Μετάφραση Απολλόδωρος
ΠΩΣ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΕΓΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟ: ERIC LANDER, JULIAN HUXLEY ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΙΜΩΜΕΝΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ
Όσο κι αν μπορεί να μας προκαλέσει αρκετή δυσαρέσκεια, ακόμη και στομαχικές διαταραχές, η εξέταση τέτοιων ιδεών όπως η επιρροή της ευγονικής στη σημερινή ταραγμένη εποχή μας, πιστεύω ότι η αγνόηση ενός τέτοιου θέματος δεν κάνει πραγματικά σε κανέναν καλό μακροπρόθεσμα.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό, καθώς κορυφαίοι αγαπημένοι του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ όπως ο Yuval Harari επιδεικνύουν έννοιες όπως "η νέα παγκόσμια τάξη των άχρηστων", την οποία υποτίθεται ότι εγκαινιάζουν η Τεχνητή Νοημοσύνη, η γενετική μηχανική, η αυτοματοποίηση και η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση.
Άλλα πλάσματα του Νταβός, όπως ο Klaus Schwab, καλούν ανοιχτά για έναν παγκόσμιο πολίτη με μικροτσίπ, ικανό να συνδεθεί με έναν παγκόσμιο ιστό με μια μόνο σκέψη, ενώ ο Elon Musk και ο Mark Zuckerberg προωθούν "νευρωνικούς συνδέσμους" (‘neuralinks’) για να "κρατήσουν την ανθρωπότητα επίκαιρη" συγχωνεύοντας με τους υπολογιστές σε μια νέα εποχή εξελικτικής βιολογίας.
Κορυφαίοι δαρβινικοί γενετιστές όπως ο Sir James Watson και ο Sir Richard Dawkins υπερασπίζονται ανοιχτά την ευγονική, ενώ μια τεχνοκρατία εδραιώνεται σε έναν κυβερνητικό σταθμό χρησιμοποιώντας την "Μεγάλη Επανεκκίνηση" ως δικαιολογία για να εγκαινιάσει μια νέα μετα-εθνική κρατική εποχή.
Αν υπάρχει κάτι θεμελιωδώς σατανικό που κρύβεται πίσω από αυτές τις διαδικασίες και έχει κάποια σχέση με την αγγλοαμερικανική άνοδο του φασισμού και της ευγονικής πριν από σχεδόν έναν αιώνα, τότε ας έχουμε τουλάχιστον το θάρρος να διερευνήσουμε αυτή την πιθανότητα.
Ήταν άλλωστε, μόνο κοιτάζοντας αυτή την ασχήμια πριν από 80 χρόνια, που οι πατριώτες μπόρεσαν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν μια τεχνοκρατική δικτατορία των τραπεζιτών το 1933 και ξανά κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.. οπότε ίσως μια παρόμοια επίδειξη θάρρους να σκεφτούμε το αδιανόητο, να άξιζε την προσπάθεια για όσους μπορεί να βρεθούν σε μια παρόμοια κατάσταση σήμερα.
ΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ;
Εβδομήντα έξι χρόνια πριν, καθώς οι σύμμαχοι εδραίωναν τη νίκη τους επί της ναζιστικής μηχανής και καθώς τα "δικαστήρια της Νυρεμβέργης" οργανώνονταν γρήγορα, μια νέα στρατηγική τέθηκε σε κίνηση από τις ίδιες ακριβώς δυνάμεις που είχαν επενδύσει τεράστια ενέργεια, χρήματα και πόρους στην άνοδο του φασισμού ως "τη θαυματουργή λύση" του οικονομικού χάους μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που είχε εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της εποχής μας το γεγονός ότι η μηχανή της Wall Street- City of London που χρηματοδότησε τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι ως πολιορκητικούς κριούς για μια νέα παγκόσμια τάξη δεν οδηγήθηκε ποτέ στη δικαιοσύνη.
Παρόλο που ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ κατάφερε να βάλει λουρί στη Wall Street μεταξύ 1933-1945, ενώ παράλληλα έστησε το παγκόσμιο σκηνικό για ένα όμορφο μεταπολεμικό όραμα μιας συνεργασίας που θα κέρδιζαν όλοι, οι πιο σκοτεινές δυνάμεις της ολιγαρχίας των χρηματιστών που το μόνο που ήθελαν ήταν να εγκαθιδρύσουν ένα παγκόσμιο μονοπολικό σύστημα διακυβέρνησης όχι μόνο απέφυγαν την τιμωρία, αλλά δεν έχασαν χρόνο για να ανακτήσουν τη χαμένη ηγεμονία τους πριν τελειώσει ο πόλεμος.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ SIR JULIAN HUXLEY
Ένας από τους εννοιολογικά μεγάλους στρατηγιστές αυτής της διαδικασίας ήταν ένας άνδρας με το όνομα Julian Sorrel Huxley (1887-1975). Γνωστός ως βιολόγος και κοινωνικός μεταρρυθμιστής, ο Julian ήταν αφοσιωμένο ισόβιο μέλος της Βρετανικής Ευγονικής Εταιρείας που υπηρέτησε δίπλα στον John Maynard Keynes ως γραμματέας και αργότερα ως πρόεδρός της.
Ο Julian ήταν ένας πολυάσχολος άνθρωπος, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Aldous, εργάστηκαν σκληρά για να γεμίσουν τα πολύ μεγάλα παπούτσια του παππού τους Thomas (γνωστού και ως: το μπουλντόγκ του Δαρβίνου). Ενώ ταυτόχρονα διαχειριζόταν το κίνημα ευγονικής μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Julian βρέθηκε να δρομολογεί το σύγχρονο περιβαλλοντικό κίνημα ως ιδρυτής της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης το 1948, συνιδρυτής του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής το 1961, δημιούργησε τον όρο "μετανθρωπισμός" και επίσης ίδρυσε έναν τεράστιας επιρροής οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών με την ονομασία UNESCO (συντομογραφία του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό) το 1946, τον οποίο διηύθυνε ως Γενικός Διευθυντής από το 1946-1948.
Η εντολή για τον νέο οργανισμό καθορίστηκε με σαφήνεια στο βιβλίο του Huxley "UNESCO 1946": Ο σκοπός και η φιλοσοφία της:
"Η ηθική για την UNESCO είναι σαφής. Το καθήκον που της έχει ανατεθεί για την προώθηση της ειρήνης και της ασφάλειας δεν μπορεί ποτέ να πραγματοποιηθεί πλήρως με τα μέσα που της έχουν ανατεθεί - εκπαίδευση, επιστήμη και πολιτισμός. Πρέπει να οραματίζεται κάποια μορφή παγκόσμιας πολιτικής ενότητας, είτε μέσω μιας ενιαίας παγκόσμιας κυβέρνησης είτε με άλλο τρόπο, ως το μόνο βέβαιο μέσο αποφυγής του πολέμου... Στο εκπαιδευτικό της πρόγραμμα μπορεί να τονίσει την απόλυτη ανάγκη για μια παγκόσμια πολιτική ενότητα και να εξοικειώσει όλους τους λαούς με τις συνέπειες της μεταβίβασης της πλήρους κυριαρχίας από τα ξεχωριστά έθνη σε έναν παγκόσμιο οργανισμό".
Σε ποιο σκοπό θα αποσκοπούσε αυτή η "παγκόσμια πολιτική ενότητα"; Αρκετές σελίδες αργότερα, το όραμα του Huxley εκτίθεται σε όλες τις διαστρεβλωμένες λεπτομέρειές του:
"Προς το παρόν, είναι πιθανό ότι το έμμεσο αποτέλεσμα του πολιτισμού είναι δυσγονικό αντί για ευγονικό, και σε κάθε περίπτωση φαίνεται πιθανό ότι το νεκρό βάρος της γενετικής βλακείας, της σωματικής αδυναμίας, της διανοητικής αστάθειας και της επιρρέπειας σε ασθένειες, που ήδη υπάρχει στο ανθρώπινο είδος, θα αποδειχθεί πολύ μεγάλο βάρος για την επίτευξη πραγματικής προόδου.
Έτσι, παρόλο που είναι απολύτως αληθές ότι οποιαδήποτε ριζοσπαστική ευγονική πολιτική θα είναι για πολλά χρόνια πολιτικά και ψυχολογικά αδύνατη, θα είναι σημαντικό για την UNESCO να φροντίσει να εξεταστεί το ευγονικό πρόβλημα με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή και να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για τα ζητήματα που διακυβεύονται, ώστε πολλά από αυτά που σήμερα είναι αδιανόητα να γίνουν τουλάχιστον νοητά".
Αφού ο κόσμος είχε την ευκαιρία να δει πώς έμοιαζε ένα πρόγραμμα ευγονικής υπό την πλήρη υποστήριξη ενός φασίστα κοινωνικού μηχανικού, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έχασε μεγάλο μέρος της δημοτικότητάς του στα μάτια ενός παγκόσμιου πληθυσμού που εξακολουθεί να είναι πολύ συνδεδεμένος με παραδοσιακούς πολιτιστικούς θεσμούς όπως ο χριστιανισμός, ο πατριωτισμός και ο σεβασμός στην ιερότητα της ζωής.
Παρόλο που τριάντα πολιτείες των ΗΠΑ και δύο καναδικές επαρχίες είχαν νομιμοποιήσει πολιτικές ευγονικής (συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής στείρωσης των ακατάλληλων) μεταξύ 1907-1945, η στατιστική επιστήμη και η πολιτική εφαρμογή της ευγονικής σταμάτησαν με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και όπως επανέλαβε ο Huxley στο μανιφέστο του, έπρεπε να γίνει κάτι καινούργιο.
ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΒΙΣΤΟΚ (TAVISTOCK)
Ο Huxley συνεργάστηκε επίσης πολύ στενά με την Κλινική Tavistock του Λονδίνου, η οποία έλαβε χρηματοδότηση τόσο από τα Ιδρύματα Rockefeller όσο και από το Ίδρυμα Macy καθ' όλη τη διάρκεια των δεκαετιών 1930-1950. Με επικεφαλής έναν ψυχίατρο που ονομαζόταν ταξίαρχος John Rawlings Rees, το Tavistock μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητό ως το "ψυχιατρικό παράρτημα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας" που ιδρύθηκε το 1921 και το οποίο καινοτόμησε ψυχιατρικές τεχνικές χρησιμοποιώντας μείγματα του παβλοφικού συμπεριφορισμού και των φροϋδικών θεωριών για να επηρεάσει τη συμπεριφορά των ομάδων με ποικίλους τρόπους.
Από νωρίς, η κλινική διερεύνησε τις ακραίες ψυχικές καταστάσεις των θυμάτων σοκ από οβίδες που υπέστησαν περιπτώσεις ψυχολογικής αποδόμησης κατά τη διάρκεια των τρόμων του πολέμου χαρακωμάτων αναγνωρίζοντας τον υψηλό βαθμό ευπλαστότητας σε αυτά τα άτομα.
Όπως περιγράφεται σε μια λαμπρή έκθεση του 1996 του EIR από τον L. Wolfe, η ιδέα πίσω από την Tavistock είχε πάντα ως γνώμονα τον στόχο να καταλάβει πώς ο εγκέφαλος θα μπορούσε να "αποδιαταχθεί" και να αποδομηθεί προκειμένου να ανακατασκευαστεί εκ νέου σαν λευκή πλάκα, με την ελπίδα ότι αυτή η γνώση για τα άτομα θα μπορούσε να αναπαραχθεί αργότερα σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, ακόμη και σε ολόκληρα έθνη.
Πολλές από αυτές τις έρευνες εφαρμόστηκαν με τη μορφή της MK Ultra εντός των ΗΠΑ και θα αποτελέσουν αντικείμενο μιας μελλοντικής έκθεσης.
G. Brock Chrisholm: O ταβιστοκανός Τσάρος της Παγκόσμιας Υγείας
Ένας διακεκριμένος ψυχίατρος που εργάστηκε για χρόνια με τον Rees στο Tavistock ήταν ένας Καναδός ονόματι G. Brock Chrisolm.
Το 1948, ο Christolm ίδρυσε έναν οργανισμό που συνδεόταν με τον ΟΗΕ και ονομαζόταν Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) με στόχο την προαγωγή της ψυχικής και σωματικής υγείας του κόσμου. Ένα ευγενές εγχείρημα που έφερε μεγάλη ευθύνη και δύναμη και απαιτούσε έναν ηγέτη με εξαιρετική διορατικότητα στη φύση της ασθένειας και της υγείας.
Δυστυχώς, με βάση τις δικές του αρρωστημένες απόψεις για τη φύση της ανθρωπότητας και της κοινωνίας, ο Chrisholm ήταν σίγουρα ο λάθος άνθρωπος για τη δουλειά.
Μεταξύ των σημαντικότερων αιτιών του πολέμου και της ψυχικής ασθένειας κατά τον Chrisholm δεν βρίσκονταν στον ιμπεριαλισμό ή στην οικονομική αδικία, αλλά μάλλον στην πίστη της κοινωνίας στο σωστό και στο λάθος.
Γράφοντας το 1946, ο Chrisholm έθεσε τον σκοπό της "καλής" ψυχοθεραπείας και εκπαίδευσης λέγοντας: "η επανερμηνεία και τελικά η εξάλειψη της έννοιας του σωστού και του λάθους που αποτέλεσε τη βάση της παιδικής εκπαίδευσης, η αντικατάσταση της ευφυούς και ορθολογικής σκέψης από την πίστη στις βεβαιότητες των γερόντων - αυτοί είναι οι καθυστερημένοι στόχοι πρακτικά όλης της αποτελεσματικής ψυχοθεραπείας".
Αλλά δεν ήταν απλώς η "έννοια του σωστού και του λάθους" ή η "πίστη στις βεβαιότητες των παλιών ανθρώπων" που έπρεπε να εξαλειφθούν, αλλά η μονοθεϊστική θρησκεία, η οικογένεια και ο πατριωτισμός.
"Για να επιτευχθεί παγκόσμια κυβέρνηση, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί από το μυαλό των ανθρώπων ο ατομικισμός, η πίστη στην οικογενειακή παράδοση, ο εθνικός πατριωτισμός και τα θρησκευτικά δόγματα".
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ
Αφού η UNESCO και ο ΠΟΥ ήταν σταθερά στη θέση τους, δημιουργήθηκε ένας τρίτος οργανισμός για να προωθήσει τη χρηματοδότηση και την πρακτική της παγκόσμιας ψυχικής υγείας.
Όπως περιγράφει ο ιστορικός Anton Chaitkin, με χρηματοδότηση κυρίως από το Ίδρυμα Macy, δημιουργήθηκε το 1948 η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας (WFMH). Το ίδιο το Ίδρυμα Macy το οποίο δημιουργήθηκε το 1930 υπό την ηγεσία του στρατηγού Marlborough Churchill (ξάδελφος του Winston), ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις μυστικές στρατιωτικές πληροφορίες από το 1919-1929 με τη μορφή του "Μαύρου Επιμελητηρίου". Το νέο του ίδρυμα ήταν μέρος της μηχανής Rockefeller και χρησιμοποιήθηκε ως αγωγός για να διοχετεύσει χρήματα στις "επιστήμες υγείας" με έμφαση στην ευγονική.
Ο τεχνικός συντονιστής των ΗΠΑ στο συνέδριο που δημιούργησε το WFMH έκανε σαφώς γνωστή την προέλευση της νέας οργάνωσης. Η Nina Ridnour έγραψε ότι "η Παγκόσμια Ομοσπονδία για την Ψυχική Υγεία... είχε δημιουργηθεί μετά από σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας των Ηνωμένων Εθνών και της UNESCO, επειδή χρειάζονταν έναν μη κυβερνητικό οργανισμό ψυχικής υγείας με τον οποίο θα μπορούσαν να συνεργαστούν".
Και ποιος αλήθεια θα γινόταν ο πρώτος γενικός διευθυντής της WFMH;
Ενώ εξακολουθούσε να εκτελεί χρέη επικεφαλής της κλινικής Tavistock του Λονδίνου, ο ταξίαρχος John Rawlings Rees τέθηκε επικεφαλής του νέου οργανισμού από ποιον άλλον εκτός από τον αρχιρατσιστή Montagu Norman (επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας), ο οποίος είχε δημιουργήσει την επιχείρηση από την Εθνική Ένωση για την Ψυχική Υγεία που λειτουργούσε από το σπίτι του Thorpe Lodge στο Λονδίνο.
Περιγράφοντας αυτό το στρατηγικό σχέδιο μάχης για τη μεταρρύθμιση της κοινωνίας, ο Rees είπε:
"Αν ετοιμαζόμαστε να βγούμε στην επιφάνεια και να επιτεθούμε στα κοινωνικά και εθνικά προβλήματα των ημερών μας, τότε πρέπει να έχουμε τα στρατεύματα κρούσης, και αυτά δεν μπορούν να παρέχονται από την ψυχιατρική που εδρεύει εξ ολοκλήρου σε ιδρύματα. Πρέπει να έχουμε κινητές ομάδες ψυχιάτρων που είναι ελεύθερες να μετακινούνται και να κάνουν επαφές με την τοπική περιοχή".
Η ιδέα των κινητών ομάδων ψυχιατρικών στρατευμάτων κρούσης ήταν μια ιδέα που προωθήθηκε από τον κορυφαίο μεγάλο στρατηγιστή λόρδο Bertrand Russell, ο οποίος είχε γράψει το 1952 στο "Impact of Science on Society":
"Νομίζω ότι το θέμα που θα έχει τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία είναι η μαζική ψυχολογία..... Η σημασία του έχει αυξηθεί πάρα πολύ με την ανάπτυξη των σύγχρονων μεθόδων προπαγάνδας. Από αυτές η πιο επιδραστική είναι αυτό που ονομάζεται "εκπαίδευση". Η θρησκεία παίζει ένα ρόλο, αν και μειούμενο- ο τύπος, ο κινηματογράφος και το ραδιόφωνο παίζουν έναν αυξανόμενο ρόλο.... Μπορούμε να ελπίζουμε ότι με τον καιρό οποιοσδήποτε θα μπορεί να πείσει οποιονδήποτε για οτιδήποτε, αν μπορέσει να πιάσει τον ασθενή νέο και του παρέχονται από το κράτος χρήματα και εξοπλισμός".
Ο ΔΙΠΟΛΙΚΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η UNESCO, ο ΠΟΥ και η WFMH εργάστηκαν από κοινού για να συντονίσουν εκατοντάδες επιδραστικές υπο-οργανώσεις, πανεπιστήμια, ερευνητικά εργαστήρια και μυστική επιστήμη, συμπεριλαμβανομένου του MK Ultra της CIA, προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή "ψυχικά υγιής" κοινωνία, καθαρισμένη από τους δεσμούς της με τον Χριστιανισμό, την πίστη στην αλήθεια, τον εθνικό πατριωτισμό ή την οικογένεια.
Μέχρι το 1971, ο κόσμος ήταν ώριμος για μια μεγάλη αλλαγή.
Οι baby boomer (μεταπολεμική γενιά) στόχοι αυτού του τεράστιου πειράματος κοινωνικής μηχανικής είχαν κατακλυστεί από ένα τεράστιο οπλοστάσιο πολιτιστικού πολέμου σε κάθε επίπεδο. Ενώ το LSD διαδιδόταν στα πανεπιστήμια της Αμερικής και οι δολοφονίες δυτικών ηγετών που αντιστέκονταν στη νέα εποχή των πολέμων στη Νοτιοδυτική Ασία γίνονταν ο κανόνας, οι baby boomers παρακολουθούσαν τους αγαπημένους τους να επιστρέφουν από το Βιετνάμ μέσα σε σακούλες με πτώματα.
Το "να μην εμπιστεύεσαι κανέναν άνω των 30 ετών" έγινε η νέα σοφία, καθώς η αγάπη για την πατρίδα ασφυκτιούσε κάτω από την αφύσικη εξάπλωση του αγγλοαμερικανικού ιμπεριαλισμού στο εξωτερικό και τις επιχειρήσεις τύπου COINTEL PRO στο εσωτερικό.
Όταν η CFR και η Τριμερής Επιτροπή αποσύνδεσαν το δολάριο των ΗΠΑ από το απόθεμα χρυσού, μια νέα εποχή απορρύθμισης, καταναλωτισμού και ριζοσπαστικού υλισμού εγκαινιάστηκε με αποτέλεσμα η γενιά των baby boomers να μεταμορφωθεί γρήγορα στη γενιά του 1980, την υπερ-υλιστική γενιά του "εγώ".
Σε οικολογικό επίπεδο, μια νέα ηθική του "συντηρητισμού" είχε αρχίσει να μετακινείται από τις παρυφές στην επικρατούσα τάση αντικαθιστώντας την προηγούμενη φιλο-βιομηχανική ηθική της κοινωνίας του παραγωγού-δημιουργού που ιστορικά είχε κυβερνήσει τον καλύτερο δυτικό πολιτισμό.
Πρώτος μεταξύ των δημιουργών αυτής της νέας ηθικής της διατήρησης, η οποία αντικατέστησε την ιδέα της "προστασίας της ανθρωπότητας από την αυτοκρατορία" με την "προστασία της φύσης από την ανθρωπότητα", δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Julian Huxley.
Την ίδια χρονιά που συνίδρυσε το Παγκόσμιο Ίδρυμα Άγριας Ζωής, ο Huxley συνέταξε το Μανιφέστο του Morges (1961) ως το οργανωτικό μανιφέστο του σύγχρονου οικολογικού κινήματος που έθετε τον ανθρώπινο πολιτισμό σε πλήρη αντίθεση με την υποτιθέμενη κλειστή, μαθηματική ισορροπία της φύσης.
Ο Huxley συνίδρυσε το WWF με τους αρχιμαλθουσιανούς πρίγκιπα Φίλιππο: "Θέλω να μετενσαρκωθώ ως θανατηφόρος ιός" Mountbatten και τον πρίγκιπα Bernhard της Ολλανδίας.
ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ HOLDREN
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, ένας από τους κορυφαίους νεομαλθουσιανούς της εποχής, ο Paul Ehrlich, καθοδηγούσε έναν νεαρό προστατευόμενο του, τον John Holdren, και μαζί δημιούργησαν ένα αηδιαστικό εγχειρίδιο με τίτλο Ecoscience το 1977, όπου οι δυο τους έγραφαν:
"Ίσως αυτοί οι οργανισμοί, σε συνδυασμό με το UNEP και τους οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών για τον πληθυσμό, θα μπορούσαν τελικά να εξελιχθούν σε ένα Πλανητικό Καθεστώς - ένα είδος διεθνούς υπεραυτοδιοίκησης για τον πληθυσμό, τους πόρους και το περιβάλλον. Ένα τέτοιο ολοκληρωμένο Πλανητικό Καθεστώς θα μπορούσε να ελέγχει την ανάπτυξη, τη διαχείριση, τη διατήρηση και τη διανομή όλων των φυσικών πόρων, ανανεώσιμων ή μη, τουλάχιστον στο βαθμό που υπάρχουν διεθνείς επιπτώσεις.
Έτσι, το καθεστώς θα μπορούσε να έχει την εξουσία να ελέγχει τη ρύπανση όχι μόνο στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς, αλλά και σε σώματα γλυκού νερού όπως ποτάμια και λίμνες που διασχίζουν διεθνή σύνορα ή που εκβάλλουν στους ωκεανούς. Το Καθεστώς θα μπορούσε επίσης να είναι ένας λογικός κεντρικός οργανισμός για τη ρύθμιση όλου του διεθνούς εμπορίου, ίσως συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας από τις αναπτυσσόμενες χώρες προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, καθώς και όλων των τροφίμων στη διεθνή αγορά.
Στο Πλανητικό Καθεστώς θα μπορούσε να ανατεθεί η ευθύνη για τον καθορισμό του βέλτιστου πληθυσμού για τον κόσμο και για κάθε περιοχή και για τη διαιτησία των μεριδίων των διαφόρων χωρών εντός των περιφερειακών τους ορίων. Ο έλεγχος του μεγέθους του πληθυσμού θα μπορούσε να παραμείνει στην αρμοδιότητα κάθε κυβέρνησης, αλλά το Πλανητικό Καθεστώς θα είχε κάποια εξουσία να επιβάλει τα συμφωνηθέντα όρια".
Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα λόγια γράφτηκαν μόλις τρία χρόνια μετά την έκθεση NSSM-200 του Henry Kissinger που μετέτρεψε το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ από φιλοαναπτυξιακό σε φιλοπληθυσμιακό, τα λόγια του Holdren το 1977 δεν πρέπει να λαμβάνονται ελαφρά τη καρδία.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΑ ΤΕΡΑΤΑ
Κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών ο Holdren έγινε στενός φίλος με έναν υπότροφο του Χάρβαρντ με έδρα το Harvard και μαθηματικό ονόματι Eric Lander, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Προγράμματος Ανθρώπινου Γονιδιώματος από το 1995 έως το 2002. Ο Lander ανακοίνωσε την επιτυχία της αποκάλυψης της πλήρους αλληλουχίας του ανθρώπινου γονιδιώματος το 2003 λέγοντας:
"Το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος αποτελεί ένα από τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα στην ιστορία της επιστήμης. Η αποκορύφωσή του αυτό το μήνα σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής στη βιοϊατρική έρευνα. Η βιολογία μετατρέπεται σε επιστήμη της πληροφορίας".
Σχολιάζοντας τις δυνατότητες για την καθοδήγηση της ανθρώπινης εξέλιξης που κατέστησαν εφικτό το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος του Lander και οι νέες εξελίξεις στην τεχνολογία mRNA CRISPR που εκτυλίσσονταν τότε, ο Sir Richard Dawkins έγραψε το 2006:
"Στη δεκαετία του 1920 και του 1930, οι επιστήμονες τόσο από την πολιτική αριστερά όσο και από τη δεξιά δεν θα θεωρούσαν την ιδέα των σχεδιαζόμενων νεογνών ιδιαίτερα επικίνδυνη - αν και φυσικά δεν θα χρησιμοποιούσαν αυτή τη φράση.
Σήμερα, υποψιάζομαι ότι η ιδέα είναι πολύ επικίνδυνη για άνετη συζήτηση, και η εικασία μου είναι ότι ο Adolf Hitler είναι υπεύθυνος για την αλλαγή... Αναρωτιέμαι αν, περίπου 60 χρόνια μετά το θάνατο του Hitler, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να τολμήσουμε να αναρωτηθούμε ποια είναι η ηθική διαφορά μεταξύ της αναπαραγωγής για μουσικές ικανότητες και του εξαναγκασμού ενός παιδιού να κάνει μαθήματα μουσικής.
Ή γιατί είναι αποδεκτό να εκπαιδεύουμε γρήγορους δρομείς και άλτες σε ύψος, αλλά όχι να τους αναπαράγουμε. Μπορώ να σκεφτώ κάποιες απαντήσεις, και είναι καλές, οι οποίες μάλλον θα κατέληγαν να με πείσουν. Αλλά δεν έχει έρθει η στιγμή που θα πρέπει να σταματήσουμε να φοβόμαστε ακόμη και να θέσουμε το ερώτημα;"
Δεν άργησε να βρεθεί ο Holdren να απολαμβάνει μεγαλύτερη εξουσία από όση είχε ποτέ φανταστεί ως τσάρος της επιστήμης και αρχιτέκτονας του "τεκμηριωμένου" προγράμματος διακυβέρνησης του Obama, το οποίο περιελάμβανε τη μεγιστοποίηση της χρηματοδότησης της πράσινης τεχνολογίας για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από τον άνθρακα στο πλαίσιο νέων συστημάτων παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ο Lander συνεργάστηκε στενά με τον Holdren ως συμπρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του Obama και επίσης με τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Whitehead David Baltimore για τη δημιουργία του Ινστιτούτου Broad του MIT και του Harvard.
Μαζί ο Lander και ο Baltimore επέβλεψαν το 2015 ένα μεγάλο συνέδριο για τη "νέα εποχή της βιοϊατρικής έρευνας", στο οποίο παρουσιάστηκε μια νέα τεχνολογία τροποποίησης γονιδίων, γνωστή ως CRISPR, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση ενζύμων και RNA που βρίσκονται στο ecoli, τα οποία ανακαλύφθηκε ότι έχουν την ικανότητα να στοχεύουν αλληλουχίες DNA και να προκαλούν διάφορες μεταλλάξεις.
Ενώ είναι προφανές ότι αυτή η ισχυρή τεχνολογία προσφέρει δυνητικά καλό στην ανθρωπότητα ως εργαλείο για την εξάλειψη των κληρονομικών ασθενειών στους ανθρώπους και στις καλλιέργειες, η απίστευτη δύναμη του CRISPR να μεταβάλλει εκ βάθρων το ανθρώπινο DNA για πάντα μπορεί να προκαλέσει αφάνταστη ζημιά αν βρεθεί σε λάθος χέρια.
Στην "ιστορική" διεθνή σύνοδο κορυφής για την επεξεργασία ανθρώπινων γονιδίων τον Δεκέμβριο του 2015, ο πρόεδρος του συνεδρίου David Baltimore επανέλαβε τα ανατριχιαστικά λόγια του Julian Huxley κατά τη διάρκεια της κεντρικής ομιλίας του: "με την πάροδο των ετών, το αδιανόητο έχει γίνει εφικτό. Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής στην ανθρώπινη ιστορία".
Τον Ιανουάριο του 2021, ο John Holdren συνεχάρη τον Erik Lander για τον διορισμό του ως επιστημονικού Τσάρου του Joe Biden (Διευθυντή Επιστημονικής και Τεχνολογικής Πολιτικής του Λευκού Οίκου)- τη θέση που κατείχε προηγουμένως ο Holdren. Σε αυτή τη θέση, ο Lander επέβλεψε την επαναδραστηριοποίηση κάθε επιστημονικής πολιτικής της εποχής Obama ως μέρος μιας τεχνοκρατικής αναμόρφωσης της κυβέρνησης των ΗΠΑ, σύμφωνα με την ατζέντα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση.
Χρησιμοποιώντας την τεράστια δύναμη της Πράξης Εξουσιοδότησης Έκτακτης Ανάγκης για να παρακάμψει το FDA και να προωθήσει τις τεχνολογίες γονιδιακής θεραπείας που πλασάρονται ως "εμβόλια", ένα νέο κοινωνικό πείραμα έχει ξεκινήσει. Η τεχνολογία CRISPR χαιρετίζεται ήδη ως το κλειδί για την επίλυση των νέων μεταλλασσόμενων στελεχών του COVID-19 και χρησιμοποιείται ως "εμβόλιο" για ορισμένες τροπικές ασθένειες από τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Η προφανής σύνδεση μεταξύ των οργανισμών ευγονικής του χθες και της ανόδου των σύγχρονων επιχειρήσεων mRNA που συνδέονται με την GAVI και την Astra Zeneca της Οξφόρδης, που αποκαλύφθηκε από τον ερευνητή δημοσιογράφο Whitney Webb νωρίτερα φέτος, θα πρέπει να διατηρηθεί σταθερά κατά νου.
Θα χρησιμοποιηθεί αυτή η τεχνολογία από τους σύγχρονους κληρονόμους των ναζιστών ευγονιστών σε μια προσπάθεια να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησε ο Dr. Mengele Ή θα δούμε αυτή τη βιοτεχνολογία να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ανθρωπότητας στο πλαίσιο ενός πολυπολικού παραδείγματος που τιμά την εθνική κυριαρχία, την ανθρώπινη ζωή, την οικογένεια και την πίστη;
Οι μελλοντικές έρευνες αυτής της σειράς θα διερευνήσουν τις ευγονικές ρίζες του Μέτα-ανθρωπισμού, της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Μεγάλης Επανεκκίνησης. Θα ασχοληθούμε επίσης με τη Σχολή της Φρανκφούρτης, την άνοδο της Κυβερνητικής του Wiener και το πρόγραμμα που περιέγραψαν ο Bertrand Russell και ο David Hilbert το 1900 για να στοιβάξουν ολόκληρο το σύμπαν σε ένα στάσιμο νεκρό κλουβί.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο The Strategic Culture Foundation.
Δικτυογραφία:
1.-- What Didn’t Happen at Nuremburg? The Criminals at the Top were Never Tried
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου