Δεν μας έφτανε ο κορωνοϊός, με πεθερό διασωληνομένο στο μεταίχμιο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και να σου το μπλόκο της αστυνομίας, λίγο πριν να μπούμε στη Σπάρτη χθές το βραδάκι, 5 του Φλεβάρη (όπως αποκαλούν τον Άγιο Φεβρουάριο οι άθεοι αποκριάτικοι μασκαράδες της αριστεράς), Κλαδά μεριά (για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει Σπάρτη, και τι ο ηρωικός επαναστάτης Κροκόδειλος Κλαδάς), γύρω στις οκτώ, κατά την κάθοδό μας από Αθήνα για το πατρογονικό μου σπίτι στη Μάνη (κάποιοι Γουδιάνοι είχαν τιμηθεί με τά μετάλλια ανδρείας που απένειμε στους αγωνιστές του 1821 ο Όθωνας, ο Θεός να αναπαύει τη ψυχή του που μας έκανε κράτος). Στη Μάνη, που κάποτε ήταν λεβεντογέννα και τώρα πια κιότεψε και την «γεμήσανε» (με «η» το γεμήσανε, ναι με «η», για να μην πω το ρήμα που πρέπει, γιατί δεν ξέρω αν στη δωρική διάλεκτο το «ε» μπορεί να αντικατασταθεί με το «α» μακρόν, τι μακρόν, το μακρύτερο δηλαδή μεταξύ των τριών) γεμίζοντας την, ή γαμίζοντας τα πάλαι ποτέ υπερήφανα βουνά της με (γ)ανεμογεννήτριες, και με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος στα «ανεμοδαρμένα ύψη». Πρόοδος σου λέει, ανάπτυξη, αλλά μόλις ακούς τέτοιες λέξεις πάντα να διερωτάσαι «πρόοδος και ανάπτυξη τίνος»; Εσού του μουζίκου και χαχόλου ή των τουρκοπασάδων και των κλεπτοκρατών που κυβερνούν τον τόπο; Μπάσταρδοι, ε μπάσταρδοι, που, σαν τις αλεπούδες με την κομμένη ουρά, θέλετε να επιβάλετε το μπαστάρδεμα του γένους των Ελλήνων. Ινδογρεκία είναι το όνειρό σας, νόθοι εσείς της φυλετικής νοθείας;
Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Αφού πρώτα εξάρω την ευγένεια των αστυνομικών οργάνων, που ήταν εντεταλμένοι να ξεροσταλιάζουν μέσα στο κρύο και να σταματούν τυχαία τα διερχόμενα οχήματα για να ανακαλύψουν όχι λαθρομετανάστες, βιαστές ή ληστές, αλλά ναρκωτικά, χασίς (την επονομαζόμενη υπηρεσιακά ινδική κάνναβη) και άλλες παρόμοιες ουσίες, που όμως δεν πιάνουν μπάζα μπροστά στην νάρκωση και τα παραισθησιογόνα που προσφέρουν οι τηλεοπτικοί παρακεντέδες του σιχάματος που λέγεται «εξουσία» (θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει και «απουσία εξουσίας» ή και «συνουσία άνευ ουσίας», δηλαδή «αυνανισμό»), αλλά ας μην μπούμε επί του παρόντος σε μια τέτοια συζήτηση), και αφού ξεκαθαρίσω ότι ουδέν το μεμπτό επισημάνθηκε κατά τον ενδελεχή τους έλεγχο, θα ήθελα με την σειρά μου να επισημάνω το άσκοπο τέτοιων ενεργειών που, αν μη τι άλλο, αποπροσανατολίζουν τους αστυνομικούς από τα πολύ σοβαρότερα καθήκοντά τους, όχι φυσικά με δική τους ευθύνη, αλλά με ευθύνη των ανωτέρων τους, που και αυτοί πολύ φοβούμαι ότι ιεραρχούν τις δράσεις της αστυνομίας σύμφωνα με τις επιταγές των πολιτικών προϊσταμένων τους.
Εν πάση περιπτώσει, το πρόβλημα δεν είναι ο έλεγχος. Όπως έλεγε και ο Λένιν: «η εμπιστοσύνη είναι καλή, ο έλεγχος όμως είναι καλύτερος». Ποιός όμως θα ήταν ο ενδεδειγμένος έλεγχος για τα όσα συμβαίνουν στην Σπάρτη, στη Μάνη, και στην Λακωνία γενικότερα; Αν δείτε τις πρόσφατες οργισμένες διαμαρτυρίες των κατοίκων της πάλαι ποτέ ενδόξου Σπάρτης, που πλημμυρίζουν το διαδίκτυο και τα τοπικά έντυπα, θα δείτε ότι το «this is Sparta» είναι ταυτόσημο με το «something is running in the Gypsyhood», όπερ μεθερμηνευόμενον εστί: «κάτι τρέχει στα γύφτικα», καθότι η Σπάρτη είναι πλέον ένα είδος Ζεφύρι του δήμου Φυλής, δια τους παρεπιδημούντες εις το κλεινόν άστυ των Αθηνών.
Πριν ένα περίπου χρόνο είχαμε και προσωπική εμπειρία του πράγματος, όταν θελήσαμε να επισκεφθούμε το ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος, και ευτυχώς μας διέσωσε ένας σώφρων Σπαρτιάτης που τον ρωτήσαμε για το πως θα πάμε εκεί. Ο άνθρωπος, ας είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται, πανικοβλήθηκε με την ερώτησή μας, και μας απέτρεψε με έντονο τρόπο, λέγοντάς μας: «τρελαθήκατε ρε παιδιά, θα σας σπάσουν το αυτοκίνητο οι γύφτοι (προφανώς εννοούσε τους ρωμά, χρησιμοποιώντας κάποια τοπική διάλεκτο γι’ αυτούς) και θα σας ληστέψουν».
Όσο για τις παραλίες της Μάνης, πολύ πρόσφατη ήταν η εμπειρία μας – καθότι χειμερινοί κολυμβητές – ευρέσεως των υπολειμμάτων της προσάραξης «συμπολιτών» μας από το Πακιστάν και την Τουρκία, όπως ήταν εμφανές από τις πεταμένες φιάλες εμφιαλωμένου ύδατος, τις αναγράφουσες τον τόπο προέλευσης των εποίκων, επισκεπτών, αποίκων, επενδυτών, ή όπως αλλιώς θέλετε να τους αποκαλέσετε. Το καλοκαίρι μάλιστα που μας πέρασε, τον δεκαπενταύγουστο, ανοιχτά στον Γερολιμένα, κολυμπήσαμε επί τούτου για να προσεγγίσουμε ένα τούρκικο ιστιοφόρο, με την τούρκικη σημαία πρώτο τραπέζι πίστα, γεμάτο από νεαρούς αρσενικούς στο κατάστρωμα, ούτε μία γυναίκα παρούσα, που επισκοπούσαν τα παράλια χωρίς να αποβιβασθούν στο λιμανάκι, όπως κάνουν οι τόσοι και τόσοι ξένοι ναυτικοί τουρίστες στην περιοχή. Βρε την αστυνομία τηλεφωνήσαμε, το λιμενικό στο Γύθειο τηλεφωνήσαμε (μας ρωτούσαν αν είδαμε να φορούν κελεμπίες!!!), βρε σε εφημερίδες το αναφέραμε, αλλ΄ απάντηση καμιά. Πλήρης αδιαφορία. Εντολές άνωθεν;
Πως είπατε αυτό που λένε για τον Μητσοτάκη; «Μητσοτάκη ξεχνιέσαι»!!! Καλά είναι να ξεχνιέσαι που και που και να απολαμβάνεις τη γλύκα της συνεύρεσης με μια καλή παρέα, αλλά τι θα γίνει τελικά με την Ελλάδα; «Γη ποτισμένη με ιδρώτα»; «Mother India»; Θυμάται κανείς την Ναργκίς, την Βουγιουκλάκη των Ινδών, Πακιστανών, Μπανγκλαντεσιανών, Αφγανών, κουλουπών, κουλουπών; Εκεί να δείτε ινδική κάνναβη παιδιά, να πηγαίνει σύννεφο, και πως η χρήση της σας κάνει να δραπετεύετε από την σκληρή πραγματικότητα. Ίσως σε αυτήν να οφείλεται τελικά ο εθισμός μας σε όσα συμβαίνουν στην πάλαι ποτέ πατρίδα μας. Αχ ρε Μητσοτάκη, μπορεί να μην είσαι καπνιστής, αλλά τελικά, με αυτά και με εκείνα, όντως «ξεχνιέσαι»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου