29 Αυγούστου 2018
Εκλογές χωρίς τηλεόραση
Του Χρήστου Γιανναρά
Υπάρχει ο ρεαλισμός των αναγκών, υπάρχουν και οι ψευδαισθήσεις των εντυπώσεων. Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν (και είναι πολλά τα τεκμήρια γι’ αυτή την πίστη) ότι ο ρεαλισμός των αναγκών είναι το μεδούλι της κοινωνικής δυναμικής.
Η επάρκεια της τροφής, το ρούχο της ένδυσης, η στέγη, το γιατροπόρεμα, ήταν απαιτήσεις που δεν ξεγελιόντουσαν με ψευδαισθητικές «εντυπώσεις». Σήμερα ξεγελιούνται.
Μοιάζει πάντως φυλαγμένο (και δυσερμήνευτο) ένα «αποθεματικό αντοχής» στην ψυχή της ελλαδικής φτωχολογιάς και στο ερμάρι της, που εμποδίζει την ένδεια να εξελιχθεί σε λιμοκτονία. Είναι άραγε μια συνετή πονηριά άμυνας του πολίτη απέναντι στο διεφθαρμένο και δόλιο «κρατικό» μόρφωμα της κομματοκρατίας;
Είναι η «ελεγχόμενη ένδεια» ένα στρατηγικό τέχνασμα των «Αγορών», προκειμένου να πειθαρχήσουν κάποιες κοινωνίες σε «άνωθεν» προγραμματισμό της οικονομίας τους; Μήπως «σκοτεινές δυνάμεις» θέλουν να «εκπροτεσταντίσουν» την ελλαδική μας τάχα και «Ορθοδοξία», να τη μεταλλάξουν σε αγαθοεργό προσκοπισμό («όλοι μαζί μπορούμε»), να την υποτάξουν στη λογική και στις πρακτικές της διαφήμισης;
Και τα τρία παραπάνω ενδεχόμενα μοιάζουν διανοητικά σχήματα, δύσκολα συνταιριάζονται με την τελματώδη αδράνεια και άκρα παθητικότητα της ελλαδικής κοινωνίας. Δεν χρειάζονται ούτε έξωθεν επιβουλές ούτε ένδοθεν στρατηγήματα: αυτή η κοινωνία έχει πια παραιτηθεί από κάθε αντίσταση στον ιστορικό αφανισμό της.
Δέκα ολόκληρα χρόνια η ανεργία την απονεκρώνει, το παραγωγικότερο και πιο προσοντούχο τμήμα του πληθυσμού μεταναστεύει, η χώρα συντηρείται υπό καθεστώς ολοκληρωτικής επιτρόπευσης, εξευτελιστικής. Εχει υποθηκευτεί, για εκατό χρόνια, κάθε στοιχείο κοινωνικής περιουσίας: λιμάνια, αεροδρόμια, οδικό δίκτυο, τρένα, ηλεκτροδότηση, αρχαιολογικοί χώροι, το φυσικό κάλλος της γης και των ακτών. Δέκα χρόνια τώρα, με τις Τράπεζες δίχως δανειοδοτική δυνατότητα για την ανάκαμψη, πουλημένες κι αυτές σε άγνωστους ιδιοκτήτες.
Ωστόσο, παρά την εξόφθαλμη καταστροφή, τον έσχατο εξευτελισμό και την ανελπιστία, η ελλαδική κοινωνία συνεχίζει να ανέχεται σαν εξουσία, μοιρολατρικά και με βοσκηματώδη παθητικότητα, τον εμπαιγμό της από την κομματική ιδιοτέλεια. Πρόκειται για τυπικό φαινόμενο εθελοδουλείας και δεν αφορά μόνο στα χαμηλής εκπαιδευτικής καλλιέργειας κοινωνικά στρώματα. Την απορία για την τελματώδη αδράνεια την προκαλεί, κυρίως, η «ηγέτιδα τάξη»: Σκεφθείτε: πόσοι πρόεδροι Ανώτατων Δικαστηρίων κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Πόσοι στρατηγοί, πανεπιστημιακοί, πόσοι έντιμοι δημοσιογράφοι, κληρικοί, καλλιτέχνες.
Μια σοβαρή διερεύνηση της παραλυτικής αδράνειας απαιτεί μεθοδικές καταμετρήσεις, στατιστικές συγκρίσεις, απροκατάληπτους μελετητές και (το δυσκολότερο) αμερόληπτη κρίση. Μια επιφυλλίδα μόνο στον τονισμό της ανάγκης μπορεί να επιμείνει. Ισως και στην κατάδειξη των δυσκολιών. Για παράδειγμα:
Κάποτε κυκλοφορούσε, σαν εμπειρικό στιγμιότυπο, ή «ανέκδοτο», η ειλικρίνεια του κνίτη που καυχόταν για τη στράτευσή του ομολογώντας: «εγώ δεν σκέφτομαι, σκέφτεται ο καθοδηγητής μου για μένα»! Αυτή ακριβώς είναι η σχέση όλων μας με την τηλεόραση σήμερα: σκέφτεται αυτή για μας.
Εμείς νομίζουμε ότι την ανοίγουμε για να προσλάβουμε «πληροφορία». Οτι είμαστε «ελεύθεροι» να επιλέξουμε όποιο κανάλι (πληροφοριοδότη) θέλουμε. Ομως, κατά κανόνα, δεν επιλέγουμε πληροφορία, επιλέγουμε (ασυνείδητα) ταύτιση – όπως συμβαίνει και με την ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζουμε, με το κόμμα που ενεργά προτιμάμε, με το «σούπερ μάρκετ» που «μας έχει βολέψει».
Για την «πληροφόρησή» μας δεν επιλέγουμε γενικώς «κανάλι», αλλά εκφωνητή, σχολιαστή, διευθυντή ειδήσεων (έστω και αν τον αγνοούμε). Ταυτιζόμαστε με συγκεκριμένη οπτική της πραγματικότητας, με απόψεις που δεν θα τις εκφέραμε ποτέ ως δικές μας, αλλά μας ενδιαφέρει να τις προβάλλουμε σαν «εγκυρότατες» λόγω της «αξιοπιστίας» του καναλιού. Λειτουργεί μια τυπική περίπτωση «σύγχυσης» του πραγματικού με το επιθυμητό και του επιθυμητού με το φαντασιώδες.
Καθόλου τυχαία η τάχα και πολιτική ηγεσία διαπλέκεται αδιάρρηκτα με τα τηλεοπτικά κανάλια. Διότι η ανάθεση της εξουσίας δεν γίνεται πια με τη λαϊκή εντολή, αλλά μόνο με τις εξαιρετικά προηγμένες τεχνικές της τηλεοπτικής εικονικής πραγματικότητας, τεχνικές που ποδηγετούν προδιαγεγραμμένα τον τηλεθεατή στην ασυνείδητη ταύτιση με φαντασιωσικό ηγετικό αναπλήρωμα της μειονεξίας του.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει ο μόνος συνταγματικός θεσμός επιφορτισμένος με την ευθύνη «προστασίας του πολιτεύματος». Η κομματοκρατία τον έχει μετασκευάσει σε γραφική, ακίνδυνη μαριονέτα, διακοσμητική της αθλιότητας των συμφερόντων της. Τη μεγάλη του όμως ευθύνη τη διατηρεί. Θα περνούσε ανεξίτηλα στην Ιστορία, αν με Προεδρικό Διάταγμα επέβαλλε τον συνεπή αποκλεισμό της τηλεόρασης από την προεκλογική κομματική διαμάχη.
Δύο μήνες χωρίς καν τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων. Να αποκτήσει ξανά την πρώτη πολιτική σημασία ο προφορικός και γραπτός λόγος, η άμεση επαφή του κομματικού κουκλοθέατρου με το καμίνι της λαϊκής αγανάκτησης. Είναι μικρή φιλοδοξία για έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έστω και χρισμένον από την κομματοκρατία;
[Πηγή] http://www.kathimerini.gr/
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Υπάρχει ο ρεαλισμός των αναγκών, υπάρχουν και οι ψευδαισθήσεις των εντυπώσεων. Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν (και είναι πολλά τα τεκμήρια γι’ αυτή την πίστη) ότι ο ρεαλισμός των αναγκών είναι το μεδούλι της κοινωνικής δυναμικής.
Η επάρκεια της τροφής, το ρούχο της ένδυσης, η στέγη, το γιατροπόρεμα, ήταν απαιτήσεις που δεν ξεγελιόντουσαν με ψευδαισθητικές «εντυπώσεις». Σήμερα ξεγελιούνται.
Μοιάζει πάντως φυλαγμένο (και δυσερμήνευτο) ένα «αποθεματικό αντοχής» στην ψυχή της ελλαδικής φτωχολογιάς και στο ερμάρι της, που εμποδίζει την ένδεια να εξελιχθεί σε λιμοκτονία. Είναι άραγε μια συνετή πονηριά άμυνας του πολίτη απέναντι στο διεφθαρμένο και δόλιο «κρατικό» μόρφωμα της κομματοκρατίας;
Είναι η «ελεγχόμενη ένδεια» ένα στρατηγικό τέχνασμα των «Αγορών», προκειμένου να πειθαρχήσουν κάποιες κοινωνίες σε «άνωθεν» προγραμματισμό της οικονομίας τους; Μήπως «σκοτεινές δυνάμεις» θέλουν να «εκπροτεσταντίσουν» την ελλαδική μας τάχα και «Ορθοδοξία», να τη μεταλλάξουν σε αγαθοεργό προσκοπισμό («όλοι μαζί μπορούμε»), να την υποτάξουν στη λογική και στις πρακτικές της διαφήμισης;
Και τα τρία παραπάνω ενδεχόμενα μοιάζουν διανοητικά σχήματα, δύσκολα συνταιριάζονται με την τελματώδη αδράνεια και άκρα παθητικότητα της ελλαδικής κοινωνίας. Δεν χρειάζονται ούτε έξωθεν επιβουλές ούτε ένδοθεν στρατηγήματα: αυτή η κοινωνία έχει πια παραιτηθεί από κάθε αντίσταση στον ιστορικό αφανισμό της.
Δέκα ολόκληρα χρόνια η ανεργία την απονεκρώνει, το παραγωγικότερο και πιο προσοντούχο τμήμα του πληθυσμού μεταναστεύει, η χώρα συντηρείται υπό καθεστώς ολοκληρωτικής επιτρόπευσης, εξευτελιστικής. Εχει υποθηκευτεί, για εκατό χρόνια, κάθε στοιχείο κοινωνικής περιουσίας: λιμάνια, αεροδρόμια, οδικό δίκτυο, τρένα, ηλεκτροδότηση, αρχαιολογικοί χώροι, το φυσικό κάλλος της γης και των ακτών. Δέκα χρόνια τώρα, με τις Τράπεζες δίχως δανειοδοτική δυνατότητα για την ανάκαμψη, πουλημένες κι αυτές σε άγνωστους ιδιοκτήτες.
Ωστόσο, παρά την εξόφθαλμη καταστροφή, τον έσχατο εξευτελισμό και την ανελπιστία, η ελλαδική κοινωνία συνεχίζει να ανέχεται σαν εξουσία, μοιρολατρικά και με βοσκηματώδη παθητικότητα, τον εμπαιγμό της από την κομματική ιδιοτέλεια. Πρόκειται για τυπικό φαινόμενο εθελοδουλείας και δεν αφορά μόνο στα χαμηλής εκπαιδευτικής καλλιέργειας κοινωνικά στρώματα. Την απορία για την τελματώδη αδράνεια την προκαλεί, κυρίως, η «ηγέτιδα τάξη»: Σκεφθείτε: πόσοι πρόεδροι Ανώτατων Δικαστηρίων κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Πόσοι στρατηγοί, πανεπιστημιακοί, πόσοι έντιμοι δημοσιογράφοι, κληρικοί, καλλιτέχνες.
Μια σοβαρή διερεύνηση της παραλυτικής αδράνειας απαιτεί μεθοδικές καταμετρήσεις, στατιστικές συγκρίσεις, απροκατάληπτους μελετητές και (το δυσκολότερο) αμερόληπτη κρίση. Μια επιφυλλίδα μόνο στον τονισμό της ανάγκης μπορεί να επιμείνει. Ισως και στην κατάδειξη των δυσκολιών. Για παράδειγμα:
Κάποτε κυκλοφορούσε, σαν εμπειρικό στιγμιότυπο, ή «ανέκδοτο», η ειλικρίνεια του κνίτη που καυχόταν για τη στράτευσή του ομολογώντας: «εγώ δεν σκέφτομαι, σκέφτεται ο καθοδηγητής μου για μένα»! Αυτή ακριβώς είναι η σχέση όλων μας με την τηλεόραση σήμερα: σκέφτεται αυτή για μας.
Εμείς νομίζουμε ότι την ανοίγουμε για να προσλάβουμε «πληροφορία». Οτι είμαστε «ελεύθεροι» να επιλέξουμε όποιο κανάλι (πληροφοριοδότη) θέλουμε. Ομως, κατά κανόνα, δεν επιλέγουμε πληροφορία, επιλέγουμε (ασυνείδητα) ταύτιση – όπως συμβαίνει και με την ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζουμε, με το κόμμα που ενεργά προτιμάμε, με το «σούπερ μάρκετ» που «μας έχει βολέψει».
Για την «πληροφόρησή» μας δεν επιλέγουμε γενικώς «κανάλι», αλλά εκφωνητή, σχολιαστή, διευθυντή ειδήσεων (έστω και αν τον αγνοούμε). Ταυτιζόμαστε με συγκεκριμένη οπτική της πραγματικότητας, με απόψεις που δεν θα τις εκφέραμε ποτέ ως δικές μας, αλλά μας ενδιαφέρει να τις προβάλλουμε σαν «εγκυρότατες» λόγω της «αξιοπιστίας» του καναλιού. Λειτουργεί μια τυπική περίπτωση «σύγχυσης» του πραγματικού με το επιθυμητό και του επιθυμητού με το φαντασιώδες.
Καθόλου τυχαία η τάχα και πολιτική ηγεσία διαπλέκεται αδιάρρηκτα με τα τηλεοπτικά κανάλια. Διότι η ανάθεση της εξουσίας δεν γίνεται πια με τη λαϊκή εντολή, αλλά μόνο με τις εξαιρετικά προηγμένες τεχνικές της τηλεοπτικής εικονικής πραγματικότητας, τεχνικές που ποδηγετούν προδιαγεγραμμένα τον τηλεθεατή στην ασυνείδητη ταύτιση με φαντασιωσικό ηγετικό αναπλήρωμα της μειονεξίας του.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει ο μόνος συνταγματικός θεσμός επιφορτισμένος με την ευθύνη «προστασίας του πολιτεύματος». Η κομματοκρατία τον έχει μετασκευάσει σε γραφική, ακίνδυνη μαριονέτα, διακοσμητική της αθλιότητας των συμφερόντων της. Τη μεγάλη του όμως ευθύνη τη διατηρεί. Θα περνούσε ανεξίτηλα στην Ιστορία, αν με Προεδρικό Διάταγμα επέβαλλε τον συνεπή αποκλεισμό της τηλεόρασης από την προεκλογική κομματική διαμάχη.
Δύο μήνες χωρίς καν τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων. Να αποκτήσει ξανά την πρώτη πολιτική σημασία ο προφορικός και γραπτός λόγος, η άμεση επαφή του κομματικού κουκλοθέατρου με το καμίνι της λαϊκής αγανάκτησης. Είναι μικρή φιλοδοξία για έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έστω και χρισμένον από την κομματοκρατία;
[Πηγή] http://www.kathimerini.gr/
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Κατηγορία Θέματος
Εθνική Προδοσία,
Ειδήσεις-Πολιτική,
Κοινωνικά θέματα,
Παγκοσμιοποίηση,
Τηλεοπτικές Εκπομπές,
Τύπος και ΜΜΕ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου