Περί παίδων ἀνα(διασ)τροφῆς

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος 

 

Τρομερό γεγονός! Στό Βελιγράδι, ἕνας 13χρονος μαθητής πυροβόλησε καί σκό­τωσε ὀκτώ μαθητές, καθώς ἐπίσης καί τόν φύλακα τοῦ σχολείου· τό μι­κρό­τερο θύμα ἦταν ἡλικίας 14 ἐτῶν. Ἐπί­σης, τραυμά­τι­σε ἄλλα ἕξι παιδιά καί μιά δα­σκάλα. Ὁ 13χρονος εἶχε σχεδιάσει τό φο­νικό ἕνα μήνα νωρίτερα καί διέθετε λίστα μέ παιδιά τά ὁποῖα θά στόχευε. Εἶχε δη­μιουργήσει καί λεπτομερές σχέδιο τῆς εἰ­σόδου καί τῆς ἐξόδου τοῦ σχο­λεί­ου, πού βρέθηκε στό γραφεῖο του. «Τό σκί­τσο μοιάζει βγαλ­μένο ἀπό βιντεοπαιχνίδι ἤ ταινία τρόμου», ἐπισήμανε ὁ ἐκ­πρόσω­πος τῆς Ἀστυνο­μίας.

 

Ὁ 13χρονος πού σκόρπισε τόν θά­να­το στό ἐν λόγῳ Δημοτικό Σχολεῖο -ὀ­κτα­τάξια τά Δημοτικά στή Σερβία- εἶναι γιός γιατροῦ ἀκτινολόγου, εὐυπόληπτου μέ­λους τῆς κοινωνίας τῆς σερβικῆς πρω­τεύουσας ἀπό τόν πρῶτο του γάμο. Σύμ­φωνα μέ τούς συμμαθητές του, ὁ μα­θη­τής βίωσε ψυχικό τραῦμα, ἐπειδή βαθ­μο­λο­γήθηκε μέ μονάδα σέ διαγώ­νι­σμα στήν Ἱστορία. Παρεμπιπτόντως, ἦ­ταν ἄ­ριστος μαθητής, εἶχε φοιτήσει σέ Μουσικό Σχολεῖο γιά τέσσερα χρόνια, ἐνῶ ἀσχο­λοῦ­νταν μέ τή ρομποτική, τόν ἀ­θλητισμό, τό καράτε ἀπό τήν ἡλικία τῶν πέντε ἐτῶν, ἔπαιζε μπάσκετ, συμ­μετεῖχε σέ διαγωνι­σμούς Βιολογίας καί Μαθη­μα­τικῶν καί, ὅ­πως εἶπαν οἱ συμ­μα­θητές του, «ἦταν… σπασίκλας, τά εἶχε ὅ­λα Α´». Σύμφωνα μέ τόν ὑπουργό Παι­δείας τῆς χώρας, ὁ 13χρο­νος εἶχε ὑ­πο­στεῖ μπού­λινγκ ἀπό τούς συνομηλίκους του: «Εἶχε ἀσκηθεῖ βία ἐναντίον του, ἡ ὁποία ὅμως δέν συνέβη στό σχολεῖο». 

 

Ἡ τελευταία φωτογραφία, πρίν τό μαζικό ἔγκλημα, πού εἶχε «ἀνεβάσει» στό Instagram, ἀποκαλύπτει ὠμό σα­τα­νισμό, ἀπότοκο τοῦ ἐξαμερικανισμοῦ μιᾶς παγκοσμιοποιημένης νεολαίας! Ἕ­να θρίλερ πού ἔγινε πραγματικότητα, ἕ­να video game προσομοίωσης στόχων· πολεμικά παι­χνίδια ἠλεκτρονικά πού παί­ζουν τά παιδιά σέ σκοτεινές αἴθουσες καί στό ἡμίφως ἑνός παιδικοῦ κατά τά ἄλλα δωματίου… 

 

Σαράντα ὀκτώ ὧρες ἀργότερα ἀκο­λούθησε κι ἄλλη αἱματηρή ἔνοπλη ἐπί­θεση κοντά στό Βελιγράδι, κατά τήν ὁ­ποία ἔχασαν τή ζωή τους τουλάχιστον ὀ­κτώ ἄνθρωποι καί τραυματίστηκαν ἄλ­λοι δεκατέσσερεις. 

 

Οἱ αἱματοχυσίες στή Σερβία ἀναδεικνύουν γιά ἄλλη μιά φορά τήν ἐπίδραση τῆς ὑποκουλτούρας πού ἔχουν δεχτεῖ τά παιδιά μέσῳ διαδικτύου, video games, θρίλερ, dark, καθώς βομβαρδίζονται τά παιδικά μυαλά καί ἀλλοτριώνεται ὅ,τι πιό ὄμορφο ἀπέμεινε στόν κόσμο μας, οἱ παιδικές καρδιές. Σέ ἀντίθεση μέ τίς Η.Π.Α., οἱ μαζικές δολοφονίες στή Σερβία καί γενικότερα στά Βαλκάνια, δέν εἶναι συνήθεις. Ἀποκαλύπτουν, ὡστόσο, ἀνάγλυφα τό μεγάλο θέμα τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν μας. Κλείσαμε τά αὐτιά μας στό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ -«Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με» (Μθ 19,14)- καί τώρα δρέπουμε τούς καρπούς τῆς ἐγωπαθοῦς παιδαγωγικῆς μας. 

 

Κρυστάλλινες οἱ ἀλήθειες τοῦ Εὐ­αγ­γελίου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν μεταλαμπαδεύονται μέσα ἀπό τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελοῦν κατευθυντήριες γραμμές γιά τήν ἀνατροφή τους. 

 

Ἄς θυμηθοῦμε μερικά μηνύματα ἀπό τίς διδαχές τοῦ ἁγίου Παϊσίου, πού γιορτάζει στίς 12 Ἰουλίου: «Οἱ γονεῖς πρέπει νά βοηθοῦν πνευματικά τά παιδιά, ὅταν εἶναι μικρά, γιατί τό­τε καί τά ἐλαττώματά τους εἶ­ναι μικρά κι εὔκολα μποροῦν νά κοποῦν. Ἄν τά παιδιά βοηθηθοῦν ἀπό μικρά καί γεμίσουν Χριστό, θά εἶναι κοντά του γιά πάντα. Καί νά ξεφύγουν λίγο, ὅταν μεγαλώσουν, λόγῳ τῆς ἡλικίας ἤ μιᾶς κακῆς συναναστρο­φῆς, πάλι θά συνέλθουν». 

 

Ὁ ἅγιος γέροντας συστήνει νά μά­θου­με στά παιδιά νά ζητοῦν πρωτίστως τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιατί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό δί­δει ἀπόλυτη ἀσφάλεια. Τό μεγάλο μυστικό γιά τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν εἶναι ἡ ταπείνωση· γι’ αὐ­τό καί ὑπογράμμιζε: «Ὁ Θεός εἶναι τό πᾶν. Δέν μπορεῖ κανείς νά πεῖ ὅτι ἐγώ εἶμαι τό πᾶν. Αὐτό ἐνι­σχύ­ει τόν ἐγωισμό. Ὁ Θεός θέ­λει νά ὁδηγοῦμε τά παιδιά στήν ταπείνωση. Τίποτα δέν θά κάνομε κι ἐμεῖς καί τά παιδιά χωρίς τήν ταπείνωση. Θέλει προσοχή, ὅταν ἐνθαρρύνετε τά παιδιά. Στά παιδιά δέν πρέπει νά λέτε: “Ἐσύ θά τά καταφέρεις, ἐσύ εἶσαι σπουδαῖ­ος, εἶ­σαι νέος, εἶσαι ἀνδρεῖος εἶσαι τέλειος!”. Δέν τό ὠφελεῖτε ἔτσι τό παι­δί… Νά τοῦ πεῖτε: “Παιδί μου, τά χαρίσματα πού ἔ­χεις, ὁ Θεός σοῦ τά ἔδω­σε. 

 

Προσευχήσου νά σοῦ δώσει ὁ Θεός δυ­νά­μεις, γιά νά τά καλλιεργήσεις καί νά πετύχεις. Νά σοῦ δώσει ὁ Θεός τή Χάρη του”». 

 

Πόσα λάθη δέν γίνονται ἐν ὀνόματι τῶν διαφόρων παιδαγωγικῶν μεθόδων, πού μέ ζῆλο πολλές φορές γονεῖς καί δάσκαλοι προσπαθοῦμε νά ἐ­φαρμόσου­με! 

 

Κατηγορηματικός ὅμως ὁ φωτισμένος γέροντας δέν δίσταζε νά καταλογίζει εὐθύνες σέ ὅλους: «Οἱ γονεῖς εὐθύνονται πρῶτοι γιά τήν ἀποτυχία τῶν παιδιῶν στή ζωή καί οἱ δάσκαλοι καί καθηγητές μετά. Τά ἐπαινοῦν διαρκῶς. Τούς λένε ἐγωιστικά λόγια… Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη δουλειά τοῦ παιδιοῦ εἶναι ν᾽ ἀρ­νεῖται τόν Θεό καί νά εἶναι ἐγωιστής ἀπροσάρμοστος μέσα στήν κοινωνία… Αἰτία τῆς ψυχικῆς ἀκα­ταστασίας εἶναι ὁ ἐγωισμός. Αὐτό τό πράγμα καί οἱ ἴδιοι οἱ ψυχίατροι, ἅμα τό μελετήσουν, θά τό βροῦν ὅτι ὁ ἐγωιστής εἶναι ἄρρωστος». 

 

Στίς μέρες μας, πού συνεχῶς γινόμαστε μάρτυρες δυσάρεστων καταστάσεων μέ πρωταγω­νι­στές ἀνηλίκους, ἀποδει­κνύ­­­εται περίτρανα αὐτό πού δίδασκε ὁ Ἅ­γι­ος, ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μό­νο μέ τήν ἁγία ταπείνωση. «Μέ τόν ἐγωισμό ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλέον μέ τό μέρος τοῦ κακοῦ πνεύματος… Αὐτό κατόρθω­σε ὁ διάβολος νά κά­νει. Ἔκανε τή γῆ λαβύρινθο, γιά νά μήν μποροῦμε νά συνεν­νοηθοῦμε μεταξύ μας. Τί εἶναι αὐτό πού πάθαμε καί δέν τό καταλάβαμε; Βλέπετε πῶς πλανηθήκαμε;

 

Καταντήσαμε τή γῆ μας καί τήν ἐποχή μας σωστό ψυχιατρεῖο! Καί δέν καταλαβαίνομε τί μᾶς φταίει». 

 

Πόσο ἁρμονικότερα θά διαμορφωνόταν ἡ κοινωνία, ἄν ἀνατρέφαμε τά παιδιά μας «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου» (Ἐφ 6,4)!

 

πηγή

Share