21 Ιανουαρίου 2022

Ἀπό τόν «συνωστισμό» στήν «ἀναχώρηση» – Οι εθνοαποδομητές ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον

Ἡ Τραγωδία τῆς Σμύρνης δέν ἔχει τέλος! Από την Ρεπούση στον Καλύβα…
 
 
Σκέψεις καί συμπεράσματα ἀπό τήν ἐκπομπή «Καταστροφές καί Θρίαμβοι» τοῦ Στ. Καλύβα 
 
Τo 1922 εἶναι ἕνας ἀριθμός πού ἔχει ἕνα μοναδικό εἰδικό βάρος στή συνείδηση τοῦ κάθε Ἕλληνα πολίτη. Ἀντιπροσωπεύει τό ἔτος τῆς Μικρασιατικῆς Τραγωδίας. Ἔχει δέ τό ξεχωριστά θλιβερό προνόμιο νά δημιουργεῖ εἰκόνες καί νά ἐγείρει μνῆμες δίχως νά χρειάζεται νά εἰπωθεῖ οὔτε μία λέξη. 
 
Φέτος συμπληρώνεται ἕνας αἰώνας ἀπό τήν τραγική ἐκείνη χρονιά πού τό ὄνειρο τῆς Μεγάλης Ἰδέας μετατράπηκε σέ ἐφιάλτη. 
 
Δυστυχῶς τό χρονικό διάστημα εἶναι ἐξαιρετικά σύντομο γιά νά ἐπουλωθοῦν οἱ πληγές. 
«Εὐτυχῶς», γιά κάποιους, τό χρονικό διάστημα εἶναι ἐξαιρετικά σύντομο γιά νά δοθεῖ χῶρος γιά παραποίηση τῆς ἀλήθειας. 
 
Ἕνας στούς τρεῖς σημερινούς 70άρηδες, ἡ γενιά δηλαδή πού γεννήθηκε στά τέλη τοῦ 1940 καί στίς ἀρχές τοῦ 1950, μεγάλωσε μέ παπποῦδες καί γιαγιάδες πρόσφυγες, ζωντανά λείψανα τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ πού κουβαλοῦσαν σέ κάθε τους βλέμμα, σέ κάθε τους τραγούδι, σέ κάθε τους γλωσσικό ἰδίωμα, τόν καημό καί τόν ἀνείπωτο πόνο τοῦ ξερριζωμοῦ. 
 
Ἔχουν περάσει περισσότερα ἀπό 10 χρόνια ἀπό τό πόνημα τῆς κυρίας Ρεπούση πού δίδασκε στούς μαθητές τῆς Στ΄ Δημοτικοῦ, μέ τήν ἔγκριση φυσικά τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ὅτι στά τέλη Αὐγούστου τοῦ 1922 παρατηρήθηκε «συνωστισμός» στήν προκυμαία τῆς Σμύρνης. Τό ντοκιμαντέρ «Καταστροφές καί Θρίαμβοι» τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ Στάθη Καλύβα γιά τήν τηλεόραση τοῦ «Σκάι» ἦρθε λοιπόν νά «συμπληρώσει» αὐτή τήν τοποθέτηση ἐνημερώνοντάς μας ὅτι ὁ Μικρασιατικός Ἑλληνισμός «ἀναχώρησε» τότε ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες καί ὅτι ἡ πυρπόληση τῆς ἱστορικῆς ἑλληνικῆς πόλης καί ἡ σφαγή τῆς Σμύρνης ἦταν… ἀνθρωπιστική κρίση!! 
 
Δόξα τῷ Θεῷ ἡ ἐξαιρετικά πλούσια γλῶσσα μας ἔχει ἐπαρκέστατο ἀριθμό λέξεων προκειμένου νά μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νά ἐκφράζουμε τήν ἀλήθεια μέ τόν βέλτιστο καί ἀκριβέστερο τρόπο. 
 
Ἀδύνατο εἰλικρινά νά ἀντιληφθεῖ κανείς πόσο κοντά μπορεῖ νά βρίσκονται ἐννοιολογικά οἱ λέξεις «βία» καί «διωγμός» πού ὑπέστησαν οἱ Ἕλληνες Μικρασιᾶτες μέ τήν ἄχρωμη λέξη «ἐγκατάλειψη» πού χρησιμοποίησε ὁ κύριος Καλύβας στό ντοκιμαντέρ του. 
 
Ἀναρωτιέται εὔλογα κανείς μήπως οἱ Μικρασιᾶτες πού σύμφωνα μέ τό ἐν λόγῳ ντοκιμαντέρ «ἐγκατέλειψαν τίς ἑστίες τους καί κατέφθασαν στήν Ἑλλάδα» –ἀφοῦ πρῶτα «συνωστίστηκαν» στήν προκυμαία τῆς Σμύρνης ὅπως γνωρίζουν ἀπό τό σχολεῖο οἱ σημερινοί 25άρηδες– ἦταν ἐκεῖνοι πού κατάφεραν νά γλυτώσουν ἀπό τίς σφαγές, τούς βιασμούς, τούς ἀνασκολοπισμούς, τίς δολοφονίες, τούς ἀκρωτηριασμούς καί ἐν γένει ἀπό τά φονικά ἔνστικτα τῶν Τσετῶν καί τοῦ Κεμάλ, γιά τά ὁποῖα οὐδεμία ἀναφορά γίνεται σέ κανένα ἀπό τά 45 λεπτά τοῦ ντοκιμαντέρ. Ἀντίθετα, ἐνημερωθήκαμε ἤδη ἀπό τά πρῶτα λεπτά ὅτι ἡ παρουσία τῆς Ἑλλάδας στά Μικρασιατικά ἐδάφη δέν εἶχε οὔτε πολιτική, οὔτε στρατιωτική, οὔτε ἐθνολογική, οὔτε ἠθική (!!!!) βάση. 
 
Ὁ καθηγητής τῆς Ὀξφόρδης καί συγγραφέας τοῦ μᾶλλον ἀνθελληνικοῦ βιβλίου «Τό Ὅραμα τῆς Ἰωνίας» (ἐκδόσεις τοῦ ΜΙΕΤ 2002) κύριος Michael Llewellyn Smith μᾶς ἐνημέρωσε οὔτε λίγο οὔτε πολύ ὅτι πολιτικά ἤμασταν ἀπομονωμένοι, διότι δέν ὑπῆρχε ἡ καθολική στήριξη τῆς πατρίδας του, τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, στήν ὁποία βασιζόταν ὁ Βενιζέλος, στρατιωτικά δέν ἦταν εὔκολο νά ὁριστοῦν σύνορα στή Δυτική Μικρά Ἀσία, ἐθνολογικά οἱ πληθυσμοί ἦταν ἀνάμικτοι καί ἠθικά θά συναντούσαμε ἀντίσταση ἀπό τούς Τούρκους, ὁπότε δέν εἴχαμε καμμία δουλειά ἐμεῖς στήν δική τους πατρίδα. 
 
Εἶναι τόσο ἐξόφθαλμα παραποιημένα ὅσα παρατίθενται ὡς ἱστορικές ἀλήθειες πού κανείς ἀναρωτιέται ἀπό ποῦ νά ξεκινήσει καί ποῦ νά τελειώσει μέ τίς ἀνακρίβειες. 
 
Στίς 29 Ἀπριλίου τοῦ 1919 στό Συμβούλιο τῆς Διάσκεψης τῆς Εἰρήνης τῶν Παρισίων ἀκούστηκαν τά παρακάτω λόγια: 
 
«– Ἡ ἀρχική ὑπόδειξις, παρετήρησε διακόπτων τόν Κλεμανσώ ὁ πρόεδρος Οὐίλσων, δέν προῆλθεν ἀπό τούς ἕλληνας, ἀλλ’ ἀντιθέτως, τό Συμβούλιον ὑπέδειξεν εἰς αὐτούς νά ἀποβιβάσουν στρατεύματα εἰς τήν Σμύρνη διά νά προλάβουν τάς σφαγάς». 
 
Τά λόγια αὐτά, λοιπόν, ἀνήκουν στόν Ἀμερικανό Πρόεδρο Οὐίλσον ἀπευθυνόμενος στούς Κλεμανσώ καί Λλόυδ Τζόρτζ τῆς Γαλλίας καί τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, ἀντιστοίχως, (Χρῆστος Ἀγγελομάτης, Χρονικόν μεγάλης τραγωδίας. Τό ἔπος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, Ἀθήνα: Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας 2008, σ. 22) σέ συνέχεια τῆς ἀπό τήν 22α Ἀπριλίου τοῦ ἰδίου ἔτους πρότασης τοῦ Λλόυδ Τζόρτζ νά ληφθοῦν σοβαρές ἀποφάσεις πρός ἀντιμετώπιση τῶν ἰταλικῶν πραξικοπημάτων, ἤτοι τήν παροχή ἄδειας στούς Ἕλληνες νά ἀποστείλουν στρατεύματα στή Σμύρνη ὅπου σφάζονταν ὁμοεθνεῖς τους ἀπό τούς Τούρκους, καθώς ἀνησυχοῦσε ὅτι οἱ Ἰταλοί θά προχωροῦσαν σέ ἐξ ὁλοκλήρου κατάληψη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Τήν δέ ἑπόμενη κιόλας μέρα ὁ Βρεταννός πρωθυπουργός ζήτησε νά ἐξουσιοδοτηθεῖ ἡ Ἑλλάδα νά ἀποστείλει στή Σμύρνη 2 ἤ 3 μεραρχίες γιά τήν προστασία τῶν Ἑλλήνων καί τῶν ἄλλων πληθυσμῶν, δίχως νά λάβει ἀντίρρηση οὔτε ἀπό τόν Οὐίλσον οὔτε ἀπό τόν Κλεμανσώ, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐνημερώσει ἀναλόγως τόν Βενιζέλο. 
 
Μιά ἄρνηση τοῦ Βενιζέλου ἄραγε δέν θά παρέδιδε οὐσιαστικά τήν Μικρά Ἀσία σέ ἀλλότρια χέρια, πετῶντας στά σκουπίδια τή μοναδική εὐκαιρία νά ἀπελευθερωθοῦν ἀπό τόν ὀθωμανικό ζυγό τά πλέον ἱστορικά ἑλληνικά ἐδάφη; Παράλληλα, δέν θά ἄφηνε στό ἔλεος τῶν Ὀθωμανῶν τούς Μικρασιᾶτες, ἐναντίον τῶν ὁποίων ἤδη ἀπό τό 1914 εἶχαν ξεκινήσει διωγμοί καί σφαγές; 
 
Στρατιωτικά, προφανῶς τό συμπέρασμα βγαίνει ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος. Παραλείπεται φυσικά ὁποιαδήποτε ἀναφορά στίς πολιτικές ἀλλαγές πού προέκυψαν στό ἐσωτερικό τῆς χώρας μετά τίς ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1920, οἱ ὁποῖες ὁδήγησαν ἀντίστοιχα σέ ἀλλαγές στό στράτευμα –ἐν καιρῷ πολέμου– ἐνῶ ἔδωσαν τήν τέλεια δικαιολογία καί ἀφορμή στίς τότε Μεγάλες Δυνάμεις νά διαχωρίσουν τή θέση τους καί ὑπόγεια νά ἔρθουν σέ συνεννόηση μέ τόν ἀντάρτη ἀκόμη Κεμάλ. 
 
Ἐθνολογικά ἐνημερωνόμαστε ὅτι οἱ πληθυσμοί τῆς Σμύρνης ἦταν ἀνάμικτοι. Προφανῶς ὁ χαρακτηρισμός «Γκιαούρ Ἰσμίρ»-Ἡ Ἄπιστη Σμύρνη πού εἶχε δοθεῖ ἀπό τήν ἴδια τήν παρακμάζουσα Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία στήν μητρόπολη τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ δέν ἀποτελεῖ ἱκανή καί ἐπαρκῆ ἀπόδειξη τῆς ἐθνολογικῆς κατανομῆς τῆς πόλης στήν ὁποία ἡ γλῶσσα τοῦ ἐμπορίου ἦταν τά ἑλληνικά, οἱ Ἕλληνες ἀποτελοῦσαν τήν συντριπτική πληθυσμιακή πλειονότητα, κρατοῦσαν τά ἡνία τῆς οἰκονομίας, εἶχαν πολυάριθμα ἱστορικά σχολεῖα καί ἀναρίθμητες ἐκκλησίες. 
 
Ὅσο γιά τό «ἠθικόν» τοῦ ζητήματος δέν χωροῦν σχόλια ἀπό τή στιγμή πού ἀρθρώθηκε ἀπό τόν ἀφηγητή ἡ φράση «Ἡ Ἑλλάδα ἐποφθαλμιοῦσε ἐδάφη πού ἀνῆκαν στήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία» ἐννοῶντας ὄχι μόνο τή Μικρά Ἀσία μά καί τή Μακεδονία, τή Θράκη καί τήν Ἤπειρο. 
 
Ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία –ὁ Μεγάλος Ἀσθενής– ἤδη ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνα βρισκόταν σέ προχωρημένο στάδιο ἀποσύνθεσης, δημιουργῶντας τή μοναδική εὐκαρία νά πραγματωθεῖ τό ὄνειρο τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ. Ἡ ἀγνόηση καί προσπέραση ἐκείνης τῆς εὐκαιρίας θά εἶχε ἀφήσει τήν Ἑλλάδα μέ τά βόρεια σύνορά της κοντά στόν Πλαταμῶνα καί ἀνατολικά ἀπό τόν ποταμό Ἄραχθο, νά συνορεύει μέ μιά Μεγάλη Σερβία καί μιά Μεγάλη Βουλγαρία οἱ ὁποῖες θά εἶχαν προσαρτίσει τόσο τήν Ἤπειρο ὅσο καί τή Μακεδονία καί τήν Δυτική Θράκη. 
 
Ἡ προγιαγιά ἀπό τό Τσεσμέ 
 
Στά 18 της χρόνια, μέσα σέ μιά ψαρόβαρκα, μαζί μέ τή μητέρα καί τά ἀδέρφια της ἔφτασε τήν Ἑλλάδα ἡ προγιαγιά μου. Τόν πατέρα της τόν εἶχαν σφάξει οἱ Τοῦρκοι στήν Ἁγία Παρασκευή τοῦ Τσεσμέ. Ἔζησε ὅλη της τή ζωή σ’ενα μικρό χωριό στήν καρδιά τῆς Ἑλλάδας. Παντρεύτηκε, γέννησε πέντε παιδιά, γνώρισε ὀκτώ ἐγγόνια καί ὀκτώ δισέγγονα, δούλευε σάν εἵλωτας καί ἔζησε μέχρι τά βαθειά της γεράματα σέ ἕναν τόπο ὅπου πάντα τήν ἀντιμετώπιζαν στήν καλύτερη περίπτωση σάν ξένη –στή χειρότερη σάν μίασμα. Στά στερνά της χρόνια ἡ ἄνοια τῆς στέρησε τή δυνατότητα νά ἀναγνωρίζει ἀκόμα καί τήν ἴδια της τήν οἰκογένεια. Ὅλα σβήστηκαν ἀπό τό ταλαιπωρημένο της μυαλό κι ἔμεινε νά μονολογεῖ γιά τά χρόνια τῆς νιότης της στόν Τσεσμέ, τά ὁποῖα θυμόταν μέ κάθε λεπτομέρεια, κι ἄς εἶχαν περάσει 60 καί πλέον χρόνια ἀπό τότε πού ξερριζώθηκε ἀπό τήν πατρίδα της. Κάποια τραύματα δέν μπορεῖ νά τά ἐπουλώσει οὔτε ἡ ἴδια ἡ Φύση… 
 
Ἡ Μικρά Ἀσία πρίν ἀπό 100 χρόνια ἐκτός ἀπό τόπος μαρτυρίου ἔγινε μιά Χαμένη Πατρίδα πού σέ πεῖσμα ὅσων θέλουν νά ξεχάσουμε ὅτι μιλοῦμε γιά ἐδάφη ποτισμένα μέ χιλιάδων ἐτῶν ἑλληνικό ἱδρῶτα καί αἷμα, ἡ ἀδιαμφισβήτητη ἱστορική ἀλήθεια θά βρίσκεται πάντα στά μάτια τῶν ζωντανῶν-νεκρῶν τελευταίων της παιδιῶν –τῶν προσφύγων πού μπόλιασαν τήν πατρίδα μας μέ τήν δική τους αἱματοβαμμένη ἀλήθεια τοῦ πόνου, τοῦ ξερριζωμοῦ, τῆς προσφυγιᾶς καί τοῦ ἐγκλήματος, πλάι στά ὁποῖα ὁ χαρακτηρισμός «ἀνθρωπιστική κρίση» ὁμοιάζει μέ ἐμπαιγμό. 
 
Ελένη Ι. Λετώνη 
Master of Arts (MA) in Culture, Policy & Management, 
City University of London 
 
Πηγή: Εστία
το είδαμε ΕΔΩ



Share

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ,ΙΟΥΔΕΣ, ΕΦΙΑΛΤΕΣ, ΝΕΝΕΚΟΥΣ... ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ, ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΙ, "ΕΛΛΗΝΕΣ" ΑΜΘΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Εκεί που γλεντούσαν και χόρευαν, τραγουδούσαν πολυποίκιλους ρυθμούς και μουσικά μέλη των προγόνων τους. Ελληνικά εδάφη που ο ρυθμός της ζωής των ανθρώπων, διακρίνονταν για την ακμή και πολιτιστική τους άνθηση, που, ξεπερνούσε ίσως, ακόμα και αυτό των ελλήνων της κεντρικής μητέρας πατρίδας της Ελλάδας. Πάνω από 1.500.000 Έλληνες πρόσφυγες ξεριζώθηκαν από τα αιματοβαμμένα χώματά τους και μετοίκησαν στα νησιά του Αιγαίου πελάγους και την κεντρική και βόρεια χώρα. Κουβαλούσαν μαζί τους οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, που ντόπιοι ελληναράδες τους αποκαλούσαν τουρκόσπορους, μόνο την πανάρχαια μνήμη βίου και τον πολιτισμό των προγόνων τους, μέσα στο δισάκι της μνήμης τους φύλαγαν φυλαχτό τις ευχές των παππούδων τους και τις ιερές θρησκευτικές τους εικόνες, τους προστάτες αγίους τους ελπίδα της τσακισμένης ζωής τους.
Βασανισμένοι και πεινασμένοι, ταλαιπωρημένοι και εξαθλιωμένοι, ξεριζωμένοι και ρακένδυτοι, με αγνοούμενα τα περισσότερα μέλη των οικογενειών τους ή σκοτωμένα, βάδισαν τον δρόμο της προσφυγιάς με καρτερία, αδικημένη υπερηφάνεια, όμως θαρραλέα ηττημένοι. Χρησιμοποιήθηκαν (αυτός ο πανάρχαιος ελληνισμός της Γης της Ιωνίας) σαν πρόβατα επί σφαγή στην στρατιωτική και διπλωματική σκακιέρα των τότε ευρωπαϊκών πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων. Τα Μοναστήρια της Καππαδοκίας μας φανερώνουν το ιερό ταξίδι πίστης ζωής και ελπίδας των ελλήνων μέσα στον χρόνο. Μετά το 1922, ο ελληνισμός δεν ήταν πλέον ο ίδιος. Μα! παρότι έχασε τις πατρογονικές του εστίες στην φιλοσοφομάνα ανατολή, εμπλούτισε και τροφοδότησε με τους Πρόσφυγες το σύγχρονο πολιτιστικό και ιστορικό όραμά της Ελλάδας. Το 1922 ήταν ο σύγχρονος τραγικός σταθμός στην ελληνική ιστορική περιπέτεια, μέσα στις σκοτεινές στοές του χρόνου, όπως μεταγενέστερα, το 1974 ένας άλλος εξίσου δραματικός σταθμός υπήρξε η Κυπριακή τραγωδία και ο ξεριζωμός των Κυπρίων από τις εστίες των προγόνων του.
ΑΑ

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.