Δεν χρειαζόταν πολύ για να διαπιστώσουμε ότι το φιλειρηνικό πορτραίτο που φιλοτεχνήσαμε για την Τουρκία μετά την 6η Φεβρουαρίου (η οποία επέβαλε αναγκαστικά το μορατόριουμ στο Αιγαίο με ”πρελούντιο” το αφήγημα της ”διπλωματίας των σεισμών”) έκρυβε αριστοτεχνικά την τουρκική επιθετικότητα, την αναζωπύρωση της οποίας αναγνωρίσαμε σε δύο φάσεις προώθησης μεταναστών στον Έβρο και όχι μόνο.
Κι αυτό το τελευταίο δεν το το λέω τυχαία, γιατί δεν φεύγουν απ’ το μυαλό μου τα σημάδια αλυτρωτισμού που εκπέμπουν οι ”αγγελιοφόροι” της Τουρκίας στη Θράκη και η διάθεση του Ταγίπ Ερντογάν να ακολουθήσει νέου τύπου διεκδικητική πολιτική έναντι της Ελλάδας. Πολιτική του… ”λύκου” που έγινε ”αρνάκι”, αλλά κάτω από την προβιά παραμένει ”λύκος”.
Πολιτική η οποία — στην τρίτη δεκαετία κυριαρχίας του –τροχοδρομεί στις ράγες του αρχαιοελληνικού ”σπεύδε βραδέως”,. Κοινώς, σπεύδε με κινήσεις προσεκτικές, καμουφλαρισμένες, που αποκοιμίζουν και ξεγελούν τον αντίπαλο για τις πραγματικές σου προθέσεις (βλ. τακτική Κίνας στις διακρατικές σχέσεις της, που αναγκάζει τις ΗΠΑ να την αντιμετωπίζει αμυντικά).
Ξεγελούν τον αντίπαλο ακόμα κι αν έχει ”βαριά φανέλα” στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα (βλ. ΗΠΑ) ρίχνοντάς τον σε πλάνη μέχρι την επίτευξη του κύριου στόχου. Και ο κύριος στόχος για την Τουρκία είναι διττός αυτήν τη στιγμή.
Ο ένας αφορά στο δίδυμο του Ελληνισμού (Ελλάδα-Κύπρο) στην Ανατολική Μεσόγειο και κρύβεται πίσω απ’ τη φράση του Ερντογάν ”Κανείς δεν μπορεί να φυλακίσει το όραμα της Τουρκίας στα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα” (βλ. αναγκαιότητα για επέκταση προς Δυσμάς).
Ο άλλος έχει να κάνει με τη στροφή προς ανεξάρτητη Εξωτερική πολιτική που ετοιμάζεται να κάνει ο Τούρκος Πρόεδρος, χωρίς να εγκαταλείψει τις προσπάθειες γεφύρωσης των διαφορών Τουρκίας-ΗΠΑ και του ίδιου με τον Τζο Μπάιντεν (που βρίσκεται σε παρατεταμένο βαρομετρικό χαμηλό) μέσω… Σουηδίας.
Όπερ σημαίνει ότι θα συνεχίσει το παζάρι που άρχισε με την τελευταία τον Μάιο μέχρι να εκλείψει ο λόγος του τουρκικού βέτο (παροχή ασύλου στους Κούρδους ”τρομοκράτες”) και να δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα — παρασκηνιακά — θα παζαρεύει με τον Αμερικανό Πρόεδρο τα πολυπόθητα F16 (αφού λειανθούν προηγουμένως οι διαφορές με το Κογκρέσο για την πώληση μαχητικών), αν λάβουμε υπόψη μας τη θετική γνώμη που εξέφρασε πρότινος στο CNN ο Τζέικ Σάλιβαν (Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ) για την Τουρκία (”Η Τουρκία είναι δημοκρατία”).
Εννοείται ότι ένθερμος συνήγορος της άποψης αυτής είναι και ο Γ.Γ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, που δίνει μόνιμα το παρών στο δυτικο-ανατολίτικο παζάρι με την Τουρκία, όπως το έδωσε και στην ορκωμοσία του Τούρκου Προέδρου πρόσφατα με άλλους εκπροσώπους κρατών και προσκεκλημένους, μεταξύ των οποίων ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών μας Βασίλης Κασκαρέλης και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (φίλος του Ερντογάν από το ’99, όταν είχε φυλακιστεί επί 4/μηνο ο τελευταίος με την κατηγορία της υπόθαλψης θρησκευτικού μίσους).
Σας ακούω να λέτε δυσανασχετώντας ότι οι απροκάλυπτες απειλές και οι διεκδικήσεις των Τούρκων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τη Θράκη και την Κύπρο χάθηκαν εν μία νυκτί, αφού έφτασε στο σημείο Έλλην ΥΠΕΞ να σπεύδει να χαιρετήσει εκ του σύνεγγυς την ενθρόνιση Ερντογάν σαν να μετατράπηκε η Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας.
Δορυφόρο της Τουρκίας με πρόσχημα τη ”διπλωματία των σεισμών”, που αποτελεί ήδη καλή δικαιολογία για κάποιους οι οποίοι βολεύονται εκλογικά με τη μαζική αποστολή sms στα μέλη της μειονότητας Θράκης υπέρ υποψηφίων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. Ζεϊμπέκ Χουσεΐν Ξάνθης και Οζγκιούρ Φερχάτ Κομοτηνής, οι οποίοι ακυρώνουν στην πράξη τη Συνθήκη της Λωζάνης αυτοπαρουσιαζόμενοι ως εκπρόσωποι ”τουρκικής” και όχι ”μουσουλμανικής” μειονότητας προς δόξα του τουρκικού αναθεωρητισμού).
Όλα αυτά φυσικά γίνονται με τις πλάτες του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής και με σύνθημα χειραγώγησης της μειονοτικής ψήφου ”Η ψήφος είναι όπλο και ο Τούρκος ψηφίζει Τούρκο” (”Πρώτο Θέμα”), γεγονός που κατήγγειλε ο πρωθυπουργός ως μείζον εθνικό ζήτημα.
Και έτσι είναι. Απόδειξη, το γεγονός ότι έσπευσε η παράνομη οργάνωση ”Ευρωπαϊκή Τουρκική Ομοσπονδία Δυτικής Θράκης” (ABTTF) δια του προέδρου της Χαλίτ Χαμπίπογλου να δώσει γραμμή υπέρ ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογές της 25ης Ιουνίου υιοθετώντας την πρόταση του Νίκου Φίλη (πρώην υπουργού Παιδείας της Κυβερνώσας Αριστεράς) για απογραφή του μειονοτικού πληθυσμού στη Θράκη!!!
– Βούτυρο στο ψωμί της Άγκυρας, που θα μας έχει στο χέρι όσο παράγουμε… πεμπτοφαλαγγίτες ”, σας ακούω να λέτε καγχάζοντας πικρά και συμμερίζομαι την δικαιολογημένη οργή σας φέρνοντας στο μυαλό μου τα λόγια του Άγη Τάτση του ΣΥΡΙΖΑ που επαληθεύονται καθημερινά για το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης (”5η φάλαγγα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι αυτοί που υπονομεύουν με συνεχείς παρεμβάσεις την κεντρική πολιτική του απέναντι σε κρίσιμα Εθνικά θέματα”).
Μα την ίδια κιόλας στιγμή σκέφτομαι ότι, αν συνέβαινε αυτό, θα υπήρχε παρέμβαση από’ τον ίδιο τον αρχηγό του. Θα είχαν πεταχτεί απ’ αυτόν, αυθωρεί και παραχρήμα, όλοι οι υπονομευτές του κόμματος της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και των εθνικών συμφερόντων…
Σταματάω να σκέφτομαι απότομα, γιατί αυτά που φτάνουν στ’ αυτιά μου με εμποδίζουν να συνεχίσω, γιατί μοιάζουν ακαταλαβίστικα: ”Στο Commonality,, το site της κοινότητα αριστερών ριζοσπαστικών ιδεών,που εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ,, έχει αναρτηθεί – λέει – άρθρο του καθηγητή Πολιτειολογίας του Παντείου Δ. Χριστόπουλου που γράφει ότι ”η Ελλάδα απαγορεύει στους Θρακιώτες να δηλώνουν Τούρκοι & ασκεί φόβο σε υποστηρικτές τους”…
– Δεν υπάρχει περίπτωση να πεταχτεί κανένας, λέτε αποκαρδιωμένα, γιατί οι ιδέες όλων αυτών βολεύουν χιλιάδες εκεί πάνω και μεταφράζονται σε ψήφους. Ψήφους εθνικιστών της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης, που ζητάει ς: ότι δικαιούται να γίνει ”τουρκική”…
Οι συνειρμοί τρέχουν. Σχηματίζουν μπροστά μου αναπαραστατικά την εικόνα της επαλήθευσης που με ταξιδεύει στη γενέθλια γη μου. Στη Θεσσαλονίκη, λένε τα Μέσα, μετέβη αιφνιδιαστικά πρόσφατα αντιπροσωπεία του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης (BTTADK) βρίσκοντας την ευκαιρία που ζητούσε για να ανακινήσει θέμα ”τουρκικής” μειονότητας με εισήγηση του (ψευτο)Μουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ.
Ήρθε ήδη σε επαφή με οργανωμένους Θρακιώτες μειονοτικούς που μετανάστευσαν από τη Θράκη στη Θεσσαλονίκη (στελέχη του Αθλητικού Ομίλου Θράκης και των Συλλόγων Αγωγής, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Αλληλεγγύης Μουσουλμάνων Αλεξάνδρειας κλπ), όπως ανακοίνωσε το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, σε μια προσπάθεια να κάνει εμφανή την παρουσία και δραστηριότητά του και να δώσει εμφατικό ”Παρών” στην πολιτική στόχευσή του.
Και η στόχευση είναι προφανής, έστω κι αν περιβάλλεται από μανδύα προσκυνηματικό: αυτόν της επίσκεψης των μελών του στο Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη και το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και της συμμετοχής των μελών της Γνωμοδοτικής Επιτροπής του Συμβουλίου στην προσευχή της Παρασκευής από κοινού με μειονοτικούς της Θράκης που διαμένουν στη Θεσσαλονίκη.
– Η Άγκυρα έχει στα σκαριά τα εθνικιστικά σχέδιά της για τη Θράκη και το Αιγαίο και οι καλοθελητές του ΣΥΡΙΖΑ (Ζεϊμπέκ, Φερχάτ και Φίλης) έγιναν ήδη πολύτιμη βακτηρία της για επιτάχυνση των διαδικασιών αναγνώρισης ”τουρκικής” μειονότητας (πρώτο βήμα για αυτονομία και ανεξαρτησία) στη Θράκη και τα Δωδεκάνησα…, σας ακούω να λέτε προβληματισμένος.
Και είναι προς προβληματισμό, πράγματι, όλα αυτά περί Θράκης και Αιγαίου εν όψει της Χάγης. Είναι προς προβληματισμό, γιατί αποδεικνύουν ότι περί άλλων τυρβάζει ο Έλληνας πρωθυπουργός (”προσφεύγουμε στη Χάγη αποκλειστικά για διευθέτηση της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, δηλαδή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο”) και περί άλλων η Τουρκία, η οποία επιθυμεί άνοιγμα της βεντάλιας των διεκδικήσεών της σε ελληνικό έδαφος με αναθεώρηση των Συνθηκών που χάραξαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα (Λωζάνης, 1923 και Παρισίων, 1927). .
Συνελόντι ειπείν — με δεδομένο απαιτούμενο την υπογραφή προσυμφώνου (συνυποσχετικού) μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας προ της τελικής διαπραγμάτευσης στο Διεθνές Δικαστήριο, όπου θα αναγράφονται τα θέματα προς συζήτηση — θα πρέπει να είμαστε διπλά και τριπλά προσεκτικοί διπλωματικά, για να μη συρθούμε στην Προκρούστεια κλίνη της Χάγης για διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης επί των ελληνικών κεκτημένων.
Γιατί, αν γίνει αυτό, θα πέσουμε στην παγίδα του αναθεωρητισμού της Τουρκίας και θα φανούμε επισπεύδοντες να δηλώσουμε υποταγή στα επεκτατικά σε βάρος της Θράκης και του Αιγαίου σχέδιά της. Θα κληθούμε να δώσουμε αίμα και σάρκα (έδαφος και θαλάσσιο πλούτο) του Ελληνισμού, κεκτημένα που αποκτήθηκαν με αγώνες και θυσίες των ηρωικών μας προγόνων. Γι’ αυτό και απαιτούν θυσίες, ώστε να παραμείνουν κεκτημένα ημών, των απογόνων τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου