Φαρμάκωμα

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου

 

Μετά από καιρό τα ξαναείπαμε με το θυμόσοφο καστανά /καλαμποκά της γειτονιάς μου τον Πολύκαρπο.

-Καλημέρα Πολύκαρπε, τι κάνεις;
-«Χειρότερα δεν γίνεται. Φαρμακωμένος είμαι».
- Μήπως υπερβάλλεις; Μήπως είσαι αχάριστος, αφού ζεις σε μια τόσο οργανωμένη χώρα που όλα δουλεύουν ρολόι;.
- «Μόνο που, απ΄ ότι φαίνεται, το ρολόι σε λίγο θα σταματήσει».
- Εννοείς το «βιολογικό ρολόι;».
-«Ναι! Δεν μας φτάνουν τα τόσα προβλήματα, τώρα κινδυνεύει και η ζωή μας αφού δεν βρίσκουμε φάρμακα. Υπάρχει έλλειψη μας λένε. Δίκιο έχουνε, εμείς όμως θα σταματήσουμε τις θεραπείες μας και θα προσευχηθούμε;».
-Πράγματι δεν φταίνε αυτοί! Ούτε οι βιομηχανίες παραγωγής φαρμάκων , αλλά οι φαρμακαποθήκες –μεσάζοντες που διακινούν τα φάρμακα. Επειδή τα περισσότερα φάρμακα είναι φθηνότερα στην Ελλάδα από αρκετές ξένες χώρες, αντί να τα διαθέτουν στην εγχώρια αγορά , τα εξάγουν και κερδίζουν περισσότερα. Κατάλαβες;.
- «Και πολύ καλά μάλιστα. Σε τούτο τον Τόπο, για να καλοπερνάς , θα πρέπει να είσαι πολιτικάντης ή μεσάζοντας. Εύκολες δουλειές, του ποδαριού. Πας να αγοράσεις ζαρζαβατικό που το δίνει για 20 λεπτά ο παραγωγός και το αγοράζει ο καταναλωτής: 2 ευρώ !!!.Τα υπόλοιπα 180 λεπτά (αφού αφαιρέσουμε τα λίγα μεταφορικά) πάνε στους μεσάζοντες. Αυτοί δουλεύουνε την κατάσταση και τα κονομάνε κανονικά, άκοπα και νόμιμα, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα».
- Ε! Όχι και σε κανέναν. Τους αδικείς. Το κέρδος τους δεν είναι καθαρό. Είναι μικρότερο επειδή πρέπει κάπου, κάποιους να λαδώσουν για να συνεχίσουν την …. κοινωνική τους προσφορά (με το αζημίωτο βέβαια) απρόσκοπτα.
- «Τώρα όμως χόντρυνε το πράμα. Να δώσω όσο, όσο για να πάρω το φάρμακο που χρειάζομαι για να ζήσω. Να στερηθώ για να σώσω τη ζωή μου. Αλλά … δεν το βρίσκω. Δεν υπάρχει. Πήγε αλλού, σ’ άλλα μέρη για να ζήσουν άλλοι καλά, οι μεσάζοντες καλύτερα, κι εμείς τρισχειρότερα –όσοι βέβαια απομείνουμε».
- Έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν πάει άλλο.
- «Πώς να πάει;. Αν δεν τους καταργήσουνε παντού τους τύπους αυτούς δεν θα δούμε χαΐρι. Αυτοί είναι τσιμπούρια. Επικίνδυνοι άνθρωποι».
- Δυστυχώς η «Δημοκρατία» μας ανέχεται και ευνοεί τα παράσιτα. Λειτουργεί ως: «Δημοκρατικός ξενιστής» πολυεπίπεδα!.
- «Εσύ που ‘σαι γραμματιζούμενος τι πιστεύεις; Θα αλλάξει κάτι, κάποτε;. Ή θα συνεχίσουμε να τα κουβεντιάζουμε μεταξύ μας;».
- Δεν θα αλλάξει, επειδή είναι ζήτημα κρατικής απουσίας, χρηματισμού /διαφθοροδιαπλοκής, αλλά –κυρίως – νοοτροπίας. Δεν σου κάνει εντύπωση Πολύκαρπε η εκμετάλλευση που γίνεται στους συμπολίτες μας από τους Ξενοδόχους μας; Αν είσαι Έλληνας πληρώνεις πολύ περισσότερο για ίδιας ποιότητας δωμάτιο από ένα ξένο (!). Κανονικά θα έπρεπε να είναι το ίδιο ή και λιγότερο. Λέω λιγότερο δεδομένου ότι και με τα δικά μου και τα δικά σου χρήματα, φτιάχτηκαν δρόμοι, υποδομές, έγιναν καμπάνιες διαφημιστικές, και προσφέρουμε σαν εσωτερικός Τουρισμός. Έχουμε δηλαδή ήδη δώσει περισσότερα στους κυρίους αυτούς.
- «Συμφωνώ. Το Κράτος όμως κάνει μόκο».
- Ποιο Κράτος φίλε μου; Σου αρέσουν φαίνεται τα αστειάκια.
-«Εμένα, και σαν εμένα τώρα μας κόφτει το φάρμακο. Αν δεν βρεθεί λύση γρήγορα καήκαμε».
- Μακάρι. Ποιος δεν το θέλει. Μάλιστα καλό θα ήταν να γίνει ετούτη η έλλειψη φαρμάκων αφορμή ώστε οι Θωκούχοι εξουσιαστές μας να πάρουν θέση οριστικής επίλυσης στο πρόβλημα των ποικιλώνυμων μεσαζόντων. Να απαλλαγούμε επιτέλους!.... Πάντοτε ήταν ντροπή! Τώρα όμως κατάντησε μάστιγα κοινωνική που απειλεί ζωές.
- «Απ’ το στόμα σου και στ’ αυτιά τους κυρ Κώστα».
- Χάρηκα που τα είπαμε και εκτονωθήκαμε. Τα ξαναλέμε.
- «Αν είμαστε ακόμα εδώ» είπε πικρόχολα.
 

ΥΓ Καλά Χριστούγεννα και καλύτερο το 2023

Share