11 Σεπτεμβρίου 2022 | Dawn Lester | Διαβάστε το εδώ
Ο ορισμός του όρου "διαίρει και βασίλευε" είναι:
"να κάνεις μια ομάδα ανθρώπων να διαφωνεί και να πολεμάνε μεταξύ τους, ώστε να μην ενωθούν εναντίον κάποιας άλλης ομάδας".
Αυτή η στρατηγική είναι εξαιρετικά επωφελής για εκείνους που δημιουργούν διαίρεση προκειμένου να αποκτήσουν και να διατηρήσουν τον έλεγχο, ο οποίος είναι ο κοινός στόχος κάθε "κυρίαρχης παράταξης". Ωστόσο, οι εσωτερικές διαμάχες μεταξύ της αντιπολίτευσης όχι μόνο βοηθούν στη διαίρεσή της, αλλά και στην αποδυνάμωσή της και στην αποτροπή της αναγνώρισης ότι μπορεί να έχουν κοινά συμφέροντα, το κυριότερο από τα οποία είναι η εναντίωσή της σε εκείνους που προσπαθούν να "κερδίσουν" και έτσι να την ελέγξουν. Επιπλέον, οι εσωτερικές διαμάχες μεταξύ της αντιπολίτευσης χρησιμεύουν για να αποσπάσουν την προσοχή από όλες τις άθλιες δραστηριότητες εκείνων που επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο όλων.
Ο όρος "διαίρει και βασίλευε" λέγεται ότι αποδίδεται στον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας και ότι χρησιμοποιήθηκε ως στρατηγική από πολλούς ηγέτες για να βοηθήσουν τις στρατιωτικές κατακτήσεις τους σε άλλες χώρες. Ωστόσο, ο "πόλεμος" δεν είναι το μόνο σενάριο στο οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η στρατηγική. Είναι απολύτως σαφές ότι αυτή η στρατηγική χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται εναντίον "των ανθρώπων" από τους "επίδοξους ελεγκτές" του κόσμου στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν την ικανότητά μας να ζούμε ελεύθερα.
Βρισκόμαστε στη μέση αυτού που συχνά περιγράφεται ως "πόλεμος της πληροφορίας". Αυτή η περιγραφή είναι αληθινή, αν και μόνο εν μέρει, επειδή ο πραγματικός "πόλεμος" είναι πολύ μεγαλύτερος και σημαντικότερος από τον απλό έλεγχο της πληροφορίας- ο πραγματικός πόλεμος είναι για τον έλεγχο του μυαλού μας και όλων των πτυχών της ζωής μας. Είναι όμως απολύτως σαφές ότι όποιος ελέγχει τις πληροφορίες θα είναι σε θέση να επηρεάσει τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. Αυτό περιγράφηκε λεπτομερώς από τον Τζορτζ Όργουελ στο φαινομενικά προφητικό βιβλίο του, 1984.
Ένα ιδιαίτερα καίριο σημείο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι η "πληροφορία" δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με την "αλήθεια", παρόλο που η λέξη "πληροφορία" ορίζεται ως,
"γνώση που αποκτάται από έρευνα, μελέτη ή διδασκαλία".
Η μελέτη και η διδασκαλία δεν παρέχονται πάντα από αμερόληπτη πηγή, επομένως η γνώση δεν είναι πάντα συνώνυμη με την πληροφορία που είναι αληθινή.
Αυτό το σημείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό λόγω της ύπαρξης αυτού που αποκαλείται "κίνημα της αλήθειας", μια ετικέτα που είναι εξαιρετικά προβληματική για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς τους λόγους είναι ότι θέτει το ερώτημα: τι είναι η "αλήθεια"; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα.
Το λεξικό ορίζει την "αλήθεια" ως εξής, "η ιδιότητα ή η κατάσταση του να είσαι αληθινός".
Αυτό δεν είναι χρήσιμο, διότι προϋποθέτει την κατανόηση της λέξης "αλήθεια", η οποία ορίζεται ως, "σύμφωνα με το γεγονός ή την πραγματικότητα".
Οι πληροφορίες σχετικά με το "γεγονός ή την πραγματικότητα" έχουν χειραγωγηθεί και συνεχίζουν να χειραγωγούνται έτσι ώστε να υποστηρίζεται πλέον ότι ταυτίζονται με "αυτό που διαδίδεται από τους ειδικούς". Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι "γεγονός" ή "πραγματικότητα", ούτε ότι αντιπροσωπεύει απαραίτητα την "αλήθεια".
Είναι πιθανό ότι πολλοί από εμάς συχνά έχουμε ένα "συναίσθημα" σχετικά με μια πληροφορία και αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε αν είναι "αληθινή" - ή όχι. Αυτό ονομάζεται διαίσθηση και είναι μια έγκυρη ανθρώπινη αίσθηση. Όμως η έννοια αυτής της αίσθησης έχει χειραγωγηθεί, έτσι ώστε οι άνθρωποι ενθαρρύνονται τώρα να πιστεύουν ότι ό,τι "αισθάνονται" ως αληθινό είναι και αληθινό, απλώς και μόνο επειδή έχουν ένα συναίσθημα που σχετίζεται με αυτό- αλλά αυτό αποτελεί πλήρη παρανόηση της διαίσθησης. Μία από τις κύριες συνέπειες αυτής της παρανόησης είναι ότι οι άνθρωποι έχουν εκλάβει ως "αληθινές" ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών ιδεών, απλώς και μόνο επειδή τις θεωρούν αληθινές.
Αυτή η παρανόηση μπορεί να επεκταθεί στις πληροφορίες που διαδίδονται από το "κίνημα της αλήθειας", το οποίο ισχυρίζεται ότι βοηθά την ανθρωπότητα να απελευθερωθεί από την επικείμενη τυραννία των "επίδοξων ελεγκτών".
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα, ή ακριβέστερα, υπάρχουν πολλά προβλήματα!
Πρώτα απ' όλα, έχει αποδειχθεί ότι, κατά τη διάρκεια της ιστορίας, τα περισσότερα, αν όχι όλα τα "κινήματα" έχουν διεισδύσει και καταστραφεί εκ των έσω, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με διάφορες μεθόδους ανάλογα με τον τελικό στόχο των στρατηγών. Αυτό από μόνο του εγείρει το ερώτημα γιατί οι φαινομενικά ευφυείς άνθρωποι που δημιούργησαν αυτά τα "κινήματα" τα τελευταία χρόνια απέτυχαν να αναγνωρίσουν κάτι που μπορεί εύκολα να ανακαλυφθεί με λίγη έρευνα. Μήπως επειδή πιστεύουν ότι "αυτή τη φορά" το κίνημά τους θα πετύχει; Αν είναι έτσι, πρέπει να τεθούν πολλά ερωτήματα, όπως: Γιατί πιστεύουν ότι αυτή τη φορά θα πετύχει; Τι είναι διαφορετικό στο κίνημά τους; Έχουν προστατεύσει το κίνημά τους από τη διείσδυση; Αν ναι, πώς το έχουν κάνει αυτό;
Είναι πιθανό, και μάλιστα πιθανό, ορισμένα από τα σημερινά "κινήματα" να έχουν δημιουργηθεί από τους "επίδοξους ελεγκτές" με μοναδικό σκοπό να ξεκινήσουν τη στρατηγική τους "διαίρει και βασίλευε" για να καταστρέψουν την πραγματική "αλήθεια" σχετικά με τα σημαντικά θέματα της εποχής μας, όπως η ύπαρξη των "ιών". Όπως πολλοί από εμάς έχουν πλέον αποδείξει, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οποιοδήποτε σωματίδιο που έχει χαρακτηριστεί ως "ιός" έχει αποδειχθεί ότι είναι η αιτία της ασθένειας. Αυτό μπορεί να δηλωθεί ως γεγονός για την πραγματικότητα - και επομένως να αποδειχθεί ότι είναι "αληθινό". Το γεγονός αυτό μπορεί επίσης να προεκταθεί και για τα βακτήρια, τα οποία επίσης δεν έχει ποτέ αποδειχθεί ότι είναι "παράγοντες που προκαλούν ασθένειες".
Μαζί, αυτά τα 2 γεγονότα απειλούν όχι μόνο ολόκληρη τη βιομηχανία εμβολίων, αλλά και ένα τεράστιο μέρος της φαρμακευτικής βιομηχανίας, καθώς και μέρος της χημικής βιομηχανίας, επειδή δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για προϊόντα που "καταπολεμούν τα μικρόβια".
Προφανώς, όσοι από εμάς υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχουν παθογόνοι ιοί ή βακτήρια εξακολουθούμε να είμαστε μια σχετικά μικρή ομάδα, αν και δεν μπορούμε να αναφερθούμε ως "κίνημα" και δεν έχουμε ηγέτες.
Υπάρχει μια άλλη ομάδα ανθρώπων που ορθώς ισχυρίζονται ότι τα εμβόλια είναι επικίνδυνα, αλλά λανθασμένα ισχυρίζονται ότι υπάρχουν παρ' όλα αυτά τέτοια πράγματα όπως οι "μολυσματικοί ιοί". Αυτή η κάπως μεγαλύτερη ομάδα αποτελείται από και καθοδηγείται από πολλούς γιατρούς και επιστήμονες με υψηλά προσόντα, γεγονός που συμβάλλει στο να φαίνεται η υπόθεσή τους ιδιαίτερα αξιόπιστη.
Στη συνέχεια, υπάρχει μια τρίτη ομάδα, η οποία αποτελείται από τις κυρίαρχες οργανώσεις όπως ο ΠΟΥ, το CDC, το NHS και τα κυβερνητικά τμήματα "υγείας" σχεδόν σε κάθε χώρα. Αυτή η ομάδα δηλώνει ότι το "Covid" είναι πραγματικό, ότι οι μάσκες και η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι σημαντικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελεσματικά.
Η ύπαρξη αυτών των 3 ομάδων με τις φαινομενικά αγεφύρωτες διαφορές εξυπηρετεί την "ατζέντα" διασφαλίζοντας ότι το ευρύ κοινό, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς, παραμένουν σε σύγχυση, γεγονός που τους κάνει πιο πιθανό να υποχωρήσουν προς την κυρίαρχη τάση και την αφήγησή τους, επειδή είναι πιο εξοικειωμένοι με αυτούς ως "ειδικούς" όσον αφορά τα θέματα υγείας, αν και η εξοικείωση δεν είναι το ίδιο με την αλήθεια. Αυτή η κατάσταση έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει κάθε αντιπολίτευση στην πορεία.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το τι συνέβη, γιατί δεν είναι αυτός ο κύριος στόχος αυτού του άρθρου, αλλά μερικά πρόσφατα γεγονότα είχαν τη δυνατότητα να καταστρέψουν την αξιοπιστία της πρώτης "ομάδας", η οποία αποτελείται από όσους από εμάς δηλώνουμε συνεχώς ότι οι "ιοί" και τα βακτήρια δεν είναι οι αιτίες των ασθενειών.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να τονίσει πόσο σημαντικό είναι να μην αποδέχεστε αμέσως κάτι που ισχυρίζονται ότι είναι "αληθινό" με την ονομαστική του αξία, αλλά και να μην απορρίπτετε αυτόματα κάτι μόνο και μόνο επειδή αμφισβητεί το υπάρχον σύστημα πεποιθήσεών σας. Αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία τη σημερινή εποχή που βρισκόμαστε εν μέσω ενός ξεκάθαρου "πολέμου πληροφοριών", ιδιαίτερα αν οι "πληροφορίες" διαδίδονται από τα ΜΚΜ. Αλλά είναι εξίσου σημαντικό αν οι "πληροφορίες" διαδίδονται από αυτό που περιγράφεται ως "εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης", επειδή γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι αυτή η μορφή μέσων ενημέρωσης μπορεί να μην είναι τόσο "εναλλακτική" όσο μας έχουν οδηγήσει να πιστεύουμε και μπορεί επίσης να διαδίδει παραπληροφόρηση, είτε σκόπιμα είτε αθώα.
Πρέπει λοιπόν όλοι μας να γίνουμε πολύ πιο απαιτητικοί!
Υπάρχει ένα άλλο σημαντικό σημείο που πρέπει να αναφέρουμε, το οποίο είναι ότι κανένα άτομο δεν γνωρίζει ή δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα για κάθε θέμα- αυτό είναι αδύνατο. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ένα άτομο που είναι πραγματικά γνώστης ενός θέματος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι γνωρίζει τα πάντα για όλα τα θέματα που μπορεί να επιλέξει να συζητήσει.
Δυστυχώς, η συνέπεια αυτού είναι η συχνά λανθασμένη υπόθεση ότι το άτομο πρέπει να κάνει λάθος για όλα τα θέματα, αν κάνει λάθος για ένα.
Πρόκειται για μια περίπτωση που είναι γνωστή ως "πετάμε το μωρό μαζί με το νερό της μπανιέρας".
Παρομοίως, η επιλογή των πληροφοριών που συμφωνούν με την έρευνά μας και η παράλειψη πληροφοριών που δεν συμφωνούν με αυτήν, συχνά απορρίπτεται ως "cherry picking" (επιλεκτική διαλογή).
Όμως αυτοί είναι απλώς χαρακτηρισμοί που αποσκοπούν στο να μας μπερδέψουν, να μας κάνουν να αισθανθούμε ανεπαρκείς και να αμφισβητήσουν την ικανότητά μας να αναγνωρίσουμε τι είναι σημαντικό και σχετικό από τη δική μας οπτική γωνία.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν επαρκή χρόνο για να κάνουν όλη την έρευνα που απαιτείται για να κατανοήσουν πλήρως έστω και ένα θέμα, και αυτός είναι φυσικά ο λόγος για τον οποίο είναι πολύ πιο εύκολο να "εμπιστευτούμε τους ειδικούς". Αλλά σε αυτό ακριβώς στηρίζονται οι "επίδοξοι ελεγκτές", ότι οι άνθρωποι απλώς θα υποκύψουν στην "αυθεντία" - και φυσικά "αυτοί" είναι εκείνοι που θα παρέχουν τους "ειδικούς" που οι άνθρωποι πρέπει να ακούσουν. Και έτσι, αν οι ομάδες της "αντιπολίτευσης" διαφωνούν μεταξύ τους, μπορούν εύκολα να γελοιοποιηθούν και να απορριφθούν, πράγμα που θα οδηγήσει στη "νίκη" των "επίδοξων ελεγκτών" επί όλων μας.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαταράξουν εμάς και τις προσπάθειές μας να ερευνήσουμε και να μάθουμε, και για να μας απαξιώσουν στα μάτια του κοινού όταν προσπαθούμε να μοιραστούμε αυτά που βρίσκουμε. Αυτό είναι απολύτως σαφές από την αυξανόμενη λογοκρισία των κυρίαρχων πλατφορμών, όπως το YouTube, το Facebook και το Twitter.
Αυτό που πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι μας είναι ότι ο καθένας μας βρίσκεται σε ένα ταξίδι ανακάλυψης και αυτό το ταξίδι είναι μοναδικό για τον καθένα μας. Η λύση στα δικά μας προβλήματα και ζητήματα βρίσκεται μέσα μας.
Επιπλέον, ο καθένας μας διαθέτει τη δική του κατανόηση των πληροφοριών που έχουμε ερευνήσει. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις, αλλά δεν πρέπει να το αφήσουμε να οδηγήσει σε εσωτερικές διαμάχες, γιατί αυτό εξυπηρετεί μόνο εκείνους που επιδιώκουν να μας ελέγξουν.
Παρά τις διαφορές μας, θα έλεγα ότι έχουμε έναν κοινό στόχο- και αυτός είναι να ζούμε ελεύθερα και να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις για όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Επομένως, όλοι μας πρέπει να έχουμε πλήρη επίγνωση της στρατηγικής του "διαίρει και βασίλευε" που χρησιμοποιείται εναντίον μας, ώστε να μην αφήσουμε τους εαυτούς μας να παρασυρθούμε σε αλληλομαχαιρώματα για λεπτομέρειες, ενώ θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε νέους τρόπους ζωής σε ελευθερία.
Dawn Lester
11 Σεπτεμβρίου 2022
—
Δικτυογραφία:
Divide and Conquer. - by Dawn Lester - Dawn’s Writings
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου