Ο Ντιεγκίτο υπέστη καρδιακή προσβολή στο σπίτι του και, παρά τις προσπάθειες των διασωστών που έσπευσαν, δεν επανήλθε ποτέ.
Ο Μαραντόνα βρισκόταν στην κατοικία του στην πόλη Τίγκρε σε περίοδο ανάρρωσης έπειτα από την εγχείρηση στον εγκέφαλο, στην οποία είχε υποβληθεί πριν δύο εβδομάδες.
Είχε εισαχθεί σε νοσοκομείο στο Μπουένος Άιρες στις 2 Νοεμβρίου και χειρουργήθηκε την επόμενη ημέρα για την αφαίρεση θρόμβου. Πήρε εξιτήριο μία εβδομάδα μετά. Ο δικηγόρος του είχε δηλώσει τότε ότι ο Ντιεγκίτο θα λάμβανε αγωγή για την απεξάρτησή του από το αλκοόλ και πως η εγχείρηση στην οποία υπεβλήθη ήταν ίσως η δυσκολότερη στιγμή της ζωής του.
«Αιώνιος»
Η κυβέρνηση της Αργεντινής κήρυξε τριήμερο πένθος, ενώ πολλοί στη χώρα τονίζουν το γεγονός ότι ο Μαραντόνα «έφυγε» ακριβώς την ημέρα που συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του προσωπικού του φίλου Φιντέλ Κάστρο και 15 από εκείνον του Τζορτζ Μπεστ.Πελέ: «Ελπίζω μια μέρα να παίξουμε μαζί μπάλα στον ουρανό»
Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1960 στο Λανούς και μεγαλωμένος στην παραγκούπολη της Βίλα Φιορίτο έξω από το Μπουένος Άιρες, ο Μαραντόνα εντάχθηκε από τα 10 του χρόνια στο εφηβικό τμήμα της Αρχεντίνος Τζούνιορς. Η πρώτη του επαγγελματική συμμετοχή ήρθε πέντε χρόνια μετά και λίγο μετά τα 15α γενέθλιά του βρήκε για πρώτη φορά δίχτυα με τη φανέλα της πρώτης του ομάδας - και μάλιστα δύο φορές. Τις επόμενες δύο σεζόν αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 22 γκολ, ενώ το 1980 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ παγκοσμίως με 42 γκολ.
Το 1981 ο Μαραντόνα πήρε μεταγραφή στη Μπόκα Τζούνιορς και την ίδια χρονιά σήκωσε το μοναδικό τρόπαιο πρωταθλήματος που έχει κερδίσει στην Αργεντινή. Με τη φανέλα της Μπόκα, ο «Πίπε ντ' Όρο» αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ για πέντε διαδοχικές σεζόν, δημιουργώντας ένα ρεκόρ που δεν έχει σπάσει έως τώρα.
Οι επιδόσεις του με την Μπόκα δεν θα μπορούσαν να αφήσουν αδιάφορους τους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Το υπερατλαντικό ταξίδι του Ντιέγκο έγινε τελικά το 1982 για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα, στην οποία μάλιστα άρχισε να αγωνίζεται ως επιθετικός μέσος αντί για επιθετικός που αγωνιζόταν μέχρι τότε. Στη Μπαρτσελόνα έμεινε μέχρι το 1984 και, παρά τις απουσίες του λόγω ηπατίτιδας αρχικά και εν συνεχία τραυματισμού, σημείωσε 38 γκολ. Ωστόσο, ήδη είχε αρχίσει την άστατη εξωγηπεδική ζωή του, ενώ ο Μενότι, αν και γνώριμός του, πρωτοστάτησε στο να αποχωρήσει ο Μαραντόνα από τους «Μπλαουγκράνα».
Έτσι, η επόμενη σεζόν τον βρίσκει στη Νάπολι, η οποία μία σεζόν πριν αποκτήσει τον Μαραντόνα είχε γλιτώσει τον υποβιβασμό για έναν μόλις βαθμό. Η παρουσία του στη νοτιοϊταλική πόλη και η λατρεία των οπαδών προς το πρόσωπό του μετέτρεψε το γήπεδο Σαν Πάολο σε επίκεντρο της ιταλικής ποδοσφαιρικής ζωής. Το 1987 η Νάπολι κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα, το οποίο συμπλήρωσε με ένα 4-0 στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στην Αταλάντα. Ο Ντιεγκίτο ήταν ο ηγέτης της ομάδας στις επιτυχίες της, όμως η ζωή του ήταν πολυτελέστερη από όσα δικαιολογούσε το συμβόλαιό του, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν φήμες περί συνεργασίας του με την Καμόρα σε παράνομα στοιχήματα. Ο ίδιος απέρριπτε κάθετα αυτές τις κατηγορίες. Με τη φανέλα της Νάπολι ο Μαραντόνα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, ΄ένα Κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ, αλλά και το Κύπελλο UEFA.
Το 1991 ο Μαραντόνα έκανε έλεγχο φαρμακοδιέγερσης και βρέθηκε θετικός σε κοκαΐνη. Έφυγε από την Ιταλία για την Αργεντινή, αλλά συνελήφθη στο Μπουένος Άιρες, έχοντας ποσότητες κοκαΐνης μαζί του. Τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 14 μηνών από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όμως μετά τη λήξη της τιμωρίας του - ήταν μόλις 31 - επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Σεβίλλης.
Θέλοντας μια νέα αρχή, κι αφού είχε ακολουθήσει πρόγραμμα απεξάρτησης, ο Ντιεγκίτο χάνει κιλά και δείχνει να επανέρχεται. Ωστόσο, το διάλειμμα δεν κράτησε για πολύ. Η εξωγηπεδική του ζωή τον οδήγησε στην έξοδο και από τη Σεβίλλη και ο Ντιεγκίτο επιστρέφει ξανά στην Αργεντινή και παίζει στη Νιούελς Ολντ Μπόις. Η συνεργασία με τη νέα του ομάδα λύνεται σύντομα, καθώς ο Ντιέγκο επιδεικνύει αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, ενώ τραυμάτισε και τέσσερις δημοσιογράφους με αεροβόλο όπλο.
Το 1995 ο Ντιέγκο Μαραντόνα υπέγραψε στη Μπόκα και δύο χρόνια μετά, στα 37 του, ανακοίνωσε την οριστική του απόσυρση από την ενεργό δράση.
Με το εθνόσημο αγωνίστηκε συνολικά 91 φορές, σημειώνοντας 34 γκολ. Αγωνίστηκε σε τέσσερις τελικές φάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου (1982, 1986, 1990, 1994) και σε μία εξ αυτών, σε εκείνη του 1986, πέτυχε στο ίδιο ματς ίσως τα δύο πιο πολυσυζητημένα γκολ της ιστορίας του ποδοσφαίρου. Στον προημιτελικό με την Αγγλία άνοιξε το σκορ με το «Χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο γκολ της Αργεντινής ήρθε όταν ο Ντιεγκίτο πέρασε τους πάντες και σκόραρε.
Το τελευταίο του γκολ με την εθνική Αργεντινής ήρθε στο Μουντιάλ του 1994 στο 4-0 εναντίον της Ελλάδας και ήταν το μοναδικό του στη διοργάνωση. Ο Ντιεγκίτο σε έλεγχο ντόπινγκ που έγινε αργότερα στη διοργάνωση βρέθηκε θετικός στην εφεδρίνη, με τον ίδιο να ισχυρίζεται ότι είχε συννενοηθεί με τους διοργανωτές για τη συγκεκριμένη ουσία, την οποία πήρε για να χάσει κιλά. Τιμωρήθηκε, όμως, με αποκλεισμό 15 μηνών.
Στην εθνική Αργεντινής ο Μαραντόνα θα επέστρεφε το 2008 ως ομοσπονδιακός προπονητής. Την οδήγησε μεν στα τελικά του Μουντιάλ 2010, όμως αποχώρησε μετά τη συντριβή της ομάδας από τη Γερμανία με 4-0.
Γενικότερα, η προπονητική του καριέρα δεν είχε τίποτα από τη λάμψη που είχε η καριέρα του ως παίκτης. Εκτός του περάσματός του από την εθνική, ο Μαραντόνα υπήρξε προπονητής της Αλ Γουάσλ και της Αλ Φουτζέιρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ το 2018 ανέλαβε την αργεντίνικη Ντοράδος δε Σιναλόα. Το 2019 κάθισε στον πάγκο της Χιμνάσια Λα Πλάτα, της οποίας υπήρξε προπονητής μέχρι τον θάνατό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου