ΠΡΟΟΙΜΙΟ.
Οι γραμμές αυτές γράφονται μέσα σε απόλυτο καταθλιπτικό ψυχολογικό κλίμα ευελπιστώντας να ανοίξει χαραμάδα…ελπίδας! Πρωτόγνωρες στιγμές! Σε απόσταση λίγων μέτρων ουρές συμπατριωτών μου [εγώ πήγα πιο ενωρίς σήμερα] περιμένουν σκυθρωποί για να πάρουν εξήντα ευρώ βυθισμένοι στη σκέψη μήπως την επαύριο θα πάρουν είκοσι και με την απορία εάν θα βρουν να αγοράσουν τα βασικά τρόφιμα στα καταστήματα! Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος για το ποιος φταίει, ούτε και ποιος δεν φταίει.
Εκείνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι δεν μας άξιζε να το υποστούμε σε μια εποχή παραγωγής, λόγω τεχνολογίας, πληθώρας υλικών αγαθών!
Είναι όμως ευκαιρία να βγάλει ο καθένας μας τα συμπεράσματά του για να μη ξαναβρεθούμε στην ίδια θέση και προπαντός τα παιδιά μας.
Στη Δημοκρατία κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του, με αυθεντικότητα, ευπρέπεια και υπευθυνότητα, χωρίς, όμως, να προσπαθήσει να την επιβάλει.
Συνιστά, όμως, ύπατο καθήκον, όταν πρόκειται για θέμα που αφορά στην ακεραιότητα και το μέλλον της Πατρίδας του να μη μένει στη σκιά και την ασφάλεια της σιωπής.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ.
Η εμπειρία της ζωής μας διδάσκει ότι για να έχει οντότητα ένα σύνολο ανθρώπων θα πρέπει να συντρέξουν αρμονικά τρεις προϋποθέσεις:
-
Το κάθε άτομο πρέπει να έχει συνείδηση ότι ανήκει στην ομάδα.
-
Η ομάδα να λειτουργεί συνειδητά ως όλον και
-
Να έχει αρμοστικότητα στο περιβάλλον που ανήκει.
Όταν βρισκόμαστε μπροστά σε τεράστια θέματα πάντοτε
μπορούμε να βρούμε θετικά στοιχεία που μας οδηγούν στην κατάφαση, αλλά και άλλα
τόσα αρνητικά, ανάλογα της οπτικής γωνίας θεώρησης. Οι διαφορετικές απόψεις με
ακρότητες οδηγούν σε συγκρούσεις. Οι λύσεις αναδύονται από δημιουργικό διάλογο
με σύνθεση αντιθέτων στα πλαίσια του άριστου μέτρου.
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ.
Η υπερβολή κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Στις πληροφορίες, τις επιθυμίες, τις ανάγκες, την προβολή, την ισχύ, τις απαιτήσεις, την ελευθερία, το κέρδος, την σπατάλη, την αμετροέπεια, την ισχυρογνωμοσύνη…
Ο πολιτισμός μας αγνοώντας το «μηδέν άγαν» και το «μέτρον άριστον» και μεταβλήθηκε σε «πολιτισμό δυστυχίας»[Φρόυντ] αντί ολβιότητας, που αναδύεται από την δημοκρατία, την ευταξία , την τήρηση των νόμων και τις αρμονικές σχέσεις. Το εγώ κυριαρχεί απόλυτα στο εμείς.
Ο κατακλυσμός της υπερβολής προκαλεί πλήρη δυσαρμονία που μηδενίζει την πραγματικότητα, την ωραιότητα, την αγαθότητα και την εμπιστοσύνη.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΩΣ ΕΑΝ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ.
Η συνείδηση είναι η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου, από την οποία αναδύεται η πνευματική του δύναμη να σκέπτεται, συναισθάνεται, να συλλαμβάνει νοήματα, να διακρίνει το καλό , την αλήθεια , το ωραίο και την αγάπη. Η συνειδησιακός χώρος έχει αφεαυτού ιερότητα και χτίζεται στέρεα μόνο όταν κρυσταλλωθούν αρμονικά μέσα στα πλαίσια του άριστου μέτρου και της χρυσής αναλογίας η αληθότητα, η ωραιότητα και η αγαθότητα. Αυτόν τον χώρο ονομάζουμε «κιβωτό του μέτρου». Δεν νοείται, ως κλειστός οριακός κύκλος, που οδηγεί στον αυτοστραγγαλισμό, αλλά ως «ανοιχτός» ορίζοντας, που βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με την πραγματικότητα και διαρκώς αναζωογονείται. Συνιστά τον πολύτιμο χώρο ανάδυσης όλων των αξιών μας και αποτελεί τον οδηγό σε κάθε ενέργειά μας.
Παρεμφερή συνειδησιακό χώρο οφείλει να έχει κάθε ανθρώπινη ομάδα. Η οικογένεια, ο λαός, το έθνος, που αποκτούν οντότητα μόνον όταν αποκτήσουν αντίστοιχη συνειδητότητα του όλου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.
Κάθε υπερβολή οδηγεί σε φανατισμό που προκαλεί αυταπάτες.
Ο Λαός αποκτά οντότητα όταν δημιουργήσει αντίστοιχη συνείδηση.
Ο προσφορότερος ορίζοντας ενδιαφερόντων είναι εκείνος της Πατρίδας.
Το ύπατο αγαθό η σύμμετρη ελευθερία αναδύεται μαζί με την ωραιότητα και την αγαθότητα από την αρμονική σύνθεση Λόγου και έμφυτων παρορμήσεων.
Τα πιο πολύτιμα αγαθά: η σύνεση, η σωφροσύνη, το μέτρο, η εμπιστοσύνη, ο αλληλοσεβασμός, η αυθεντική φιλότητα και ανιδιοτελής αγάπη δεν παράγονται σε κανένα εργαστήριο χημείας ή εργοτάξιο. Αυτά τα πιο κρίσιμα αγαθά που προικίζουν τους ανθρώπους με ανθρωπινότητα , τους συνδέουν και μετουσιώνουν το συνονθύλευμα ανθρώπων σε Λαό καλλιεργούνται με την ολιστική Παιδεία, [το μεγάλο έλλειμμά μας] από την οποία αναδύεται ο Πολιτισμός ολβιότητας ενός λαού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να επιβάλει τις απόψεις του υπογράφοντος, καθόσον ούτε ικανός είναι, ούτε του επιτρέπεται να συμβουλέψει τους συμπατριώτες μας. Ο καθένας μας θα πάρει την απόφασή του με οδηγό την προσωπική «κιβωτό του μέτρου» του. Θεωρούμε, όμως, επιτακτικό καθήκον μας, καθόσον πρόκειται για θέμα που αφορά την ίδια την Πατρίδα μας να τολμήσουμε να μοιρασθούμε με αυθεντικότητα, ευπρέπεια και υπευθυνότητα τις σκέψεις μας ευελπιστώντας ότι θα φανούν χρήσιμες σε μερικούς, που θα ήθελαν να δουν τα πράγματα από μια διαφορετική πλευρά.
Απαντήσεις με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ δεν προσφέρουν πολλές δυνατότητες σύνθεσης. Στη γενική περίπτωση το «ναι» φέρνει πιο κοντά τους διαλεγόμενους, γιατί χτίζει την εμπιστοσύνη, ενώ το «όχι» επειδή συσπειρώνει σε στενότερο οριακό κύκλο[ατομικό, οικογενειακό, συντεχνιακό, κομματικό] προκαλεί ακρότητες και συνιστά εξαίρεση. Ενδείκνυται σε αντιμετώπιση άμεσου εξωτερικού εχθρού [πχ το «ΟΧΙ» του 1940, αλλά και τότε είχε προηγηθεί ένα «ΝΑΙ» στην Δυτική Συμμαχία].
Ο πιο ενδεδειγμένος ορίζοντας ενδιαφερόντων μας είναι εκείνος της Πατρίδας μας εντεταγμένης αρμονικά στο διεθνές περιβάλλον, η ασφάλεια της οποίας προηγείται κάθε άλλου αγαθού και εξασφαλίζεται με Συμμαχίες που μας εμπιστεύονται και είναι άδικο και λίαν επικίνδυνο να θεωρούμε συλλήβδην τους πάντες εχθρικά διακείμενους.
Το πρόταγμα, μιας μόνης αξίας και η αγνόηση των λοιπών οδηγεί σε ακρότητες και καταστρέφεται η αρμονία. Η δημοκρατία, η ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οικονομική ανάπτυξη, η οικογένεια, το σχολείο, η Πατρίδα, η Θρησκεία και ο άνθρωπος-πρόσωπο ευδοκιμούν όταν καλλιεργούνται και συντίθενται ολιστικά, οπότε αναδύεται ο πολιτισμός της προόδου και της ολβιότητας του λαού.
Η πιο γενναία άμεση μεταρρύθμιση είναι η διαρκής αναπροσαρμογή του σκέπτεσθαι, του συναισθάνεσθαι και του ενεργείν όλων μας, με την πεποίθηση ότι η ζωή μας είναι άρρηκτα συναρτημένη με το διπλανό μας.
Εάν δεν αλλάξουμε την ατομοκεντρική νοοτροπία και την συμπεριφορά μας , χωρίς συναίνεση και σύνεση, χωρίς την εμπιστοσύνη μεταξύ μας και των εταίρων μας και εάν ακόμη μας χαριστούν όλα τα οικονομικά μας χρέη πάλι σε ελάχιστα χρόνια θα έχουμε οδηγηθεί σε θέση αυτοκαταστροφικής επαιτείας.
Θα προτιμούσαμε το «ναι» γιατί μας φέρνει πιο κοντά μεταξύ μας αλλά και με τους συνομιλητές μας και πιο μακριά από την επάρατη νόσο μας την εμφύλια διχοστασία.
Με την ευχή να λησμονήσουμε το ταχύτερο δυνατόν τα συναισθήματα που τόσο μας διχάζουν αυτή την κρισιμότατη ώρα ευελπιστούμε οι νεοέλληνες να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις του φανατισμού και τους κλειστούς κομματικούς οριακούς κύκλους και να επιλέξουμε στο Δημοψήφισμα την Ευρώπη, όπου πολιτισμικά ανήκουμε καθόσον οι πρόγονοί μας είναι συν-δημιουργοί της και τα παιδιά μας θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να παλέψουν για κάτι καλύτερο.
Δημήτρης Μπάκας
4 Ιουλ. 2015
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ.
Η υπερβολή κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Στις πληροφορίες, τις επιθυμίες, τις ανάγκες, την προβολή, την ισχύ, τις απαιτήσεις, την ελευθερία, το κέρδος, την σπατάλη, την αμετροέπεια, την ισχυρογνωμοσύνη…
Ο πολιτισμός μας αγνοώντας το «μηδέν άγαν» και το «μέτρον άριστον» και μεταβλήθηκε σε «πολιτισμό δυστυχίας»[Φρόυντ] αντί ολβιότητας, που αναδύεται από την δημοκρατία, την ευταξία , την τήρηση των νόμων και τις αρμονικές σχέσεις. Το εγώ κυριαρχεί απόλυτα στο εμείς.
Ο κατακλυσμός της υπερβολής προκαλεί πλήρη δυσαρμονία που μηδενίζει την πραγματικότητα, την ωραιότητα, την αγαθότητα και την εμπιστοσύνη.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΩΣ ΕΑΝ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ.
Η συνείδηση είναι η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου, από την οποία αναδύεται η πνευματική του δύναμη να σκέπτεται, συναισθάνεται, να συλλαμβάνει νοήματα, να διακρίνει το καλό , την αλήθεια , το ωραίο και την αγάπη. Η συνειδησιακός χώρος έχει αφεαυτού ιερότητα και χτίζεται στέρεα μόνο όταν κρυσταλλωθούν αρμονικά μέσα στα πλαίσια του άριστου μέτρου και της χρυσής αναλογίας η αληθότητα, η ωραιότητα και η αγαθότητα. Αυτόν τον χώρο ονομάζουμε «κιβωτό του μέτρου». Δεν νοείται, ως κλειστός οριακός κύκλος, που οδηγεί στον αυτοστραγγαλισμό, αλλά ως «ανοιχτός» ορίζοντας, που βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με την πραγματικότητα και διαρκώς αναζωογονείται. Συνιστά τον πολύτιμο χώρο ανάδυσης όλων των αξιών μας και αποτελεί τον οδηγό σε κάθε ενέργειά μας.
Παρεμφερή συνειδησιακό χώρο οφείλει να έχει κάθε ανθρώπινη ομάδα. Η οικογένεια, ο λαός, το έθνος, που αποκτούν οντότητα μόνον όταν αποκτήσουν αντίστοιχη συνειδητότητα του όλου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.
Κάθε υπερβολή οδηγεί σε φανατισμό που προκαλεί αυταπάτες.
Ο Λαός αποκτά οντότητα όταν δημιουργήσει αντίστοιχη συνείδηση.
Ο προσφορότερος ορίζοντας ενδιαφερόντων είναι εκείνος της Πατρίδας.
Το ύπατο αγαθό η σύμμετρη ελευθερία αναδύεται μαζί με την ωραιότητα και την αγαθότητα από την αρμονική σύνθεση Λόγου και έμφυτων παρορμήσεων.
Τα πιο πολύτιμα αγαθά: η σύνεση, η σωφροσύνη, το μέτρο, η εμπιστοσύνη, ο αλληλοσεβασμός, η αυθεντική φιλότητα και ανιδιοτελής αγάπη δεν παράγονται σε κανένα εργαστήριο χημείας ή εργοτάξιο. Αυτά τα πιο κρίσιμα αγαθά που προικίζουν τους ανθρώπους με ανθρωπινότητα , τους συνδέουν και μετουσιώνουν το συνονθύλευμα ανθρώπων σε Λαό καλλιεργούνται με την ολιστική Παιδεία, [το μεγάλο έλλειμμά μας] από την οποία αναδύεται ο Πολιτισμός ολβιότητας ενός λαού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να επιβάλει τις απόψεις του υπογράφοντος, καθόσον ούτε ικανός είναι, ούτε του επιτρέπεται να συμβουλέψει τους συμπατριώτες μας. Ο καθένας μας θα πάρει την απόφασή του με οδηγό την προσωπική «κιβωτό του μέτρου» του. Θεωρούμε, όμως, επιτακτικό καθήκον μας, καθόσον πρόκειται για θέμα που αφορά την ίδια την Πατρίδα μας να τολμήσουμε να μοιρασθούμε με αυθεντικότητα, ευπρέπεια και υπευθυνότητα τις σκέψεις μας ευελπιστώντας ότι θα φανούν χρήσιμες σε μερικούς, που θα ήθελαν να δουν τα πράγματα από μια διαφορετική πλευρά.
Απαντήσεις με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ δεν προσφέρουν πολλές δυνατότητες σύνθεσης. Στη γενική περίπτωση το «ναι» φέρνει πιο κοντά τους διαλεγόμενους, γιατί χτίζει την εμπιστοσύνη, ενώ το «όχι» επειδή συσπειρώνει σε στενότερο οριακό κύκλο[ατομικό, οικογενειακό, συντεχνιακό, κομματικό] προκαλεί ακρότητες και συνιστά εξαίρεση. Ενδείκνυται σε αντιμετώπιση άμεσου εξωτερικού εχθρού [πχ το «ΟΧΙ» του 1940, αλλά και τότε είχε προηγηθεί ένα «ΝΑΙ» στην Δυτική Συμμαχία].
Ο πιο ενδεδειγμένος ορίζοντας ενδιαφερόντων μας είναι εκείνος της Πατρίδας μας εντεταγμένης αρμονικά στο διεθνές περιβάλλον, η ασφάλεια της οποίας προηγείται κάθε άλλου αγαθού και εξασφαλίζεται με Συμμαχίες που μας εμπιστεύονται και είναι άδικο και λίαν επικίνδυνο να θεωρούμε συλλήβδην τους πάντες εχθρικά διακείμενους.
Το πρόταγμα, μιας μόνης αξίας και η αγνόηση των λοιπών οδηγεί σε ακρότητες και καταστρέφεται η αρμονία. Η δημοκρατία, η ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οικονομική ανάπτυξη, η οικογένεια, το σχολείο, η Πατρίδα, η Θρησκεία και ο άνθρωπος-πρόσωπο ευδοκιμούν όταν καλλιεργούνται και συντίθενται ολιστικά, οπότε αναδύεται ο πολιτισμός της προόδου και της ολβιότητας του λαού.
Η πιο γενναία άμεση μεταρρύθμιση είναι η διαρκής αναπροσαρμογή του σκέπτεσθαι, του συναισθάνεσθαι και του ενεργείν όλων μας, με την πεποίθηση ότι η ζωή μας είναι άρρηκτα συναρτημένη με το διπλανό μας.
Εάν δεν αλλάξουμε την ατομοκεντρική νοοτροπία και την συμπεριφορά μας , χωρίς συναίνεση και σύνεση, χωρίς την εμπιστοσύνη μεταξύ μας και των εταίρων μας και εάν ακόμη μας χαριστούν όλα τα οικονομικά μας χρέη πάλι σε ελάχιστα χρόνια θα έχουμε οδηγηθεί σε θέση αυτοκαταστροφικής επαιτείας.
Θα προτιμούσαμε το «ναι» γιατί μας φέρνει πιο κοντά μεταξύ μας αλλά και με τους συνομιλητές μας και πιο μακριά από την επάρατη νόσο μας την εμφύλια διχοστασία.
Με την ευχή να λησμονήσουμε το ταχύτερο δυνατόν τα συναισθήματα που τόσο μας διχάζουν αυτή την κρισιμότατη ώρα ευελπιστούμε οι νεοέλληνες να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις του φανατισμού και τους κλειστούς κομματικούς οριακούς κύκλους και να επιλέξουμε στο Δημοψήφισμα την Ευρώπη, όπου πολιτισμικά ανήκουμε καθόσον οι πρόγονοί μας είναι συν-δημιουργοί της και τα παιδιά μας θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να παλέψουν για κάτι καλύτερο.
Δημήτρης Μπάκας
4 Ιουλ. 2015
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου