Την αλαζονεία και τον κυνισμό που παραγνωρίζει τα εθνικά δίκαιά μας και ''διδάσκει'' στον κόσμο ότι τα μικρά κράτη, όπως η Ελλάδα (και κατά κύριο λόγο η Κύπρος), δεν έχουν το δικαίωμα μιας αυτοτελούς ζωής και είναι καταδικασμένα να υποταχθούν - αργά ή γρήγορα - στη δύναμη της πυγμής και την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.
Πολιτική που στοχεύει στην ικανοποίηση των οικονομικών αναγκών και, κυρίως, των μεγαλοϊδεατικών σχεδίων της τα οποία περικλείει μερικώς η έννοια της ''Γαλάζιας Πατρίδας''.
Προς χάριν αυτής και του μεγαλόπνοου σχεδίου ανασύστασης της παλιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας πάνω σε νεοοθωμανικές βάσεις με πυλώνες τα μουσουλμανικά κράτη, ο Ταγίπ Ερντογάν επιδόθηκε στα χρόνια της ''βασιλείας'' του - αρχής γενομένης απ' την επαύριο της απόπειρας πραξικοπήματος εναντίον του (15/07/'16) - σε έναν αγώνα δρόμου για ανασύνταξη και ενίσχυση των αποδεκατισμένων (μετά τις απανωτές φυλακίσεις στρατιωτικών που ενέχονταν άμεσα ή έμμεσα στο σχεδιαζόμενο πραξικόπημα) Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας του.
Σε έναν αγώνα δρόμου για διαρκή, δαπανηρότατη αγορά εξοπλιστικών και επιστράτευση στρατιωτικών δυνάμεων για αποστολές σε γειτονικές (Αζερμπαϊτζάν-Συρία-Ιράκ-Λιβύη) ή μη χώρες (Ουκρανία-Πακιστάν-[Ινδικό] Κασμίρ).
Αποστολές που δεν έχουν, σε καμιά περίπτωση, ανιδιοτελή κίνητρα. Δεν παρακινούνται δηλαδή απ' το αλληλέγγυο πνεύμα του Τούρκου Προέδρου, αλλά από πνεύμα επεκτατικό και κατακτητικό που θα βοηθήσει την Τουρκία να επεκτείνει την γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της.
Θα βοηθήσει τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν να παίξει με επιτυχία τον ρόλο του ισχυρού ηγέτη της Ανατολικής Μεσογείου, που - με όπλο τον ισλαμοεθνικισμό και απαλλαγμένος σε μεγάλο βαθμό απ' τις εσωτερικές αντιστάσεις των πολιτικών αντιπάλων του στην Τουρκία - προχωρά σε όλες τις δυνατές κατευθύνσεις τα σχέδιά του.
Σχέδια για επέκταση των συνόρων της χώρας του με κινήσεις de facto αναθεώρησης των Συνθηκών και Συμβάσεων που την περιορίζουν, σχέδια που τροφοδοτούνται απ' το ασίγαστο πάθος του για αναθεωρητισμό και απεριόριστες κατακτήσεις στο όνομα της ''Νεοοθωμανικής Πατρίδας'', η οποία υπερβαίνει κατά πολύ της ''Γαλάζιας'' των πρώτων ονείρων του.
Η καυτή ανάσα της επιθετικότητας του Τούρκου Προέδρου, άμετρη, υπολογιστική και θρασύτατη, βαίνει κλιμακούμενη εναντίον μας τις τελευταίες ημέρες με στόχο την κατάργηση της ελληνικής ΑΟΖ δια του ''εμβολισμού'' της από τουρκικό στολίσκο αλιευτικών, που τον έστειλε να... ψαρέψει νότια της Κρήτης.
Αλιευτικών τα οποία, αφού έκαναν τον περίπλου της Γαύδου, κατέληξαν - σε συνθήκες καλοκαιρινής νηνεμίας - στο λιμάνι της Σούδας προφασιζόμενα τον ''καιρό'', ενώ στην πραγματικότητα στόχος τους ήταν η παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Ο ''σουλτάνος'' δοκιμάζει τις αντοχές και τις αντιστάσεις της άμυνάς μας, είναι φανερό. Γιατί μόνο ως τυχαίο, μεμονωμένο περιστατικό δεν πρέπει να εκλάβουμε το συγκεκριμένο, αφού ήδη προ ενός έτους και πλέον είχε γίνει κάτι παρόμοιο με τουρκικό ερευνητικό που μπήκε ''λόγω καιρού'' στην υφαλοκρηπίδα μας.
Έκτοτε βέβαια συνέβησαν και άλλα περιστατικά που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, με βάση το μνημόνιο το οποίο υπέγραψαν με την Λιβύη λίγο πριν τον Δεκέμβριο του '19 οι Τούρκοι, εγείρουν εδαφικές αξιώσεις αμφισβητώντας την κυριαρχία μας.
Και οι αξιώσεις αυτές περισφίγγουν κυκλωτικά την Ελλάδα εν είδει μουσουλμανικού τόξου που εκτείνεται απ' τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και τις ακροτελεύτιες νησίδες της ελληνικής Επικράτειας.
Στο πλαίσιο των αξιώσεων αυτών εντάσσονται και οι προσχεδιασμένες απ' τους τουρκόφρονες μουσουλμάνους της Θράκης κινήσεις τους υπό την καθοδήγηση του ψευτομουφτή της Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και με την αρωγή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έπεσε στην παγίδα να διαδηλώσει μαζί τους υπέρ των Παλαιστινίων.
Κινήσεις οι οποίες έχουν στην ουσία σκοπό να ξεσηκώσουν τους μειονοτικούς όχι υπέρ των πληττόμενων απ' το Ισραήλ Παλαιστινίων, αλλά κατά της πίεσης που ασκεί - υποτίθεται - σε βάρος τους η Ελλάδα με τη δημιουργία αμερικανικών βάσεων στην Αλεξανδρούπολη (και πολύ πιθανόν - αύριο, μεθαύριο - στην Ξάνθη) και τη διεξαγωγή ελληνοαμερικανικών ασκήσεων σε περιοχές εγκατάστασης του μουσουλμανικού μειονοτικού πληθυσμού.
Όλα αυτά, φυσικά, είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού των Τούρκων για αποσταθεροποίηση της Θράκης δια της διέγερσης των... ''τουρκικών'' ενστίκτων του μουσουλμανικού πληθυσμού, με στόχο την διεθνοποίηση του αιτήματός τους για αναγνώριση ''τουρκικής'' μειονότητας στην Ελλάδα (Θράκη και Δωδεκάνησα).
Σ' αυτό, άλλωστε, αποσκοπούσε και η πρόσφατη ανακοίνωση-παρέμβαση του ΥΠΕΞ της Τουρκίας με αφορμή την επικοινωνία, προ ημερών, του πρωθυπουργού με το Νηπιαγωγείο της Πάχνης στον Εχίνο της Ξάνθης και την αναφορά του στα ''Πομακοχώρια'' και τα ''Ελληνόπουλα''.
Όρους που κατήγγειλε ως... απαράδεκτους και ανυπόστατους(!!!) το εν λόγω υπουργείο της γείτονος χώρας, αν και ο υπουργός του Μεβλούτ Τσαβούσογλου γνωρίζει πως με τον τρόπο αυτό παρεμβαίνει σε εσωτερικά θέματα της Ελλάδας.
Επιπλέον, δεν υπήρχε καμιά δικαιολογία για την παρέμβασή του αυτή, καθώς τόσο ο ίδιος όσο και Ταγίπ Ερντογάν έχουν υψώσει επανειλημμένα τους τόνους τους απέναντι στο ελληνικό κράτος ζητώντας ίση μεταχείριση μεταξύ μουσουλμάνων -χριστιανών με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Αλλά είπαμε, η τουρκική Εξωτερική πολιτική δεν είναι απλά απολυταρχική και ιμπεριαλιστική. Κινείται καθ' υπέρβαση των ηθικών και πνευματικών κριτηρίων και με βάση τον καταλυτικό ισλαμοεθνικισμό ο οποίος ρυθμίζεται από την αρχή του ''ζωτικού χώρου'' της, τις γεωοικονομικές ανάγκες της Τουρκίας και τις εθνικές διεκδικήσεις της.
Στα δεδομένα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την άνευ ορίων υστεροβουλία του Νεοοθωμανού ''σουλτάνου'', του οποίου ο ολοκληρωτικού τύπου δυναμισμός μέσα και έξω από την Τουρκία παραπέμπει ευθέως στον αλήστου μνήμης εθνικοσοσιαλισμό του φασισμού που ανέπτυξε ως ιδεολογία το Ναζιστικό Κόμμα του Χίτλερ.
Ως εκ τούτου, εμείς - ως Ελλάδα - θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και πανέτοιμοι στρατιωτικά, γιατί ο Ερντογάν ''τέχνας κατεργάζεται'' από την Θράκη μέχρι την Κρήτη επιδιώκοντας την κατάληψη στρατηγικών θέσεων προς διαμόρφωση τετελεσμένων με στόχο την ικανοποίηση της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας...
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου