Το πρόσχημα για την νομιμοποίηση του Big Brother των Βρυξελλών είναι τί άλλο; η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής την οποία ο κ. Μπαρόζο υπολογίζει σε ένα τρις ευρώ διπλάσιο από το έλλειμα των κρατών μελών. Στην ατζέντα λέει η ίδια είδηση είναι και η φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις.
Είναι κανείς τόσο αφελής για να νομίζει ότι στόχος των ευρωπαίων ηγετών είναι η μεγάλη φοροδιαφυγή ή το μαύρο χρήμα; Δηλαδή κυνηγούν τους χρηματοδότες τους; οι πολιτικοί υπάλληλοι εναντίον των αφεντικών τους; Πιστεύει κανείς ότι θα σταματήσει το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, όπλων, λευκής σαρκός κλπ; ή ότι δεν θα βρει τρόπους να ξεπλένει τα κέρδη του;
Ακόμη και ο Μπαρόζο που δεν φημίζεται ούτε για τον χαρακτήρα του ούτε για την ευφυία του δεν είναι τόσο τόσο ανόητος για να πιστεύει ότι με αυτό τον τρόπο θα πιάσει την μεγάλη φοροδιαφυγή. Οι πλούσιοι και οι απατεώνες θα βρουν πολλούς άλλους τρόπους για να διασώσουν τις άνομες περιουσίες τους. Ο στόχος είναι ο εγκλωβισμός των πολιτών της Ευρώπης που ανήκουν στις κατώτερες και μεσαίες τάξεις. Άλλωστε ο ίδιος σχεδιασμός προβλέπει και δέσμευση καταθέσεων σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης παρόμοιας με της Κύπρου -χωρίς την εγγύηση των 100.000.
Η ΕΕ λοιπόν μελετά την φορολόγηση των καταθέσεων των πολιτών την ίδια ώρα που αρνείται λυσσαλέα την φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών με ένα ελάχιστο ποσοστό. Δηλαδή αν έχεις σπίτι, σου το φορολογούν. Στην πραγματικότητα πληρώνεις ενοίκιο στο κράτος για το σπίτι που ανήκει στον τραπεζίτη που σου έχει χορηγήσει το δάνειο. Αν έχεις καταθέσεις από τους κόπους μίας ζωής πάλι θα σου τις φορολογήσουν. Αν όμως τοποθετήσεις τα λεφτά σε μετοχές ή στα σύνθετα χρηματιστηριακά προιόντα του καπιταλισμού καζίνο με μεγάλο βέβαια ρίσκο να σου τα φάει ο Σόρος ή ο Πόλσον ή κάποιος μεγαλόσχημος απατεώνας τότε τα γλυτώνεις. Παράλληλα ο κάθε πολίτης είναι φακελλωμένος και οι Βρυξέλλες θα γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή ποιά είναι η περιουσία δημόσια και ιδιωτική ενός κράτους. Για να μπορούν βέβαια να επιβάλλουν μέτρα σε βάρος των πολιτών και να ζητούν την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους ανεξάρτητα από το πως έχει δημιουργηθεί πχ από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Και τα δικαιώματα των πολιτών τί θέση έχουν σε όλα αυτά; Η ιδιωτικότητα;
Μετά την παρακολούθηση στους δρόμους και σε όλους τους δημόσιους χώρους με κάμερες, τις υποκλοπές των τηλεφωνημάτων, την παρακολούθηση της ηλεκτρονικής επικοινωνίας τώρα πέφτει και το τελευταίο κάστρο, αυτό της οικονομικής ελευθερίας. Πρόκειται για την σύγχρονη εκδοχή του καπιταλισμού που έχει ξεφύγει και από το νεοφιλελεύθερο στάδιο. Πόσο απέχει αυτή η Ευρώπη από τον Μεγάλο Αδελφό του Όργουελ; Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το γραφειοκρατικό έκτρωμα των χιλιάδων καλοπληρωμένων και ανάλγητων υπαλλήλων που παίρνει συνεχώς μέτρα εναντίον μας θα το πληρώνουμε εμείς με την φορολόγηση των καταθέσεών μας...
πηγή
Ποσειδώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου