Ετσι είναι και το διαδίκτυο. Είναι ένα πολύτιμο εργαλείο απόκτησης γνώσεων, ανταλλαγής απόψεων, συναναστροφής και ενημέρωσης. Ωστόσο, κάποια αρρωστημένα μυαλά, εκμαυλίζουν τη λειτουργία του, κρυμμένοι πίσω από μία οθόνη, είτε κινητού είτε υπολογιστή, αναζητώντας παιδιά ώστε να ικανοποιήσουν τις διαστροφές τους.
Τα κοινωνικά δίκτυα, αποτελούν ένα πρόσφορο έδαφος, δεδομένου ότι έχουν γίνει ένα απαραίτητο εργαλείο συναναστροφής. Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει κάποιος τρόπος περιορισμού ηλικίας, αφού ο καθ’ ένας μπορεί να δηλώσει ό,τι ηλικία θέλει, χωρίς κανείς να τον ελέγξει.
Οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι, αναζητούν εύκολα θύματα. Για να το πετύχουν αυτό, δημιουργούν ψεύτικα προφίλ, με ψεύτικη ηλικία, η οποία είναι κοντά στις ηλικίες που αναζητούν. Ετσι, αν επιθυμούν για παράδειγμα παιδιά 13ων ετών, δημιουργούν προφίλ όπου φαίνεται να έχουν ηλικίες από 13ων έως 17 ετών. Με αυτόν τον τρόπο προσεγγίζουν διάφορα παιδιά.
Η συνέχεια θέλει λίγη υπομονή. Παρακολουθούν τις αναρτήσεις των παιδιών, μαθαίνοντας τις συνήθειές τους και όσα τους αρέσουν. Τα παιδιά έχουν κι άλλη μία συνήθεια: εξωτερικεύουν προβλήματα και συναισθήματα. Κι όχι μόνο προβλήματα που αφορούν μία άσκηση στο μάθημα του σχολείου. Εξωτερικεύουν οικογενειακά και προσωπικά προβλήματα, γεγονός που τα κάνει εύκολους στόχους.
Από εκεί και πέρα, η διαδικασία είναι απλή για τον αρρωστημένο εγκέφαλο. Ετοιμάζει προσεκτικά την προσέγγιση. Αρχικά δείχνει κατανόηση. Καθώς εμφανίζεται συνομήλικος με το θύμα του, υποκρίνεται ότι έχει τα ίδια προβλήματα. Αλλες φορές, πολύ πιο σπάνια όμως, λέει ότι έχει τη λύση. Το θύμα πέφτει στην παγίδα. Οταν ο αρρωστημένος εγκέφαλος κρίνει ότι το θύμα του πιάστηκε καλά στον ιστό του, κανονίζει ραντεβού. Και τότε τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή.
Εύκολα θύματα, χαρακτηρίζονται παιδιά τα οποία έχουν οικογενειακά προβλήματα. Κάθε πρόβλημα στην οικογένεια, επιδρά στον ψυχισμό ενός παιδιού, κάνοντάς το ευάλωτο. Αναζητά απεγνωσμένα μία διαφυγή κι όταν αυτή δίνεται, τότε τρέχει προς αυτή, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες.
Εύκολα θύματα, είναι επίσης παιδιά που γίνονται αντικείμενο βαναυσότητας και απαξιωτικής αντιμετώπισης (bullying). Επίσης, τα παιδιά που έχουν αδιάφορους γονείς, τα παιδιά που έχουν υπερπροστατευτικούς γονείς, τα παιδιά που έχουν υποστεί βία στο οικογενειακό τους περιβάλλον, τα παιδιά που νοιώθουν υπέρμετρη πίεση στο σπίτι επειδή οι γονείς τα πιέζουν για καλούς βαθμούς. Γενικώς, το παιδί που μεγαλώνει σε μη υγιές οικογενειακό περιβάλλον (δεν έχει σημασία αν έχουμε να κάνουμε με κανονική ή μονογονεϊκή οικογένεια), μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσει θύμα διαδικτυακής αποπλάνησης.
Ευτυχώς όμως, τόσο τα παιδιά, όσο και οι γονείς, έχουν έναν άριστο σύμμαχο στο πλευρό τους.Εγκλήματος Αναφέρομαι στον άνθρωπο που επί της ουσίας «έστησε» το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛΑΣ, Αντιστράτηγο εα, Μανώλη Σφακιανάκη, ιδρυτή του CSI Institute. Ο άνθρωπος που μαζί με τη συνεργάτιδά του ψυχολόγο Κέλλυ Ιωάννου, έχει βοηθήσει πολλά παιδιά και πολλές οικογένειες.
Στη χθεσινή εκπομπή του στο Blue Sky, καλεσμένη ήταν η φίλη του ιστολογίου μας και προσωπική μου φίλη, Δέσποινα Τσαουσίδου, η οποία κατέθεσε το προσωπικό της βίωμα σχετικά με ανάλογο πρόβλημα που αντιμετώπισε η κόρη της. Το συγκεκριμένο πρόβλημα, το είχα παρακολουθήσει σε όλη του την εξέλιξη, δίνοντας κάποιες συμβουλές όπου μπορούσα, πότε μιλώντας με τη μητέρα και πότε με το παιδί. Ωσπου πλέον η υπόθεση ανατέθηκε στην ομάδα του κ. Σφακιανάκη και πλέον, όντας σίγουρος ότι βρίσκεται σε καλά χέρια, παρέμεινα θεατής.
Κρίνοντας την κάθε υπόθεση ξεχωριστά, καταλαβαίνουμε ότι αρχικά το πρόβλημα ξεκινάει από το σπίτι, με όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω. Καταλαβαίνουμε επίσης, ότι ΚΑΙ η πολιτεία φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, καθώς δεν εκπαιδεύει τα παιδιά από μικρή ηλικία για το πώς να διαχειρίζονται αυτό το εργαλείο που λέγεται «διαδίκτυο». Φαίνεται πραγματικά να αδιαφορεί για το αν τα παιδιά πέσουν θύματα αρρωστημένων εγκεφάλων. Ετσι όλη η ευθύνη βαραίνει τους γονείς. Πόσοι γονείς όμως έχουν την απαραίτητη γνώση να εξηγήσουν στα παιδιά τους το πώς να χειρίζονται το διαδίκτυο; Ο γονιός δεν μπορεί να είναι ο «μπαμπούλας» της υπόθεσης, γιατί το σίγουρο είναι ότι θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Ολα θέλουν το σωστό μέτρο. Εκείνο το μέτρο που όλοι θα είναι ευχαριστημένοι και τα παιδιά ασφαλή.
Βασική αρχή; Τα παιδιά να μην κάνουν φίλους τους στα κοινωνικά δίκτυα άτομα που δε γνωρίζουν και που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να είναι φίλοι τους. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να αρκεί βία (bullying). Είναι γνωστός μας από το σχολείο μεν, αλλά δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να είναι φίλος μας.
Θα επανέλθουμε το συντομότερο στο θέμα του ασφαλούς διαδικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου