5 Αυγούστου 2018
Μια ελπιδοφόρα απολογία…
Γράφει ο Λουκάς Κασιάρας*
Αδέλφια μας αδικοχαμένα στην πύρινη λαίλαπα….
Καθώς μέρα με τη μέρα αθροίζονται τα ονόματά σας και συναριθμείσθε στη μαύρη λίστα των θυμάτων της δολοφονικής πυρκαγιάς, νιώθουμε ολοένα και περισσότερο να σφίγγεται η ψυχή μας. Πρωταγωνιστές εσείς μιας ασύλληπτης εθνικής τραγωδίας στον πρώτο και τελευταίο σας ρόλο∙ θεατές εμείς ενεοί και εμβρόντητοι σε ένα δυσερμήνευτο σκηνικό ανείπωτου άλγους. Κάθε μακάβρια ανεύρεση του ταλαιπωρημένου δερμάτινου χιτώνα σας ή έστω υπολειμμάτων του νιώθουμε να σταλάζει βαθιά μέσα μας ένα ασήκωτο βάρος. Οι πένθιμες αναγγελίες του χαμού σας μοιάζουν με σταγόνες που κοιλαίνουν τις λίθινες καρδιές μας. Πίσω από τον κάθε σας αριθμό, το όνομα, τη φωτογραφία βρίσκεται κρυμμένη μια ταπεινή ή δοξασμένη ιστορία σας. Κι όσοι από εμάς τείνουμε «ευήκοον ους» μπορούμε να την ακούσουμε ή ίσως και να την πλάσουμε με υλικά το βίωμα και την ενσυναίσθηση…
Μέσα στον ορυμαγδό των δηλώσεων, θέσεων και σχολίων είμαστε πολλοί αυτοί που απέχουμε σωπαίνοντας. Η κυνικότητα του πολιτικού ρεβανσισμού μάς εξοργίζει, η διελκυστίνδα της μετάθεσης ευθυνών μάς αποκαρδιώνει, οι μεγαλόστομες αποφάνσεις αυτόκλητων ειδημόνων περί των αιτίων μάς θλίβουν. Πλάι σ’ αυτά και το δημοσιογραφικό ντελίριο παραγωγής οίκτου, με την ψυχοτροπική αδολεσχία του, μοιάζει τόσο ανοημάτιστο και αποκρουστικό. Τόσο μελάνι χύθηκε στο βωμό της εξιλέωσης συνειδήσεων, θαρρείς και κάποιοι περίμεναν το θάνατό σας για να κρύψουν τον άμοιρο εαυτούλη τους…
Η αλήθεια είναι ότι αδυνατούμε να αποδεχτούμε και να εκλογικεύσουμε το ανεπανάληπτο συμβάν. Ο νους μας ιλιγγιά μπροστά στις σπαρακτικές επιθανάτιες στιγμές σας και τα μάτια μας φρίττουν στην απόπειρα να εσωτερικεύσουμε την αγριότητα των εικόνων. Γι’ αυτό και η σιωπή, σαν μια έμπονη βιωματική διεργασία των γεγονότων, νομίζουμε θα σας ανέπαυε πολύ περισσότερο από ατέρμονους και ενίοτε χύδην λόγους. Μια τέτοια υπεύθυνη σιωπή ίσως ανοίγει και ένα πεδίο γόνιμου αναμηρυκασμού και αυτοκριτικής.
Τα ερωτήματα ωστόσο αδυσώπητα μας κατακλύζουν: Γιατί οι ψυχούλες σας βιάστηκαν να αποδημήσουν εν μέσω θέρους και αναψυχής; Γιατί σας έλαχε ένα τέτοιο φρικώδες και αιφνίδιο τέλος; Γιατί να βρεθείτε εκείνη την ώρα, ανυπεράσπιστοι, στη δίνη της μαινόμενης φλόγας; Γιατί εκεί και όχι αλλού; Γιατί εσείς και όχι εμείς;
Ίσως αυτό το τελευταίο ερώτημα να ανοίγει ένα παράθυρο στο σκοτεινό δωμάτιο των αδιέξοδων λογισμών. Δεν γίνεται να προσωποποιούμε και να μεμφόμαστε «ες αεί» την αδυσώπητη μοίρα. Δεν μας επιτρέπεται να βουλιάζουμε στο τέλμα της απόγνωσης και να εμμένουμε ψυχαναγκαστικά στα κατακλυσμικά μας αισθήματα, που σαν κινούμενη άμμος μας καταπίνουν και μας εκμηδενίζουν. Η στοιχειώδης υπαρξιακή εγρήγορση και κοινωνική μας συνείδηση επιβάλλει να αναζητήσουμε μια βαθύτερη σκοπιμότητα στην παράδοξη απώλειά σας. Να αρνηθούμε πρωτίστως την καθησυχαστική λογική ότι εμείς υπήρξαμε για άλλη μια φορά «τυχεροί», ενώ εσείς οι … «άτυχοι» και να αποποιηθούμε τον απεχθή ρόλο του επίδοξου τιμητή των δοκιμασιών σας.
Έχουμε χρέος να σας κοιτάξουμε – έστω και μετά θάνατον – μέσα βαθιά στα βαθουλωτά καρβουνιασμένα μάτια σας. Αυτά τα μάτια που κοίταξαν με τόση λαχτάρα αλλά και ύστατο πόνο τους αγαπημένους σας ανθρώπους και τον όμορφο κόσμο που ζήσατε. Αυτά τα μάτια σας είναι που τώρα μας δικάζουν και μας αποκαλύπτουν τα δικά μας πάθη και αβαρίες. Πίσω από τα αποκαΐδια των σπιτιών σας κρύβεται η δική μας ασυδοσία, πίσω από την αδυναμία διαφυγής σας κρύβεται η δική μας ολιγωρία, πίσω από τη γοερή επίκληση των συγγενών σας κρύβεται η δική μας, συχνά ανάδελφη και φίλαυτη ζωή. Αν ήμαστε εμείς καλύτεροι, δηλαδή γνησιότεροι άνθρωποι, αληθινοί φίλοι, συνειδητοί πολίτες ίσως τώρα να μη θρηνούσαμε μια τέτοια βίαια «έξοδο» από τη ζωή σας.
Μια τέτοια συνειδητοποίηση, μάλλον, είναι το πιο ελπιδοφόρο αποθησαύρισμα του πικρού γεγονότος που ζήσαμε. Τότε θα είχε ένα νόημα, σχεδόν θυσιαστικό, η εκδημία σας∙ αν την εισπράξουμε ως απαράγραπτη ευθύνη να αντιστρατευτούμε στη φθορά, να υποτάξουμε το «Εγώ», να ανανήψουμε ηθικά, να σκύψουμε με φιλοτιμία και αγάπη στις ανάγκες του καθημερινού συνανθρώπου μας, να γίνουμε αδελφοί του με αυταπάρνηση και ιλαρή διάθεση. Είναι συγκλονιστικές οι ιστορίες αγάπης, που αποτυπώθηκαν τόσο ανάγλυφα στους διακεκαυμένους τόπους και στα καπνισμένα νερά της «πανδέγμονος» θάλασσας, όπως θα έλεγε ο Παπαδιαμάντης. Οι περισσότερες δεν διατυμπανίζονται, αλλά τις αλιεύουμε από ειδησεογραφικά μονόστηλα ή από στόμα σε στόμα και ομολογούν περίτρανα το θαύμα των ψυχών που μεγαλουργούν στο ύστατο άγγιγμα του θανάτου. Τα σώματά σας έγιναν λαμπάδα που κάηκε φωτίζοντας τα δικά μας σκοτάδια… Οι πυρπολημένες αγκαλιές σας φιλοδοξούν να χωρέσουν όλους εμάς, που το «συγγνώμη» μας γίνεται κινητήριο έναυσμα προσωπικής αλλαγής και κενωτικής αγάπης. Ακούγεται τόσο προφητικός και συνάμα παρήγορος ο λόγος του ποιητή:
«Αν θέλεις να λέγεσαι Άνθρωπος…
δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται…
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές…
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.» (Τ. Λειβαδίτης)
Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές σας, αδέλφια μας,
και να αφυπνίσει τις δικές μας!
* O Λουκάς Κασιάρας είναι Φιλόλογος.
πηγή
Αδέλφια μας αδικοχαμένα στην πύρινη λαίλαπα….
Καθώς μέρα με τη μέρα αθροίζονται τα ονόματά σας και συναριθμείσθε στη μαύρη λίστα των θυμάτων της δολοφονικής πυρκαγιάς, νιώθουμε ολοένα και περισσότερο να σφίγγεται η ψυχή μας. Πρωταγωνιστές εσείς μιας ασύλληπτης εθνικής τραγωδίας στον πρώτο και τελευταίο σας ρόλο∙ θεατές εμείς ενεοί και εμβρόντητοι σε ένα δυσερμήνευτο σκηνικό ανείπωτου άλγους. Κάθε μακάβρια ανεύρεση του ταλαιπωρημένου δερμάτινου χιτώνα σας ή έστω υπολειμμάτων του νιώθουμε να σταλάζει βαθιά μέσα μας ένα ασήκωτο βάρος. Οι πένθιμες αναγγελίες του χαμού σας μοιάζουν με σταγόνες που κοιλαίνουν τις λίθινες καρδιές μας. Πίσω από τον κάθε σας αριθμό, το όνομα, τη φωτογραφία βρίσκεται κρυμμένη μια ταπεινή ή δοξασμένη ιστορία σας. Κι όσοι από εμάς τείνουμε «ευήκοον ους» μπορούμε να την ακούσουμε ή ίσως και να την πλάσουμε με υλικά το βίωμα και την ενσυναίσθηση…
Μέσα στον ορυμαγδό των δηλώσεων, θέσεων και σχολίων είμαστε πολλοί αυτοί που απέχουμε σωπαίνοντας. Η κυνικότητα του πολιτικού ρεβανσισμού μάς εξοργίζει, η διελκυστίνδα της μετάθεσης ευθυνών μάς αποκαρδιώνει, οι μεγαλόστομες αποφάνσεις αυτόκλητων ειδημόνων περί των αιτίων μάς θλίβουν. Πλάι σ’ αυτά και το δημοσιογραφικό ντελίριο παραγωγής οίκτου, με την ψυχοτροπική αδολεσχία του, μοιάζει τόσο ανοημάτιστο και αποκρουστικό. Τόσο μελάνι χύθηκε στο βωμό της εξιλέωσης συνειδήσεων, θαρρείς και κάποιοι περίμεναν το θάνατό σας για να κρύψουν τον άμοιρο εαυτούλη τους…
Η αλήθεια είναι ότι αδυνατούμε να αποδεχτούμε και να εκλογικεύσουμε το ανεπανάληπτο συμβάν. Ο νους μας ιλιγγιά μπροστά στις σπαρακτικές επιθανάτιες στιγμές σας και τα μάτια μας φρίττουν στην απόπειρα να εσωτερικεύσουμε την αγριότητα των εικόνων. Γι’ αυτό και η σιωπή, σαν μια έμπονη βιωματική διεργασία των γεγονότων, νομίζουμε θα σας ανέπαυε πολύ περισσότερο από ατέρμονους και ενίοτε χύδην λόγους. Μια τέτοια υπεύθυνη σιωπή ίσως ανοίγει και ένα πεδίο γόνιμου αναμηρυκασμού και αυτοκριτικής.
Τα ερωτήματα ωστόσο αδυσώπητα μας κατακλύζουν: Γιατί οι ψυχούλες σας βιάστηκαν να αποδημήσουν εν μέσω θέρους και αναψυχής; Γιατί σας έλαχε ένα τέτοιο φρικώδες και αιφνίδιο τέλος; Γιατί να βρεθείτε εκείνη την ώρα, ανυπεράσπιστοι, στη δίνη της μαινόμενης φλόγας; Γιατί εκεί και όχι αλλού; Γιατί εσείς και όχι εμείς;
Ίσως αυτό το τελευταίο ερώτημα να ανοίγει ένα παράθυρο στο σκοτεινό δωμάτιο των αδιέξοδων λογισμών. Δεν γίνεται να προσωποποιούμε και να μεμφόμαστε «ες αεί» την αδυσώπητη μοίρα. Δεν μας επιτρέπεται να βουλιάζουμε στο τέλμα της απόγνωσης και να εμμένουμε ψυχαναγκαστικά στα κατακλυσμικά μας αισθήματα, που σαν κινούμενη άμμος μας καταπίνουν και μας εκμηδενίζουν. Η στοιχειώδης υπαρξιακή εγρήγορση και κοινωνική μας συνείδηση επιβάλλει να αναζητήσουμε μια βαθύτερη σκοπιμότητα στην παράδοξη απώλειά σας. Να αρνηθούμε πρωτίστως την καθησυχαστική λογική ότι εμείς υπήρξαμε για άλλη μια φορά «τυχεροί», ενώ εσείς οι … «άτυχοι» και να αποποιηθούμε τον απεχθή ρόλο του επίδοξου τιμητή των δοκιμασιών σας.
Έχουμε χρέος να σας κοιτάξουμε – έστω και μετά θάνατον – μέσα βαθιά στα βαθουλωτά καρβουνιασμένα μάτια σας. Αυτά τα μάτια που κοίταξαν με τόση λαχτάρα αλλά και ύστατο πόνο τους αγαπημένους σας ανθρώπους και τον όμορφο κόσμο που ζήσατε. Αυτά τα μάτια σας είναι που τώρα μας δικάζουν και μας αποκαλύπτουν τα δικά μας πάθη και αβαρίες. Πίσω από τα αποκαΐδια των σπιτιών σας κρύβεται η δική μας ασυδοσία, πίσω από την αδυναμία διαφυγής σας κρύβεται η δική μας ολιγωρία, πίσω από τη γοερή επίκληση των συγγενών σας κρύβεται η δική μας, συχνά ανάδελφη και φίλαυτη ζωή. Αν ήμαστε εμείς καλύτεροι, δηλαδή γνησιότεροι άνθρωποι, αληθινοί φίλοι, συνειδητοί πολίτες ίσως τώρα να μη θρηνούσαμε μια τέτοια βίαια «έξοδο» από τη ζωή σας.
Μια τέτοια συνειδητοποίηση, μάλλον, είναι το πιο ελπιδοφόρο αποθησαύρισμα του πικρού γεγονότος που ζήσαμε. Τότε θα είχε ένα νόημα, σχεδόν θυσιαστικό, η εκδημία σας∙ αν την εισπράξουμε ως απαράγραπτη ευθύνη να αντιστρατευτούμε στη φθορά, να υποτάξουμε το «Εγώ», να ανανήψουμε ηθικά, να σκύψουμε με φιλοτιμία και αγάπη στις ανάγκες του καθημερινού συνανθρώπου μας, να γίνουμε αδελφοί του με αυταπάρνηση και ιλαρή διάθεση. Είναι συγκλονιστικές οι ιστορίες αγάπης, που αποτυπώθηκαν τόσο ανάγλυφα στους διακεκαυμένους τόπους και στα καπνισμένα νερά της «πανδέγμονος» θάλασσας, όπως θα έλεγε ο Παπαδιαμάντης. Οι περισσότερες δεν διατυμπανίζονται, αλλά τις αλιεύουμε από ειδησεογραφικά μονόστηλα ή από στόμα σε στόμα και ομολογούν περίτρανα το θαύμα των ψυχών που μεγαλουργούν στο ύστατο άγγιγμα του θανάτου. Τα σώματά σας έγιναν λαμπάδα που κάηκε φωτίζοντας τα δικά μας σκοτάδια… Οι πυρπολημένες αγκαλιές σας φιλοδοξούν να χωρέσουν όλους εμάς, που το «συγγνώμη» μας γίνεται κινητήριο έναυσμα προσωπικής αλλαγής και κενωτικής αγάπης. Ακούγεται τόσο προφητικός και συνάμα παρήγορος ο λόγος του ποιητή:
«Αν θέλεις να λέγεσαι Άνθρωπος…
δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται…
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές…
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.» (Τ. Λειβαδίτης)
Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές σας, αδέλφια μας,
και να αφυπνίσει τις δικές μας!
* O Λουκάς Κασιάρας είναι Φιλόλογος.
πηγή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου