Πολλοί αναλυτές προσπαθούν να εξηγήσουν που οφείλεται η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ, υπό την ηγεσία Τραμπ, σε σχέση με τις περιόδους των Δημοκρατικών και ιδιαίτερα αυτήν του Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο. Δεν είναι πολύ δύσκολο.
Ο Τραμπ παρέλαβε μια οικονομία με χρέος 130% του ΑΕΠ και ποσό 36,2 τρισεκατομμύρια (!) δολάρια, ενώ τα ετήσια τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτησή του υπερβαίνουν το ένα τρις! Η αμερικανική οικονομία έπρεπε να συμμαζευτεί, όταν η Κίνα, που καλπάζει και διεκδικεί την πρώτη παγκόσμια θέση, δεν έχει ούτε μία στρατιωτική βάση εκτός του εδάφους της και οι ΗΠΑ πάνω από 1000 (!), όταν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα ανέβηκε το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας, ξεπερνώντας το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια! Κάτι έπρεπε να γίνει, καθώς τζάμπα γεύμα δεν υπάρχει.
Όταν η έκθεση που παρέλαβε ο Τραμπ, έδειχνε πως το εμπορικό ισοζύγιο με την ΕΕ ήταν εντυπωσιακά αρνητικό, καθώς για το 2023 οι εξαγωγές αγαθών όλων των χωρών της ΕΕ, μαζί προς τις ΗΠΑ έφτασαν τα 503,8 δισ. δολάρια και οι εισαγωγές τους τα 347,1 δισ., με το εμπορικό πλεόνασμα να διαμορφώνεται σε 157 δισ. ευρώ υπέρ των Ευρωπαίων, έπρεπε κάτι να κάνει. Οι δασμοί του Τραμπ, τους οποίους η κ. Ούρσουλα δέχτηκε αδιαμαρτύρητα, ήταν το πρώτο μέτρο αντίδρασης.
Ο πόλεμος και η αλλαγή δόγματος
Και φτάνουμε στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η ανατροπή της νόμιμης (φιλορωσικής) κυβέρνησης του Κιέβου το 2014 οργανώθηκε επί Ομπάμα, υπό τις διαταγές της ουκρανοεβραϊκής καταγωγής Βικτώριας Νούλαντ. Είχε προηγηθεί η ένταξη όλων των ανατολικών χωρών στο ΝΑΤΟ, περικυκλώνοντας τη Ρωσία, κατά παράβαση των υποσχέσεων που είχε δώσει η Δύση στη Μόσχα το 1991.
Αυτήν την αντιρωσική πολιτική τέντωσε ο Μπάιντεν, με υπουργό εξωτερικών τον επίσης ουκρανοεβραϊκής καταγωγής Μπλίκεν και υφυπουργό τη Νούλαντ, που μονίμως είχε τον πρώτο ρόλο. Η τρομοκρατία του Κιέβου στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, όπου η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων ήταν Ρωσικής καταγωγής, όπως επίσης και τα σχέδια για ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, δεν άφησαν τη Ρωσία αδιάφορη. Δε νομίζω πως στη Δύση δεν το είχαν προβλέψει, όταν μάλιστα είχε προηγηθεί το 2014 η ένταξη της Κριμαίας στη Ρωσία.
Ο Τραμπ λοιπόν, για οικονομικούς κυρίως λόγους, ανέτρεψε τον παραδοσιακό σχεδιασμό των αμερικανικών κυβερνήσεων για εξουδετέρωση της Ρωσίας, ώστε μετά να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της Κίνας. Τώρα η γραμμή μετά την επίτευξη της αναμενόμενης ειρήνης, την εχθρική στάση των ευρωπαίων και την φυγή των επιχειρήσεών τους από την Ρωσία, στόχος του είναι συνεργασία και εμπορικές σχέσεις με τη Μόσχα, που κατέχει το μεγαλύτερο θησαυροφυλάκιο φυσικών πόρων στη γη.
Περιφρόνηση προς Eυρώπη
Επιπλέον, κονταίνοντας την Ευρώπη, το εμπορικό του πλεόνασμα θα αυξηθεί και πολιτικά, μετά την αναμενόμενη ήττα του αντιρωσικού μπλοκ στο στρατιωτικό πεδίο, η Ευρωπαϊκή Βαβέλ δεν θα μπορεί να έχει σοβαρή διαπραγματευτική ισχύ. Άλλωστε, η περιφρόνηση του Τραμπ προς τους Ευρωπαίους ηγέτες είναι χαρακτηριστική. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Politico, χαρακτηρίζοντας την ΕΕ ως μια ομάδα χωρών σε παρακμή με “αδύναμους ηγέτες”, που “δεν ξέρουν τι να κάνουν”!
Για την Ουκρανία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ξεκαθάρισε πως η Ρωσία βρίσκεται σε ισχυρότερη θέση και κάλεσε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να κάνει εκλογές στη χώρα, τη στιγμή που η δημοτικότητά του βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, μετά και την αποκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς με πρωταγωνιστές πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος.
Με λίγα λόγια, ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοινώνει ότι αν οι Ευρωπαίοι θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο με τη Ρωσία, να μην υπολογίζουν την αμερικανική συμμετοχή και υποστήριξη. Άλλωστε, πολύ θα βολέψει την αμερικανική ηγεσία η διάλυση της Ένωσης. Να θυμίσουμε ότι πρόσφατα, μετά το πρόστιμο 120 εκατ. ευρώ, που επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες στον Έλον Μάσκ για παραβίαση υποχρεώσεων διαφάνειας της πλατφόρμας Χ, αυτός ανακοίνωσε δημόσια πως θα στηρίξει στις προσεχείς εκλογές την Λεπέν στη Γαλλία, το AfD στη Γερμανία και τον Φάρατζ στην Βρετανία.
Και μην ξεχνάμε πως Γαλλία (χρέος 114% του ΑΕΠ) και Βρετανία (100% του ΑΕΠ) αντιμετωπίζουν σοβαρές δημοσιονομικές πιέσεις, ενώ η Γερμανία βυθίζεται σε σκληρή ύφεση, καθώς θυσίασε το ενεργειακό πλεονέκτημα του ρωσικού φυσικού αερίου. Οι πτωχεύσεις έχουν αυξηθεί 23% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Ο αντίκτυπος στην γερμανική οικονομία είναι σημαντικός. Οι ζημίες που προκύπτουν από τα επισφαλή χρέη των υπό πτώχευση εταιρειών υπερβαίνουν τα 57 δισ. ευρώ. Αναλυτές και οικονομολόγοι κάνουν λόγο για την “τέλεια καταιγίδα”. Όπως λένε παράγοντες της αγοράς, “οι κύριες αιτίες της άνθησης των πτωχεύσεων είναι η εκτόξευση του ενεργειακού κόστους, η ασφυκτική γραφειοκρατία και η κατάρρευση της παγκόσμιας ζήτησης”.
Τα κρυφά χαρτιά του Τραμπ
Και μη μας διαφεύγει πως, η αμερικανική πλευρά έχει ακόμα πολλά κρυφά χαρτιά να ανοίξει. Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της στις αποκαλύψεις των οικονομικών σκανδάλων στο περιβάλλον του Ζελένσκι και είναι αφελές να θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν και άλλα για τον Ουκρανό πρόεδρο.
Ας θυμηθούμε τις πρόσφατες αποκαλύψεις του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel, που δημοσίευσε αποσπάσματα από τηλεφωνική επικοινωνία Ευρωπαίων ηγετών, στα οποία περιγράφεται ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, να προειδοποιεί πως «υπάρχει πιθανότητα οι ΗΠΑ να προδώσουν την Ουκρανία σε ό,τι αφορά την εδαφική ακεραιότητα, χωρίς σαφήνεια για τις εγγυήσεις ασφαλείας». Στο ίδιο τηλεφώνημα, σύμφωνα με το περιοδικό, ο Μακρόν χαρακτήρισε τη συγκυρία “μεγάλο κίνδυνο” για τον Ζελένσκι, ο οποίος επίσης συμμετείχε στη συνομιλία.
Ο Γερμανός καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς, φέρεται να είπε ότι ο Ζελένσκι πρέπει να είναι “πολύ προσεκτικός” και προσέθεσε πως «παίζουν παιχνίδια τόσο με εσάς όσο και με εμάς». Επίσης ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ο οποίος δημόσια έχει επαινέσει τον Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίζεται να δήλωσε πως «πρέπει να προστατεύσουμε τον Βολοντίμιρ», ενώ ο Αλεξάντερ Στουμπ από τη Φινλανδία, φέρεται να λέει ότι «δεν πρέπει να αφήσουμε την Ουκρανία και τον Ζελένσκι μόνους τους».
Ποιοι είχαν τέτοια δυνατότητα υποκλοπής αυτών των συνομιλίων; Καταλάβατε τι μας περιμένει, αν οι μαριονέτες της Ευρώπης επιμείνουν για πόλεμο; Καταλαβαίνετε τι θα συμβεί μετά από την οργή των Ευρωπαίων πολιτών, που θα ζητήσουν εξηγήσεις από τις ηγεσίες τους; Φαντάζεστε τι θα συμβεί αν τελικά διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλες οι χώρες επιστρέψουν στα νομίσματά τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου