Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική επιχείρηση στην μαρτυρική Κύπρο οδηγώντας στην κατοχή του Αττίλα ο οποίος τελευταία έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδια και οράματα τα οποία χτυπούν απειλητικά την πόρτα του Ελληνισμού. Την περίοδο αυτή κρίνεται όσο ποτέ άλλοτε επιβεβλημένο η σύνταξη ενός εθνικού σχεδίου ανάσχεσης της τουρκικής απειλής και επεκτατικότητας, ενεργοποιώντας όλες τις εθνικές δυνάμεις, εμπλέκοντας παράλληλα και την Δύση μιας και το τουρκικό σχέδιο είναι βαθιά αντιδυτικό και ακραία ισλαμικό.
Οι Τούρκοι, από εμφανίσεως στην παγκόσμια ιστορία έθεταν την στρατιωτική ισχύ ως τη βάση για την κατάκτηση νέων εδαφών αλλά και την επιβολή των αξιώσεών τoυς κάτι το οποίο συνεχίζεται και στις μέρες μας. Η θεώρηση αυτή αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις στην εποχή μας, καθώς Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν μια αναβαθμισμένη τουρκική επεκτατικότητα η οποία αποτελεί ξεκάθαρη απειλή για την ύπαρξη του Ελληνισμού.
Μετά από 50 χρόνια κατοχής γίνεται περισσότερο ξεκάθαρο, ότι η νέα τουρκική απαίτηση για λύση δύο κρατών στην Κύπρο δεν είναι μόνο αποτέλεσμα ενός μακρόπνοου και καλοσχεδιασμένου σε βάθος χρόνου σχεδίου αλλά κυρίως προϊόν μιας πεποίθησης και αίσθησης υπεροχής που έχει η ερντογανική Τουρκία εναντίον του Ελληνισμού. Μπορεί το πρώτο να επιβεβαιώνει την χαρακτηριστική υπομονή και επιμονή που χαρακτηρίζει τον Τούρκο, το δεύτερο όμως είναι πολύ σοβαρό καθώς άπτεται της επιβίωσης του Ελληνισμού.
Ο Τούρκος Πρόεδρος μετά την επιτυχία του να επιβιώνει πολιτικά σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις και έχοντας εξουδετερώσει όλους τους αντιπάλους του, αισθάνεται «ευλογημένος» ειδικότερα μετά την αποτυχημένη απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. Επιπρόσθετα, ο νεοσουλτάνος έστω και σχοινοβατώντας, έχει καταφέρει με χαρακτηριστική μαεστρία να διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις αλλά και άλλους βασικούς δρώντες στην ευρύτερη περιοχή ενώ τελευταία έχει θέσει σε εφαρμογή, το σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας» η υλοποίηση του οποίου διέρχεται από την εξουδετέρωση των συνιστωσών – παραγόντων της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού.
Με το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», η Άγκυρα φιλοδοξεί να καταστεί ηγεμονική δύναμη στην περιοχή. Η καρδιά του εγχειρήματος ανάγεται σε οθωμανική παρακαταθήκη και βασίζεται στην επικίνδυνη για την περιοχή αντίληψη, ότι η Τουρκία θα πρέπει να καταστεί το κέντρο των ενεργειακών, εμπορικών και γενικότερα των γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή των Βαλκανίων, του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, της Β. Αφρικής και την ανατολικής Μεσογείου. Ένα σχέδιο το οποίο στρέφεται όχι μόνο εναντίον του Ελληνισμού αλλά και ολόκληρης της Δύσης. Το νέο σχολικό πρόγραμμα της Τουρκίας εντάσσεται στο Σχέδιο αυτό και αποσκοπεί στην δημιουργία ενός μοντέλου φανατικού ισλαμοεθνικιστή ο οποίος θα αποστρέφεται κάθε δυτική αξία και κουλτούρα. Δηλαδή ένα μείγμα του τουρκικού οθωμανικού μεγαλοιδεατισμού και του εξτρεμιστικού Ισλάμ.
Το Σχέδιο αυτό περιλαμβάνει το Δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα» το οποίο αξιώνει την τουρκοποίηση του μισού Αιγαίου και της Κύπρου. Δεν είναι τυχαίο ότι από ανάδειξης του Δόγματος αυτού, η Τουρκία απαιτεί πλέον ως τη μόνη λύση για το Κυπριακό το σχέδιο το οποίο θα εδράζεται στη βάση των δύο κρατών.
Η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν το προπύργιο της Δύσης απέναντι στον ισλαμικό σκοταδισμό, μιας και η στήριξη του Ερντογάν στην Χαμάς επιβεβαιώνει ότι το νέο τουρκικό σχέδιο έχει εγκολπώσει το εξτρεμιστικό-τρομοκρατικό Ισλάμ το οποίο απειλεί την Ευρώπη.
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει πρωτίστως να ενισχύσουν την αποτρεπτική τους ισχύ με νέα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία θα πρέπει οπωσδήποτε να επιταχυνθούν και να περιλαμβάνουν την αύξηση της στελέχωσης των στρατιωτικών μονάδων. Επίσης, θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τις συμμαχίες με τις χώρες της περιοχής και κυρίως, να αναδείξουν στην Ευρώπη ότι αποτελούν την πρώτη γραμμή ανάσχεσης της Δύσης απέναντι στο πολύ απειλητικό τουρκικό σχέδιο. Η Τουρκία επιχειρεί επιθετικά μόνο όταν είναι σίγουρη για τη νίκη και θα αποφύγει κάθε σκέψη στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον ισχυρής στρατιωτικής αποτροπής της Ελλάδας και της Κύπρου οι οποίες ενεργούν στη βάση ενός κοινού αμυντικού δόγματος. Από την ένταση της περιόδου 2020-2022 φάνηκε ξεκάθαρα ότι η Άγκυρα απαιτεί την πραγμάτωση των αξιώσεών της εις βάρος του Ελληνισμού με έμμεσο τρόπο, μιας και γνωρίζει ότι η στρατιωτική επιλογή δεν είναι προς το συμφέρον της την παρούσα χρονική στιγμή.
Θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε τουρκική επιδίωξη για απομόνωση της Κύπρου από τις σχετικές συνομιλίες, καθώς η διαπραγματευτική σαλαμοποίηση όπως διαφάνηκε ότι επιδιώκει η Άγκυρα το τελευταίο διάστημα, ευνοεί μόνο την τουρκική πλευρά. Ο Ελληνισμός είναι ισχυρός μόνο όταν αντιμετωπίζει την τουρκική απειλή στη βάση ενός κοινού και ενιαίου σχεδίου, το οποίο το χαρακτηρίζει η γεωγραφική αλλά και η επιχειρησιακή συνέχεια.
Τώρα όσο ποτέ άλλοτε, είναι αναγκαία η θέσπιση ενός κοινού Οράματος και Δόγματος, τα οποία θα περιλαμβάνουν όλες τις δυνάμεις των απανταχού Ελλήνων και θα βασίζονται στην ισχυρή διπλωματία, στις ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, στην εκμετάλλευση των συμμαχιών και τέλος, στην κινητοποίηση των διεθνών οργανισμών και της Δύσης, αφού Ελλάδα και Κύπρος είναι Δύση.
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κάτοχος MBA από το Nottinngham Trend University, Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, και υποψήφιος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1995-1999, Ακόλουθος Άμυνας στην Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα/παράλληλη διαπίστευση στο Μπακού την περίοδο 2013-2017. Είναι συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου αναλύσεων, «Defense & Foreigner Affairs». Αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο / 2022.
ΠΗΓΗ: Speak News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου