυσική“.
Στην οποία δεν μπορούν οι επιστήμονες να καταλάβουν γιατί, αλλά και τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την κίνηση του “κβάντου” κάθε φορά σε διαφορετική τροχιά ..ο Θεός δεν παίζει ζάρια …
Όσο ελάχιστα και σιγά σιγά τους ανακαλύπτουμε, τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε την πρόνοια και οικονομία κάποιου άλλου.
Εμείς δεν δημιουργήσαμε τίποτα, απλά καταγράφουμε και απολαμβάνουμε, αλλά και καταντάμε αναπολόγητοι μη δεχόμενοι τον δημιουργό, αλλά την “τύχη ” σαν δημιουργό ..
Ρωμ. 1,20 τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης, εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους
Ρωμ. 1,20 Διότι από τότε που εκτίσθη ο κόσμος, αι αόρατοι τελειότητες του Θεού γίνονται καθαρά αισθηταί με την διάνοιαν δια μέσου των δημιουργημάτων.
Δεν το καταλαβαίνουμε…
Η ύπαρξη μας, η ζωή μας, όλα γύρω μας είναι “δώρο” του Θεού που όχι μόνο μας φέρνει στην ύπαρξη αλλά και μας συντηρεί για κάποιο άγνωστο λόγο και μέσω του “Λόγου “
Τον “Λόγο” που εμείς ελεύθερα πρέπει να αναζητήσουμε.
Είμαστε “διασωληνωμένοι“, με την ζωή , με “αυτόν “ τον “Λόγο”, μας φέρνει στην ζωή αρχικά και μας δίνει τον χρόνο ζωής.
Ευκαιρίες σωρηδόν παίρνουμε από αυτόν τον” Λόγο”, με αυτόν που είμαστε “κατ εικόνα του” είναι το τέλειο αρχέτυπο μας. από κτίσεως κόσμου.
«Εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ ‘ έξει το φως της ζωής» (Ιωάννου 8, 12)
Και τα “δαιμόνια” πιστεύουν …
Έρχεται όμως η ώρα και η στιγμή, που δεν θέλουμε συνειδητά, ελεύθερα και βαθύτατα να συνδεόμαστε με αυτόν τον “Λόγο“, όσο και να λέμε ότι πιστεύουμε στον Θεό, δεν είναι ο Θεός αυτός που πιστεύουμε ..
Μπορεί να μιλάμε για “πίστη”, αλλά είναι “ανενεργή “ και “άχρηστη“ χωρίς Χριστό είναι εμπαθής.
Χωρίς πνεύμα και έργα πίστης, γεμάτη φόβο και “γράμμα” και έναν Θεό δικό μας εγωιστικό δημιούργημα, δεν μας καλύπτει ο Θεός που έχουν οι άλλοι, γιατί τους θεωρούμε όλους κατώτερους μας, λαό και κλήρο.
Τους απαξιώνουμε και φτιάχνουμε έναν δικό μας εμπαθή Θεό, που όλα και όλα δεν ακουμπά και δεν ενοχλεί τα πάθη μας και που καταλήγουμε, κρυφά να λατρεύουμε τον εαυτό μας ..
Μπορεί να λέμε ότι έχουμε “πίστη” στον Θεό, όπως λέει και ο Απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του.
Πόσο σημαντικό είναι η αποδοχή του “Λόγου” του Χριστού, των εντολών του, της ζωής του, καθορίζει την “πίστη” μας. Πίστη χωρίς Χριστό είναι “νεκρή ” ..
Ιακ. 2,19 σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.
Ιακ. 2,19 Συ πιστεύεις, ότι ένας είναι ο αληθινός Θεός· και καλά κάμνεις. Αλλά και τα δαιμόνια πιστεύουν εις την ύπαρξιν του αληθινού Θεού, χωρίς όμως να ωφελούνται από αυτήν, την άνευ έργων πίστιν, αλλά τουναντίον καταλαμβάνονται από φόβον και τρόμον προ του δικαίου Θεού
Από την “διασωλήνωση ” στην “ΜΕΘ”
“Άνθρωπε” είσαι “διασωληνωμένος” με τον Χριστό όσο ζεις και σου δίνεται χρόνος και ευκαιρίες.
Όταν οδηγηθείς στην ΜΕΘ, στην εντατική “διασωληνωμένος ” και αυτός ο “κόσμος” με τα μέσα που διαθέτει προσπαθεί να σώσει το “σώμα “ σου.
Σώμα που καταρρέει, είναι γιατί η “ψυχή” σου αποσυνδέθηκε από το έλεος του Θεού, το “ΦΩΣ” και σε παραλαμβάνει το “σκότος”, το “έλεον“ στο καντήλι σου, τελειώνει …
Αν ο Χριστός επιτρέψει να “συνδεθείς” πάλι μαζί του, να ζήσεις, είναι επειδή υπάρχει μία “σπίθα” μέσα σου, μία προσευχή ενός ανθρώπου που πραγματικά νοιάζεται για σένα.
Yπάρχει άραγε “ελπίδα” μετάνοιας, ελπίδα να ενεργοποιηθεί η ανενεργή πίστη σου;
Αν φύγεις, αν αποσυνδεθείς από αυτόν τον “κόσμο”, είναι γιατί ή ετελειώθεις πρός το καλό ή ετελειώθεις πρός το κακό ..
Δεν σε έσωσε ή σε έστειλε η επέμβαση των γιατρών, εσύ αυτό βλέπεις, αλλά την “συνέργεια” του “Ουρανού” στην φιλότιμη προσπάθεια του ιατρικού προσωπικού, δεν την “νοιώθεις” ακόμα.
Διάβασε για τα ιατρικά Θαύματα και τις διαγνώσεις που έκανε ο Άγιος Πορφύριος ,την ζωή αυτού του υπέροχου Αγίου του Λουκά του Ιατρού διάβασε για τις ζωές των Αγίων Αναργύρων ,που είναι πολλοί Άγιοι γιατροί ,που δεν έπαιρναν χρήματα ,για αυτό λέγονται “Ανάργυροι ”.
Το πνευματικό “εμβόλιον” είναι η ενεργή πίστη …
Αν πιστεύεις ότι οτιδήποτε ανθρώπινο όπως το “εμβόλιον” μπορεί να σε σώσει ,πλανάσαι ..
Το μόνο “εμβόλιον” είναι να ξεφύγεις από την “αυτοδικαίωση“ και την “πλάνη” και να ενεργοποιήσεις την ανενεργή πίστη που λες ότι έχεις ..
Ιακ. 2,24 ὁρᾶτε τοίνυν ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἐκ πίστεως μόνον.
Ιακ. 2,24 Βλέπετε, λοιπόν, ότι κάθε άνθρωπος γίνεται και αναδεικνύεται δίκαιος από τα έργα και όχι μόνον από την θεωρητικήν πίστιν.
Να κάνεις έργα, που επιβεβαιώνουν την πίστη σου, έργα “μετανοίας” …
Την ώρα που μία “ψυχή“ βρίσκεται στην ΜΕΘ σε κάποιο νοσοκομείο, από πάνω βρίσκεται και στέκει ο “Πατέρας” όλος ο “ουρανός” με αγωνία, περιμένοντας μία “σπίθα” ελεύθερης μετανοίας την αυτόβουλη θέληση, την προσευχή κάποιου, για να “συνδέσει“ το πλάσμα” του πάλι με την ζωή.
Να του δώσει χρόνο και “Χάρι” για να κάνει έργα πίστης και μετάνοιας, να μην τον αναγκάσει το ίδιο το πλάσμα με την στάση του, να το πάρει χωρίς την παραμικρή “μετάνοια”, χωρίς ελαφρυντικά, εμείς επιλέγουμε την φωτιά ή το ύδωρ το ζων.
Είναι όπως η “Χάρι” που δίνεται σε έναν καταδικασμένο λίγο πριν την “ηλεκτρική καρέκλα” ..
Είναι ατομική επιλογή και μόνο, δεν μπορεί να επέμβει ούτε ο Θεός …
Όσοι φεύγουμε, φύγαμε ή όσοι θα φύγουμε απο αυτή την “κοιλάδα του κλαυθμώνος“, το κάνουμε μέσα στην ελευθερία,το αυτεξούσιο που δίνει ο Θεός και αυτός δικαιούται να μας κρίνει και θα μας κρίνει, ως ζωοδότης μας.
Ποιοι θελήσαμε, ποιοι δεν θελήσαμε ποτέ, ποιοι δεν θα θελήσουμε ποτέ να “επιστρέψουμε” στο “φως” και την ζεστασιά του Χριστού.
Μόνο αυτός γνωρίζει τα βάθη της καρδιάς μας και ενεργεί, αλλά και θα μας κρίνει, όσο και ότι αν δείχνουμε εξωτερικά κάτι άλλο.
Ότι και να κάνει ο Θεός, εδώ ο ίδιος κατέβηκε “ενανθρώπισε” να μας πείσει και δεν το πιστέψαμε και ακόμα δεν τον πιστεύουμε …
Ακόμα και αυτό το σέβεται ο Θεός, δεν μας μηδενίζει, δεν μας στέλνει πίσω στην ανυπαρξία, θα ήταν “μνησίκακος” τότε …
Αν πάρουμε “ευκαιρία” ας κάνουμε έργα πίστης και μετάνοιας …
Ας ξεκινήσουμε να δείχνουμε με κάθε τρόπο το “έλεος” που έδειξε ο Κύριος σε εμάς και εμάς “επανασυνέδεσε” με την ζωή.
Δοξολογώ τον Θεό,σημαίνει απλά να θέλω να του μοιάσω, τον έχω “αρχέτυπο “ και παράδειγμα, αλλά επειδή στον Θεό δεν πάς χωρίς τον Χριστό, δεν μπορεί κανείς να στον δείξει παρά μόνο ο Υιός και Λόγος …
Ιω. 1,18 Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε· ὁ μονογενὴς υἱὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο.
Ιω. 1,18 Τον Θεόν κανείς ποτέ δεν έχει ίδει. Ο Υιός ο μονογενής, που υπάρχει προαιωνίως πάντοτε στον κόλπον του Πατρός, εκείνος εφανέρωσεν εις ημάς και κατέστησε γνωστόν τον Θεόν.
Ας αφήσουμε τις “ταμπέλες” με το όνομα μας στις δωρεές και τα “γκαλά ” …
Μην ξέρει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου …
Έργα αποδείξεως πίστης και μετανοίας δεν μπορείς να κάνουμε στον Θεό, για παράδειγμα με “δωρεές “ στην εκκλησία, που φέρουν φαρδιά πλατιά μια ταμπέλα με το όνομα μας.
Αυτά είναι για να μας δοξάσει ο “κόσμος” και σε αυτό μένει όλη η προσπάθεια μας, δεν φτάνει στα πόδια του Θεού η “προσφορά“ μας.
Έλεον θέλω και ου θυσίαν..
Το ίδιο “έλεος”, την “συγχωρητικότητα”, την “ανοχή”, ας την δείχνουμε συνεχώς όσο μπορούμε κρυφά στους άλλους, να μην αρνηθούμε κάποιον που μας ζητάει “έλεος “ χωρίς να δούμε ποιός είναι, μην τον ανακρίνουμε πρώτα, όπως δεν μας “ανέκρινε “ ο Θεός όταν μας έσωσε επανηλειμμένα ..
Ας μιμηθούμε τον “ελεήμονα και Παντοδύναμο Θεό ” στο μέτρο που μπορούμε και ας του αφήσουμε την κρίση ..
Όλοι ηλεκτρόνια, πρωτόνια, νετρόνια είμαστε…
Μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε ηλεκτρόνια, νετρόνια, πρωτόνια και κβάντα που συνυπάρχουμε και κινούμαστε γύρω από τον ίδιο πυρήνα, αστέρια που συνυπάρχουμε στον ίδιο ουρανό, άνθρωποι που ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό και φωτιζόμαστε και παίρνουμε ζωή από τον ίδιο ήλιο της Δικαιοσύνης.
Εσύ τι έκανες για τον “πλησίον ” σου;
Όταν έλθει η ώρα εκείνη η φοβερή της κρίσεως ,τα έργα πίστης και μετάνοιας (σκέψεις, λόγια και πράξεις) απέναντι στους αδελφούς μας, θα μας κρίνουν και τίποτα άλλο “ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε”.
Καλή φώτιση και αρχή μετανοίας
Γ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου