Αμέσως μετά το Δικαστήριο ανάμεσα στον Χριστό και την Ευρώπη (Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, επισκόπου Αχρίδος www.impantokratoros.gr/atheos-politismos.el.aspx), διεξήχθη το δικαστήριο ανάμεσα σε Χριστόν και Ελλάδα.
Ας δούμε τί ελέχθη εκατέρωθεν:
► Ο Χριστός λέει πως Αυτός αφύπνισε και πνευμάτωσε την Ελλάδα, πολύ πριν ενανθρωπισθη. «Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρ’ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα» (Ιακ.α’17) και της έστειλε κάθε αρχαίον Έλληνα φιλόσοφον ή επιστήμονα ή πολέμαρχον ή παγκόσμιον κατακτητήν, που δεν έστειλε στον παλαιόν Ισραήλ, ώστε να δημιουργήσει τον μόνον και μοναδικόν πολιτισμόν επί γης. Όμως η κρατική Ελλάς όλους αυτούς τους εδίωξε και εξόντωσε (όπως ακριβώς και ο Ισραήλ τους προφήτες και τους κριτές) και η Ελλάς κατέληξε δούλα της Ρώμης, όχι μόνον σωματική αλλά και πνευματική αφού η πνευματική της συκιά εξηράνθη και πλέον δεν παρήγαγε καρπούς. Πρέπει λοιπόν η Ελλάς να αναγνωρίσει την προσφοράν Του.
Η κατηγορουμένη Ελλάς απαντάει: «Όλοι οι πολιτισμοί είναι ίδιοι, αυτό είπαν όλοι οι ιστορικοί του κόσμου, και μας αναγνώρισαν την συνεισφορά μας, ονομάζοντας τον πολιτισμόν Ελληνορωμαϊκόν μέσα στη Ρώμη, με στόχον να είναι ο παγκόσμιος πολιτισμός».
► Λυπημένος ο Χριστός ρωτά: «Πώς μπορείτε να ομιλείτε περί παγκοσμίου πολιτισμού, όταν η Ρώμη οδήγησε τον κόσμο στον ανήθικον βούρκον της δευτέρας Βαβυλώνος; Αγνοείτε ότι ήρθα ο Ίδιος κάτω στη γη, με την Αγάπη, την Θυσία και το Αίμα Μου, να σας “αναστήσω” σωματικώς, πνευματικώς και ψυχικώς, την εποχή της παντελούς ελλείψεως χαραμάδος φωτός και ελπίδος; Αγνοείτε ότι απέστειλα, εκτός τόσων άλλων, τον ουρανοβάμονα Απόστολο των Εθνών Παύλον, να σας αφυπνήσει από τον δαιμονικόν λήθαργον βαπτίζοντας σας εις το Όνομα της Αγίας Τριάδος, ώστε να είστε έτοιμοι αργότερα, όταν “όπλισα” τον Μέγα Κωσταντίνον ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, να σας ανασύρει από τον βούρκον της Ρώμης και να σας καταστήσει πολιτικώς και πνευματικώς παγκοσμίους κυριάρχους και Αποστόλους μου στον εξανθρωπισμόν της ανθρωπότητος; να σας κάνω μετόχους του Θεϊκού Σχεδίου Μου, να σας θεώσω προ του βιολογικού θανάτου σας, εγγράφοντές σας στις Δέλτους του Ουρανού; Αγνοείτε ότι χάρις στο Όνομά Μου και ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, ανακτήσατε τα ανεμοσκορπίσματα, που επί Μεγάλου Αλεξάνδρου με αίμα και την Χάριν Μου κατακτήσατε; Και πάλιν ανεμοσκορπίσματα τα κάνατε, πότε στους Φράγκους και πότε στους Αγαρηνούς, όταν απαρνηθήκατε το Ευαγγέλιό Μου και με διώξατε από την ζωή σας. Για το καλό σας λοιπόν οφείλετε να επιστρέψετε στη Σκέπη Μου».
Τότε η Ελλάς απαντά: «Βαρεθήκαμε τις δεισιδαιμονίες Σου, όπως μας άνοιξαν τα μάτια οι Φράγκοι και σωστά ονόμασαν την Ρωμανία Βυζάντιο, δείχνοντάς μας τον βούρκο της καμαρίλας, όπως μας είπαν και τους πιστεύσαμε. Βαρεθήκαμε τους Χρυσόστομους να μας πρήζουν για τα αμαρτήματά μας και να ενοχλούν τις βασίλισσές μας, γιατί εμείς “γουστάρουμε” να είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι μας “καπνίσει”. “Μπουχτίσαμε” με την ευφορία σου για τα υψηλά και επιθυμούμε γήινα. Άλωστε Συ δεν μας είπες “χοῦς εἶ καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει“. Τί να την κάνουμε την πνευματικότητα, άμα γίνουμε πάλι χώμα;».
► Τότε ο Χριστός αποκρίνεται: «Αποδειχθήκατε πλέον άνοες και αγνώμονες από τον παλαιόν Ισραήλ, που από δουλεία σε δουλείαν παλιμπαίδιζε. Όμως εν τη Αγάπη Μου σας απέστειλα πάλι φωτισμένους μαχητές, τους ενδόξους αγωνιστές του 1821, που δεν με ξέχασαν αλλά με δοξολογούσαν συνεχώς όπως τα Σεραφείμ, και ώπλισα τα χέρια τους ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, ώστε να σας ελευθερώσουν από τον οθωμανικόν ζυγόν και να σας φέρουν στο πρότερον κάλλος. Όμως σεις πάλι τους εξοντώσατε, όπως και τους αρχαίους σοφούς και αγωνιστές και καταλήξατε οικειοθελώς πάλι δουλάκια της μιαρής Δύσης. Από την Βαβυλώνα στην Αίγυπτον και τούμπαλιν, όπως ο παλαιός Ισραήλ. Μην παραγνωρίζετε την ανείπωτη Αγάπη Μου και πόνον για τα χάλια σας, που ούτε οι Άγγελοι αντέχουν να δουν, και επιστρέψτε στην Αγκαλιά μου, να βρείτε την Ειρήνη, που μόνο Εγώ χαρίζω».
Ειρωνικώς η Ελλάς απαντά: «Άπαγε! Δεν θέλουμε να σε ξέρουμε! Η Δύση, που κατηγορείς μας ξύπνησε και τελειοποίησε όσα ημιτελή μας άφησες. Είμαστε ήδη θεοί και δεν χρειάζεται να περιμένουμε να πεθάνουμε για να γίνουμε, όπως υποσχέθηκες. Είμαστε όλοι θεοί, όχι μόνο δώδεκα, όπως παλιά αλλά έχουμε και επιπλέον: τον θεόν της μπάλας, την θεά της παραρέλας και του OnlyFans (“φάτε μάτια ψάρια”), τον θεόν του ροκ, του χέβυ ροκ, του α-ραπ, του τουρκομπαρόκ, του τουμπερλεκιού και τόσους άλλους. Έχουμε παιδεία και ελευθερία και ψωμί, ας είναι και από γρύλλους. Είναι νοστιμότερο από το δικό Σου (όπως μας είπαν), γιατί δεν έχει γλουτένη αλλά αντίθετα, όπως μας λένε, είναι “πουσαρισμένο” σε βιταμίνες και καλούδια, που Συ δεν πρόβλεψες να βάζεις στα ψωμάκια Σου (~αντίδωρα) παρά μόνον αλεύρι και αλάτι. Tres banal, 20 αιώνες στα ίδια! Οι ευρωπαίοι μας έμαθαν να είμαστε γκουρμέδες, μπουχτίσαμε στις νηστείες και τα όχι. Άσε μας πια! ελεύθερους δεν λες ότι μας έπλασες; Άλλωστε εμείς είμαστε ευρωπαίοι και συ “εβραίος”. Δεν γουστάρουμε “εβραίους” κι ας έχουμε αντισημιτικούς νόμους».
► Ο Χριστός δακρυσμένος απαντά: «Εγώ θα φύγω αλλά σεις θα βιώσετε σκληρά τις επιλογές σας. Βγήκατε από τον δρόμο Μου και πήγατε στο δρόμο του σατανά. Αρνείστε την Ευλογία Μου. Στο χέρι μου είναι η ζωή και ο θάνατός σας, επειδή εγώ σταυρώθηκα για σας. Παρ’ όλα αυτά δεν θα σας καταδικάσω, αλλά οι αμαρτίες σας και η άρνηση της Θείας Χάριτος. Έδειξα πατρική αγάπη για όλους τους ανθρώπους και ήθελα με αγάπη όλους να σας σώσω».
Με απαξίωσιν η Ελλάς απαντά: «Ποιά Αγάπη μας λες; Εμείς θέλουμε αγάπη, να τη ζουλάμε στις χούφτες μας, να κάνουμε πορνοπαιχνίδια και πολλά άλλα προχωρημένα, όπως η γενιά του Woodstock και του Μάη-68 μας χάραξε και εξελίξαμε με τα χρόνια. Παράτα μας με την παραμυθένια, ζουζουνιάρικη Αγάπη Σου, δεν “γουστάρουμε” την αγγελική ερωτικότητά Σου αλλά τη γήινη, τη σκληρή, το hard-sex, τα hard-drugs και hard-lαlαkia. Είσαι πολύ soft για τα γούστα μας, μεγαλώσαμε με το σύνδρομο της πόρνης και θέλουμε λύπη, πόνον και στεναγμόν από τον νταβατζή μας. Κράτα λοιπόν τα «ου λύπη, ου πόνος, ου στεναγμός» για τους Αγγέλους Σου και άσε μας στη “πρόοδον” του σατανά και τα διαρκώς πρωτόγνωρα και πρωτότυπα events του. Βαρεθήκαμε την ίδια Θεία Λειτουργία κάθε μέρα και την ίδια Ανάστασιν κάθε έτος. Δεν έχεις πρωτοτυπία, μονότονος είσαι! Άσε μας με τις λιτανείες Σου, θέλουμε περήφανες και πολύχρωμες γκέη-παράτες. Εμείς τα βρήκαμε με τις άλλες φυλές και “αγαπηθήκαμε” και θα φτιάξουμε μια νέα φυλή, την γκρίζα, που Συ δεν σκέφθηκες. Αυτό θέλουμε, την πρόοδο, που εμείς σκεφθήκαμε. Εμείς θέλουμε Ευρώπη, εκεί ανήκουμε, όπως μας πρόσταξε ο “εθνάρχης” Καραμανλής, για να μάθουμε να κολυμπάμε (στους βόθρους). Σκέψου ότι όλα τα κόμματα θέλουν Ευρώπη, αφού και όσα φώναζαν “έξω από την Ευρώπη”, το ξέχασαν, όπως και τα σχετικά κινήματα και κάνουν πλέον στην Ευρώπη “κουνήματα” (λοατκικά)».
► Ο Χριστός απομακρύνεται από την Ελλάδα, όχι γιατί ο Ίδιος θέλει αλλά γιατί εμείς τον διώχνουμε. Όπως τότε οι Γαδαρηνοί το ζήτησαν αλλά και όπως προ τον Αλώσεων τον απαρνηθήκαμε. Με την απομάκρυνσίν Του ήρθαν οι σκλαβιές, σωματικές και πνευματικές, η φτώχεια, η φρίκη και η καταστροφή. Και όταν σε μία αναλαμπή, οι αγωνιστές του 1821 και ο άγιος κυβερνήτης Καποδίστριας, τόλμησαν να μας ορθοδρομήσουν στον Δρόμο Του, πάλι “πέσαμε” και ξανακυλίσαμε στην φρίκη της φραγκο-βαυαρικής σκλαβιάς και του τουρκομπαρόκ πολιτικού κοτσαμπασικού κατεστημένου. Όταν σε μια αναλαμπή κάποιοι ελληνόφωτοι “γραφικοί” (σε πείσμα των κοτσαμπάσηδων της “τουρκικής” κυβερνήσεως των Αθηνών) το 1904 εκκίνησαν τον διπλασιασμόν της Ελλάδος (πιθανόν και την απελευθέρωσιν της πρωτευούσης Κωνσταντινουπόλεως), οι τουρκοκοτσαμπάσηδες φρέναραν την εξέλιξιν και συνεπικουρούντος του βλάσφημου Έλληνος στρατιώτου, η όλη εξέλιξις έληξε τραγικά με την Μικρασιατική Καταστροφή. Σήμερα το “ψευτορωμέηκο γκούβερνο” μας καθιστά την μοναδική χώρα, όπου οι κάτοικοί της πολεμούν για την επιβίωσίν τους κόντρα στην ίδια τους κυβέρνησιν, που επιβραβεύει την βρωμιά, την σαπίλα, την ασυδοσία, τον λοατκισμόν και κάθε διαβολόφερτο σκοτεινό κουρελούργημα.
Στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε τι θέλουμε: να πάμε στο αιώνιο σκοτεινό έρεβος ή στην Βασιλεία του Χριστού;
Ο Χριστός πάντοτε ρωτά: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» (Ιω.ε’6) γιατί σέβεται το αυτεξούσιό μας. Αρνείται να θεώσει δουλάκια, μόνον ψυχικώς ελευθέρους ανθρώπους! Διότι στην θέωσίν μας αποβλέπει και τίποτα λιγότερο!
Κύριε, ελέησον και φώτισον όλον τον κόσμον!
ΥΓ. Εξ αρχής δήλωσα ότι το άρθρο είναι διασκευή κειμένου του μεγάλου συγχρόνου σέρβου αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Επικαλούμενος τις πρεσβείες του, εύχομαι ο Άγιος να με συγχωρήσει για πιθανά λάθη, διαβλέπων την αγαθή προαίρεσiν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου