Ενα ιδεολογικό βραχυκύκλωμα που είναι πολύ επικίνδυνο για την ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου και των Ευρωπαίων πολιτών της.
Πηγή: ilgiornale.it
Του Mauro Indelicato
Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
Η ρητορική των Αδελφών Μουσουλμάνων φαίνεται πλέον να έχει παραβιάσει ένα πεδίο που αρχικά ήταν «ανύποπτο». Αυτό δηλαδή των αντιρατσιστικών δικτύων . Ένα ιδεολογικό βραχυκύκλωμα που πιστοποιείται από τις πιο πρόσφατες θέσεις ορισμένων τέτοιων ενώσεων στις οποίες, τα ισλαμικά αιτήματα συμπίπτουν με αυτά των αντιρατσιστικών δικτύων που, τουλάχιστον στα χαρτιά, αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφή διακρίσεων.
Η επιστολή από το Enar του Οκτωβρίου 2020
Υπάρχει ίσως ένα παράδειγμα που, περισσότερο από όλα, μπορεί να εξηγήσει αυτό το απίστευτο μείγμα αδελφών μουσουλμάνων και αντιρατσιστικών ενώσεων. Είναι του Οκτωβρίου του 2020. Για να το θυμάστε στο IlFoglio είναι ο Mauro Zanon. Εκείνο τον μήνα, η Γαλλία υπέφερε από ορισμένες ισλαμιστικές επιθέσεις. Στις 29 Οκτωβρίου ένα αγόρι από την Τυνησία που προσγειώθηκε τον προηγούμενο μήνα στη Λαμπεντούζα σκότωσε τουλάχιστον τρεις πιστούς μέσα στον καθεδρικό ναό της Νίκαιας . Αλλά ακόμη και πριν από αυτό, η χώρα συγκλονίστηκε από τη βάρβαρη δολοφονία του Samuel Paty . Ο τελευταίος ήταν καθηγητής Ιστορίας και Γεωγραφίας που σε ένα μάθημα είχε μιλήσει για την ανάγκη για ελευθερία του λόγου, δείχνοντας, μεταξύ άλλων, ένα εξώφυλλο του Charlie Hebdo μετά την επίθεση της 7ης Ιανουαρίου 2015.
Μια κίνηση που του κόστισε τη ζωή. Από εκείνη την ημέρα ο Paty έχει χτυπηθεί από ισχυρισμούς για ρατσισμό στο διαδίκτυο και ένας ισλαμιστής τον αποκεφάλισε κοντά στο σχολείο του. Ακριβώς εκείνες τις μέρες, ωστόσο, για το ENAR, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Ρατσισμού, η έκτακτη ανάγκη δεν συνδέθηκε με την καταδίκη των ισλαμιστικών επιθέσεων. Αντίθετα, το πραγματικό ζήτημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με την ομάδα των αντιρατσιστικών ενώσεων ήταν η ισλαμοφοβία στη Γαλλία.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις 19 Οκτωβρίου 2020 το ENAR δημοσίευσε μια επιστολή στην οποία εξέφραζε την υποστήριξή του για το Συλλογικό ενάντια στην Ισλαμοφοβία στη Γαλλία (CCIF), μια οργάνωση που επισήμως ασχολείται με καταγγελίες του υψηλού μουσουλμανικού ρατσισμού στη Γαλλία, αλλά η οποία, σύμφωνα με την κυβέρνηση που αποφάσισε στη συνέχεια να τη διαλύσει τον επόμενο Δεκέμβριο, ήταν ισλαμιστική προπαγάνδα. Τα προηγούμενα χρόνια, μάλιστα, η CCIF είχε πάρει θέση κατά της απέλασης ριζοσπαστών ιμάμηδων και άλλων μέτρων με στόχο την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Στην ανακοίνωσή του, το ENAR επαίνεσε την CCIF, ζητώντας από την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στη διάλυση και μάλιστα να υποστηρίξει τα αντι-ισλαμοφοβικά αιτήματα που πραγματοποιεί το δίκτυο. Υποβάλλοντας αυτό το αίτημα, που υπογράφηκε μεταξύ άλλων από καθηγητές πανεπιστημίου και άλλες αντιρατσιστικές ενώσεις, η ENAR χρησιμοποίησε πολλά επιχειρήματα τυπικά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Όπως, για παράδειγμα, το κατηγορηματικό όχι στον λεγόμενο «νόμο περί αυτονομιστών », που εγκρίθηκε το 2021 από το γαλλικό κοινοβούλιο και θεωρείται καπνός στα μάτια από τους ισλαμιστές, καθώς στοχεύει σε μεγαλύτερο κρατικό έλεγχο στους θρησκευτικούς θεσμούς. Σύμφωνα με το Enar, η Γαλλία βρίσκεται στη μέση ενός «κυνηγιού μαγισσών» εναντίον μουσουλμάνων ικανών να τροφοδοτήσουν το μίσος για το Ισλάμ.
Ο λόγος για τον οποίο δημιουργούμε βραχυκύκλωμα
Μια τέτοια στάση για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους είναι πραγματικό χάρισμα. Η αδελφότητα, εμπνευσμένη από το λεγόμενο « πολιτικό Ισλάμ », ανέκαθεν αναζητούσε ανοίγματα στην ευρωπαϊκή συζήτηση για να φέρει τις θέσεις της στη Γηραιά Ήπειρο. Η συνεχής υποστήριξη των λεγόμενων αντιρατσιστικών ενώσεων πηγαίνει ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης επειδή η Μουσουλμανική Αδελφότητα ανέκαθεν έκανε τη θυματοποίηση ένα από τα μεγαλύτερα όπλα προπαγάνδας.
Το να κάνουν τους ευρωπαίους μουσουλμάνους να πιστεύουν ότι βρίσκονται υπό πολιορκία και ότι είναι θύματα διακρίσεων, τους παρέχει πολιτική και οικονομική υποστήριξη. Πάνω από όλα από την Τουρκία και το Κατάρ , τις δύο πιο ενεργές χώρες στη χρηματοδότηση του γαλαξία του πολιτικού Ισλάμ. Αρκεί να θυμηθούμε πώς ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, στον απόηχο των πυροβολισμών σε τζαμί στη Νέα Ζηλανδία το 2019, έδειξε τις εικόνες της επίθεσης στο πλήθος που συνέρρεε στην προεκλογική του συγκέντρωση. Τα αντιρατσιστικά δίκτυα έχουν εκφράσει συχνά την αντίθεσή τους σε ορισμένα χαρακτηριστικά των διαφόρων δυτικών κοινωνιών, τα οποία θεωρούνται επανειλημμένα ρατσιστικά και όχι πολύ «ανοικτά» σε μέλη άλλων θρησκειών. Ισχύει για τη Γαλλία, καθώς και για ολόκληρη την Ευρώπη. Εξ ου και η υποστήριξη που δόθηκε σε ισλαμιστικές ενώσεις που δημιούργησαν το ιδεολογικό βραχυκύκλωμα. Για την υποστήριξη όσων καταγγέλλουν υποτιθέμενες διακρίσεις, υποστηρίζονται ενώσεις που, μεταξύ άλλων, προωθούν την επιβολή του πέπλου στις γυναίκες και την επέκταση του πολιτικού Ισλάμ στην Ευρώπη. Αξίες, θεωρητικά, δεν συνάδουν πλήρως με τις βασικές ιδεολογίες των αντιρατσιστικών ενώσεων. Ένα πρόβλημα που έχει επίσης γίνει πολιτικό: ο πραγματικός κίνδυνος είναι να δούμε ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που, υποστηρίζοντας αντιρατσιστικές γραμμές, υποστηρίζουν έμμεσα δίκτυα κοντά στην αδελφότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου