Άρθρο της Natalie Winters
Απόδοση: Απολλόδωρος – Συνεργάτης του Ελλήνων Αφύπνιση
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημοσίευσε διακριτικά ένα νέο «σχέδιο παγκόσμιας υγειονομικής έκτακτης ανάγκης» που, εάν εφαρμοστεί, θα παραχωρήσει άνευ προηγουμένου εξουσία σε μη εκλεγμένους παγκόσμιους γραφειοκράτες, δίνοντάς τους τη δύναμη να διατάζουν «συντονισμό έκτακτης ανάγκης» όχι μόνο κατά τη διάρκεια πανδημιών, αλλά και για σχεδόν οποιαδήποτε παγκόσμια κρίση, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής και της διαδικτυακής έκφρασης.
Κρυμμένο στο τμήμα «Εθνικός και διεθνής συντονισμός έκτακτης ανάγκης» του εγγράφου, ο ΠΟΥ σκιαγραφεί μια ευρεία νέα όραση για κεντρική διοίκηση.
Πρόκειται για ανοιχτή υποταγή των εθνικών κυβερνήσεων σε «ενιαία ηγεσία» από τη Γενεύη.
«Εθνικός και διεθνής συντονισμός έκτακτης ανάγκης» — Αντικατάσταση της Εθνικής Κυριαρχίας με Κεντρική Διοίκηση
Η έκθεση του ΠΟΥ καθιστά σαφές ότι οι λεγόμενες «έκτακτες ανάγκες» δεν θα περιορίζονται πλέον στις μολυσματικές ασθένειες. Αντίθετα, μπορούν να περιλαμβάνουν «γεγονότα που σχετίζονται με το κλίμα, φυσικές καταστροφές ή κοινωνικές αναταραχές» που απειλούν αυτό που ο οργανισμός αποκαλεί «παγκόσμια ασφάλεια υγείας».
Το έγγραφο επιμένει ότι «πρέπει να θεσπιστούν μηχανισμοί συντονισμού σε όλα τα επίπεδα — εθνικό, περιφερειακό και διεθνές — υπό την καθοδήγηση του ΠΟΥ».
Με άλλα λόγια, η αντίδραση της χώρας σας σε μια κηρυγμένη «έκτακτη ανάγκη» δεν θα είναι πλέον αποκλειστικά της χώρας σας.
Το τμήμα αυτό ζητά «ευθυγράμμιση» μεταξύ τοπικών και παγκόσμιων φορέων, τονίζοντας ότι τα εθνικά συστήματα πρέπει να «ενσωματωθούν πλήρως στις δομές συντονισμού υπό την ηγεσία του ΠΟΥ». Προειδοποιεί μάλιστα ότι οι χώρες που ενεργούν ανεξάρτητα διακινδυνεύουν «κατακερματισμένα και αναποτελεσματικά» αποτελέσματα — γραφειοκρατική διπλή γλώσσα για την αμφισβήτηση του ελέγχου του ΠΟΥ.
Το «Παγκόσμιο Σώμα Έκτακτης Ανάγκης για την Υγεία» — Η Μόνιμη Δύναμη Κρίσεων του ΠΟΥ
Η πιο ανατριχιαστική αποκάλυψη προέρχεται από τα ίδια τα λόγια του ΠΟΥ:
«Έχει αναπτυχθεί ένα πλαίσιο για ένα Παγκόσμιο Σώμα Έκτακτης Ανάγκης για την Υγεία (GHEC), το οποίο προσφέρει μια πιο ομοιόμορφη προσέγγιση για την ενίσχυση και τον συντονισμό του προσωπικού έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας. Το GHEC αναγνωρίζει ότι ένα συνεκτικά οργανωμένο προσωπικό έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας σε κάθε χώρα, με διαλειτουργικές δυνατότητες αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και μια διασυνδεδεμένη ομάδα ηγετών σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, παρέχει τη βάση για μια πιο συντονισμένη και, ως εκ τούτου, αποτελεσματική ανταπόκριση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας και των (Σημ.: Ψεύτικων) πανδημιών».
Μεταφρασμένο;
Ο ΠΟΥ δημιουργεί μια μόνιμη διεθνή δύναμη ανταπόκρισης που μπορεί να αναπτυχθεί υπό την ηγεσία του, με εθνικό προσωπικό που ενσωματώνεται αποτελεσματικά σε μια παγκόσμια δομή διοίκησης.
Είναι η γραφειοκρατική εκδοχή του ΝΑΤΟ, αλλά χωρίς ψήφους, χωρίς εποπτεία και χωρίς εθνικό βέτο.
Η GHEC θα λειτουργεί ως η ραχοκοκαλιά αυτής της νέας αρχιτεκτονικής: «εκπαιδευμένοι επαγγελματίες», «διασυνδεδεμένοι ηγέτες» και «διαλειτουργικές ικανότητες» που συντονίζονται μέσω του ΠΟΥ. Αυτοί δεν είναι απλώς σύμβουλοι, αλλά χειριστές με εξουσία να ενεργούν «διασυνοριακά».
Από τις πανδημίες στο κλίμα και την «κοινωνική ακρόαση»
Σύμφωνα με την κλασική τακτική του ΠΟΥ, η έκθεση επεκτείνει επίσης τις επιδιώξεις της στον τομέα της επιτήρησης. Το ίδιο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης υπερηφανεύεται για την «κοινωνική ακρόαση» — την παρακολούθηση των διαδικτυακών συνομιλιών για τον εντοπισμό «τάσεων παραπληροφόρησης» κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Ο ΠΟΥ το αποκαλεί αυτό «ζωτικό εργαλείο για τη διαχείριση της δημόσιας αντίληψης», αποκαλύπτοντας την άποψη του οργανισμού ότι η ίδια η δημόσια γνώμη αποτελεί πλέον μέρος του τοπίου έκτακτης ανάγκης.
Συνδυάζοντας την επιτήρηση των κοινωνικών μέσων με ένα διεθνές «σώμα έκτακτης ανάγκης», ο ΠΟΥ κατασκευάζει μια υποδομή ικανή να αστυνομεύει τόσο τα παγκόσμια γεγονότα όσο και την κοινή γνώμη.
Αυτό δεν είναι πολιτική υγείας, είναι έλεγχος της πληροφόρησης.
Ένα Μεταμφιεσμένο Παγκοσμιοποιητικό Πλαίσιο
Η γλώσσα μπορεί να ακούγεται αβλαβής — «ομοιόμορφη συντονισμός», «αλληλοϋποστήριξη», «ανάπτυξη ικανοτήτων» — αλλά η πρόθεση είναι αδιαμφισβήτητη:
μια παγκόσμια αλυσίδα διοίκησης που συνδέει τα συστήματα έκτακτης ανάγκης κάθε χώρας με τον ΠΟΥ.
Μέσω του GHEC, ο ΠΟΥ απαιτεί κάτι περισσότερο από συμμόρφωση — δημιουργεί εξάρτηση. Οι χώρες που δεν «ενσωματώνονται» κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «μη συνεργάσιμες» ή «κακώς προετοιμασμένες», ανοίγοντας το δρόμο για παρέμβαση υπό την ηγεσία του ΠΟΥ.
Αυτό που αποκαλούν «συντονισμό» είναι στην πραγματικότητα έλεγχος.
Και αυτό που αποκαλούν «Παγκόσμιο Σώμα Υγείας» μοιάζει πολύ περισσότερο με Παγκόσμιο Σώμα Διακυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου