Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο χώρο της Ολυμπίας στην Ηλεία της Πελοποννήσου πραγματοποιήθηκαν πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Το 776 π. Χ Λαθεμένα ορίζουν οι νεώτεροι ιστορικοί το 776 π. Χ σαν έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Επικρατεί δηλαδή η εντύπωση ότι κάποιοι ξαφνικά το 776 π. Χ έστησαν το σκηνικό των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία, όπως λ. χ στήνει κάποιος πλανόδιος θίασος μιά θεατρική παράσταση. Και δυστυχώς χωρίς καν να σκεφτούμε ότι επί χρόνια τώρα μας εξαπατούν τούτο έγινε πιστευτό. Ώσπου όταν μεγαλώσαμε και μελετήσαμε την Ελληνική Αρχαιολογία, αποκαλύψαμε το μέγα ψεύδος. Η τραγικότητα της εποχής μας έγκειται εις το ότι η απάτη αυτή δεν περιορίζεται μόνον στην ημερομηνία ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων ,αλλά το ίδιο ψεύδος επεκτείνεται και στις Επιστήμες και στις Τέχνες και στο Λόγο και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Βάση των Ολυμπιακών Αγώνων η Ολυμπιακή θρησκεία
Ο Πολιτισμός η καλλιέργεια και η εξημέρωση των ανθρώπων έχει αρχήν και βάσιν την θρησκείαν. Η δε θρησκεία κρατεί σταθεράν την πολιτικήν, και άνευ θρησκείας ουδέν εγένετο κοινωνία, και ούτε γίνεται, διότι μόνον αυτή συνδυάζει την κοινήν θέληση των ανθρώπων και δι’ αυτής καλλιεργούνται τα έθνη. Και το θέμα δεν είναι τι ελάτρευον οι διάφοροι λαοί, διότι όλοι λατρεύουν τον Δημιουργό κατά διαφορετικόν τρόπον, αλλά πως τον ελάτρευον. Και εν προκειμένω, η Ελληνική Ολυμπιακή θρησκεία είναι αυτή που προσέφερε τον πρώτον Παγκόσμιο Πολιτισμό και υπήρξε το βάθρο που στηρίχθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αντίθετα, οι Ασιατικοί πολιτισμοί και θρησκείες ήσαν φιλοτύραννες, δεσποτικές, μωρές, αλαζωνικές, καταπιεστικές και εκρατούσαν τους ανθρώπους σκλάβους δια της θρησκείας. Ενέσπειραν στην Ασίαν την αμάθειαν , την αγριότητα , την ωμότητα, την μισανθρωπίαν, τα αιμοβόρα και ακοινώνητα ήθη, την δουλεία και την κοινή δυστυχίαν των υποκειμένων. Έτσι ούτε νόμους έφτιαξαν, ούτε την μάθηση προώθησαν , ούτε τον πολιτισμόν και τον αθλητισμό. Διότι ο αθλητισμός είναι κι’ αυτός «ο πολιτισμός του σώματος και της ψυχής».
Όπως λέγει ο Ιάσων στον Ξενοφώντα «οίδα γαρ τους Πέρσας δουλείαν μάλλον , ή ανδρείαν μεμελετηκότας» Οι Αιγύπτιοι κατέστησαν θεοκρατίαν και εβασίλευον οι Ιερείς επ’ ονόματι των θεών. Oι Εβραίοι με τις τρεις εβραιογενείς θρησκείες (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλαμισμός) βύθισαν τον κόσμο επί 1700 χρόνια στην διαίρεση, τους πολέμους, στην ηθική σήψη και παρακμή, ενώ και οι νεώτερες πολιτικές θρησκείες και δόγματα βύθισαν τον κόσμο στην δυστυχία και στην απόγνωση και ακόμη δεν μπορεί να την ξεπεράσει.
Αντίθετα ο Δίας, μονάρχης της Ελλάδος γενόμενος, διέταξεν ισότιμον και δημοκρατικήν Πολιτείαν, εξολόθρευσε τους ληστές της Θεσσαλίας και επεπνόησε τα άπειρα καλά για την εξημέρωση των ανθρώπων, μεταξύ δε των καλυτέρων συγκαταλέγονται και οι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Ολυμπιακόν Ιδεώδες. Ητο δε τόση η ευνομία ώστε οι Ηλείοι ψήφισαν να μην διαβαίνουν οι γυναίκες τον Αλφειόν, όταν εορτάζονται οι γυμνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και αυτοπροαιρέτως η κοινωνία εκράτησε απαραβίαστο το έθιμο τούτο επι χιλιάδες χρόνια . Τούτο δεν ήτο προϊόν βίας, δεσποτισμού και τυραννίας, αλλά αυτοπροαιρέτου κοινής θελήσεως των πολιτών.
Η πρώτη σύγχρονη γενεσιουργός αιτία ξεκινά απο την Βίβλο και την δήθεν ημερομηνία γενέσεως του κόσμου από τον Εβραίο Γιαχβέ, πριν 4.000 περίπου χρόνια. Αντίθετα, η ιστορία της Ελλάδος αρχίζει πριν 80.000 Π.Ε και αυτή είναι συνυφασμένη με τους αγώνες. Με τον τρόπο αυτό η διεθνής εξουσία κατορθώνει να κυβερνά τον κόσμο εδώ και 17 αιώνες, από τότε δηλαδή που με βίαια μέσα έσβησαν το Ελληνικό Πνεύμα και κατήργησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Η απόκρυψη όμως του παρελθόντος οδηγεί τον κόσμο σε επισφαλή και επικίνδυνη πορεία, γιατί το παρελθόν αποτελεί τον καθρέπτη του παρόντος και το παρόν σηματοδοτεί την πορεία του μέλλοντος.
Η Αρχή των Αγώνων στην Ηρωική Εποχή
Αγνοείται ακριβώς τις ήτον ο πρώτος ευρετής των αγώνων, πλην εις την Ελλάδα φαίνεται η αρχή αυτών κατά τον Ηρωικό αιώνα. Ο Υγίνος αριθμεί δεκαπέντε (15) τοιούτους μέχρι του Αινείου, αλλ’ οι τέσσαρες πρώτοι δεν σώζονται και έτσι αρχίζουμε από τον πέμπτον.
Πέμπτον, λέγει τον Δαναό, όστις κατέστησεν αγώνα εις τους γάμους των θυγατέρων αυτού.
Εκτον, δε λέγει τον Λυγκέα γαμβρόν του Δαναού, όστις κατέστησεν άλλον εις το Αργος της Αργείας Ηρας.
Εβδομον, τον Περσέα, όστις εώρτασεν αγώνα επιτάφιον του Πολυδέκτους
Ογδοον, δε λέγει τον Ηρακλέα, όστις κατέστησεν τον Ολυμπιακόν αγώνα , εις τιμήν του Πέλοπος.
Ενατον δε λέγει τον Νεμεακόν, ον κατέστησαν οι επτά ηγεμόνες, επιτάφιον του Αρχεμόρου.
Δέκατον, δε τον Ισμιακόν, ον κατέσησεν ο Ερατοκλής, ή ο Θησεύς.
Ενδέκατον, δε των Αργοναυτών επιτάφιον του Κυζίκου.
Δωδέκατον, δε του Ακάστου επιτάφιον του Πελίου.
Δέκατον τρίτον, εόρτασεν ο Πρίαμος εις τιμήν του Πάριδος επιτάφιον.
Δέκατον τέταρτον, δε τον Αχιλλέα, όστις εόρτασεν εν τω Τρωικώ πολέμω επιτάφιον αγώνα του Πατρόκλου.
Δέκατον πέμπτον, και τελευταίον λέγει τον Αινείαν, ότι εόρτασεν αγώνα του πατρός αυτού Αγχίσου. Δεν αναφέρει όμως τον Πυθιακό τον αρχαίοτατον όντα και εκείνον, και άλλους τινάς, και ίσως ανέφερεν τούτους εις την αρχήν του κεφαλαίου τούτου, όπερ απώλετο. (Διόδωρ. Μυθ. 273)
Ο Ηρακλής Ιδρυτής των Αγώνων
Κατά την Μυθολογία ο Ηρακλής και τα αδέλφια του ήλθαν απο την Κρήτη στην Αρχαία Ολυμπία. Καθώς έπαιζαν κάποια μέρα στην αλάνα, ο Ηρακλής, που ήτο ο μεγαλύτερος αδελφός, πρότεινε στα αδέλφια του (τους Ιδαίους Δακτύλους) να αγωνισθούν στο τρέξιμο για το ποιος θα βγεί πρώτος. Και τον κότινο της νίκης κέρδισε ο Ηρακλής. Ετσι απλά άρχισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε αμνημονεύτους χρόνους προ 45.000 ετών περίπου Πρό της Εποχής μας (Π. Ε). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνίσθηκαν και ανεδείχθησαν Ολυμπιονίκες ο Ζευς, ο Απόλλων και άλλοι θεοί και ημίθεοι του Ελληνικού πανθέου.
Μετά την Μινωική και Μυκηναϊκή εποχή η Ελλάδα γύρω στο 800 π. Χ μπήκε στην Άδηλη Εποχή, ένα είδος μεσαίωνα και παρακμής. Κατά την εποχή εκείνη είχαν σταματήσει οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Δοκίμασαν τα πάντα για να βγει ο τόπος από αυτή την παρακμή: Νόμοι, Σχολεία, Δικαστές, Φύλακες, Ναοί κ. α, αλλά τίποτα δεν έγινε. Επιστρατεύθηκαν άνθρωποι της Γνώσης και της Τέχνης, αλλά εις μάτην και πάλι.
Η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων
Απογοητευμένοι τότε ρωτούσαν το Μαντείο των Δελφών πως θα σταματήσει η παρακμή: Όμως αυτό έδινε στερεότυπα τον ίδιο πάντα χρησμό, που όμως δεν άλλαζε την κατάσταση. Τότε οι τρεις βασιλείς, Ιφιτος της Ηλιδος, Κλεοσθένης της Πίσσης και Λυκούργος της Σπάρτης συνελθόντες ζήτησαν και πάλι το χρησμό της Πυθίας. Και αυτή τους έστειλε τον αλλόκοτο χρησμό:
«ΑΡΧΙΣΤΕ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ»
Μα το πρόβλημα για αυτούς ήτο πως θα σταματήσουν τους πολέμους, τις αρρώστιες, την πανουργία, το μίσος, την μήνιν, την αυτοδικία, το άδικο και την παρακμή. Οι αγώνες θα ξανάφερναν την Αρετή; Και σαν να μην πίστεψαν την Πυθία επανήλθαν στον θεό Απόλλωνα και πήραν τα ίδια στερεότυπα λόγια:
«Κάντε αθλητικούς αγώνες τώρα αμέσως»
Ετσι ξανάρχισαν πάνω σε νέα βάση τους Ολυμπιακούς αγώνες το 776 π. Χ. Από την ημερομηνία αυτή αρχίζει η μέτρηση των Ολυμπιακών αγώνων, αφού από την χρονολογία αυτή αρχίζει και ο κατάλογος των ολυμπιονικών. Η μαρμάρινη πλάκα που βρέθηκε στην Ολυμπία με γράμματα της κλασσικής εποχής αναφέρει πως ο Κόρυβος νίκησε στον αγώνα του απλού σταδίου και πήρε στεφάνι. Από τότε οι αρχαίοι Ελληνες μετρούσαν τα χρόνια με βάση αυτή την Ολυμπιάδα, η οποία ονομάσθηκε και ‘Κορυβιάς’ προς τιμήν του Κορύβου.
Οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα έγινε πάνω σε σαθρές βάσεις. Οι νεώτεροι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν εκφυλισθεί και κατά την ομολογία όλων βρίσκονται σε μεγίστη παρακμή. Ο κλάδος ελαίας αντικατεστάθη με τον κλάδον χρυσού. Ο πρωταθλητισμός πάει να καταστρέψει τον αθλητισμό με την επιστράτευση της βιοχημείας στην προετοιμασία των αθλητών. Οι αθλητές σήμερα καταπίνουν τεράστιες ποσότητες χαπιών και χημικών παρασκευασμάτων, που επιφέρουν την αύξηση της σωματικής τους επίδοσης και μυικής δύναμης, με δυσάρεστες επιπτώσεις στους ίδιους και στην αθλητική ιδέα.
Από το 1960 μέχρι το 1976 καταχωρίσθηκαν 30 θανατηφόρα κρούσματα αθλητών (Χρίστος Μότσιας «Σιτιους, Αλτιους, Φορτιους» Αθήνα, 1984) Όμως δεν είναι μόνον οι αγώνες που είναι σε παρακμή, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος, παραπαίει μέσα στην ηθική σήψη, την υλιστική ευδαιμονία και τη βία. Θέλησα λοιπόν να αποσπάσω ένα νέο χρησμό από την Πυθία για το πώς θα βγάλουμε τους σύγχρονους αγώνες από το τέλμα του ντόπινγκ, του χρηματισμού και της επμπορευματοποιήσεως. Επειδή αποφεύγει εδώ και 17 αιώνες να δέχεται τα στίφη των βέβηλων ανθρώπων στους Δελφούς, την συνήντησα νοερά μέσα στους βυθούς της σκέψεως και μου εκμυστηριεύθηκε τον εξής χρησμό για να σωθούν οι αγώνες και για να βγει ο κόσμος ολόκληρος από το τέλμα και την παρακμή:
«ΑΝΑΒΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ»
Με το χρησμό της αυτό η Πυθία με έβαλε σε βαθιές σκέψεις.
Tι θέλει άραγε να πει με τα λόγια αυτά;
Ετσι άρχισα να ερευνώ το θέμα Ολυμπιακοί Αγώνες από την Προϊστορία ως σήμερα.
Τρεις λοιπόν είναι οι κύριοι λόγοι που με έκαναν να γράψω το βιβλίο:
“ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΟΝ”:
Πρώτον, για να αποκαλυφθεί το μέγα ψεύδος της διεθνούς εξουσίας, σε βάρος της ιστορικής Αλήθειας για την ημερομηνία ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή δεν είναι το 776 π. Χ, αλλά ανάγεται στην αρχέγονη προϊστορία των Ελλήνων προ 45.000 ετών Π. Ε
Δεύτερον, για να συμβάλλουμε με ιδέες και προτάσεις στην αρτιότερη και λαμπρότερη διοργάνωση και εκτέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα μας το 2004. Και δεν εννοώ μόνον την υλικοτεχνική υποδομή, που φυσικά είναι απαραίτητη για ένα τόσο κολοσσιαίο εγχείρημα, αλλά περισσότερο τα νέα μηνύματα και τις αξίες που πρέπει να εκπηγάσουν μέσα από τους Αγώνες αυτούς. Για να δώσουμε τα διαχρονικά μηνύματα του Ελληνικού Πνεύματος, που θα βγάλουν τον κόσμο από την σημερινή παρακμή και θα τον βάλουν στην «Κοινωνία της Γνώσεως».
Τρίτον, για να αντιστραφεί το κλίμα της σήψεως, διαφθοράς και των αδιεξόδων της εποχής μας, και να ξαναβρεί η χώρα μας και ο κόσμος ολόκληρος τον σωστό δρόμο που χάραξαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας 2004 πρέπει να γίνουν σταθμός για την στροφή του κόσμου προς την Ελληνική Κοσμοθέαση, την Ελληνική Εκεχειρία, την Ειρήνη, την Δημοκρατία και την επιστροφή στην «Εποχή του Πολιτισμού» (Από το βιβλίο “ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΟΝ”: Κωνσ/νου Κωνσταντινίδη εκδ. Εσοπτρον (27/7/24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου