Ένα μήνα πριν κοιμηθεί ο όσιος γέροντας Σίμων ο Αρβανίτης και κτήτωρ της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης τον συνάντησα στο μοναστήρι του αυτό και έλαβα την ευχή του στην χειροθεσία ενός Μοναχού. Ήταν Φεβρουάριος του 1988.
Τότε δεν γνώριζα τίποτε για το πνευματικό του μέγεθος, απλώς μια σεβαστή γερόντισσα μου είπε:
- πήγαινε να πάρεις την ευχή του, είναι άγιος.
Έτσι και έγινε
O Γέροντας με έβαλε να καθίσω δίπλα του στην τράπεζα της Ιεράς Μονής.
Με κοιτούσε, τον κοιτούσα σαν να μου έκανε αξονική τομογραφία.
Λιτοδίαιτος ο γέροντας έβαλε δυο μπουκιές στο στόμα του και εγώ από σεβασμό σταμάτησα το φαγητό δίπλα του
- φάε παιδί μου, μην ντρέπεσαι, μου είπε
Βλέποντας την μορφή του που έλαμπε δεν μπορούσα να συνεχίσω το φαγητό.
Αυτός επέμενε
- φάε παιδί μου, μην ντρέπεσαι, έρχονται δύσκολα χρόνια, θα στερηθούμε και τις λίγες μπουκιές φαγητού
- Όμως θα μας τρέφει ο ίδιος ο ΚΥΡΙΟΣ με αγιότητα.
Tότε πρέπει να γίνουμε άγιοι για να επιβιώσουμε.
Δεν χρειάστηκε να φάω άλλο γιατί αισθανόμουν πλήρης, μάλιστα κατεβαίνοντας τότε τον κατηφορικό χωματόδρομο από την Ιερά Μονή της Πεντέλης είχα την αίσθηση ότι με συνόδευε η παρουσία του.
Αυτή την αίσθηση είχα τον επόμενο καιρό.
Πέρασαν τα χρόνια και μια δύσκολη συγκυρία μου έφερε άσχημη ακηδία.
Εμφανίζεται στον ύπνο μου και μου λέει:
Εμφανίζεται στον ύπνο μου και μου λέει:
- έλα στον τάφο μου να προσκυνήσεις και θα σε κάνω καλά
Έτσι και έγινε.
Μια χρονιά ο όσιος υποτακτικός του Ζωσιμάς του έκανε τον Μάρτιο το ετήσιο μνημόσυνο του στην Αγία Βαρβάρα Πεύκης.
Μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ και την ώρα που ξεκινούσε η επιμνημόσυνη δέηση μια άρρητη ευωδιά κάλυψε την εκκλησία μέσα - έξω.
Ένα μικρό κοριτσάκι δίπλα μου που είχε σοβαρά προβλήματα βαρηκοίας έγινε καλά και από την χαρά του που άκουγε κανονικά χοροπηδούσε.
ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ προνόησε να ζήσουμε στους έσχατους χρόνους δίπλα μας μεγάλους αγίους δίχως να γίνονται αντιληπτοί τότε.
Σήμερα με τους λόγους και τα έργα που μας άφησαν γίνονται αίτιοι σωτηρίας μας και δοξολογίας του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ο Γέροντας γεννήθηκε το 1901, την πρώτη Ιανουαρίου και το κοσμικό του όνομα ήταν Παναγιώτης. Οι γονείς του, Αθανάσιος και Κυριακή, με καταγωγή από την Τριάδα Ευβοίας, εγκαταστάθηκαν στη σημερινή Μεταμόρφωση (τότε Κουκουβάουνες) Αττικής και απέκτησαν τέσσερις γιους, δευτερότοκος των οποίων ήταν ο Παναγιώτης.
Όσο μεγάλωνε ο δεύτερος γιος, βοηθούσε την οικογένειά του εργαζόμενος ως πλανώδιος μανάβης ή ως εργάτης σε κτήματα. Προικισμένος με μεγάλη μυϊκή δύναμη, από δεκατριών χρονών σήκωνε σακιά βάρους 80 κιλών και πάνω. Η αγαπημένη του ενασχόληση όταν ξεκουραζόταν, ήταν η μελέτη του Ευαγγελίου. Τα Σάββατα, μόλις τέλειωνε τη δουλειά, πήγαινε στα εξωκκλήσια για προσευχή και μελέτη, απέχοντας εντελώς από κάθε τροφή, ως το βράδυ της Κυριακής, οπότε επέστρεφε στο σπίτι του και έτρωγε.
Ο Παναγιώτης είχε επισκεφθεί αρκετές φορές το Άγιον Όρος. Ο ίδιος είχε διηγηθεί σε κάποιον ευσεβή χριστιανό ότι σε ηλικία 16 ετών είχε επισκεφθεί με κάποιον φίλο του τα Καυσοκαλύβια, όπου βρήκαν τους πατέρες να προετοιμάζονται για να υποδεχθούν τον Μητροπολίτη Πενταπόλεως Νεκτάριο Κεφαλά! Ο μεγάλος θαυματουργός Άγιος έφτασε στα Καυσοκαλύβια και οι πατέρες, ο ένας μετά τον άλλον, έπαιρναν ευλαβικά την ευχή του. Ακολούθησαν και οι προσκυνητές.
Όταν ήρθε και η σειρά του Παναγιώτη, ο Αγιος τον κράτησε από το χέρι και του είπε προφητικά: «Εσύ παιδί μου, θα γίνεις Πνευματικός και θα σώσεις ψυχές. Στον άνθρωπο που θα έρχεται και θα λέει για πρώτη φορά την αμαρτία του, μη γνωρίζοντας πως ήταν αμαρτία αυτό που έκανε, να είσαι επιεικής. Αν όμως έρθει και πάλι και συνεχίζει την αμαρτία του, να του φανείς αυστηρός και να τον ελέγξεις». https://www.orthodoxtimes.gr/p-simon-arvanitis-o-planodios-manavis-pou-egine-agios/
Επέρχεται η κάθαρσις…
Θα την ανυψώσει την Ελλάδα ο Θεός, θα την δοξάσει !!!
Προφητεία του Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη, Μονής Αγίου Παντελεήμονα Νέας Πεντέλης, παρμένη από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά: “Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης 1901-1988, η ζωή και το έργο του”.
(απομαγνητοφωνημένο κείμενο)
Σήμερα όμως, έχουμε ανάγκη να θέλουμε νά κάνουμε κάτι τοιούτο, γιά νά ίδωμεν ότι, ότι μπορούμε σήμερα στήν ζωήν αυτήν, νά φέρομε ωραία αποτελέσματα, διότι όπως βλέπουμε σήμερα τόν κόσμο γενικώς, ότι δεν εδύνατο ο Θεός πλέον να ανεχθεί εκείνη την λυπηράν κατάσταση σ’όλη τήν οικουμένη μηδαμώς εξαιρουμένης και της Ελλάδος, πού τήν αγαπά περισσότερο και το οποίο στα χαρτιά μας λέει και σε λίγο πραγματοποιούνται, ότι ή Ελλάς, ή Ελλάς θά δείτε σέ λίγο πόσο θά γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη.
Όχι μόνο θά δείτε, θά έχει εξαίρετο καί λαμπρό παράδειγμα εις όλη τήν οικουμένη, διότι ενθυμείσθε ότι εδώ δέν εχύθηκε αίμα, όταν εκήρυξε ό Απόστολος Παύλος, ενώ ξέρεις τι αίμα χύθηκε σ’ όλα τά έθνη;
Ένθυμείστε ότι είπε, τί είπε ό Χριστός, όταν επήγαν τίνες Έλληνες, όταν επήγε ό Ανδρέας καί ό Φίλιππος;
Ένθυμείστε τώρα που είπανε, τίνες άνδρες Ιδείν θέλουνε τόν Κύριο καί είπε:
«Νύν έδοξάσθη ό ΥΙός τού Άνθρώπου», Καί γιατί;
Πώς γιατί; τά πράγματα μαρτυρούν γιατί, Είπαμε ότι διότι δέν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τόν Θεό μερικοί.
Καί διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι καί ωραίαι ψυχαί.
Εις αυτές τίς ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός τίς ολίγες νά πλέξει τό εγκώμιο, Σύν τούτο έχομε καί ένα άλλο.
Ποιος ό λόγος λοιπόν, αυτοί οι Απόστολοι, νά μήν έγραψαν τά Ευαγγέλια, τήν Καινή Διαθήκην, τά άλλα όλα εις τήν εβραϊκήν γλώσσα, τήν δική τους, πού μάλιστα ήταν καί αγράμματοι;
Προς έντροπήν τών συμπατριωτών, διότι ήταν ανάξιοι αυτοί νά ακούσουνε στην εβραϊκή γλώσσα τά λόγια αυτών πού σταύρωσαν τόν Χριστό,
Καί έγραψαν εις τήν, εις τήν Ελλάδα, γιατί ή Ελλάς είχε τήν γλώσσα αυτήν ή όποια ήτανε ωραία γλώσσα, άφ’ ενός μεν πού ήτανε ωραία γλώσσα καί είχε καί απήχηση σ’ όλη τήν οικουμένη, αλλά αφ ετέρου δε, ότι ήτανε καί άξιοι…
Διότι δέν ήθέλησαν νά κάνουν κακό,
Ότι ήταν αμαρτωλοί, όλος ό κόσμος. ήτανε αμαρτωλοί, αλλά όμως καί δέν μπορούσανε νά μήν δεχθούν τό ωραίο τό όποιο ήκουοαν, την ύψηλήν αυτήν, την ύψηλήν διδασκαλία, τήν εδέχθηοαν.
Όχι ότι δεν ήτανε αμαρτωλοί αμαρτωλοί ήτανε, αλλά δεν εδέχοντο τά άλλα έθνη. “Ολίγοι μόνοι καί γι’ αυτό γινοταν τόσα καί τόσα μαρτύρια, τίς χιλιάδες τών μαρτύρων.
Άμα λοιπόν, διά τούτο καί φυλάει ό Θεός τήν Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως νά τήν δοξάσει, αν καί πάντοτε έδειχνε τό μεγαλείον όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά καί τώρα ιδίως πού πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θά τήν μεγαλώσει ό Θεός. Θά τήν ανυψώσει, θά την δοξάσει οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες νά μην έρχονται σέ απόγνωση!
Mόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού καί νά λέγωμε παντού ότι καί πολλά καλά θέλουμε,
Έχει πει καί ό Θεός ότι «ουδέ θρίξ της κεφαλής δέν θά πειραχθή εις τους μετανοούντας», αλλά όχι μετάνοια όπως τήν θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε νά γνωρίσουμε ότι, μή φοβηθούμε ό,τι λέγουν, ό,τι κάνουν καί ότι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι».
Καταλάβατε; Πρέπει νά γίνουν αυτά!!!
Ήλθε η ώρα πλέον νά καθαρίσει, όχι η Δευτέρα Παρουσία, νά καθαρίσει τήν ήρα άπό τό στάρι.
Καί ή πρώτη, η πρώτη Ελλάς αυτήν πού θά υποστεί από τους Τούρκους μια Μικρή, μια μικρή αυτήν όπως είπομεν προσβολή, αλλά είναι ό τάφος τους όμως της Τουρκίας!
Ο τάφος τους καθώς τό είχανε πει καί αυτοί οι Τούρκοι, όπως είπαν μερικοί τώρα.
Είπαν λέει ότι είναι αδύνατον ό Αλλάχ νά ανεχθεί, είναι αδύνατον ό Αλλάχ νά ανεχθεί, εμείς θά γίνουμε θηρία, σείς δέ δέν ξέρω άν θά μείνει κανένας από σάς.
Όλίγοι πού θά μείνετε, θά πάτε στην Κόκκινη Μηλιά! Τό όποιο καί ….
Άρα λοιπόν, άρα λοιπόν, νά είμεθα ετοιμασμένοι, χαρούμενοι, ότι ό μετανοών άνθρωπος, δέν πρόκειται νά ύποστή τίποτα.
Να είμεθα χαρούμενοι, διότι εγνωρίσαμε τόν Χριστό, αλλά όχι όμως νά τόν λατρεύουμε όπως θέλει καθένας και λέγονται χριστιανοί άνθρωποι.
Αν θέλουμε νά δούμε τόν Χριστό, πρέπει νά είμαστε ανεξίκακοι, πρέπει νά έχουμε αγάπη, διά νά τήν μεταδίδουνε καί αυτή, μέ τήν συμπεριφορά μας, μέ τόν τρόπο μας καί μέ τίς καλές πράξεις μας.
Καί άν οί άλλοι άνθρωποι είναι αδύνατοι, νά τους βοηθήσουμε. Έάν οι άλλοι αυτοί είναι κακοί, νά προσπαθήσουμε, άν είναι δυνατόν νά δεχθούν τήν διδασκαλία τού Χριστού.
Τότε ασφαλώς ό άνθρωπος αυτός θά καταξιωθή διά διπλής, όχι μερίδος, αλλά τιμής παρά τού Θεού καί παρά τών ανθρώπων.
Γέρων Σίμων Μονής Πεντέλης (ο Αρβανίτης)
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου