Τελευταία μας επισκέφτηκε ο κος Ζελένσκι («Ζ») για να υπογράψει με την Κυβέρνησή μας, τη μεταφορά στη χώρα του του Αμερικανικού LNG μέσω Ελλάδας, ώστε να μην έχει πλέον ανάγκη το Ρωσικό αέριο. Κατά την εκτίμησή μου, ατύχησαν –παίζοντας «εν ου παικτοίς» τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, τα …. ανεξάρτητα εξαρτημένα ΜΜΕ, καθώς και οι «ευαίσθητοι» συμπολίτες μας οι οποίοι δεν ανέχονται ούτε επιτρέπουν ακόμη και διακρατικές συνομιλίες και συμφωνίες με ηθικά διαβλητούς ηγέτες.
Πάμε τώρα στην ανάλυση:
Τι είναι ο κος «Ζ»;. Πρόεδρος της Ουκρανίας. Κράτους το οποίο δέχτηκε απρόκλητη επίθεση και υπέστη βίαιη εισβολή από τη γειτονική Ρωσία.
Είναι διεφθαρμένος ο Ουκρανός Πρόεδρος; Αγνοώ. Πιθανόν και να είναι.
Ό, τι και να είναι πάντως, ένα πράγμα δεν αμφισβητείται: Το ότι συνεχίζει να είναι αναγνωρισμένος ηγέτης της χώρας του. Είτε αρέσει, είτε όχι, εκείνος δικαιούται να εκπροσωπεί τη χώρα του. Επομένως: Δεν διαπραγματευόμαστε με κάποιον (ηθικό ή ανήθικο) κύριο «Ζ», αλλά με την Ουκρανία της οποίας εκείνος είναι ο Πρόεδρος που υπογράφει συμφωνίες.
Η Ε.Ε., οι ΗΠΑ, άλλες χώρες, το ΝΑΤΟ κ.ο.κ συνομιλούν, συναγελάζονται μαζί του (όπως και η Ελλάδα), τον βοηθούν οικονομικά και στρατιωτικά, ώστε να αντιμετωπίσει τον πανίσχυρο εισβολέα. Πρόκειται δε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε. Ένωσης. Συνεπώς εμείς δεν μαζέψαμε κανένα περιθωριακό από το πεζοδρόμιο, ανυπόληπτο και διεφθαρμένο, του στρώσαμε κόκκινο χαλί, τον τραπεζώσαμε και του προσφέραμε και αέριο για να ξεχειμωνιάσει ζεστά για 4 μήνες.
Είναι λυπηρό το να μην έχει αντιληφθεί μεγάλη μερίδα πολιτών, «πολιτικών», ΜΜΕ κ. α το ποιος ωφελήθηκε από τη συμφωνία που υπογράφηκε. Να πιστώνεται (ή μήπως πονηρά και φτηνά να προβάλλεται και να διατυμπανίζεται;) πως ο κος «Ζ» ήταν ο μόνος ωφελημένος. Ήταν, αλλά όχι ο μόνος. Περισσότερο ωφεληθήκαμε εμείς.
Εξηγούμαι:
Ι. Τι προέβλεπε η συμφωνία που προηγήθηκε μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ;. Την ενεργειακή σύμβαση για την μεταφορά του LNG στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη μέσω Ελλάδας!!! (όχι πλέον μέσω Τουρκίας).
Που είναι λοιπόν το περίεργο;. Μήπως στο ότι άμεσα / έγκαιρα φροντίσαμε να ξεκινήσουμε την υλοποίηση μιας σπουδαίας –για τα εθνικά μας συμφέροντα – συμφωνίας με πρώτη χώρα τη χειμαζόμενη Ουκρανία;. Συμφωνίες υλοποιήσαμε. Δεν κάναμε μπίζνες με κανένα καθεστώς διαφθοράς, όπως γράφτηκε.
ΙΙ. Η έγκαιρη αυτή υλοποίηση είναι υπέρ των ελληνικών συμφερόντων.
Πολλοί θεώρησαν ότι προσφέραμε δεκανίκι σε έναν διεφθαρμένο άνθρωπο, με αποτέλεσμα να … ταυτιστούμε μαζί του. Λάθος:
α. Όποιον, όπως, όπου και να βοηθάς κάποιον /κάτι, δεν σημαίνει ταύτιση.
β. Αν κάποιος ουσιαστικά βοηθήθηκε ώστε να αντιμετωπίσει το δριμύ ουκρανικό ψύχος, είναι ο Ουκρανικός λαός. Αυτόν βοηθήσαμε. (Σ.Σ Αν –ως παράπλευρο bonus-ωφελήθηκε στην παράταση της παραμονής του στην εξουσία ο κος «Ζ», αυτό δεν γίνεται να το αποφύγουμε) (!).
Ας έρθουμε τώρα και στην ιλαροτραγική πλευρά /παράμετρο της υπόθεσης:
Ι. Ποιοί γίνονται τιμητές /κήνσορες/ Ηρακλείς της Ηθικής.
Ποιοί άραγε άφθαρτοι, άμωμοι και αμόλυντοι ΝεοΈλληνες κρώζουν κι’ ανταρίαζουν, διαρρηγνύοντας τα «καθαρά» ιμάτιά τους και ενοχλούνται αφάνταστα, αγανακτούν για οποιαδήποτε επαφή με … διεφθαρμένους ηγέτες. Εκείνοι λοιπόν (στους άσπιλους και αδιάφθορους συμπολίτες, πολιτικούς και ΜΜΕ αναφέρομαι) που συγχύστηκαν, αλλά και συγχίστηκαν από την έλευση του κου «Ζ» διαθέτουν καθρέφτες άραγε; Μνημόνια, ΟΠΕΚΕΠΕ, πολλές καταδίκες από την Ε.Ε για διάφορες κομπίνες, απάτες και … δεν συμμαζεύεται; Ήρθε άραγε σε χώρα Αγγέλων ο (διεφθαρμένος;) Ουκρανός Πρόεδρος; Ίσως . Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που υποδηλώνει την ευήθεια, το μικροκομματισμό και –κυρίως – την επαίσχυντη υποκρισία: Όταν συνομιλούμε –ως χώρα – με διάφορους δικτατορίσκους, αντιδημοκράτες, διεφθαρμένους κ.ο.κ δεν μας ενοχλεί; Όταν φθάσαμε –στο έσχατο κατ’ εμε – σημείο να συνεχίζουμε να συνομιλούμε με τον κο Ερντογάν και (διαχρονικά) με μια εχθρική χώρα την Τουρκία, πως έχουμε το θράσος να αποστρεφόμαστε κάποιον άλλον που δεν μας έβλαψε; Υποδεχόμαστε, υποκλινόμαστε, εναγκαλιζόμαστε, χορεύουμε μέχρι και ζεϊμπέκικα όταν οι Τούρκοι μας χτυπούν παλαμάκια. Όταν εξευτελιζόμαστε μετρώντας τις χιλιάδες παραβάσεις και παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας από τουρκικά αεροπλάνα. Όταν καταπίνουμε –αμάσητα και με περισσή κατανόηση, ή μήπως και απόλαυση; -τις απειλές για περίπτωση επέκτασης στα 12 μίλια, τα casus belli και πολλά άλλα.
Όταν το σχεδόν 40% της Κύπρου μας, στενάζει κάτω από τον ζυγό του Αττίλα. Όταν τόσα και τόσα συμβαίνουν και δεν αντιδρούμε, τι τάχα συμβαίνει σε μερικούς συνέλληνες;. Μήπως «έσταξε» η ουρά του ποντικού /γαιδάρου ή μήπως «μουτζουρώθαν τα –αγνά, ανέγγιχτα –οπίσθια της … μυλωνούς»;
Καιρός να συνέλθουμε.
Ακούστε φίλοι σύντροφοι –και μη – της Αντιπολίτευσης. Ο κος Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του έκανε και λάθη αρκετά. Τα γνωρίζετε. Προσωπικά τα έχω στηλιτεύσει. Προσπαθήστε αυτά να αναδείξετε. Ο αλόγιστος, παρορμητικός, ανεύθυνος, το «όχι σε όλα» αντιπολιτευτικός λόγος, εκθέτει και εξασθενεί την επιχειρηματολογία σας. Η δε επιλογή γεγονότων (όπως πχ Συμφωνία με την Ουκρανία) αν ειδωθεί από αντιπολιτευτική σκοπιά, τότε γυρίζει –πολιτικά –μπούμερανκ (σ.σ φιλική σύσταση προς πολιτικά αποπροσανατολισμένους).
Θα ήθελα να σχολιάσω και τα εξής:
Α. Αλγεινή εντύπωση προξένησε η αποφυγή αναφοράς στο Κυπριακό από μέρους του Ουκρανού Προέδρου παρά το ότι προκλήθηκε τόσο από τον ΠτΔ , τον Πρωθυπουργό, όσο και τον Π τ Βουλής. Φιλίες δεν υπάρχουν μεταξύ Κρατών. Μόνον συμφέροντα, όπως εκείνα τα γνωστά ανάμεσα σε Τουρκία και Ουκρανία.
Β. Ο κος ΠτΔημοκρατίας μίλησε για το ότι το «τραύμα της Κύπρου και το Ουκρανικό, είναι δύο «ταυτόσημες δυσάρεστες διεθνείς περιπτώσεις εισβολής». Θεωρώ ότι δεν είναι ταυτόσημες, αλλά: παρεμφερείς (σ.σ υπάρχουν διαφορές). Ακόμη είπε: «Η στάση της Ελλάδας (σ.σ στο Ουκρανικό) υπαγορεύεται από το τραύμα της Κύπρου που έχει υποστεί ανάλογο χτύπημα». Εκτιμώ πως η ακριβέστερη /αυξημένης βαρύτητας διατύπωση θα ήταν: «Η Ελλάδα, σεβόμενη απολύτως το Διεθνές Δίκαιο και το απαραβίαστο των συνόρων, στηρίζει την Ουκρανία και αγωνίζεται εδώ και 52 χρόνια για το δίκαιο της Κύπρου» (σ.σ δηλαδή τονίζεται καλύτερο ότι το κάνουμε σε κάθε περίπτωση και όχι επειδή μας το υπαγορεύει το Κυπριακό).
ΥΓ Ως μικρή χώρα ακολουθούμε «τη μοίρα μας. Απλώς χρειάζεται προσοχή και –κυρίως – εθνική ομοψυχία.
*Ιατρού
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου