“Θα μας βοηθήσουν και με την Κύπρο οι δήθεν φίλοι μας γιατί αυτά θα είναι τα συμφέροντα τους”
Άγιος Παΐσιος, Παναγούδα, 1989
Άγιος Παΐσιος, Παναγούδα, 1989
Αναλύει ο Πύρινος Λόγιος*
Ο γνωστός Αμερικανός ειδικός και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Μ. Ρούμπιν, εκφράζει ανοιχτά την άποψή του για μία ακόμη φορά, κριτικά προς την κυβέρνηση του Μπάιντεν για την κατοχή της Κύπρου, προειδοποιώντας για πιθανές σοβαρές εξελίξεις στο εγγύς μέλλον. Αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το αμερικανικό διαδικτυακό περιοδικό “19fortyfive.com“
To commemorate the tragic 50th anniversary of the Turkish invasion and occupation of #Cyprus, Ambassador Katerina Nassika & Greek Embassy staff, joined the Foreign Minister of @CyprusMFA, @ckombos and members of Congress in a symbolic candlelight vigil held at the U.S. Capitol. pic.twitter.com/jSo5dV5k1G
— Embassy of Greece in the US (@GreeceInUSA) June 12, 2024
Σύμφωνα με άρθρο του στο εν λόγω διαδικτυακό μέσο ο Μάκλ Ρούμπιν κατακεραυνώνει την κυβέρνηση Μπάιντεν, που έχει αφήσει την Τουρκία να αλωνίζει στο νησί και να φορτώνει τον τουρκοκυπριακό τόμεα γνωστό ως “ΤΔΒΚ” με τρομοκράτες – πιθανόν της Χαμάς! Διαβάστε το τι λέει, για να δείτε πώς μπορούν να αλλάξουν τα πάντα και να πάρουν διαφορετική τροπή, αν ο Ύψιστος κάνει μόνο ένα απλό “κλάκ” των δακτύλων Του!
“Πριν από πενήντα χρόνια, τα τουρκικά στρατεύματα ξεχύθηκαν στην Κύπρο και κατέλαβαν το ένα τρίτο του νησιού της Κύπρου.
Σε αντίθεση με την τουρκική προπαγάνδα, η κατάληψη του 1/3 του νησιού από τον Τουρκικό Στρατό δεν ήταν μια πράξη προστασίας των Κύπριων Μουσουλμάνων.
“Η τουρκική κίνηση ήταν μια ωμή αρπαγή γης, καθόλου διαφορετική από την εισβολή της Γερμανίας στην Τσεχοσλοβακία ή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία(!!!)”
Ο τότε Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Χένρι Κίσινγκερ, είχε δώσει το ελεύθερο στην Τουρκία στην Κύπρο.
Η Τουρκία ήταν μία από τις δύο χώρες του ΝΑΤΟ που συνόρευαν με τη Σοβιετική Ένωση και ο στρατός της ήταν από τους μεγαλύτερους του ΝΑΤΟ.
«Δεν υπάρχει αμερικανική άρνηση για την οποία οι Τούρκοι δεν πρέπει να έχουν το ένα τρίτο της Κύπρου», είχε δηλώσει ο Κίσινγκερ στον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ.
«Η τουρκική τακτική είναι σωστή, να αρπάξουν ό,τι θέλουν και μετά να διαπραγματευτούν με βάση τα κατεχόμενα εδάφη», είχε πει ο Κίσινγκερ.
Υπήρξε υποκρισία με το πρόσχημα της προσήλωσης στο στόχο. Αυτό που δεν κατάλαβε ο Κίσινγκερ είναι ότι ο κόσμος εξελίσσεται συνεχώς και χώρες που θεωρούνταν ασήμαντες στην εποχή του, μπορεί αργότερα να γίνουν κρίσιμοι σύμμαχοι, ενώ εκείνες που θεωρούνταν κρίσιμα κράτη μπορεί να αποδειχθούν υποχρεωτικές. (Εδώ ο …φιλικός αλλά ενδεχομένως προκλητικός Μάικλ, υπονοεί καθαρά την Τουρκία, η οποία προετοιμάζεται για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και είσοδο στη CISTO και την ομάδα των BRICS)
Η κατάσταση στην Κύπρο από τότε μέχρι σήμερα και το σχέδιο Ανάν
Συνεχίζει να γράφει ο Ρούμπιν:
Παρά την παρουσία μιας ειρηνευτικής δύναμης των ‘Ηνωμένων Εθνών στο νησί για έξι δεκαετίες και τις προσπάθειες των μεσολαβητών του ΟΗΕ να επιτύχουν ένα ψήφισμα για τη διχοτόμηση του νησιού τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, η λύση δεν φαίνεται να είναι πιο κοντά σήμερα από ό,τι ήταν όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στη βόρεια Κύπρο το 1974.
Ορισμένοι Τούρκοι χρησιμοποιούν την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν του 2004 από την Κύπρο για να δικαιολογήσουν την συνεχιζόμενη κατοχή του ενός τρίτου μέρους μιας άλλης χώρας από την Τουρκία, αλλά η απόρριψη του εν λόγω σχεδίου από την Κύπρο (τους Έλληνες δηλαδή) ήταν σοφή (ο …σοφός ήταν ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος ενώ η μη σοφοί ήταν οι αμερικάνοι που πιέζαν να το αποδεχτούν οι Ελληνες, αλλά το …ξεχνάει αυτο ο Μάικλ).
Ήταν απλός κατευνασμός (το σχέδιο Ανάν).
Ενώ ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν περιέγραψε το σχέδιό του ως μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία, δεν ζήτησε την πλήρη απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων ούτε υπήρχαν μηχανισμοί επιβολής, εάν η Τουρκία και οι πληρεξούσιοί της δεν τηρούσαν τα συμφωνηθέντα.
Πράγματι, σύμφωνα με το σχέδιο του Ανάν, η Τουρκία διατηρούσε ακόμη το δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στο μέλλον.
Ενώ οι προσπάθειες του ΟΗΕ να ανατρέψει την κατοχή της Τουρκίας ήταν φάρσα, οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ συνεχίζουν να αποδέχονται το σημερινό status quo.
Οι συνομιλίες με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ επιτρέπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση να προσποιούνται ότι παραμένουν προσηλωμένες σε μια λύση, παρόλο που κατανοούν ότι οι προσπάθειες του ΟΗΕ δεν οδηγούν πουθενά.
Εν τω μεταξύ, έποικοι από την Τουρκία συνεχίζουν να ξεχύνονται στην κατεχόμενη ζώνη, περιθωριοποιώντας τους Τουρκο-Κύπριους τους οποίους η Τουρκία ισχυρίζεται ότι προστατεύει.
Οι αμερικανικές ανησυχίες και οι τουρκικές προσπάθειες
“Αν και ο Κίσινγκερ και η ομάδα του είχαν θεωρήσει ότι η κατοχή της βόρειας Κύπρου ήταν ένα δευτερεύον πρόβλημα σε σχέση με τις παγκόσμιες κρίσεις που απαιτούσαν προσοχή, σήμερα μια τέτοια συμφωνία αποτελεί απειλή για την αμερικανική εθνική ασφάλεια.
Απλά, το υφιστάμενο καθεστώς στην Κύπρο δεν μπορεί πλέον να παραμείνει ως έχει (με την παρουσία των τουρκικών δυνάμεων).
Η Τουρκία επιδιώκει όχι μόνο τη μόνιμη διχοτόμηση του νησιού, αλλά έχει μετατρέψει τη βόρεια Κύπρο σε ασφαλές καταφύγιο για τρομοκράτες και κέντρο νομισματικών πλύσεων, αποτελώντας μια σοβαρή και αυξανόμενη απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ και της Ευρώπης”.
Γιατί όλα έρχονται τούμπα! Γιατί οι ρόλοι πρέπει να αλλάξουν και ποιό είναι το διακύβευμα
Υπάρχουν τέσσερις λόγοι για τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν πλέον να διατηρήσουν την πολυτέλεια της ανοχής έναντι του αλυτρωτισμού και της κατοχής από την Τουρκία.
Καταρχάς, καθώς ηγέτες όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Σι Τζινπίνγκ και ο Νικολάς Μαδούρο διαταράσσουν τα σύνορα σε παγκόσμιο επίπεδο, η πρόταση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να διαιρέσει οριστικά την Κύπρο θα δημιουργούσε επικίνδυνο προηγούμενο που θα απειλούσε την δημοκρατία και την ελευθερία.(Εδώ ο Ρούμπιν μας αποκαλύπτει ωμά ότι η σατανική Νέα Τάξη Πραγμάτων – φιλελεύθερη την αποκαλεί – απειλείται από τους BRICS και την ίδια τη Ρωσία! Είδατε τι…ειλικρινή παιδιά γίνονται αμα θέλουν τα…αμερικανάκια; Πώς ξεβρακώνονται όταν οι …περιστάσεις το επιβάλλουν;
Ακόμη και μετά από 50 χρόνια, η αναγνώριση της κατάκτησης της Κύπρου από την Τουρκία θα σήμαινε αποδοχή της προσάρτησης της Κριμαίας και του Ντονμπάς από τη Ρωσία. (Oυάου! Άουτς!)
“Για τον Μαδούρο, αυτό θα σήμαινε ότι ο χρόνος θα τον ανταμείψει για οποιαδήποτε εισβολή στην περιοχή Εσεκίμπο της Γουιάνας, και θα δικαιολογούσε επίσης τόσο την κατοχή του Κασμίρ από το Πακιστάν όσο και την εισβολή της Κίνας στην Ινδία.
Ένα ανεξάρτητο κράτος στη Βόρεια Κύπρο δεν θα ήταν παρά μια πιόνι στα χέρια της Ρωσίας, όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ στην Ουκρανία.
Θα ήταν απλώς μια προσωρινή οντότητα που θα περιμένει την προσάρτηση της.
Πράγματι, τον Μάρτιο του 2024, ο Ερντογάν αποκάλυψε τις προθέσεις του για την Κύπρο, δηλώνοντας ότι αν ο Τουρκικός Στρατός είχε προχωρήσει περισσότερο κατά την εισβολή του το 1974, ολόκληρη η Κύπρος θα ήταν σήμερα τουρκικό κράτος.”
“Δεύτερον, καθώς η Τουρκία ολοκληρώνει τη μετάβασή της από έναν αξιόπιστο σύμμαχο σε χορηγό της τρομοκρατίας και αδίστακτο καθεστώς, η παρουσία της στη βόρεια Κύπρο είναι αποσταθεροποιητική.
Το 2011, ο σύμβουλος του Ερντογάν, Εγκεμέν Μπαγίς, επί του παρόντος πρεσβευτής της Τουρκίας στην Τσεχία, προειδοποίησε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Πολεμικό Ναυτικό της εναντίον των Αμερικανών που εργάζονται σε υπεράκτια κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου, που η Τουρκία ισχυρίστηκε για λογαριασμό του κυπριακού αντιπροσώπου της.
Το Αεροδρόμιο Λευκόνικου (ή αεροπορική βάση Geçitkale όπως το έχει χαρακτηρίσει η Τουρκία) έχει γίνει βάση drone από την οποία μη επανδρωμένα τουρκικά αεροσκάφη μπορούν να απειλήσουν τη ναυτιλία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο ή να καλύψουν τις απειλές του Ερντογάν κατά του Ισραήλ.”
Τρίτον, η βόρεια Κύπρος σήμερα είναι κόμβος ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Υπό τον Ερντογάν, η Τουρκία βοήθησε το Ιράν και τη Ρωσία να αποφύγουν τις κυρώσεις.
Ενώ η ίδια η Κύπρος έχει αυστηροποιήσει τους οικονομικούς κανονισμούς και έχει αυξήσει τη διαφάνειά της για να συμμορφωθεί με τα διεθνή πρότυπα, η Τουρκία διατήρησε σκόπιμα τη βόρεια Κύπρο ως νομική και περιοχή ξεπλύματος χρήματος.
Αυτό εξυπηρετούσε δύο σκοπούς: Πρώτον, ότι ο Ερντογάν μπορεί να προσποιηθεί την καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες για την αποφυγή κυρώσεων στην Τουρκία, προκειμένου να διεκδικήσει μια καλή θέση στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ταυτόχρονα, όμως, η Τουρκία μπορεί απλώς να παρακάμψει τις παράνομες δραστηριότητές της.
Τέταρτον, η τουρκοκρατούμενη ζώνη στην Κύπρο σήμερα γίνεται όλο και περισσότερο καταφύγιο για τρομοκράτες. Οι δάσκαλοι των σχολείων στη βόρεια Κύπρο αναφέρουν ότι οι μισοί μαθητές στις τάξεις τους σήμερα μιλούν αραβικά ή περσικά.
Μερικοί μπορεί να είναι νόμιμοι πρόσφυγες που φεύγουν από τη Συρία και το Ιράν, αλλά κάποιοι τρομοκράτες κρύβονται μέσα στον προσφυγικό πληθυσμό.
Η κυπριακή υπηρεσία πληροφοριών έχει ήδη προλάβει μια σειρά από συνωμοσίες του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με στόχο το Ισραήλ και τα εβραϊκά συμφέροντα στην Κύπρο.
Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο δεν μένει στην Κύπρο, ωστόσο, καθώς όλες αυτές οι τρομοκρατικές ομάδες ενδέχεται να προσπαθήσουν να περάσουν την πράσινη γραμμή για να αποκτήσουν πρόσβαση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σίγουρα, οι ΗΠΑ θα πρέπει να κατανοήσουν το μάθημα τόσο του Αφγανιστάν πριν από τον Σεπτέμβριο του 2001 όσο και της πρόωρης αποχώρησης από το Ιράκ: “Όταν υπάρχουν κενά, οι εξτρεμιστές και οι τρομοκρατικές ομάδες τα γεμίζουν”.
Το ότι η Τουρκία βοήθησε αθόρυβα τόσο τους Ταλιμπάν όσο και το Ισλαμικό Κράτος θα πρέπει να σημάνει συναγερμό καθώς εκμεταλλεύεται μια παράνομη ζώνη πολύ πιο κοντά στην Ευρώπη, το Ισραήλ και τη Διώρυγα του Σουέζ.
Τι πρέπει να κάνουν τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη;
Πρώτον, είναι καιρός να σταματήσουμε να παρενοχλούμε (τους Έλληνες της Κύπρου) και να απογοητεύσουμε την τουρκική διπλωματία. Η Τουρκία καταλαμβάνει αργά και σταθερά την Κύπρο. Η άρνηση να χαρακτηριστεί η Κύπρος κατεχόμενη δεν είναι περίπλοκη, είναι ηλίθια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να βαθμονομήσουν την πολιτική τους, σε πραγματικές διαστάσεις και όχι με ευσεβείς πόθους.
Συνεπώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να επιβάλουν κυρώσεις στη βόρεια Κύπρο και την Άγκυρα για παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας.
Μην ξεγελιόμαστε από τις ρωσικές προτάσεις για ανέγερση Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην κατεχόμενη ζώνη.Οι Κύπριοι χρειάζονται την ελευθερία της λατρείας, και όχι έναν πληρεξούσιο του Κρεμλίνου που λειτουργεί υπό το πρόσχημα της θρησκείας.
Δεύτερον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να πάψουν να παρέχουν οποιαδήποτε νομιμότητα στη λεγόμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ).
Και οι δύο θα πρέπει να κλείσουν όλα τα γραφεία των Τουρκοκυπρίων και θα πρέπει να αρνηθούν πρόσβαση στον εναέριο χώρο τους σε οποιαδήποτε αεροπορική εταιρεία που εξυπηρετεί αεροδρόμια στην κατεχόμενη ζώνη.
Ομοίως, τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κράτος θα πρέπει να απαιτούν από όλους τους Κύπριους να λαμβάνουν βίζα για κυπριακά διαβατήρια αντί για τουρκικά διαβατήρια ή έγγραφα που εκδίδονται από τις αρχές κατοχής.
Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να βαθμονομήσουν οποιαδήποτε βοήθεια προς την Τουρκία για την απόσυρση δυνάμεων και εποίκων από την Κύπρο.
Η παροχή F-16 από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στην Τουρκία είναι ένα λάθος που καθορίζει την κληρονομιά μας, παρόμοιο με τη χειραψία του Ντόναλντ Ράμσφελντ με τον Σαντάμ Χουσεΐν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ρίγκαν.
Τέταρτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να επιβάλουν κυρώσεις σε οποιεσδήποτε πωλήσεις ακινήτων στη βόρεια Κύπρο βάσει διατάξεων για το ξέπλυμα χρήματος.
Υπάρχει μικρή ρύθμιση στη βόρεια Κύπρο, καθιστώντας την έναν προορισμό επιλογής για όσους αποφεύγουν τις κυρώσεις ή επιδιώκουν να αποφύγουν τους φορολογικούς παραδείσους.
Η αγορά ακινήτων από Τούρκους εποίκους, Σύρους και Ιρανούς θα εμποδίζει την επίλυση της διχοτόμησης της Κύπρου.
Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την σχέση της με την Ιερουσαλήμ για να αναγκάσει την καταστολή των ισραηλινών επενδύσεων στην περιοχή για τους ίδιους λόγους, και επειδή είναι στόχοι απαγωγών και δολοφονιών.
Τέλος, είναι σημαντικό να μην παίζουμε παιχνίδια με την Τουρκία, και να μην επιβραβεύσουμε την αδιαλλαξία της ή να προτείνουμε οποιαδήποτε νομιμότητα στη βόρεια Κύπρο.
Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να ζητήσει από την Άγκυρα να λογοδοτήσει για την κατοχή, επιβάλλοντας κυρώσεις όπως απαιτείται.
Καθώς η Τουρκία ζητά από το Αζερμπαϊτζάν, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν να αναγνωρίσουν τη βόρεια Κύπρο, ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν σε αυτές τις χώρες ότι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της βόρειας Κύπρου και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πενήντα χρόνια ήταν αρκετά. Είναι καιρός να σοβαρευτούμε και να παίξουμε σκληρό παιχνίδι”
Μάλιστα.
Ο κύριος Ρούμπιν, δεν τα είπε μόνο χύμα και τσουβαλάτα. Τα είπε όλα, με την πραγματική τους έννοια και την ιστορική τους υπόσταση, όπως ακριβώς θα έκανε ένας Ιστορικός (όπως είναι ο Ρούμπιν στην πραγματικότητα) που σέβεται των εαυτό του.
Ο Ρούμπιν, ήταν και εξακολουθεί να είναι, ένα αξιοσέβαστο στέλεχος αυτού που εμεις ονομάζουμε “Βαθύ κράτος των ΗΠΑ”. Όχι μόνο δεν είναι τυχαίος (διατελεί ως πρόεδρος του American Enterprise Institute, ενός από τα μεγαλύτερα think tank των ΗΠΑ), αλλά και ένας σκληροπυρηνικός υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού και σύμβουλος των προέδρων Κλίντον και Ομπάμα.
Ο Λευκός Οίκος για τον Ρούμπιν, είναι …σαν ένα μέρος του σπιτιού του. Μπαινοβγαίνει με ελευθέρας διαρκείας, είναι συνδαιτημόνας πολλών …κυβερνητικών “μυστικών δείπνων” και γνωρίζει την αμερικανική πολιτική όπως γνωρίζει τον ίδιο του τον εαυτό.
Οι απόψεις του για την Τουρκία του Ερτογάν, είναι ακριβώς παρόμοιες με αυτές του “θρυλικού” γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, γνωστού για τα φιλελληνικά του αισθήματα και πολλές φορές μάλιστα τον συμβούλευε και εν πολλοίς συνέβαλε στο έργο του του γερουσιαστή. Οι Τούρκοι μάλιστα το 2019, απαίτησαν από το τότε Twitter, να ανασταλεί ο λογαριασμός του, γιατί …υπονόμευε – όπως υποστήριζαν – τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, όταν αυτή είχε αποφασίσει να εντάξει τους S-400 στο οπλοστάσιο της.
Η πιο πάνω ανάλυση του “ποιού” του Ρούμπιν, ήταν απαραίτητη για να διευκολυνθεί ο αναγνώστης περί τίνος πρόκειται και γιατί οι αναλύσεις του έχουν μεγάλη σημασία για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Οφείλω να ομολογήσω πως οι εκτιμήσεις Ρούμπιν είχαν ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψη από τον άλλον σκληροπυρηνικό, τον Τζών Μπόλτον επί διοικήσεως Τράμπ, ο οποίος πίεζε ασφυκτικά τον τότε Πρόεδρο να “τα σπάσει” με τους Τούρκους, για την αμετροεπή συμπεριφορά τους, που κάθε άλλο παρά έδειχναν ως αληθινοί σύμμαχοι. Αντιθέτως, είχαν προσκολληθεί στο άρμα της Ρωσίας, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν και που εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Ο Τράμπ όμως, είχε άλλη απόψη. Η Τουρκία γι’ αυτόν ήταν ένα κομβικής σημασίας κράτος για τις ΗΠΑ και οι ενέργειες του ήσαν προς αυτη την κατεύθυνση και μάλιστα μέσω της πολιτικής του κατευνασμού. Υπήρξαν μάλιστα στιγμές, όπου ο Τράμπ έδειχνε σχεδόν να… υποτάσσεται στα θελήματα των Τούρκων, τη στιγμή που ο Ερτογάν γινόταν ολοένα και πιο μισητός στην αμερικανική κοινωνία. Δεν θα ήταν παράδοξο το να πούμε ότι – εκτός από την μαύρη νοθεία στις εκλογές του 2020 – αυτό το σημείο της πολιτικής Τράμπ του κόστισε πολύ και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους λόγους που ο Τράμπ είχε χάσει τις εκλογές και σε αυτο συνέβαλε τα μάλα και η δράση των Ελλήνων Κυπρίων που έκαναν τιτάνιο αγώνα και είχαν ρίξει πολλά λεφτά σε μια επιχείρηση προπαγάνδας εναντίον των Τούρκων, χρησιμοποιώντας κυρίως τον δημοκρατικό Τύπο για το θέμα όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και των ευρύτερων ελληνικών συμφερόντων, όπως ήταν το θέμα της ΑΟΖ.
Ο Ρούμπιν στο – απίστευτα ευμενές για τα ελληνικά συμερφοντα – αυτό κείμενο του, όχι μόνο επισημαίνει τα τεράστια λάθη του παρελθόντος στηλιτεύοντας τον ρόλο του απεχθούς Κίσσιγκερ, αλλά καταδεικνύει και την γενικότερη – και αδικαιολόγητη – αυτή ανοχή προς τους Τούρκους, οι οποίοι δεν σέβονται καμμιά συνθήκη, καμμιά δέσμευση, καμμιά συμφωνία παρά μόνον αυτό που τους εξυπηρετεί καλύτερα.
Δεν μπορώ να ξέρω, αν αυτές οι απόψεις του Ρούμπιν επιρρεάσουν κατά πολύ την μέχρι τώρα συμπεριφορά της Τουρκίας. Όμως, αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι θα ληφθούν – αν δεν έχουν ήδη ληφθεί – σοβαρά υπ όψη από τον Μπλίνκεν και τους συμβούλους του.
Ο Ρούμπιν επίσης, καταδεικνύει την τεράστια υποκρισία όχι μόνο των Αμερικανών, αλλά και των Αγγλοσαξώνων γενικώς, τόσο στα ελλαδικά πράγματα, όσο και στο θέμα της Κύπρου. Σχεδόν καταγγέλει ευθέως τον αγγλοσαξωνικό παράγοντα, ο οποίος προκειμένου να ενισχύσει την ήδη παραπαίουσα παρουσία του εκεί – ιδίως η Αγγλία – επέτρεψε σε έναν διεθνή τυχοδιώκτη, ενώ γνώριζε απόλυτα το ποιόν του, να μπεί… “συνεταίρος” σε ένα τρομακτικής σημασίας για τη Δύση γεωπολιτικό σημείο.
Δεν λέω, φταίμε και εμείς οι ίδιοι για ό,τι τραβάμε. Αν δεχόμασταν το Σχέδιο Άτσενσον που εκπονήθηκε στον Λευκό Οίκο τον Απρίλιο του 1965 υπό την προεδρία του Τζόνσον και που προέβλεπε ένωση με την Ελλάδα, παραχώρηση ενός…5% του εδάφους στη Τουρκία και μάλιστα με καθεστώς εκμίσθωσης(!) για 50 έτη(!) και με τα δικαιώματα αυτοδιοίκησης των τουρκοκυπρίων σοβαρά μειωμένα, θα είχε τελειώσει το θέμα, μιας και το σχέδιο αυτό είχε πάρει διαστάσεις επιβολής από τον αμερικανικό παράγοντα, δηλαδή ή θα το αποδεχόταν η Τουρκία ή θα έφευγε δια παντός από την Κύπρο! Τόσο σοβαρό ήταν. Ο Μακάριος όμως, που ευθύνεται ίσως περισσότερο από όλους, κύτταξε το δικό του συμφέρον και όχι το συμφέρον της Κύπρου.
Παρ’ όλα αυτά όμως, η υποκρισία των Αμερικανών από το 1974 και μετα, ήταν άνευ προηγουμένου. Αυτή όμως είναι η πολιτική των Αγγλοσαξώνων εδώ και αιώνες, όχι μόνο στις μέρες μας. Και η εκτίμηση Ρούμπιν, το επαληθεύει αυτό κατά γράμμα. Τι να λέμε τώρα.
Αν τελικά η Τουρκία προχωρήσει σε αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και ενταχθεί στο Ρωσοκινεζικό μπλόκ, θα είναι απλά η απόλυτη καταστροφή για τους Δυτικούς. Η Κύπρος θα χαθεί οριστικά για την Ελλάδα, η νοτιονατολική πτέρυγα θα διαλυθεί, η Αν.Μεσόγειος θα γίνει… οθωμανικό φέουδο όπως ήταν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Ρώσοι θα έχουν κερδίσει ακόμη έναν διπλωματικό πόλεμο και το παιχνίδι εξουσίας των Αγγλοσαξώνων θα χαθεί δια παντός.
Ο Ρούμπιν, αυτο ακριβώς μας λέει στο κείμενο του και για καθαρά ψυχολογικούς λόγους, μας παραθέτει και τις συγκρίσεις ανάμεσα στην “κατακτημένη” Ουκρανία και στην Κύπρο, συγκρίσεις βεβαίως που είναι εντελώς ανυπόστατες, μιας και οι δύο αυτες περιπτώσεις απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Και το ξέρει αυτό κι ο ίδιος, όντας δόκτωρ Ιστορίας. Απλά το κάνει για να …διεγείρει τα…κοιμώμενα ένστικτα των Αγγλοσαξώνων και να δικαιολογήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Απλά πράγματα.
Επί της ουσίας όμως, οι παραινέσεις του, μας είναι εκπληκτικά βολικές για τα συμφεροντα μας. Και μπορει αυτο ειδικά το κείμενο, να αποτελέσει κι ένα ακόμη δυνατό όπλο στην διπλωματική μας φαρέτρα.
Τ’ ακούει αυτά το – τελούμενο εν αφασία – αμαρτωλό Μαξίμου; Μπάααα… Πολύ αμφιβάλλω. Ο Θεός όμως έχει τα δικά του σχέδια, που εκτελούνται κατά…γράμμα, όπως μας έχουν πληροφορήσει οι Άγιοι Γέροντες μας.
Και το δηλώνω από τώρα. Αυτά που θα δούμε στη συνέχεια μέσα στο 2024, δεν θα πιστεύουμε ότι τα ζούμε.
Sergioschrys@outlook.com
*Με στοιχεία και ρεπορτάζ από το Pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου