Ο πολιτισμικός πόλεμος στον δυτικό κόσμο βρίσκεται σήμερα σε κορύφωση. Αρχικά τα ΜΜΕ έλεγαν ότι όλα αυτά ήταν «θεωρίες συνωμοσίας» που ενίσχυε μια «περιθωριακή μειοψηφία» ριζοσπαστών δεξιών. Στη συνέχεια παραδέχθηκαν ότι η σύγκρουση ήταν πραγματική, αλλά ισχυρίστηκαν πως οι συντηρητικοί είναι τέρατα που προσπαθούν να «αποδομήσουν τη δημοκρατία». Σήμερα, ο πολιτισμικός πόλεμος έχει γίνει το κυρίαρχο ζήτημα της εποχής μας, με τη συζήτηση να αντηχεί μέχρι τους διαδρόμους του Λευκού Οίκου.
Οι αριστεροί ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το πρόβλημα απλώς απορρίπτοντάς το. Πίστεψαν πως θα συνέχιζαν την ιδεολογική τους επέλαση με την ησυχία τους. Απέτυχαν. Η εξέγερση στις ΗΠΑ είναι προϊόν δεκαετιών προσπαθειών από υπερασπιστές της ελευθερίας και τώρα αρχίζει να αποδίδει καρπούς.
Ωστόσο, πιστεύω ότι πολλοί Αμερικανοί, αλλά και κάποιοι Ευρωπαίοι, ανακαλύπτουν πως κινήματα όπως ο προοδευτικός «wokism» (στην ουσία Πολιτιστικός Μαρξισμός) είναι πολύ περισσότερα από μια απλή αντίδραση στην επιστροφή των συντηρητικών στο πολιτισμικό πεδίο. Η μάχη που εκτυλίσσεται μπροστά από την κουρτίνα είναι απλώς μια αμυδρή αντανάκλαση της μάχης που διεξάγεται πίσω από αυτήν.
Σχεδόν κάθε πτυχή της αριστερής πολιτικής και κοινωνικής δράσης χρηματοδοτείται από μερικούς από τους πλουσιότερους οργανισμούς και ιδιώτες στον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, θα υποστήριζα πως χωρίς τα δισεκατομμύρια των παγκόσμιων χρηματοδοτήσεων από ΜΚΟ, κυβερνητικούς φορείς και εταιρείες, η πολιτική αριστερά όπως τη γνωρίζουμε δεν θα υπήρχε και ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο ήσυχος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι οργανώσεις κατά της ICE: αυτές οι ομάδες έχουν πρόσβαση σε τεράστια χρηματικά αποθέματα για να χρηματοδοτούν δίκτυα ειδοποίησης, να πληρώνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες διαδηλωτές και ταραχοποιούς, να καλύπτουν νομικά έξοδα και εγγυήσεις ώστε οι ακτιβιστές τους να βγαίνουν από τη φυλακή, και συχνά λαμβάνουν εσωτερικές πληροφορίες για επιχειρήσεις της ICE πριν αυτές πραγματοποιηθούν.
Αυτές οι ομάδες λειτουργούν λιγότερο ως εγχώριες προσπάθειες υπεράσπισης δικαιωμάτων και περισσότερο ως μυστικές κυβερνητικές υπηρεσίες. Κι αν δει κανείς το φορολογικό υπόβαθρο όλων τους, θα διαπιστώσει χωρίς εξαίρεση ότι στηρίζονται από ΜΚΟ όπως το Open Society Foundation, το Ford Foundation, το Rockefeller Foundation, από παγκόσμιες εταιρείες όπως η Vanguard και η BlackRock, καθώς και από κυβερνητικές υπηρεσίες όπως η USAID (πριν κλείσει).
Τίποτα σε αυτά τα κινήματα δεν είναι φυσικό· πρόκειται αποκλειστικά για τεχνητές κατασκευές. Μπορεί να μοιάζουν χαοτικές, αλλά κάθε φορά που βλέπετε στις ειδήσεις αριστερές ομάδες να προσπαθούν να εμποδίσουν συλλήψεις και απελάσεις της ICE, αυτό που βλέπετε είναι μια εξαιρετικά οργανωμένη μηχανή, γεμάτη με χρήμα των παγκοσμιοποιητών, η οποία εργάζεται για να υπονομεύσει την κυριαρχία των ΗΠΑ.
Η μαζική μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο συντονίζεται από παγκοσμιοποιητές. Οι διαμαρτυρίες κατά των απελάσεων χρηματοδοτούνται από παγκοσμιοποιητές. Οι πολιτικοί που προωθούν πολιτικές ανοικτών συνόρων και επιτρέπουν την «εισβολή» στη Δύση έχουν στενές σχέσεις με εξέχοντες παγκοσμιοποιητές. Ο πόλεμος κατά της Δύσης είναι πόλεμος των παγκοσμιοποιητών· οι ριζοσπαστικοί ακτιβιστές είναι άμυαλοι στρατιώτες και μισθοφόροι. Δεν είναι η πηγή της σύγκρουσης· απλώς καλύπτουν την πηγή.
Δυστυχώς, υπάρχουν πάρα πολλοί συντηρητικοί σχολιαστές που αρνούνται να αποδεχθούν την πραγματικότητα ότι οι ενέργειες της πολιτικής αριστεράς συντονίζονται από μια βαθύτερη συνωμοσία. Δεν γνωρίζω γιατί αρνούνται την ύπαρξη αυτής της «κάστας», μπορώ μόνο να υποθέσω πως η σκέψη ότι μια από τα πάνω συνωμοσία επιδιώκει την κατάρρευση της δυτικής κουλτούρας είναι υπερβολικά τρομακτική για να τη συλλογιστούν.
Υπάρχει επίσης το ζήτημα του κινήτρου. Πολλοί συντηρητικοί και πατριώτες έχουν μια αόριστη ιδέα για το γιατί οι παγκοσμιοποιητές κάνουν ό,τι κάνουν. Το κακό υπάρχει· αυτό δεν τίθεται υπό συζήτηση. Αλλά πέρα από τους ψυχικούς παράγοντες της ψυχοπάθειας και της ψευδαίσθησης θεϊκότητας, το ζήτημα του σχετικισμού είναι πανταχού παρόν. Είναι εμμονή των παγκοσμιοποιητών.
Η παγκοσμιοπολιηση είναι ριζωμένη στον πολιτισμικό σχετικισμό, τον ηθικό σχετικισμό, τον νομικό σχετικισμό, ακόμη και τον βιολογικό σχετικισμό. Η δυτική κουλτούρα είναι ουσιαστικά το αντίθετο του σχετικισμού και, ως εκ τούτου, πρέπει να καταστραφεί για να ευδοκιμήσει η παγκοσμιοποίηση. Όλα τα άλλα δεν είναι παρά τακτικές, στρατηγικές για να καταστραφεί η Δύση χωρίς οι παγκοσμιοποιητές να επωμιστούν την παραμικρή ευθύνη.
Μόνο η Δύση κατοχυρώνει την ιδέα των έμφυτων ελευθεριών στο νομικό της υπόβαθρο. Μόνο η Δύση (και ειδικά οι ΗΠΑ) θέτει τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη ίσα ή ανώτερα από τις κυβερνητικές πολιτικές. Μόνο η Δύση εκτιμά τη σκέψη πάνω από την ομοιομορφία. Μόνο η Δύση (κυρίως οι ΗΠΑ) κηρύσσει την ανάγκη λαϊκής εξέγερσης απέναντι στην τυραννία του συλλογικισμού.
Το πρόβλημα είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει καμία αντίληψη αυτών των ιδανικών. Έχει περάσει τη ζωή του προσαρμοζόμενος σε κουλτούρες όπου τα «δικαιώματα» είναι επίσης σχετικά – δηλαδή υπόκεινται στα καπρίτσια σοσιαλιστικών και αυταρχικών καθεστώτων.
Είναι, λοιπόν, απολύτως λογικό για τους παγκοσμιοποιητές να χρηματοδοτούν την εισαγωγή εκατομμυρίων ξένων, κυρίως από τον Τρίτο Κόσμο, στη Δύση. Αυτοί είναι άνθρωποι των οποίων τα μυαλά έχουν ήδη υποδουλωθεί από μια ζωή υποταγής στον συλλογικισμό και την ολιγαρχία. Οι μετανάστες συμμετέχουν στο σχέδιο επειδή τα κίνητρα είναι πολύ δελεαστικά. Οι «κύριοί» τους τούς στοχεύουν προς τη Δύση και τους λένε:
«Πηγαίνετε να λεηλατήσετε, πάρτε ό,τι μπορείτε! Θα σας αφήσουμε να συλήσετε αυτά τα πλούσια μέρη αρκεί να κάνετε ό,τι σας πούμε, όταν τα θησαυροφυλάκια αδειάσουν και το αίμα στους δρόμους στεγνώσει κάτω από τον ήλιο…»
Με άλλα λόγια, οι παγκοσμιοποιητές προσφέρουν στους καταπιεσμένους του Τρίτου Κόσμου μια βαλβίδα εκτόνωσης, μια ευκαιρία να «ξεφύγουν» και να ενεργήσουν σύμφωνα με τα χειρότερα ένστικτά τους. Είναι λυπηρή αλλά εκτεταμένη παρατήρηση πως η πλειονότητα των υποδουλωμένων μυαλών ΜΙΣΕΙ την ύπαρξη ελεύθερων ανθρώπων, ακόμη κι αν αυτοί ζουν στην άλλη άκρη του πλανήτη.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για εχθρικούς μετανάστες αλλά και για προοδευτικούς που ζουν δίπλα μας. Δείτε τι συνέβη κατά την πανδημία. Δείτε πώς αντιδρούν όταν αντιμετωπίζονται με γεγονότα που αντιφάσκουν με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. «Σπάνε», καταρρέουν, παραφρονούν. Φτύνουν, αφρίζουν και οργίζονται σαν ζώα. Μας μισούν και τίποτα δεν θα τους ευχαριστούσε περισσότερο από το να μας δουν νεκρούς. Όλα αυτά επειδή δεν αγκαλιάζουμε τυφλά τη δική τους δοξασία.
Το wokism, μαζί με τον πολυπολιτισμό, είναι κατασκεύασμα των παγκοσμιοποιητών, προσαρμοσμένο ως νέα παγκόσμια θρησκεία, και όλα τα δόγματά του είναι σχεδιασμένα ως επίθεση στις δυτικές αξίες. Εμείς σεβόμαστε τη μεροκρατία, γι’ αυτό εκείνοι δημιουργούν DEI και «ισότητα αποτελέσματος». Εμείς προωθούμε την προσωπική ευθύνη, εκείνοι προωθούν τον ναρκισσισμό και την αυτολατρεία. Εμείς τιμούμε τις ελεύθερες αγορές, εκείνοι ενισχύουν τον επεκτεινόμενο σοσιαλισμό. Εμείς σεβόμαστε τη βιολογική επιστήμη και τη βιβλική έννοια του άνδρα και της γυναίκας, εκείνοι δημιουργούν την ιδεολογία της «ρευστότητας φύλου». Εμείς σεβόμαστε την ηθική αντικειμενικότητα και την πραγματικότητα του καλού και του κακού, εκείνοι επινοούν τον ηθικό σχετικισμό ως άδεια για ασύδοτη εκφυλιστική συμπεριφορά.
Βεβαίως, υπάρχουν και άλλες κουλτούρες που δεν αποδέχονται τον wokism, αλλά δεν αποτελούν πραγματική απειλή για την παγκοσμιοποίηση. Δεν έχουν παράδοση ελεύθερης σκέψης, δεν δείχνουν ενδιαφέρον για εξέγερση και είναι ως επί το πλείστον αφοπλισμένες, άρα δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν ακόμη κι αν το επιθυμούσαν.
Το wokism σχεδιάστηκε ειδικά ως όπλο κατά της Δύσης, όπλο που στοχεύει στην πίστη μας στην ελευθερία και προσπαθεί να τη χρησιμοποιήσει εναντίον μας. Διότι εάν το άτομο έχει δικαίωμα να επιλέγει τη δική του πορεία, έως πού επεκτείνεται αυτό το δικαίωμα; Έχουν οι άνθρωποι το δικαίωμα να συγκροτούν όχλους και να καίνε συστηματικά τη Δύση; Οι φιλελεύθεροι θα απαντούσαν «ναι», και όποιος προσπαθήσει να τους σταματήσει είναι «τύραννος».
Είμαστε τύραννοι αν αμυνθούμε; Είμαστε φασίστες αν προστατεύσουμε την κουλτούρα και τα σύνορά μας από τον αφανισμό; Είμαστε υποκριτές αν αγνοήσουμε την «κυριαρχία» όσων έχουν μοναδικό στόχο να εξαλείψουν τη δική μας;
Το αντεπιχείρημά μου είναι ότι οι αριστεροί και οι παγκοσμιοποιητές δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κοινωνικά μηχανεύουν τη Δύση. Έχουν μόνο το δικαίωμα να φύγουν από τη Δύση και να δημιουργήσουν τα δικά τους συστήματα αλλού. Αν μισούν τόσο τη Δύση, γιατί δεν μετακομίζουν αντί να μένουν εδώ ή να εισάγουν εκατομμύρια μετανάστες που δεν έχουν κανέναν σεβασμό για την κληρονομιά μας;
Διότι αυτό δεν είναι μια πολιτική διαφωνία μεταξύ πολιτών που αγαπούν αμοιβαία τη χώρα τους – είναι πόλεμος μεταξύ θανάσιμων εχθρών που δεν έχουν τίποτα κοινό. Δεν θέλουν να ζήσουν ειρηνικά αλλού, όπου θα μπορούν να πειραματιστούν με τον σοσιαλισμό όσο θέλουν. Θέλουν να κατακτήσουν και να υποτάξουν. Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να είναι παγκόσμια. Αν επιτραπεί σε ανταγωνιστικά συστήματα να υπάρξουν, θα αποδείξουν ότι η σχετικιστική μέθοδος είναι κατώτερη.
Το κλειδί για την κατανόηση του πολέμου των παγκοσμιοποιητών κατά της Δύσης είναι, πρώτον, να αναγνωρίσουμε ότι μια συνωμοσία «ελίτ» είναι σκληρό, αδιαμφισβήτητο γεγονός. Δεύτερον, πρέπει να αποδεχθούμε ότι έχει κηρυχθεί πόλεμος εναντίον μας, ένας πόλεμος ολοκληρωτικής κατάκτησης. Δεν μας επιτρέπεται να ζούμε χωριστά και ειρηνικά· η ίδια μας η ύπαρξη θεωρείται απειλή για το καθεστώς. Τρίτον, οι παγκοσμιοποιητές θεωρούν τη δυτική κουλτούρα ασύμβατη με τους μελλοντικούς τους στόχους. Η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να επικρατήσει όσο υπάρχουν δυτικά ιδανικά.
Τέλος, όπως σημειώθηκε, ο περισσότερος κόσμος είναι εναντίον μας, είτε το γνωρίζει είτε όχι. Ακόμη και παλιοί σύμμαχοι στην Ευρώπη γίνονται εχθροί. Αν εισαγάγεις μάζες ανθρώπων από τον Τρίτο Κόσμο στην Αμερική, δεν γίνονται Αμερικανοί· η Αμερική γίνεται Τρίτος Κόσμος. Αν εισαγάγεις εκατομμύρια σοσιαλιστές στις ΗΠΑ, οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο σοσιαλιστικές. Αυτό είναι πολύ απλό να κατανοηθεί, αλλά οι αριστεροί (και κάποιοι ελευθεριακοί) αρνούνται να αναγνωρίσουν την αλήθεια.
Δεν είναι όλες οι κουλτούρες ίσες. Μερικές είναι καλύτερες από άλλες. Είναι εντυπωσιακό πώς οι φιλελεύθεροι συνεχίζουν να προσποιούνται ότι διαφορετικά έθνη και κουλτούρες δεν παράγουν φυλές με αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες. Δεν είμαστε ίδιοι και η φυσική συνύπαρξη είναι μύθος. Η συνύπαρξη τέτοιων ομάδων επιβάλλεται μέσω εκφοβισμού, εκβιασμού και βίας. Το ουτοπικό πολυπολιτιστικό ιδεώδες απαιτεί καταπιεστική συγκέντρωση εξουσίας και τυραννία.
Η παγκοσμιοποίηση είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου επιτυγχάνεται μια ολιγαρχία ολοκληρωτική και αιώνια. Χρησιμοποιούν ανοιχτά σύνορα, μαζική μετανάστευση, τη λατρεία του woke, οικονομική κρίση, διεθνείς συγκρούσεις, σχεδιασμένες πανδημίες – οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε και ακόμη περισσότερα – για να καταστρέψουν τους εχθρούς τους. Εμείς είμαστε ο εχθρός τους. Δεν επιλέξαμε αυτή τη μάχη, εκείνοι την επέλεξαν, και θα συνεχίσουν να αλλάζουν στρατηγικές μέχρι να βρουν μία που να λειτουργήσει (ή μέχρι να τερματίσουμε το «πείραμά» τους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου