Μπορεί ο εν λόγω ήρωάς μας να ήταν σε αποστρατεία, αλλά είναι απολύτως βέβαιο ότι η καρδιά του παρέμεινε για πάντα εκεί στην μαρτυρική μας Κύπρο που δέχθηκε την εισβολή του θρασύδειλου τουρκικού Αττίλα.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ Στρατηγέ.
Καλό Παράδεισο
Ακολουθούν σχετικές αναρτήσεις.
Ακολουθούν σχετικές αναρτήσεις.
Χθες «έφυγε» άλλος ένας Λεβέντης, που πολέμησε ηρωικά στην Κύπρο το 1974 και που το όνομά του θα το θυμούνται για πολλά χρόνια ακόμα οι Τούρκοι.
Ο Στρατηγός Ηλίας Γλεντζές έδωσε την τελευταία μάχη της ζωής του, αλλά δεν κατάφερε να βγει νικητής, νοσηλευόμενος στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο.
Η μάχη με την 31η Μοίρα Καταδρομών στο ύψωμα Κότζα Καγιά στις 21 Ιουλίου 1974, τον έκανε θρύλο.
Ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς αποχαιρετά με κείμενο του τον Ήρωα της Κύπρου Ηλία Γλεντζέ:
«ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΗΡΩΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΤΑΞΙΔΙ …… «ΕΦΥΓΕ» Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Στρατηγός ΗΛΙΑΣ ΓΛΕΝΤΖΕΣ, ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ , ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ !!!!!!
«Έφυγε» για την χώρα των αγγέλων ο Ηρωας του ’74, ο Ηρωας που μαζί με λίγους….ακόμη Έλληνες έσωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια του Έθνους στην Κύπρο τον «μαύρο» Ιούλιο του 1974 . Πέρασε στην Αθανασία ένας Μεγάλος Έλληνας .Ένας Μεγάλος Ανδρας!!!!!! Πάντοτε περήφανος, πάντοτε ασυμβίβαστος και πάνω από όλα είχε στην ψυχή του την Ελλάδα. Πανάξιος Έλληνας, άριστος αξιωματικός, φλογερός πολεμιστής, τίμιος και εξαίρετος ΑΝΘΡΩΠΟΣ . Από την ημέρα της αποχώρησης του……. από τον Στρατό μας ζούσε στη Σκάλα Λακωνίας, σεμνά και αθόρυβα.
ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΕΛΛΗΝΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ!!!!!!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ!!!!!!! Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ !!!!!!! Συλλυπητήρια στην οικογένεια του».
Ακολουθεί περιγραφή της Μάχης του Υψώματος Κοτζά Καγιά από παλιότερη ανάρτησή μας ΕΔΩ
Κοτζά Καγιά: Ο βραδινός εφιάλτης των τούρκων αλεξιπτωτιστών
«Όσοι από σας θα επιλέξετε τις Καταδρομές, θέλω από τώρα να ξέρετε πως, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σας θα πεινάσετε, θα διψάσετε, θα ταλαιπωρηθείτε, θα χάσετε κάθε επαφή με τους δικούς σας. Θα ξεχάσετε την καλοπέραση και τις εξόδους, αλλά να είστε βέβαιοι, ότι στο τέλος θα είστε υπερήφανοι λοκατζήδες. Οι λεβέντες της 31 Μοίρας Καταδρομών. Όσοι ενδιαφέρεστε, να περάσετε τώρα δεξιά».
Ταγματάρχης Γεώργιος Καρούσος[1]
Η 20η Ιουλίου βρήκε την 31 ΜΚ σε δύσκολη κατάσταση, αλλά αξιόμαχη. Παρά τις απώλειες και τον κάματο των ανδρών από την εμπλοκή τους στο πραξικόπημα και τις μετά από αυτό επιχειρήσεις ελέγχου της κατάστασης, η Μοίρα ανέλαβε αμέσως αποστολή.
Ο διοικητής Καταδρομών Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Κομπόκης ενημέρωσε τον Ταγματάρχη Μανιάτη και μίλησε στους άνδρες, εμψυχώνοντάς τους. Περί τις 07.30 ένας ένας οι λόχοι της Μοίρας ξεκινούσαν για τον χώρο εξόρμησης στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας, δυτικά του Αγίου Ιλαρίωνα. Διμοιρία μόνο του 13 ΛΚ παρέμεινε ως φρουρά του ΡΙΚ. Ακολουθώντας το δυτικό δρομολόγιο για Κυρήνεια, μέσω Αγίου Ερμολάου, η Μοίρα ανέβηκε στον Πενταδάκτυλο και παρά το ότι ένα τμήμα της δέχθηκε εχθρικά πυρά από το χωριό Πιλέρι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν δύο άνδρες, κατάφερε να αφιχθεί στον Προφήτη Ηλία, οπότε και επιδόθηκε σε αναγνωρίσεις, ενημερώσεις και την έκδοση διαταγών. Στο μεταξύ, περίμενε τη συμπλήρωση της δύναμής της με την ολοκλήρωση της επιστράτευσης. Για την καταδρομική ενέργεια όμως που θα αναλάμβανε το βράδυ, η δύναμή της δεν ξεπερνούσε τους 150 άνδρες!
Ακριβώς από την αντίθετη κατεύθυνση θα ενεργούσε η 32 ΜΚ, για να καταλάβει τη δυτική κορυφή του υψώματος Άσπρη Μούττη. Κοτζά Καγιά και Άσπρη Μούττη αποτελούσαν τα ζωτικότερα εδάφη της στενωπού. Βορειότερα, το ύψωμα του Αγίου Ιλαρίωνα, με το ύψωμα 615 στα δυτικά και το ύψωμα Πετρομούθια ανατολικά, δίνουν βάθος στην τοποθεσία, χωρίς όμως να αποτελούν το ζωτικό της έδαφος. Η 33 ΜΚ θα έπρεπε να ενεργήσει στα Πετρομούθια, ενώ η 34 ΜΚ θα ενεργούσε νότια της 32 ΜΚ, στους πρόποδες του Πενταδακτύλου, για την κατάληψη του υψώματος 296, νοτιοανατολικά του χωριού Αγύρτα.
 |
| Ανδρες της 31 ΜΚ |
 |
| Τούρκος αλεξιπτωτιστής με πολυβόλο |
Η μάχη βήμα-βήμα
Σάββατο, 20 Ιουλίου 1974. Ώρες πέρασαν, από την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων, για κατάληψη της Κύπρου.
Ώρα 18.30. Οι 11ος, 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών μόλις έχουν ολοκληρώσει την τοπογραφική ενημέρωση. Σε μια πρόχειρη, αυτοσχέδια αμμοδόχο, στο ύψωμα της Αετοφωλιάς, αναλύεται η αποστολή των διαφόρων καταδρομικών τμημάτων. Μια νέα επιχείρηση τους περιμένει. Η κατάληψη του στρατοπέδου καταδρομών των Τούρκων. Το απόρθητο φρούριο του Κοτζάκαγια, το οποίο, εντωμεταξύ, είχε ενισχυθεί με μονάδα αλεξιπτωτιστών. Στον ουρανό υπερίπτανται, ανενόχλητα σχεδόν, τα αεροσκάφη της Τούρκικης πολεμικής αεροπορίας. Τα πολυβόλα τους ξερνούν ατσάλι, με το χαρακτηριστικό κρότο τους. Οι βόμβες ναπάλμ πέφτουν βροχηδόν.
 |
| Τούρκοι Αλεξιπτωτιστές |
Στο
μονοπάτι προς το στόχο, ώρα 21.00, το τμήμα του 13 Λόχου Κρούσεως που
θα διεισδύσει στα μετόπισθεν του εχθρού, 22 στο σύνολο καταδρομείς,
σταθμεύει για λίγο σ’ ένα δασικό προσκυνητάρι με την εικόνα του Προφήτη
Ηλία. Όλοι προσκυνούν ευλαβικά και κατανυχτικά την εικόνα. Είναι η
ονομαστική γιορτή του Διοικητή του 13ου Λόχου Κρούσεως, Υπολοχαγού Ηλία
Γλεντζέ. Μισή ώρα αργότερα, προσπερνούν αθόρυβα τις σκοπιές του εχθρού
και εισέρχονται στο κατεχόμενο από τον εχθρό έδαφος. Διασχίζουν τη
χαράδρα του Αγίου Ιλαρίωνα. Η κορφή προβάλλει στοιχειωμένη, μέσα από
καπνούς βλημάτων του Πυροβολικού και του ΛΥΠ, με ΠΑΠ το Διοικητή του
Λόχου Υποστηρίξεως της 31 ΜΚ, Λοχαγό Σταμάτη Ελευθέριο.
Ο
13ος Λόχος Κρούσεως διασχίζει το δάσος της Αγύρτας. Αποφεύγει τις
εχθρικές περιπόλους που οργώνουν την περιοχή. Την ίδια στιγμή, οι 11ος
και 12ος Λόχοι Κρούσεως, με ηγήτορες τους Υπολοχαγούς Αθανάσιο Γαληνό
και Παναγιώτη Καραχάλιο, αντιστοίχως, κινούνται, εξ’ ανατολών και
βορείως, προς τον ΑΝΣΚ.
Ώρα 22.55. Άφιξη, μετά από κοπιώδη και περιπετειώδη πορεία, έξω από το εχθρικό στρατόπεδο. Ασφαλίζεται ο ασβεστολιθικός δρόμος έξω από την κεντρική του πύλη, από ένα Ανθυπολοχαγό κι ένα οπλίτη. Μόνο ο γρύλος διακόπτει την ηρεμία της νύχτας. Μια κουκουβάγια φτερουγίζει δυνατά. Μένουν όλοι κάτω απνευστί. Την ίδια ώρα, ο 11ος Λόχος καταλαμβάνει θέσεις, έτοιμος για την καθήλωση των πολυβολείων του ανατολικού τομέα.
Ο 12ος Λόχος αναλαμβάνει την ευθύνη του βόρειου τομέα. Βασιλεύει απέραντη ησυχία. Οι καταδρομείς δεν αισθάνονται τίποτα πια. Είναι η ώρα μηδέν. Ή καλύτερα, η ώρα ”Κ”.
Ώρα 22.55. Άφιξη, μετά από κοπιώδη και περιπετειώδη πορεία, έξω από το εχθρικό στρατόπεδο. Ασφαλίζεται ο ασβεστολιθικός δρόμος έξω από την κεντρική του πύλη, από ένα Ανθυπολοχαγό κι ένα οπλίτη. Μόνο ο γρύλος διακόπτει την ηρεμία της νύχτας. Μια κουκουβάγια φτερουγίζει δυνατά. Μένουν όλοι κάτω απνευστί. Την ίδια ώρα, ο 11ος Λόχος καταλαμβάνει θέσεις, έτοιμος για την καθήλωση των πολυβολείων του ανατολικού τομέα.
Ο 12ος Λόχος αναλαμβάνει την ευθύνη του βόρειου τομέα. Βασιλεύει απέραντη ησυχία. Οι καταδρομείς δεν αισθάνονται τίποτα πια. Είναι η ώρα μηδέν. Ή καλύτερα, η ώρα ”Κ”.
 |
| Τούρκοι αλεξιπτωτιστές |
Σε
λίγα λεπτά αρχίζει η τελική φάση. Ο Λοχαγός του 13ου Λόχου διασκελίζει
το περιτοίχισμα. Εισέρχεται στο στρατόπεδο. Γαζώνει το σκοπό που
βρίσκεται ανυποψίαστος μπροστά του. Ακολουθεί το υπόλοιπο τμήμα. Μικρές
ομάδες αναλαμβάνουν να προσβάλουν τους θαλάμους. Μέσα σ’ αυτούς και στο
αμυδρό φως φανών θυέλλης, αναπαύονται τμήματα Τούρκων αλεξιπτωτιστών.
Καμία αντίδραση. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός. Το Διοικητήριο έχει
καταληφθεί.
Η εκκαθάριση και κατάληψη των πολυβολείων της αμυντικής τοποθεσίας αναλαμβάνεται από τους 11ο και 12ο Λόχους Κρούσεως. Το στρατόπεδο ολόκληρο βρίσκεται στα χέρια της 31 Μοίρας Καταδρομών.
Ώρα 23:15. Ο Λοχαγός του 13ου Λόχου πυροδοτεί την κόκκινη φωτοβολίδα. Συνθηματικό πως ο ΑΝΣΚ κατελήφθη. Οργανώνεται ταχύτατα περιμετρική άμυνα για αντιμετώπιση τυχόν αντεπιθέσεων. Τοποθετούνται σε κατάλληλες θέσεις τα βαρέα όπλα του εχθρού. Η διαταγή αναφέρει πως το ύψωμα θα παραδοθεί, πριν το πρώτο φως, σε μονάδα πεζικού. Οι καταδρομείς, προτού ξημερώσει, πρέπει να αποσυρθούν για την επόμενη αποστολή τους.
Είναι μεσάνυχτα. Αναφέρεται πως η 32 Μοίρα Καταδρομών αντιμετωπίζει προβλήματα στην Άσπρη Μούττη. Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές με τους καταδρομείς Προκοπίου και Παναγιώτου σπεύδει, με ένα πολυβόλο, να ενισχύσει την επίθεση της 32 Μοίρας Καταδρομών.
Σε λίγο, ψίθυροι και κινήσεις κάτω και γύρω από το ύψωμα θέτουν τους αμυνόμενους σε συναγερμό. Τούρκικα τμήματα προσεύχονται και ετοιμάζονται. Με αλαλαγμούς, εφορμούν. Σκοπός μοναδικός η ανακατάληψη του υψώματος. Με αυτό όμως τον τρόπο προδίδουν τις κατευθύνσεις των επιθέσεών τους.
Η μάχη είναι ομηρική. Τα όπλα όλα κροταλίζουν ασταμάτητα. Οι ριπές, ένας συνεχής βόμβος. Οι σφαίρες σαν μέλισσες σφυρίζουν από κάθε σημείο. Ο αγώνας κρατάει μέχρι το πρώτο φως. Διεξάγεται σώμα με σώμα. Οι Τούρκοι αντεπιτίθενται, με πολλαπλάσιες δυνάμεις, μανιωδώς. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις τρομακτικές απώλειές τους.
Οι καταδρομείς δεν λυγίζουν. Χρησιμοποιούν, για εξοικονόμηση πυρομαχικών, τούρκικα πολυβόλα που υφίσταντο στο στρατόπεδο. Μέσα από το φράγμα διασταυρούμενων πυρών, οι επιτιθέμενοι πέφτουν σωρηδόν. Κορμιά διαμελίζονται μπροστά στο πολυβόλο Browning 0.50 ιντσών, που χειρίζονται δύο κληρωτοί Ανθυπολοχαγοί.
Το
ύψωμα κρατάει γερά. Όλες οι αντεπιθέσεις αποκρούονται. Τα τουρκικά
επιτιθέμενα τμήματα διαλύθηκαν μέχρι και του τελευταίου ανδρός. Η ώρα
έχει φθάσει 05.00. Άρχισε να ροδίζει η αυγή. Σίγησαν τα όπλα. Το βουνό
και η χαράδρα είναι διάσπαρτες από πτώματα.
Αναφέρεται πως η μονάδα πεζικού που θα παραλάμβανε το ύψωμα αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή της. Σε λίγο αρχίζουν οι κανονιοβολισμοί από τον Άγιο Ιλαρίωνα που βρίσκεται σε απόσταση διακόσιων μέτρων.
Κυριακή μεσημέρι. Εκδίδεται νέα διαταγή. Ο 11ος Λόχος Κρούσεως να αναχαιτίσει εχθρικά περίπολα μάχης στον Καραβά. Οι 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως να κινηθούν προς τη διάβαση Αγίου Παύλου και την παραλία Αϊρκώτισσας, για αντιμετώπιση αποβατικών τμημάτων.
Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, με κάποιο κληρωτό Ανθυπολοχαγό του Λόχου του, παραμένουν μετά την αποχώρηση των τμημάτων και παγιδεύουν τους χώρους του στρατοπέδου, περικυκλωμένοι από τις μονάδες του εχθρού, που με κάθε προφύλαξη προχωρούν προς το στρατόπεδο. Χειροβομβίδες χωρίς περόνες στα συρτάρια, κάτω από πτώματα και όπλα, πίσω από παράθυρα και καθίσματα.
Δευτέρα
ώρα 15.00. Προσκλητήριο Μοίρας στη διάβαση Αγίου Παύλου. Νεκρική σιγή.
Μονάχα το θρόισμα του άνεμου στα φύλλα. ΕΙΣ ΑΠΩΝ. Ο Χριστόφορος
Χριστοφόρου, από τον Ποταμό του Κάμπου.
Η εκκαθάριση και κατάληψη των πολυβολείων της αμυντικής τοποθεσίας αναλαμβάνεται από τους 11ο και 12ο Λόχους Κρούσεως. Το στρατόπεδο ολόκληρο βρίσκεται στα χέρια της 31 Μοίρας Καταδρομών.
Ώρα 23:15. Ο Λοχαγός του 13ου Λόχου πυροδοτεί την κόκκινη φωτοβολίδα. Συνθηματικό πως ο ΑΝΣΚ κατελήφθη. Οργανώνεται ταχύτατα περιμετρική άμυνα για αντιμετώπιση τυχόν αντεπιθέσεων. Τοποθετούνται σε κατάλληλες θέσεις τα βαρέα όπλα του εχθρού. Η διαταγή αναφέρει πως το ύψωμα θα παραδοθεί, πριν το πρώτο φως, σε μονάδα πεζικού. Οι καταδρομείς, προτού ξημερώσει, πρέπει να αποσυρθούν για την επόμενη αποστολή τους.
Είναι μεσάνυχτα. Αναφέρεται πως η 32 Μοίρα Καταδρομών αντιμετωπίζει προβλήματα στην Άσπρη Μούττη. Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές με τους καταδρομείς Προκοπίου και Παναγιώτου σπεύδει, με ένα πολυβόλο, να ενισχύσει την επίθεση της 32 Μοίρας Καταδρομών.
Σε λίγο, ψίθυροι και κινήσεις κάτω και γύρω από το ύψωμα θέτουν τους αμυνόμενους σε συναγερμό. Τούρκικα τμήματα προσεύχονται και ετοιμάζονται. Με αλαλαγμούς, εφορμούν. Σκοπός μοναδικός η ανακατάληψη του υψώματος. Με αυτό όμως τον τρόπο προδίδουν τις κατευθύνσεις των επιθέσεών τους.
Η μάχη είναι ομηρική. Τα όπλα όλα κροταλίζουν ασταμάτητα. Οι ριπές, ένας συνεχής βόμβος. Οι σφαίρες σαν μέλισσες σφυρίζουν από κάθε σημείο. Ο αγώνας κρατάει μέχρι το πρώτο φως. Διεξάγεται σώμα με σώμα. Οι Τούρκοι αντεπιτίθενται, με πολλαπλάσιες δυνάμεις, μανιωδώς. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις τρομακτικές απώλειές τους.
Οι καταδρομείς δεν λυγίζουν. Χρησιμοποιούν, για εξοικονόμηση πυρομαχικών, τούρκικα πολυβόλα που υφίσταντο στο στρατόπεδο. Μέσα από το φράγμα διασταυρούμενων πυρών, οι επιτιθέμενοι πέφτουν σωρηδόν. Κορμιά διαμελίζονται μπροστά στο πολυβόλο Browning 0.50 ιντσών, που χειρίζονται δύο κληρωτοί Ανθυπολοχαγοί.
 |
| Τούρκοι αλεξιπτωτιστές σε προώθηση |
Αναφέρεται πως η μονάδα πεζικού που θα παραλάμβανε το ύψωμα αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή της. Σε λίγο αρχίζουν οι κανονιοβολισμοί από τον Άγιο Ιλαρίωνα που βρίσκεται σε απόσταση διακόσιων μέτρων.
Κυριακή μεσημέρι. Εκδίδεται νέα διαταγή. Ο 11ος Λόχος Κρούσεως να αναχαιτίσει εχθρικά περίπολα μάχης στον Καραβά. Οι 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως να κινηθούν προς τη διάβαση Αγίου Παύλου και την παραλία Αϊρκώτισσας, για αντιμετώπιση αποβατικών τμημάτων.
Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, με κάποιο κληρωτό Ανθυπολοχαγό του Λόχου του, παραμένουν μετά την αποχώρηση των τμημάτων και παγιδεύουν τους χώρους του στρατοπέδου, περικυκλωμένοι από τις μονάδες του εχθρού, που με κάθε προφύλαξη προχωρούν προς το στρατόπεδο. Χειροβομβίδες χωρίς περόνες στα συρτάρια, κάτω από πτώματα και όπλα, πίσω από παράθυρα και καθίσματα.
 |
| Παλικάρια της 31 ΜΚ |
 |
| Ανδρες της 31ης ΜΚ με τουρκικά λάφυρα |
Ώρα
15.30. Ο ήλιος κατακόρυφα. Οι καταδρομείς ακόμα σε στάση προσοχής. Ο
Ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης, νέος Διοικητής της Μοίρας αναφωνεί:
”Ηθικό;” Η απάντηση είναι μία. ”Ακμαιότατο”.
Σε λιγότερο από μια ώρα, η 31 Μοίρα Καταδρομών αναλαμβάνει νέα αποστολή.
Σε λιγότερο από μια ώρα, η 31 Μοίρα Καταδρομών αναλαμβάνει νέα αποστολή.
Πηγές:
Περιοδικό Καταδρομή, τεύχος 2, καλοκαίρι 2006
Άγνωστοι στρατιώτες – Κύπρος, Σάββας Δ. Βλάσσης, Αθήνα 2009
Σημειώσεις:
[1] Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος
Γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1928.
Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν. Ζέρβα κι εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ.
Έλαβε μέρος σε μάχες κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.
Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και την οδήγησε στις επιχειρήσεις Τηλλυρίας κατά των Τουρκοκυπρίων.
Τον Απρίλιο του 1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο.
Μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 ανέλαβε την αρχηγία της ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην καθοδήγηση της ΕΟΚΑ Β’ από το χουντικό καθεστώς των Αθηνών, περιθωριοποιήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό.
Το 1975 προήχθη σε ταξίαρχο και ανέλαβε διοικητής της 79 Στρατιωτικής Διοικήσεως (Σάμος). Αντιμετώπισε την προκλητική τακτική τουρκικής ακταιωρού που προσέγγισε το λιμάνι της νήσου, με προειδοποιητικό κανονιοβολισμό από ελληνική κανονιοφόρο.
Το 1978, τοποθετήθηκε υποδιευθυντής της Διευθύνσεως Ειδικών Δυνάμεων και το 1979 διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων.
Αποστρατεύθηκε το 1981, προαχθείς σε αντιστράτηγο.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος, έλαβε μέρος σε 97 μάχες. Προήχθη δύο φορές επ’ανδραγαθία. Τιμήθηκε με 4 Χρυσά Αριστεία Ανδρείας, τον Πολεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως, 3 Πολεμικούς Σταυρούς Γ’ Τάξεως, 6 Μετάλλια Εξαιρέτων Πράξεων, το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, το Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως, το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος, του Χρυσού Σταυρού Γεωργίου και του Αργυρού Σταυρού μετά Ξιφών.
Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 2005.
[2] Απόσπασμα συνέντευξης του Διοικητή της 31ης Μοίρας Καταδρομών, Ταγματάρχη Αλέξανδρου Μανιάτη:
«Η περιοχή ήταν γνώριμη για μένα, διότι είχα υπηρετήσει στην Κύπρο ξανά την περίοδο 1963-64 με Δευτέρα Μοίρα Καταδρομών που είχε βάση το μοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόμου. Ανεβήκαμε στον Προφήτη Ηλία και κάναμε μια πρόχειρη αναγνώριση του εδάφους από την Αετοφωλιά. Δεν εφάρμοσα τα σχέδια που είχε η Μοίρα, διότι προέβλεπαν αναρριχήσεις από βράχους και την κατάληψη του Κοτζάκαγια. Επέλεξα μια αναμενόμενη κατά την άποψή μου κατεύθυνση. Το χωματόδρομο από την Αετοφωλιά και πλάι στα υψώματα του Κοτζάκαγια, αφού, αν θυμάμαι καλά, το 126 ύψωμα το κατείχαν οι Τούρκοι. Έστειλα τρία κομάντα με βενζίνη και βάλανε φωτιά και φύγανε για να μη γίνουμε αντιληπτοί. Το βράδυ της 20ής Ιουλίου λίγο πριν τις 9 η ώρα το βράδυ, αφού αγκαλιαστήκαμε και είπαμε ότι πρέπει να νικήσουμε, ξεκινήσαμε. Ο Θεός μας βοήθησε, πιάσαμε τους σκοπούς στον ύπνο και απ’ εκεί πέρα αντιλαμβάνεστε τι ακολούθησε…»
Περιοδικό Καταδρομή, τεύχος 2, καλοκαίρι 2006
Άγνωστοι στρατιώτες – Κύπρος, Σάββας Δ. Βλάσσης, Αθήνα 2009
Σημειώσεις:
Γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1928.
Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν. Ζέρβα κι εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ.
Έλαβε μέρος σε μάχες κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.
Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και την οδήγησε στις επιχειρήσεις Τηλλυρίας κατά των Τουρκοκυπρίων.
Τον Απρίλιο του 1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο.
Μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 ανέλαβε την αρχηγία της ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην καθοδήγηση της ΕΟΚΑ Β’ από το χουντικό καθεστώς των Αθηνών, περιθωριοποιήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό.
Το 1975 προήχθη σε ταξίαρχο και ανέλαβε διοικητής της 79 Στρατιωτικής Διοικήσεως (Σάμος). Αντιμετώπισε την προκλητική τακτική τουρκικής ακταιωρού που προσέγγισε το λιμάνι της νήσου, με προειδοποιητικό κανονιοβολισμό από ελληνική κανονιοφόρο.
Το 1978, τοποθετήθηκε υποδιευθυντής της Διευθύνσεως Ειδικών Δυνάμεων και το 1979 διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων.
Αποστρατεύθηκε το 1981, προαχθείς σε αντιστράτηγο.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος, έλαβε μέρος σε 97 μάχες. Προήχθη δύο φορές επ’ανδραγαθία. Τιμήθηκε με 4 Χρυσά Αριστεία Ανδρείας, τον Πολεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως, 3 Πολεμικούς Σταυρούς Γ’ Τάξεως, 6 Μετάλλια Εξαιρέτων Πράξεων, το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, το Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως, το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος, του Χρυσού Σταυρού Γεωργίου και του Αργυρού Σταυρού μετά Ξιφών.
Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 2005.
[2] Απόσπασμα συνέντευξης του Διοικητή της 31ης Μοίρας Καταδρομών, Ταγματάρχη Αλέξανδρου Μανιάτη:
«Η περιοχή ήταν γνώριμη για μένα, διότι είχα υπηρετήσει στην Κύπρο ξανά την περίοδο 1963-64 με Δευτέρα Μοίρα Καταδρομών που είχε βάση το μοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόμου. Ανεβήκαμε στον Προφήτη Ηλία και κάναμε μια πρόχειρη αναγνώριση του εδάφους από την Αετοφωλιά. Δεν εφάρμοσα τα σχέδια που είχε η Μοίρα, διότι προέβλεπαν αναρριχήσεις από βράχους και την κατάληψη του Κοτζάκαγια. Επέλεξα μια αναμενόμενη κατά την άποψή μου κατεύθυνση. Το χωματόδρομο από την Αετοφωλιά και πλάι στα υψώματα του Κοτζάκαγια, αφού, αν θυμάμαι καλά, το 126 ύψωμα το κατείχαν οι Τούρκοι. Έστειλα τρία κομάντα με βενζίνη και βάλανε φωτιά και φύγανε για να μη γίνουμε αντιληπτοί. Το βράδυ της 20ής Ιουλίου λίγο πριν τις 9 η ώρα το βράδυ, αφού αγκαλιαστήκαμε και είπαμε ότι πρέπει να νικήσουμε, ξεκινήσαμε. Ο Θεός μας βοήθησε, πιάσαμε τους σκοπούς στον ύπνο και απ’ εκεί πέρα αντιλαμβάνεστε τι ακολούθησε…»
Μια ανακοίνωση για την κηδεία του ήρωα.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ1974:
της Α΄ (35) Μοίρας Καταδρομών και
της 354 ΜΤΜ της Πολεμικής Αεροπορίας
«ΚΟΜΑΝΤΟΣ '74»
Έτος ίδρυσης 1985 /Αρ. αποφ.Πρωτ. Αθηνών με αρ. 1464/85 και τροπ.1146/2004 . ΚατχΒιβλΣωμΠρωτ Αθηνών με αρ. 1305
-Α.Μ. 12094 Νομ Αθηνών και 812/7-6-2004 Υπαγ.ΓΕΣ/ΔΕΠΑΘΑ
Θεμιστοκλέους 3, 2ος όροφος, 10677 Ομόνοια Αθήνα ΤΘ 3725
Τηλ-fax γραφείου 210-3807378. κιν. προέδρου 6934-779656
Emails: veterania35mk74@gmail.com και comandosamk74@gmail.com, και ιστοσελίδα: www.comandos74.gr
Προς Αθήνα 29 Ιουνίου 2023
-Συμπολεμιστές Μέλη και Φίλους «ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74» Αρ. πρωτ 61
Θέμα «Ανακοίνωση θανάτου Συμπολεμιστή μας Κύπρου 1974, Στρατηγού Κομάντος εα Ηλία Γλεντζέ του Ιωάννη, από το Έλος Ευρώτα Λακωνίας
Αγαπητοί Συμπολεμιστές και Φίλοι μας «ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74»
σας γνωρίζουμε, ότι, χθες Τετάρτη 28 Ιουνίου, έφυγε από τη Ζωή ο Συμπολεμιστής μας
Στρατηγός Κομάντος εα Ηλίας Γλεντζές του Ιωάννη από το Έλος Δήμου Ευρώτα Λακωνίας.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει μεθαύριο Σάββατο 1η Ιουλίου και ώρα 12 το μεσημέρι, από τον Ιερό Ναό «Η Κοίμηση της Θεοτόκου» του οικισμού Έλους του Δήμου Ευρώτα Λακωνίας
Σύζυγος: Δάφνη
Παιδιά: Γιάννης, Μαριλία και Βασίλης
Εγγονός Άγις
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας εκφράζει και έγγραφα τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους τού Στρατηγού Ήρωα του Κοτζά Καγιά
Σας ευχαριστούμε πολύ.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Διαβάστε επίσης σχετικές αναρτήσεις μας:
.jpg)
5 σχόλια:
Έφυγε από την ζωή ο ήρωας Ηλίας Γλετζές, Υπολοχαγός τοτε το 1974, της 31ης Μοίρας Καταδρομών της Ελληνικής Κύπρου, μετά από μεγάλη μάχη που έγινε με την υγεία του.
Ο Λάκωνας νικητής των Τούρκων στην καταδρομική επιχείρηση στο Κοτζά Καγιά το 1974.
Ως Διοικητής του 13ου Λόχου Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών, την νύχτα 20 προς 21 Ιουλίου, με ελάχιστους καταδρομείς, εισχώρησαν στις εχθρικές γραμμές, κατέλαβαν το ύψωμα Κοτζάκαγια, διαλύοντας τουρκική δύναμη άνω των 300 Τούρκων εισβολέων που άφησαν πίσω τους, πολλούς νεκρούς και τραυματίες, ενώ κατέστρεψαν το κέντρο επικοινωνιών του τάγματος και όλα τα Τουρκικά πολυβολεία.
Ζούσε στη Σκάλα Λακωνίας, σεμνά και αθόρυβα.
Ως «μια ασύλληπτη σε ιδέα και εκτέλεση αποστολή», χαρακτηρίζει την επιχείρηση αυτή ο φίλος και συμπολεμιστής τότε ανθυπολοχαγός της Μοίρας Ματθαίος (Μάκης) Οικονομίδης, πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδων Καταδρομέων. Και συνεχίζει:
«Οι Τούρκοι επάνδρωναν στην περιοχή γύρω στα 150 πολυβολεία, που ακόμη και ολόκληρη η δύναμη της Εθνικής Φρουράς ίσως να μην μπορούσε να τα εκπορθήσει. Κι όμως το πετύχαμε. Ο 13ος λόχος κρούσεως στον οποίο ανήκα, είχε αποστολή να διεισδύσει στα μετόπισθεν του εχθρού και από το νότιο άκρο να επιτεθούν οι λόχοι 11 και 12. Στους καταδρομείς είχαμε πει πως επρόκειτο για μια απλή αποστολή όπως αυτές που εκατοντάδες φορές κάναμε στις ασκήσεις και ότι υπάρχει και ένα στρατόπεδο Τούρκων καταδρομών, το οποίο πρέπει να καταλάβουμε.
»Με το που νύχτωσε φτάσαμε εκεί που ήταν οι Τούρκοι σκοποί, περάσαμε απαρατήρητοι από δίπλα τους και φτάσαμε στο δάσος της Αγύρτας. Εκεί, περνούσαμε μέσα από τα περίπολα των Τούρκων, χωρίς να μας έχουν αντιληφθεί διόλου. Ανεβοκατέβαιναν στην κορυφογραμμή όπου ήταν το στρατόπεδο, κάποια στιγμή μάλιστα, ένας Τούρκος αλεξιπτωτιστής πάτησε στο χέρι τον καταδρομέα Χριστοφή Πανίκο, από τη Λεμεσό!
»Περάσαμε μέσα από τη χαράδρα του Αγίου Ιλαρίωνα, του οποίου η κατάληψη μάς είχε γίνει ψύχωση στην προηγούμενη ζωή μας στο στρατόπεδο. Και την ώρα εκείνη, από τη σκέψη όλων περνούσε η απόφαση αυτή και δοξάζαμε το Θεό που μας αξίωσε να βρεθούμε στο συγκεκριμένο σημείο. Το τραγούδι “Πάνω στον Άγιο Ιλαρίωνα εμείς θα βγούμε πρώτοι”, το τραγουδούσαμε πάντα στους στρατιωτικούς αγώνες και τις διάφορες εκδηλώσεις μας. Και η άγια εκείνη ώρα έφθασε!
«Σηκωθείτε όλοι πάνω!»
»Κάποια στιγμή φτάσαμε μπροστά στον μικρό τοίχο του στρατοπέδου, 22 συνολικά άντρες του 13ου λόχου. Πήδηξε τότε ο λοχαγός μας Γλεντζές Ηλίας από το τοιχάκι και έπεσε πάνω στον Τούρκο σκοπό, που τον εξουδετέρωσε ακαριαία. Ακολουθήσαμε κι εμείς. Εγώ προχώρησα προς ένα θάλαμο, όπως ήταν η αποστολή μου. Δεν είχε μέσα κρεβάτια, αλλά ήταν γεμάτος από Τούρκους αλεξιπτωτιστές, οι οποίοι καθόντουσαν κάτω με φως από δύο φανούς θυέλλης και με τα όπλα πάνω τους. Τους είπα στα ελληνικά “Σηκωθείτε όλοι πάνω!”. Αυτοί δεν κατάλαβαν, αλλά ούτε και περίμεναν καν ότι μέσα στο στρατόπεδο με 150 πολυβολεία πριν από αυτό και χωρίς να πέσει έστω και μια σφαίρα, αντίπαλοι θα έμπαιναν μέσα και θα τους έβλεπαν μπροστά τους. Ήταν κάτι το ασύλληπτο.
Εγώ μαζί με τους άλλους που με ακολουθούσαν μαζέψαμε τότε όλους τους αλεξιπτωτιστές, τους απομονώσαμε και ετοιμαστήκαμε για τυχόν απόπειρα αντεπίθεσης. Οι φίλιες δυνάμεις βρίσκονταν κάποια χιλιόμετρα μακριά.
»Με βάση την αποστολή μας, λίγο πριν από το φως της ημέρας έπρεπε να έρθει το Πεζικό για να καταλάβει το ύψωμα και οι καταδρομείς να πάμε να ξεκουραστούμε. Στο τούρκικο στρατόπεδο είχαν διεισδύσει και καταδρομείς από τους δύο άλλους λόχους, οι οποίοι και ενώθηκαν με εμάς. Μαζί με τον ανθυπολοχαγό του 12ου λόχου Κώστα Μαλεκίδη, πήραμε ένα τούρκικο πολυβόλο 50άρι και το στήσαμε λίγο πιο πάνω από την κορυφογραμμή, όπου υπήρχε και κάλυψη.
Συνέχεια...
Τούρκικο γιουρούσι!
»Πράγματι, σε λίγο άρχισαν οι αντεπιθέσεις των Τούρκων. Ερχόντουσαν με αλαλαγμούς προς τα πάνω καθοδηγούμενοι από κάποιον χότζα, ο οποίος τους παρότρυνε να επιτεθούν! Να ανακαταλάβουν βέβαια το ύψωμα δεν μπορούσαν, γιατί μόλις έφταναν κοντά στα 2-4 μέτρα (για να μην βλέπουν από πού δέχονταν τα πυρά) τους κτυπούσαμε και τους εκκαθαρίζαμε. Μέχρι να χαράξει το φως τη Δευτέρα 22 Ιουλίου, το ύψωμα ήταν κατάσπαρτο από πτώματα Τούρκων! Οι επιθέσεις τότε των Τούρκων σταμάτησαν και το θέαμα εκεί ήταν φρικιαστικό, αφού άρχισαν να κάνουν εξορμήσεις γύπες, που κατέτρωγαν τα πτώματα …
»Ο λοχαγός Γλεντζές ζήτησε τότε οδηγίες, γιατί, επαναλαμβάνω, λίγο πριν από το πρώτο φως, έπρεπε να έρθει το Πεζικό για να καταλάβει το ύψωμα κι εμείς να φύγουμε. Σε λίγο, ο λοχαγός με πληροφόρησε πως η εντολή του διοικητή Καταδρομών ήταν να εγκαταλείψουμε το ύψωμα και να πάμε στον χώρο της απόβασης, στο Πέντε Μίλι της Κερύνειας, “γιατί εκεί παίζεται το μεγαλύτερο χαρτί”.
Παγίδες στο τουρκικό στρατόπεδο
»Ήταν μέρα πια κι εμείς ήμασταν περικυκλωμένοι από χιλιάδες Τουρκοκύπριους και εισβολείς από την Τουρκία. Ήρθε τότε εκεί ο ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης, ο οποίος και παρέλαβε τη Μοίρα, αφού ο διοικητής μας είχε τραυματισθεί κατά το πραξικόπημα, ενώ ο υποδιοικητής μας είχε σκοτωθεί και η Μοίρα ήταν ακέφαλη!
Στον λοχαγό μου έδωσε οδηγίες να παγιδέψει το στρατόπεδο και να μείνουμε και οι δυο εκεί. Πράγματι, όλοι οι άλλοι της Μοίρας έφυγαν και μείναμε μόνο ο λοχαγός κι εγώ. Οι Τούρκοι είχαν αντιληφθεί προφανώς ότι η Μοίρα έφευγε, οπότε άρχισαν να κινούνται προς τα πάνω. Αν γνώριζαν, βέβαια, ότι στο ύψωμα ήμασταν μόνο δύο άτομα, θα μας παραλάμβαναν εύκολα. Ο Γλεντζές ασχολείτο την επόμενη ώρα με την παγίδευση αντικειμένων στο διοικητήριο με χειροβομβίδες, κι εγώ παρακολουθούσα τους Τούρκους που έρχονταν.
Στεκόμουν στην πόρτα και έλεγα στον λοχαγό “οι Τούρκοι είναι στα τόσα μέτρα…”! Απέφυγα να βάλω, γιατί θα καταλάβαιναν εύκολα οι Τούρκοι ότι τα πυρά προέρχονταν μόνο από ένα όπλο.
Γύριζα συνέχεια με αγωνία και έβλεπα τον λοχαγό που συνέχιζε την παγίδευση, ενώ στο πάτωμα ήταν νεκρός και ο διοικητής των Τούρκων!
» Όταν πια οι Τούρκοι έφτασαν στα 15 μέτρα, είπα στον Γλεντζέ “φεύγουμε”.
Αρχίσαμε τότε να βάλλουμε ενώ αποχωρούσαμε και, αφού διασπάσαμε τον κλοιό των επιτιθέμενων Τούρκων, φτάσαμε σώοι κάποιαν ώρα στη διάβαση Αγίου Παύλου. Εκεί έγινε προσκλητήριο. Διαπιστώσαμε ότι είχαμε μόνο ένα νεκρό: Τον Χριστοφόρου Χριστόφορο, από τον Ποταμό του Κάμπου…».
Η Μάχη του Κοτζά Καγιά διδάσκεται στην Στρατιωτική Σχολή του Ισραήλ ως μία από τις καλύτερες επιχειρήσεις στο κόσμο.
«Στην Κύπρο το 1974 δεν ηττηθήκαμε, αλλά ΠΡΟΔΟΔΘΗΚΑΜΕ.»
Σταυρουλόπολος ο ήρωας διοικητής ΕΛΔΥΚ.
31 MK 1964 – 1974: Η Ηρωικότερη μοίρα καταδρομών
Ο ιδρυτής της 31ης Μοίρας Καταδρομών της Ελληνικής Κύπρου, είπε τότε ….. κατά την ίδρυση της Μοίρας.
«Όσοι από σας θα επιλέξετε τις Καταδρομές, θέλω από τώρα να ξέρετε πως, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σας θα πεινάσετε, θα διψάσετε, θα ταλαιπωρηθείτε, θα χάσετε κάθε επαφή με τους δικούς σας. Θα ξεχάσετε την καλοπέραση και τις εξόδους, αλλά να είστε βέβαιοι, ότι στο τέλος θα είστε υπερήφανοι λοκατζήδες. Οι λεβέντες της 31 Μοίρας Καταδρομών. Όσοι ενδιαφέρεστε, να περάσετε τώρα δεξιά» Και όλοι πέρασαν δεξιά…
Εν συνεχεία … Η πατρίδα, τους αγνόησε όλους
Μετά τις επικές μάχεςτου 1974, η διοίκηση της 31 ΜΚ πρότεινε σειρά απονομής ηθικών αμοιβών σε στελέχη και πολεμιστές Καταδρομείς.. Ο Ταγματάρχης Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, που είχε αναλάβει υποδιοικητής λίγο πριν τον «Αττίλα 2», προτάθηκε για απονομή του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων, ο Λοχαγός Σταμάτης προτάθηκε για την απονομή του Αργυρού Αριστείου Ανδρείας, του Πολεμικού Σταυρού Γ’ τάξης και του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων, οι Υπολοχαγοί Γλεντζές και Γαληνός προτάθηκαν για την απονομή του Αργυρού Αριστείου Ανδρείας και του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων, ενώ ο Υπολοχαγός Καραχάλιος προτάθηκε για τον Πολεμικό Σταυρό Γ’ τάξης.
Από τα υπόλοιπα μόνιμα στελέχη, οι Ανθυπασπιστές Παναγιώτης Δίπλας και Αναστάσιος Βαρυτιμίδης προτάθηκαν για το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων. Από πλευράς εφέδρων αξιωματικών, για το Αριστείο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό προτάθηκαν 5, για το Αριστείο Ανδρείας και το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων ένας, για το Αριστείο Ανδρείας 17, για τον Πολεμικό Σταυρό ένας και για το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων ένας. Αντίστοιχες ηθικές αμοιβές προτάθηκαν για τους κληρωτούς οπλίτες.
Η πατρίδα, τους αγνόησε όλους...
Αρηιφάτους θεοί τιμώσιν και άνθρωποι.
Καλό ταξίδι Στρατηγέ μας στον παράδεισο των ηρώων μας….
Αφιερώνω το πιο κάτω σε όλους τους ήρωες μας νεκρούς και ζώντες, Έλληνες της Κύπρου και Ελλαδίτες αδελφούς, που δίπλα μας πολέμησαν και πότισαν με το αίμα τους τα άγια χώματα της Κύπρου μας ….. ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ. ΑΣ ΤΟΥΣ ΘΥΜΌΜΑΣΤΕ ΟΛΟΥΣ ….
«Και περισότερη τιμή τους πρέπει, διότι παρ΄ όλον ότι οι ολίγοι γνώριζα ότι ο Εφιάλτης θα φανεί και οι μύριοι βάρβαροι θα περάσουν, φύλαξαν Θερμοπύλες και έπεσαν μαχόμενοι και αήττητοι …… Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Ν), ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ …
Οι νεκροί μας αδελφοί ήρωες.
Η μέρα εσκοτείνιασε./ ολική έκλειψη ο ήλιος έχει../ Μαύροι καπνοί υψώνονται,/ τους ουρανούς καλύπτουν./ Τα λεύτερα πουλιά τα θεόθρεφτα,/ της Κύπρου, μαζί με τα περιστέρια,/ μαυρισμένα, φοβισμένα φεύγουν./ Φεύγουν τα ειρηνικά άσπρα περιστέρια,/ φεύγουν, φεύγουν τρομαγμένα./ Μαύρα κοράκια, νεκρικά, σαν χάροντες,/ πετούν πια, στους ουρανούς μας μένουν,/ μαζί με τα τουρκικά αεροπλάνα,/ που βόμβες σε γυναικόπεδα σπέρνουν./ Η νύχτα που φεγγαρόφωτη ήταν,/ μ΄ολόγιομο λαμπρό φεγγάρι,/ κακός οιωνός, έκλειψη είχε και αυτό. / Μαύρισ΄ η νύχτα, αβυσσαλέο σκότος,/ χάθηκαν το φεγγάρι και τ΄ αστέρια./ Οι Κύπριοι ήρωες, όρθιοι τα τανκς, / με τα παλιά μαρτίνια πυροβολούν./ Τα τούρκικα τανκς τους κανονιοβολούν,/ μ΄ αυτοί μένουν στις θέσεις τους ακλόνητοι,/ που η πατρίδα, τους όρκισε, να υπερασπιστούν, / ποτέ μην κάνουν πίσω, οι ριζωμένοι βράχοι./ «Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδόσω»,/ ορκιστήκανε και τον όρκο τον τιμήσανε. / Πληγωμένα κατακαμένα, τα ουρανόφταστα,/ παλληκάρια, πεισματικά όρθια συνεχίζουν νάναι./ Ηρωικά να πολεμούν, τα τιμημένα,/ σκαλοπάτια ανεβαίνοντας της λευτεριάς./ Από τα τανκς περικυκλώθηκαν,/ αλλά ποτέ δεν παραδόθηκαν./ Και όταν η μοιραία στιγμή,/ αναπάντεχα έρχεται, / με οδύνη την τελευταία πνοή,/ αρχίζουν να αφήνουν./ Τους Τούρκους δεν μπορούν/ πιά μ΄ αυτοθυσία να πολεμούν./ Κάποιοι τους εγκατέλειψαν./ Σφαίρες άλλες δεν έχουν,/ μία μόνο, για τον εαυτό τους φύλαξαν…/ Ψυχομαχούν, ικετεύουν και προσεύχονται,/ δεν θέλουν για να φύγουν,/ τους Τούρκους θε΄ να πολεμούν. / Βοήθεια για νάρθει, μάταια προσδοκούν!/ Πέφτουν κορμιά λεβέντικα, αιματοβρεγμένα,/ με τα χώματα, τα ιερά της Κύπρου σμίγουν./ Η τιμημένη δόξα, με τον χάροντα,/ χέρι – χέρι, για τα πάνθεα ουράνια, ωδεύουν… / Αγιάζεται το αίμα τους, / τα λεβεντοκορμιά τους,/ τα πολεμοκαπνισμένα,/ που μυροφόρες νύφες τ΄ αλείψανε, / έτοιμα στην αθανασία,/ στον παράδεισο να παν./ Με μύρα αθάνατα της θεάς, / Κύπριδας Αφροδίτης καμωμένα. / Σε κύπελλο, απ΄ του Τρόοδους, / το χρυσόδενδρο, την *Λατζιά,/ τα χρυσοπράσινα φύλλα καμωμένο. / Απ΄ της Κερύνειας τα γιασεμιά,/ τα μοσχομυρισμένα ρόδα./
Της Μόρφου τους λεμονανθούς,/ των κυκλάμινων, των γλαδιόλων./ Του Πενταδάκτυλου του Διγενή/ Ακρίτα, θρυλικού βουνού, απόσταγμα,/ αγριολούλουδων, ανεμώνων,/ γλιστροκουμαριάς, δάφνης, άλλιου,/ της άνθεμις, του κρόκου της Αφροδίτης. / Των λυγερόκορμων κυπαρισσιών/ του Κυπαρισσόβουνου τ΄ άρωμα,/ Της Μεσαρκάς τα φούλια, / των μεθυστικών νυχτολούλουδων,/ της ζουλατζιάς, της αροδάφνης./ Της Αμμοχώστου το θαλασσινό,/ άρωμα της Σαλαμίνας,/ με την χρυσή την άμμο./ Του Καρπασιού του θυμαρίσιου,/ του χαμομηλιού άρωμα,/ αιώνιο κράμα μύρου αθανασίας. / Νεκρά τα σώματα τα ιερά,/ όχι νεκρές οι ψυχές τους,/ πλανώνται μέχρι σήμερα,/ σαν άσβεστοι κομήτες πεντάχρυσοι,/ πάνω απ΄ της Κύπρου τ΄ άπειρο,/ του ολόφωτου ξάστερου ουρανού./ Σαν λαμπάδες με ιερή φλόγα Αγίου Φωτός,/ μετέωρα κρεμασμένες στον θόλο,/ του Αποστόλου Ανδρέα, της σκλαβωμένης,/ Αγίας Καρπασίας, πολιορκημένη εκκλησιά./ Το πνεύμα τους, αγέρηδες δυνατούς,/ μελτέμια θα σηκώσει, σίφουνας,/ καταιγίδα, θα γενεί κάποια στιγμή,/ τους Τούρκους ν΄ αποδιώξει. / Η Κύπρος, τα μαύρα σύννεφα,/ σκλαβιάς σύντομα θα τα σπρώξει…/ Τιμημένα και ένδοξα νέα μας παλληκαριά,/ που την ζωή σας δώσατε στην ηρωική πατρίδα…/ Αυτή η μικρή Κύπρος σας, η πολύπαθη,/ αλλά ηρωική και περήφανη,/ πάντα θα σας θυμάται,/ θα σας ευγνωμονεί,/ που με το αίμα σας το ιερό, / το αίμα της υπέρτατης θυσίας,/ την γη της την ποτίσατε, / αθάνατη έγινε, αγίασμα την βρέχει./ Νέα βλαστάρια αναγέννησης,/ φυτρώνουν παλληκάρια,/ της δικής σας αυτοθυσίας,/ τιμής κι΄ ευψυχίας./ Ούριοι άνεμοι ελευθερίας, στη Κύπρο,/ θα φυσήξουν, τα μαύρα σύννεφα,/ και τους κατακτητές, θε΄ ν’ αποτραβήξουν./ Τα λευκά ειρηνικά περιστέρια πάλι,/ τον ουρανό της Κύπρου θε΄ να πλημυρίσουν./ Ω! νεκροί μας, τιμημένοι ένδοξοι αδελφοί,/ δικά μας αδέλφια,ηρωικά παλληκάρια…/ Αιωνία σας η μνήμη…
To πιο πάνω αφιέρωμα γράφτηκε προς τιμή του ήρωα αδελφού μου Χριστάκη Αντωνά και των συμπολεμιστών που την υστάτη βροντοφώναξαν … ΕΜΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΕΘΑ και έπεσαν όλοι υπέρ Πίστεως και πατρίδος.
Σημ. Η *μοναδική βοήθεια που εστάλη στην Κύπρο με πρωτοβουλία και εθελοντική συμμετοχή των ηγητόρων της και των ΕΛΛΗΝΩΝ καταδρομέων ήταν η Α΄ Μοίρα Καταδρομών.
*Οι Έλληνες κομάντος (278 της Α’ Μοίρας Καταδρομών και περίπου 40 της Γ’ Μοίρας Καταδρομών είχαν εθελοντικά ξεκινήσει από την Κρήτη), ενημερώθηκαν από τον Διοικητή τους, Ταγματάρχη, τότε, Γεώργιο Παπαμελετίου. Όταν έφτασαν στην Κύπρο κοντά στο πολιορκούμενο από βαρβάρους ενημερώθηκαν ότι ήδη 29 συνάδελφοι τους είχαν χάσει τη ζωή τους και άλλοι 12 είχαν τραυματιστεί. Ανείπωτη θλίψη και βουβαμάρα επικράτησαν ανάμεσά τους, ωστόσο ο Παπαμελετίου τους ζήτησε να έχουν θάρρος και ψυχραιμία για να αντιμετωπίσουν τις επερχόμενες δύσκολες καταστάσεις. Όπως και έπραξαν …
Στο μεταξύ οι διαχρονικά ύπουλοι και θρασύδειλοι Τούρκοι, ταπεινωμένοι από την «Επιχείρηση ΝΙΚΗ», που θεωρούσαν αδιανόητο ότι θα πετύχει (παρά τις απώλειες) και φοβούμενοι την επανάληψη παρόμοιας αποστολής, παραβίασαν την εκεχειρία της 22ας Ιουλίου 1974 και πλησίασαν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, με την ανοχή των δυνάμεων του Ο.Η.Ε. για να το καταλάβουν. Ωστόσο οι Έλληνες καταδρομείς με τους Κυπρίους αδελφούς τους, χάλασαν τα σχέδιά. Κατατροπώθηκαν οι μύριοι βάρβαροι, από μια χούφτα εύτολμων ΕΛΛΗΝΩΝ πολεμιστών
Τιμή και δόξα και στους ηρωικούς πιλότους μας, που με αυτοθυσία μετέφεραν τους ΕΛΛΗΝΕΣ καταδρομείς στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ Κύπρο.
Ας είχαμε ως βοήθεια ακόμη 2-3 Μοίρες Ελλήνων καταδρομέων, με επαρκή οπλισμό και οι βάρβαροι κολυμπώντας θα επέστρεφαν στην Τουρκία. ΦΕΥ!
Και αυτή η επική αποστολή αυτοκτονίας διδάσκεται σε στρατιωτικές σχολές ξένων χωρών. Στην Ελλάδα;
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ Ε/Α Ε.Δ.
«Και περισότερη τιμή τους πρέπει, διότι παρ΄ όλον ότι οι ολίγοι γνώριζα ότι ο Εφιάλτης θα φανεί και οι μύριοι βάρβαροι θα περάσουν, φύλαξαν Θερμοπύλες και έπεσαν μαχόμενοι και αήττητοι …… Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Ν), ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ …
Κατατροπώθηκαν οι μύριοι βάρβαροι, από μια φούχτα τα εύτολμων ΕΛΛΗΝΩΝ πολεμιστών …
Νὰ πᾶτε ὅλοι κατ᾿ ἐχθρῶν, κατὰ τῶν Μουσουλμάνων,
καὶ δεῦτε εἰς ἐκδίκησιν, τρέχετε μὴ σταθῆτε ….
Ήλιε μου, ανάτειλε παντού, σ' ούλον τον κόσμον φέγγε
κι έκτεινε τας ακτίνας σου σ' όλην την οικουμένη
κι εις την Κύπρο την Ελληνική, την πρώτην φουμισμένην
και τώρα στην μισοκατακτημένη, δεν πρέπει πιο να φέγγεις.
Αλλ' ουδέ τας ακτίνας σου πρέπει εκεί να στέλλεις
να βλέπουν τ' άνομα σκυλιά τες ανομίες να κάμνουν,
να ποίσου στάβλους εκκλησιές, να καίουν τας εικόνας
να σχίζουν, να καταπατούν τα 'λόχρυσα βαγγέλια,
να καθυβρίζουν τους σταυρούς, να τους κατατσακίζουν,
να παίρνουσιν τ' ασήμια τους και τα μαργαριτάρια
και των αγίων τα λείψανα τα μοσχομυρισμένα
να καίουν, ν' αφανίζουσιν, στη θάλασσα να ρίπτουν,
να παίρνουν τα λιθάρια των και την ευκόσμησίν των
και στ' άγια δισκοπότηρα κούπες κρασί να πίνουν.
Τίς εἶδεν ἢ τίς ἤκουσεν ποτέ του τέτοιον πρᾶμα,
οἱ ἀσεβεῖς νὰ πάρουσι τὸ σπίτι τῶν ἁγίων,
νὰ σὲ δοξάζουν, Κύριε, οἱ Τοῦρκοι σοδομῖτες;
Θεέ μου, πῶς ἀπόμεινες τὴν τόσην ἀνομίαν
καὶ πῶς τὸ καταδέχθηκες, δύναμις τῶν ἀγγέλων;
Ἐχάθησαν οἱ χριστιανοί· Θεὲ πῶς τὸ ἀπομένεις;
Ἐκείν᾿ την μέρα την σκοτεινή, την ἀστραποκαϊμένη,
του Ιούλη της ἀσβολερῆς, τῆς μαυρογελασμένης,
τῆς θεοκαρβουνόκαυτης, πουμπαρδοχαλασμένης,
ἔχασε ἡ μάννα τὸ παιδὶν καὶ τὸ παιδὶν τὴν μάνναν,
καὶ τῶν κυρούδων τὰ παιδιὰ ὑπᾶν ἀσβολωμένα,
δεμέν᾿ ἀπὸ τὸν τράχηλον καὶ τὸ οὐαὶ φωνάζουν
μὲ τὴν τρομάραν τὴν πολλήν, μὲ θρήνισμον καρδίας.
Τρέμουν ὡς φυλλοκάλαμον ἐξετραχηλισμένα,
γυμνά, χωρὶς πουκάμισον, ἐξάγκωνα δεμένα,
βλέπουν ἐπρὸς καὶ πίσω των, μὴ νὰ δοῦν τοὺς γονεῖς των,
καὶ βλέπουν τοὺς πατέρες των ἐξάγκωνα δεμένους.
Ὁ κύρης βλέπει τὸ παιδὶν καὶ τὸ παιδὶν τὸν κύρην,
ἄφωνοι, δίχως ὁμιλίαν, διαβαίνουν τὸ μαγκούριν.
Οἱ μάνες οἱ ταλαίπωρες ὑπᾶν ξεγυμνωμένες,
τῆς πόλης οἱ πολίτισσες ἐξανασκεπασμένες,
πλούσιες πτωχὲς ἀνάκατα, μὲ τὸ σκοινὶ δεμένες,
τῆς πόλης οἱ εὐγενικές, οἱ ἀστραποκαϊμένες.
Ὁ ἀδελφὸς τὸν ἀδελφὸν βλέπει σιδηρωμένον,
θωροῦν καὶ τὸν πατέρα των μὲ ἅλυσον δεμένον,
καὶ δυ᾿ ἀδερφάδες εὔμορφες, πολλὰ ὡραιωμένες,
ἐντροπιασμένα ἐπήγαιναν μὲ τὸ σχοινὶν δεμένες….
Παράφραση από λαογραφικό Κυπριακό ποίημα ΑΝΑΚΑΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ.
Το 1571 η Βυζαντινή Κύπρος ακολούθησε την μοίρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Η Κύπρος υπό Οθωμανική κυριαρχία αναφέρεται στο διάστημα 1571–1878.
Και το 1974 οι Οθωμανοί βάρβαροι επανήλθαν και άλωσαν το 37% των πατρίων Κυπριακών εδαφών, κατασφάζοντας 5000 αμάχους (1619 αγνοούμενοι), εκτοπίζοντας 350000 γηγενείς Έλληνες, κακοποιώντας 850 ομήρους γυναίκες, ισοπεδώνοντας 550 Χριστιανικές εκκλησίες …. Κ.ά.π. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο Ελληνικό και Χριστιανικό. ΤΙΠΟΤΑ!
-«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη οι Τούρκοι Οθωμανοί, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».
Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876
Μαρία από κατεχόμενη Κερύνεια, που θρήνησε στενούς συγγενείς και φίλους δολοφονημένους από τους μύριους βαρβάρους εισβολείς.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ.
Δημοσίευση σχολίου