Κάποιες ηχηρές παραλείψεις στην παρέλαση

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη

 

Την ημέρα της 25ης Μαρτίου προσπάθησα να συμβιβάσω την παράλληλη παρακολούθηση δύο πολύ σημαντικών διαδικτυακών συμβάντων. Πρώτον, την πράγματι συγκλονιστική υπερπαραγωγή της ELLOPIA, που υλοποιήθηκε υπό την αιγίδα της ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21, και με την συμμετοχή των γνωστών καλλιτεχνών Αθηνάς Κρικέλη, Αλέξανδρου Χάχαλη, Δημήτρη Ζησόπουλου και Χρήστου Μαργέτη.

 

Επί 5 ώρες, έφθαναν στην Ελλάδα ζωντανά μηνύματα για την εθνική μας επέτειο, από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, από Έλληνες και από φιλέλληνες. Η εκδήλωση ήταν συγκινητική και έφερνε αθέλητα δάκρυα στα μάτια. Αλλά, παράλληλα, και όσο αυτό ήταν δυνατόν, έστρεφα κατά καιρούς το βλέμμα μου και προς την εθνική μας παρέλαση, που περνούσε μεγαλόπρεπη, αλλά δυστυχώς σε μια πόλη έρημη που την «έσκιαζε η φοβέρα». Παρά ταύτα, η παρέλαση ήταν εξαιρετική, με πληθώρα συμβολισμών και ευρηματικών συνδυασμών. 

 

Κάποια στιγμή, στην εξέδρα των επισήμων, αναζήτησα εκπροσώπους των απογόνων των ηρώων του 1821, δεδομένου ότι είναι μαζί μας στην Επιτροπή ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21, χωρίς όμως να κατορθώσω να τους εντοπίσω. Σκέφθηκα, προς στιγμή, ότι η φωτογραφία δεν έδινε πλήρη εικόνα των παρισταμένων, καθώς απέκλεια λογικά την περίπτωση της μη πρόσκλησής τους να παραστούν στην παρέλαση. Την επομένη, ωστόσο, ο πρόεδρος των απογόνων των ηρώων του 1821 κ. Κωνσταντίνος Πλαπούτας επιβεβαίωσε στην ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21 ότι ο σύλλογός τους δεν είχε λάβει πρόσκληση για την παρέλαση! 

 

Είναι από τις περιπτώσεις που εμπίπτουν απόλυτα στο ρητό «απίστευτο και όμως αληθινό»! Οι οργανωτές της παρέλασης, για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 παρέλειψαν να προσκαλέσουν τους απογόνους εκείνων, στη μνήμη των οποίων γίνεται η παρέλαση. Είναι, πράγματι, το είδος παράλειψης, που αδυνατεί να χωρέσει σε ανθρώπινο νου. Να στήνεται, δηλαδή, μια μνημειώδης εθνική γιορτή, μια φορά στα 200 χρόνια, προκειμένου να τιμηθούν οι πρωτεργάτες της Επανάστασης, και να μην έχουν συμπεριληφθεί στους προσκεκλημένους, οι απόγονοί τους! Να έχει, δηλαδή, γεμίσει η εξέδρα αυτή των επισήμων, με άτομα άσχετα με την Επανάσταση, σε σύγκριση με τα κατευθείαν σχετιζόμενα με αυτήν, αλλά να μην παρίστανται οι απόγονοι. Αυτόματα σκέπτεται κανείς το πόσο δυνατά θα τρίζουν τα κόκκαλα των ηρώων του 1821. 

 

Ασφαλώς και επιβάλλεται, εν προκειμένω, έρευνα ώστε να προκύψει μια κάποια απάντηση στο πως και στο γιατί οι αρμόδιοι για την φετινή παρέλαση έκριναν περιττή την αποστολή πρόσκλησης στους απογόνους των ηρώων του 1821. 

 

Μια εύκολη, όμως όχι απλώς επιπόλαιη αλλά και απαράδεκτη απάντηση, θα ήταν ότι «ξεχάστηκαν». Ξεχάστηκαν όμως ποιοι, ακριβώς; Οι απόγονοι των ηρώων του 1821, που φέρουν τα ένδοξα ονόματα εκείνων που μας εξασφάλισαν πατρίδα; Αυτοί που φυλάγουν με ευλάβεια τα σπαθιά και τα κουμπούρια με τα οποία εξολόθρεψαν τους εχθρούς του Γένους; Οι απόγονοι που κρατούν ως κειμήλια τις στολές και πλήθος συμβόλων εκείνων, που πήραν μέρος στο ξεσήκωμα και που φούντωσαν τη φωτιά του 1821; Ξεχάστηκαν, ακριβώς, ποιοι, από τού να προσκληθούν στην παρέλαση; Αυτοί, που στο αίμα τους ρέει το αίμα που πότισε τη γη μας, για να ξαναγίνει ελληνική και να είναι η πατρίδα μας; Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, σε καμία περίπτωση να γίνει δεκτό ότι «ξεχάστηκαν». Γιατί, όσο, μα όσο ανοργάνωτο και αν δεχθούμε ότι είναι το κράτος μας, ένας από τους πολυάριθμους συμβούλους, επί παντός του επιστητού, θα θυμόταν ασφαλώς την ύπαρξη των απογόνων, και θα φρόντιζε να τους αποσταλεί μια πρόσκληση για την παρέλαση. 

 

Άρα, λοιπόν, η περίπτωση της αβλεψίας αποκλείεται. Και συνεχίζω, επειδή θεωρώ αυτονόητο, ότι για τον οποιοδήποτε μέσο Έλληνα πολίτη, που δεν έχει προσχωρήσει στο στρατόπεδο των εθνομηδενιστών, ο συμβολισμός αυτός της παράλειψης να προσκληθούν οι απόγονοι των ηρώων είναι βαρύς και δυσβάστακτος. Ιδίως, τώρα, που ο εθνομηδενισμός, παρότι αριθμεί ελάχιστους στις γραμμές του, κατορθώνει ωστόσο να εισχωρεί ολοένα συχνότερα στις ρίζες εγκληματικών και προδοτικών ενεργειών και παραλείψεων, αναφορικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των ελληνικών μας αδιεξόδων: των ελληνοτουρκικών, του ανήθικου χρέους και του λαθρομεταναστευτικού. 

 

Ας στρέψουμε, λοιπόν, την εντελώς άλλωστε θεωρητική αυτήν έρευνα, προς ότι θα μπορούσε να στηρίξει την ερμηνεία του αποκλεισμού πρόσκλησης των απογόνων, στην παρέλαση, αποκλείοντας την περίπτωση της αβλεψίας. Δηλαδή, προς οποιαδήποτε δυνατή εξήγηση αυτού του αδιανόητου ατοπήματος, που δεν θα ήταν αθέλητη, αλλά ηθελημένη.  

 

Θεωρητικά πάντοτε, ενδέχεται η παράλειψη αυτή να προήλθε από ορισμένους, που δεν επιθυμούσαν τη συνεύρεση με τους απογόνους των ηρώων της Επανάστασης του 1821, επειδή, κατ’ αυτούς: 

 

* οι ήρωες ήταν άξεστοι, αμόρφωτοι ή και βωμολόχοι, 

* δεν υπήρξε Επανάσταση, αλλά η αντίδραση μιας μικρής περιφερειακής ελίτ, 

* δεν υπήρξαν ήρωες ούτε και Επανάσταση, εφόσον απλώς οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να δημιουργήσουν αυτό το μικρό ελληνικό κράτος, με την αναίμακτη υπογραφή ενός χαρτιού, στο Λονδίνο, 

* δεν υπήρξε σκλαβιά των 400 ετών, αλλά αντιθέτως καλοπέραση των Ελλήνων υπό τον οθωμανικό ζυγό, και συνεπώς ούτε Επανάσταση θα μπορούσε λογικά να υπάρξει. 

 

Όπως είναι γνωστό, όλες οι παραπάνω αυτές ανθελληνικές απόψεις, και όχι μόνον, ανήκουν σε μέλη της επίσημης επιτροπής εορτασμού των 200 ετών Ελλάδα 21. Αλλά, αν απόψεις όπως οι παραπάνω, που έχουν ήδη εισχωρήσει στην Επιτροπή Ελλάδα 21, έχουν επικρατήσει και στη σύλληψη του νοήματος της παρέλασης της 21ης Μαρτίου του 2021, τότε πράγματι οι απόγονοι των ηρώων του 1821 δεν είχαν θέση στην εξέδρα των επισήμων για την παρακολούθησή της. 

 

Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη  

Πρώην Πρύτανης του ΠΑΜΑΚ και Επικεφαλής της ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21

Εστία

πηγή

Share