Πολλές φορές στους διαλόγους με τους νεοπαγανιστές διαπιστώνεται η τρομακτική εχθρότητά τους προς τον Χριστιανισμό και διακρίνεται στον έμπειρο συνομιλητή αυτό που "κάρφωσε" λίγο πριν πεθάνει σε συνέντευξη ένας κορυφαίος δικός τους διανοητής ο Φουράκης...
Το ότι είναι ξενοκίνητο (μασωνοκίνητο) κίνημα που προσπαθεί με ύπουλο τρόπο ως Δούρειος Ιππος να πλήξει ένα από τα δύο στοιχεία της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας... Την Ορθοδοξία.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς παράλληλο χτύπημα και προς τον ίδιο τον Ελληνισμό που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται οι νεοπαγανιστές...
Ετσι μέσα στο μένος τους προσπαθούν να αρνηθούν την ελληνικότητα του Βυζαντινού Πολιτισμού και της χιλιοχρονης αυτοκρατορίας μας...
Φυσικά κορυφαίοι Ελληνες και ξένοι Βυζαντινολόγοι (όπως π.χ. ο Σερ Στήβεν Ράνσιμαν και η κ. Λυκατζή Αρβελέρ) έχουν αποφανθεί για το θέμα με πλήθος επιστημονικών τεκμηριωμένων επιχειρημάτων.
Και πραγματικά είναι παντελώς άδικο για τον ελληνισμό να θεωρούμε ότι το ελληνικό πνεύμα κι ο λαμπρός πολιτισμός των αρχαίων μας προγόνων που συνεχίστηκε επί Ρωμαϊκής κατοχής έπαψε να υπάρχει και να αναδεικνύεται επί 2000 χρόνια επειδή έτσι το θέλουν κάποιοι!!!!!
Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας παρόλο που χρησιμοποιούσαν τον όρο Ρωμαίοι για τον εαυτό τους ή και Ρωμανία για το κράτος τους στην ουσία ήταν Ελληνες. Μιλούσαν ελληνικά, ήταν ορθόδοξοι, είχαν ελληνική παιδεία και αγαπούσαν την αρχαία τους ιστορία πέρα από τα θρησκευτικά θέματα...
Μπορεί λόγω των απίστευτης σκληρότητας διωγμών από τους εθνικούς να συντάυτησαν την λέξη "Ελληνας" με τον ειδωλολάτρη για αρκετά χρόνια, αλλά όπως ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή στην ύστερη βυζαντινή ιστορία, η λέξη Ελληνας απέκτησε και πάλι την εθνική της σημασία και έδειξε ότι αργά η γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι η εθνικότητα είναι κάτι διαφορετικό από την θρησκευτική πίστη.
Ετσι καταστάλαξε μέσα τους ξεκάθαρα πλέον η ελληνορθόδοξη παράδοση ή με μια λέξη η ρωμιοσύνη η οποία περιελάμβανε πλέον την αγάπη για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και την ιστορία μας και ταυτόχρονα την Αγία Πίστη του Χριστού μας. Ετσι δημιουργήθηκε η έννοια του Γένους των Ελλήνων.
Με αυτά τα όπλα οι αγωνιστές του 1821 επανίδρυσαν το νεοελληνικό κράτος με τους δύο αυτούς πυλώνες του, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, αγωνιζόμενοι για "Του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία".
Στο παρακάτω κείμενο βλέπουμε κάτι το εκπληκτικό κι ανεπανάληπτο...
Τα πρώτα ψήγματα πολιτιστικής σύμπραξης ελληνισμού και χριστιανισμού.
Είχαν προηγηθεί αιώνες ελληνορθόδοξης διδασκαλίας από τους μεγάλους Ελληνες Πατέρες όπως τον Μ. Βασίλειο, τον Γρήγοριο τον Ναζιανζηνό και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο οι οποίοι συγκέρασαν την ελληνική παιδεία με τον Χριστιανισμό.
Το εκκλησάκι που περιγράφεται παρακάτω και χτίστηκε στο απόγειο της δύναμης της Βυζαντινής μας αυτοκρατορίας αποτελεί μια τράνη απόδειξη ότι ποτέ (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν διώχθηκαν μαζικά οι Ελληνες ειδωλολάτρες από τους ομοεθνείς τους χριστιανούς, καθώς και το ότι ψεύδονται όσοι ισχυρίζονται ότι επί Βυζαντίου υπήρχε εμπάθεια κατά του ειδωλολατρικού ελληνικού παρελθόντος....
Αν υπήρχε αυτή η εμπάθεια τότε αυτό το εκκλησάκι δεν θα είχε ποτέ χτιστεί....
Τα μυστήρια... της «Μικρής Μητρόπολης» των Αθηνών.
Δίπλα στην Μητρόπολη Αθηνών για περισσότερα από 800 χρόνια ένα μικρό εκκλησάκι στέκεται αγέρωχο και επιβλητικό, απεικονίζοντας την περίπλοκη σχέση μεταξύ των Βυζαντινών ναών με τα απομεινάρια του ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού. Πρόκειται για τον ναό Αγίου Ελευθερίου - Παναγίας Γοργοεπήκοου, όπου όλοι όσοι μένουμε στην Αθήνα έχουμε περπατήσει δίπλα του, κάποιοι τον έχουμε επισκεφτεί για να ανάψουμε ένα κερί, και πολλοί περισσότεροι έχουμε καθίσει στα μαγαζιά που βρίσκονται παραπλεύρως του μικρού ναού για ένα πρωινό ή βραδινό καφεδάκι.
Πόσοι όμως από εμάς έχουμε παρατηρήσει την εξωτερική επιφάνεια του ναού που αποτελείται από ένα ανεπανάληπτο «κολάζ» 90 ετερόκλητων αναγλύφων; Πόσοι έχουμε παρατηρήσει την Λήδα να κάθεται πάνω σε κύκνο, που είναι ο Δίας μεταμορφωμένος; Πόσοι έχουμε παρατηρήσει το γυμνό σάτυρο ανάμεσα σε δύο σταυρούς; Πόσοι έχουμε παρατηρήσει τα Ελευσίνια Μυστήρια, και πολύ περισσότερο πόσοι έχετε παρατηρήσει τον ανάστροφο σταυρό που κοσμεί την νότια πλευρά;
Ο ναός χρονολογείται στα τέλη του 11ου ή 12ου αιώνα ενώ κάποιες πηγές τον θέλουν ακόμα παλαιότερο ίσως και του 8ου αιώνα. Ως το ύψος των παραθύρων οι τοίχοι είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένοι με ακόσμητες μαρμάρινες πλάκες. Από εκεί και πάνω χρησιμοποιούνται αρχιτεκτονικά λίθινα αρχαιολογικά μέρη, αρχαιοελληνικά, ρωμαϊκά, παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά, δίνοντας μία πλήρη εικόνα της ανακυκλώσεως και επαναχρησιμοποιήσεως του υπάρχοντος οικοδομικού υλικού αντί για τη δημιουργία νέου.
Το γεγονός αυτό αποτελεί όνειδος για τους αρχαιολάτρες, που κατηγορούν τους Χριστιανούς για καταστροφή των αρχαίων ιερών. Μάλιστα πιθανολογείται ότι έχει κτισθεί πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού, που ήταν αφιερωμένος στη Θεά του τοκετού Ειλειθυία, και η ύπαρξη ενός «πεταμένου» στο χώμα κίονα στην ανατολική πλευρά μάλλον επιβεβαιώνει την ύπαρξή του.
Τα Ελευσίνια μυστήρια - η πομπή
Κάνιστρο: του προεξάρχοντος της τελετής, του αρχιερέως. Ήταν ένα καλάθι, όπου υπήρχε βασιλικός και μέσα στο βασιλικό κρυμμένα αντικείμενα που το χρησιμοποιούσε μόνο ο αρχιερέας.
Ποτήριο: περιείχε ένα είδος ζύθου, κάτι σαν όπιο στους μύστες, ονομαζόταν Κυκεών. Δινόταν στους πολεμιστές πριν από τη μάχη. Το μοιράζονταν μεταξύ τους και οι μύστες στα Ελευσίνια μυστήρια.
Βουκράνιο: κεφάλι ταύρου με καρπούς μύκωνος (παπαρούνας), το πολυτιμότερο ζώο προς θυσία.
Το τρίγλυφο το βρίσκουμε και σε εβραϊκό νόμισμα του 1ου αιώνα μ.Χ.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Μουράτογλου Νίκος
Κανναβός Ιωάννης
Νομικός Στέλιος
ΔΥΤΙΚΗ (ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ) ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
- Επίκρανα ελληνιστικής εποχής. Στο κάτω δεξιά μέρος εικονίζεται η Λήδα να κάθεται πάνω σε κύκνο, που είναι ο Δίας μεταμορφωμένος. Τα παιδιά τους ήταν οι δίδυμοι Κάστωρ και Πολυδεύκης.
- Ανάγλυφο πτηνών που πίνουν νερό.
- Φατνώματα, τετράγωνα διακοσμητικά στοιχεία ανωδομής. Τα τέσσερα δεξιά συμβολίζουν τα τέσσερα στοιχεία του κόσμου (πυρ, αηρ, γη και ύδωρ). Τα τρία αριστερά την Αγία Τριάδα. Τα επτά μαζί το σύμπαν, το παν.
- Ανάγλυφο με φυτικά κοσμήματα.
- Θωράκια (αυτά διαχώριζαν το ιερό από τον κυρίως ναό, ήταν η πρώτη μορφή του τέμπλου) με σταυρό. Βλέπουμε και γρύπα στο ένα.
- Ζωφόρος με το μοναδικό εικονογραφημένο ημερολόγιο που μας έχει σωθεί από την αρχαία Αθήνα και γενικότερα από την αρχαία Ελλάδα.
Κατά τον Μ. Τιβέριο (Βήμα, 2/2/03) και τον Ι. Σβορώνο θα πρέπει να χρονολογηθεί στον 2ο με 1ο αι. π. Χ. (κατά άλλους στον 4ο π. Χ.). Αποτελείται από δύο κομμάτια, ύψους γύρω στα 0,50 μ., και υπολογίζεται ότι θα είχε συνολικό μήκος γύρω στα 6 μ.. Ο βυζαντινός αρχιτέκτονας, θέλοντας να την τοποθετήσει σε εμφανές σημείο του κτίσματός του, και συγκεκριμένα πάνω από την είσοδο, αναγκάστηκε να τη μικρύνει, καταστρέφοντας έτσι τμήματά της, καθώς το μήκος της πρόσοψης εδώ είναι περίπου 5 μ.. Καθαγιάστηκε με το σκάλισμα επάνω του τριών σταυρών.
Οι μορφές του γλυπτού νοούνται κατανεμημένες σε δώδεκα τμήματα, σύμφωνα με τον αριθμό των μηνών του αττικού σεληνιακού ημερολογίου. Η αρχή κάθε τμήματος ορίζεται από την προσωποποιημένη μορφή ενός μηνός, π.χ. του Πυανεψιώνος ή του Σκιροφοριώνος (μήνες που αντιστοιχούν με τμήματα των Οκτωβρίου-Νοεμβρίου και Ιουνίου-Ιουλίου), και το τέλος του από την απεικόνιση του αντίστοιχου ζωδίου (π.χ. του Σκορπιού ή Καρκίνου).
Ενδιαμέσως έχουμε μορφές ή σκηνές που προσωποποιούν ή υποδηλώνουν εορτές, όπως π.χ. τα Παναθήναια ή τα Ηράκλεια, σημαντικές γεωργικές ασχολίες, όπως π.χ. του οργώματος και της σποράς, ή δραστηριότητες του αθηναϊκού κράτους, όπως π.χ. ήταν η στρατιωτική εκπαίδευση των εφήβων, που όλες τους εορτάζονταν ή γίνονταν κατά τη διάρκεια του μήνα αυτού.
Επιπλέον, μπροστά από τους σχετικούς μήνες έχουμε και τις προσωποποιημένες μορφές των εποχών, δηλαδή του Χειμώνα, του Καλοκαιριού και του Φθινοπώρου (η μορφή της Ανοιξης καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών του εντοιχισμού της ζωφόρου).
Αξιομνημόνευτο είναι ότι στην αρχή του μνημείου δεν βρίσκεται ο πρώτος μήνας του αττικού ημερολογίου, ο Εκατομβαιών (αντιστοιχεί με τμήματα των Ιουλίου-Αυγούστου) αλλά ο Πυανεψιών, ο μήνας με τον οποίο άρχιζε το έτος σε άλλες περιοχές του ελληνικού κόσμου, όπως π.χ. σε πόλεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας ή στη Μακεδονία. Πιθανόν αυτό να οφείλεται στο ότι η ζωφόρος κοσμούσε ένα ιερό, η λατρεία του οποίου σχετιζόταν με τις περιοχές αυτές.
- Ανάγλυφο με σταυρό και μια αρχαία μορφή.
- Ανάγλυφο με πτηνά (παγώνια) και φίδια (Ι. διαμάχη καλού κακού ΙΙ. σύμπραξη επιγείων & ουρανίων ΙΙΙ. σώματος & ψυχής), γρύπες και νερό.
- Ανάγλυφο με σταυρικά κοσμήματα, από βυζαντινό επιστύλιο.
- Ανάγλυφο με λέοντες (δηλώνουν τη δύναμη την κυριαρχία και τον εξουσιαστικό χαρακτήρα του ανθρώπου επί της γης ως τελειότερου δημιουργήματος).
- Τοξωτό υπέρθυρο.
- Θωράκια με γρυπαετούς ανθρωπόμορφους. Συμβολίζουν το δένδρο της ζωής, τις γενεές.
- Ανάγλυφο με φυτικά και γεωμετρικά κοσμήματα και σταυρό.
- Ανάγλυφα με σταυρικά κοσμήματα.
ΝΟΤΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
- Ανάγλυφα με σταυρικά κοσμήματα.
- Θωράκιο με σταυρό και γεωμετρικά κοσμήματα.
- Αετωματική επίστεψη.
- Θωράκια.
- Γείσα, μερικά ενεπίγραφα. Σε μία επιγραφή διαβάζουμε: ΗΡΑΚΛΕΩΝ ΗΡΑΚΛΕΟΝΟΣ ΚΗΦΙΣΙΕΥΣ ΔΟΡΟΘΕΑΣ ΓΕΝΟΥΣ ΜΥΡΙΝΝΟΥΣ ΘΥΓΑΤΗΡ.
- Τοξωτό υπέρθυρο.
- Τα Ελευσίνια μυστήρια - η πομπή. Ανάγλυφο με τρίγλυφο, δάδες (τα στρογγυλά είναι η μύκων η υπνοφέρουσα, η παπαρούνα δηλαδή, που όταν ανοίγει το φύλλωμά της, στον καρπό υπάρχει το όπιο, που το έδιναν στους μύστες να εκστασιαστούν), κάνιστρο (του προεξάρχοντος της τελετής, του αρχιερέως. Ήταν ένα καλάθι, όπου υπήρχε βασιλικός και μέσα στο βασιλικό κρυμμένα αντικείμενα που το χρησιμοποιούσε μόνο ο αρχιερέας), ποτήριο (περιείχε ένα είδος ζύθου, κάτι σαν όπιο στους μύστες, ονομαζόταν Κυκεών. Ήταν μίγμα μαύρου κρασιού, κατσικίσιου τυριού, κριθαράλευρου και μελιού, με τεράστια θερμιδική αξία, που δινόταν στους πολεμιστές πριν από τη μάχη. Το μοιράζονταν μεταξύ τους και οι μύστες στα Ελευσίνια μυστήρια. Υπάρχει και η εκδοχή ότι ήταν ψωμί από κριθαράλευρο ζυμωμένο με δυόσμο.
Από εδώ βγαίνει και η φράση «είναι κυκεώνας η ζωή μας», πολύπλοκη, μπερδεμένη), βουκράνιο (κεφάλι ταύρου με καρπούς μύκωνος (παπαρούνας), το πολυτιμότερο ζώο προς θυσία).
Ένας όμορφος παραλληλισμός με τον Χριστιανισμό: Τα Ελευσίνια μυστήρια τελούνταν τον Σεπτέμβριο. Τώρα τον Σεπτέμβριο είναι η παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού (14/9). Αντί για κάνιστρο αρχιερέως στην περιφορά υπάρχει δίσκος ιερέως. Ο βασιλικός επίσης υπάρχει, όπως και τότε. Εκείνα τα αντικείμενα ήταν κρυμμένα, τώρα ο Σταυρός είναι εμφανής σε όλους, πιστούς και μή.
Αντί του ταύρου προς θυσία, θυσιάζεται πλέον ο ίδιος ο Αμνός, ο Κύριος, αναίμακτα, τουλάχιστον με τα σωματικά μας μάτια, διότι και αυτή η θυσία είναι όντως αιματηρή, μεταλαμβάνουμε Σώμα και Αίμα Χριστού!
- Θωράκια, σε ένα εκ των οποίων ένας αετός αρπάζει έναν λαγό (πρέπει ο άνθρωπος να ελέγχει και υπερισχύει των παθών, αμαρτιών, και το πνεύμα να υπερισχύει της ύλης).
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
- Τμήματα ζωφόρου με τρίποδες και στεφάνια, σε ανάλογες θέσεις.
- Ενεπίγραφη πλάκα.
- Θωράκιο με λέοντα που κατασπαράσσει έλαφο (12ου αιώνα). Ο κύκλος της επίγειας ζωής.
- Νοτίως αυτού θα υπήρχε κι άλλο θωράκιο που δεν σώζεται πια.
- Δύο ανάγλυφα – σε ανάλογες θέσεις – με δύο μορφές που κρατούν τρίποδα, ίσως η Νίκη που παραδίδει τα επινίκια, τον τρίποδα, στο νικητή.
- Θωράκιο με ρομβοειδές κόσμημα.
- Ανάγλυφο με πολεμιστές.
- Θωράκιο με μονοκέφαλο αετό.
- Θωράκιο με σταυρό και φυτικά κοσμήματα.
- Θωράκιο με σταυρό και φολιδωτό κόσμημα.
- Ενεπίγραφη πλάκα. Ίσως τοποθετήθηκε ανάποδα για να χάσει το νόημά της, να μη δίδεται σημασία στα γραφόμενά της: ΑΝΕΘΗΚΕΚΛΕΙΔΗΜΟΣΜΕΙΔΩΝΟΣΠΛΩΘΕΥ
- Θραύσμα επιστυλίου με μέρος σταυρού.
- Αρχαία θραύσματα με φυτικά κοσμήματα.
- Θωράκιο με σταυρό και παγώνια.
- Θωράκια με σταυρό και άλλα ανάγλυφα κοσμήματα.
- Μαρμάρινο θραύσμα με οδοντωτή ταινία.
ΒΟΡΕΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
- Πλάκα με γυμνό Σάτυρο που πλαισιώνεται από δύο σταυρούς.
- Δύο φατνώματα.
- Δύο ασπίδες στρατιωτών με αμφορείς και μετέπειτα ο βυζαντινός έκανε και το σχέδιο μέσα στον αμφορέα, αφήνοντας έτσι και τη δική του σφραγίδα.
- Ανάγλυφα με κοσμήματα σταυρού.
- Γείσο με φυτική διακόσμηση και μεταγενέστερο σταυρό.
- Θωράκια με το Σταυρό.
- Ανάγλυφο με πτηνά και νερό.
- Ενεπίγραφη πλάκα.
- Τοξωτό υπέρθυρο.
- Τμήματα επιστυλίων με φυτικά κοσμήματα και σταυρούς.
- Περιθυρώματα.
- Πλίνθος με σταυρό.
- Αρχαία επιτύμβια στήλη με δύο γυναικείες μορφές και έναν Σταυρό να έχει προστεθεί εκ των υστέρων ανάμεσά τους.
- Γείσα, ενεπίγραφα μερικά.
- Θωράκια με φυτικά κοσμήματα.
[Πηγή: Secret Real Truth, 23/09/2014]
[Πηγή Άρθρου: unknowngr]
το είδαμε ΕΔΩ
(ευχαριστώ την κ. Μαίρη Καρά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου