Tου Χρήστου Μπολώση
Ακούμε λοιπόν διάφορες σοφές συμβουλές, σοφών ανθρώπων και κουνάμε με θαυμασμό το κεφάλι μας. Και κουνάμε το κεφάλι μας, επειδή δεν έχουμε ουρά για να κουνήσουμε.
Λένε λοιπόν τα φωτεινά μυαλά:
- Ρυθμίζουμε τον κλιματισμό στην σωστή θερμοκρασία και αντί για 25 το χειμώνα το βάζουμε στους 19 βαθμούς. Βέβαια το γεγονός ότι, όταν έξω κάνει βρωμόκρυο του κερατά με 19 το κλιματιστικό θα κάνει το ίδιο βρωμόκρυο και μέσα στο σπίτι, είναι μια μικρολεπτομέρεια.
- Λένε οι σοφοί: «Τοποθετούμε το ψυγείο σε χώρο με καλό αερισμό». Δεδομένου ότι σε όλα τα σπίτια ο χώρος για το ψυγείο είναι σαφώς καθορισμένος από τον μηχανικό, που έχτισε το σπίτι και, σχεδόν πάντα, είναι κάποια εσοχή της κουζίνας, θα πρέπει ή να γκρεμίσουμε και να ξαναχτίσουμε το σπίτι ή, αν αυτό είναι δύσκολο, που μάλλον είναι, να βάλουμε κάποιον, να κάνει αέρα στο ψυγείο.
- Ξαναλένε οι σοφοί: «Βγάζετε από τις πρίζες μικροσυσκευές που δεν χρησιμοποιείτε». Δηλαδή πριν κοιμηθούμε το βράδυ, βγάζουμε από τις πρίζες τις 2-3 τηλεοράσεις, τον υπολογιστή, την καφετιέρα (τι την θέλουμε; Λίγο μπαμπάκι με οινόπνευμα κάνει τη ίδια δουλειά), το ηλεκτρικό σκουπάκι και πάει λέγοντας και το πρωί, αντιστρόφως, τα ξαναβάζουμε στην πρίζα. Για εξοικονόμηση προσωπικού, την δουλειά αυτή μπορεί να την αναθέσουμε σ΄ αυτόν που αερίζει το ψυγείο.
- Ματαξαναλένε οι σοφοί: «Να βάλετε ηλιακό θερμοσίφωνα και ηλιακούς θερμοσυσσωρευτές, οπότε παράγεις δικό σου ρεύμα και συμψηφίζεις το κόστος με την κατανάλωση». Βγάζεις χαρτιά και μολύβια και κάνεις υπολογισμούς, το αποτέλεσμα των οποίων είναι λίαν απογοητευτικό, αφού δείχνουν ότι η απόσβεση των δαπανών που θα κάνουν τη ταράτσα σου Καρδιά Πτολεμαΐδας, θα επιτευχθεί περί το Σωτήριον Έτος 3.452 μ. Χ.
Θυμάμαι εκεί περί το 1974, είχαν εκδοθεί αυστηρότατες διαταγές προς τις στρατιωτικές Μονάδες για οικονομία των λογαριασμών νερού και ηλεκτρικού τουλάχιστον κατά 10%. Τα αποτελέσματα δημοσιοποιούνταν κάθε μήνα με σχετικές διαταγές που επαινούσαν τους οικονόμους και σκυλόβριζαν τους άσωτους. Το ωραίο όμως δεν ήταν αυτό. Το ωραίο ήταν ότι κάθε χρόνο, το Φθινόπωρο, έβγαινε καινούργια διαταγή που ζητούσε ακόμα 10% οικονομία. Έτσι 10% κάθε χρόνο, σε δέκα χρόνια οι Μονάδες θα πορεύονταν με δάδες και θα πήγαιναν στο ποτάμι για νερό. Λεπτομέρειες…
Πάντως και εδώ την λύση την είχε δώσει ο παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος, που απαλλαγμένος από προβληματισμούς και βαθειά νοήματα, αφουγκραζόταν τα προβλήματα του κοσμάκη και πολλές φορές έδινε λύσεις. Γι’ αυτό και επιζεί μέχρι σήμερα.
Το 1952 λοιπόν, ο μεγάλος κωμικός μας Βασίλης Λογοθετίδης γύρισε μια ταινία με τίτλο «Ένα βότσαλο στη λίμνη» σε σενάριο των Αλέκου Σακελάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Το σενάριο αυτό ξαναγυρίστηκε ταινία το 1967 (ριμέϊκ το λένε αυτό…) με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στο βασικό ρόλο και με τον τίτλο «Ο σπαγκοραμμένος».
Ας γυρίσουμε όμως στο βότσαλο. Ο Μανώλης Σκουντρής (Βασίλης Λογοθετίδης) λοιπόν, είναι ένας αθεράπευτος τσιγκούνης, που έχει κάνει μαύρη τη ζωή της συζύγου του Βέτας (Μαίρη Λαλοπούλου). Σε μια… διάλεξή του λοιπόν περί οικονομίας του ηλεκτρικού ρεύματος, ο κ. Σκουντρής, λέει στην γυναίκα του: «… γι΄ αυτό τους έχουν τους διακόπτες δίπλα στη πόρτα Βέτα μου. Όχι εμείς νάμαστε ξαπλωμένοι μέσα και όλα τα φώτα να είναι ανοιχτά. Μπαίνεις στο δωμάτιο χραπ, βγαίνεις χραπ. Γι’ αυτό στο τέλος του μηνός έρχεται ο λογαριασμός και δεν ξέρουμε πού το κάψαμε το φως. Να πού το κάψαμε το φως. Στο γάμο του Καραγκιόζη το κάψαμε το φως».
Να λοιπόν η λύση του προβλήματος. Όχι άσκοπη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του αέρα που αναπνέουμε τελικώς. Διότι, εδώ που τα λέμε, τι τον θέλουμε τον αέρα όταν κοιμόμαστε; Κλείνουμε τα μάτια χραπ. Ανοίγουμε τα μάτια χραπ…
Με την πίστη ότι συνεισφέραμε κι’ εμείς, με τις μικρές μας δυνάμεις, στην μεγάλη πανευρωπαϊκή (αχ αυτή η Ευρώπη…) προσπάθεια για οικονομία στην ενέργεια, κλείνουμε το σημερινό σημείωμά μας με τις θερμότερες των ευχών μας για χαρούμενη Ανάσταση και ένα καλό και Ελληνικό Πάσχα.
Μαζί θα τα πούμε πάλι στις 24 Απριλίου, με πλούσιο αντιστασιακό υλικό, αφού θα έχει μεσολαβήσει η 21η Απριλίου και δεν θα πρέπει να την ξεπεράσουμε έτσι, καθόσον όποιος ξεχνά την ιστορία του, είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει (Θρασύβουλας).
Υστερόγραφο
Ο φίλος των σημειωμάτων μας κ. Τάσος Θεοδωρόπουλος, συγκλονισμένος και αυτός, όπως όλη η Ελλάδα, από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, για το οποίο, ως γνωστόν, φταίει αποκλειστικώς και μόνον ο σταθμάρχης, έγραψε το παρακάτω ποίημα, το οποίο ευχαρίστως φιλοξενούμε:
Πάρε με όταν θα φθάσεις
Ήτανε η κακιά η ώρα, ή διαλυμένη η Χώρα!!
Κίβδηλοι, φθηνοί οι όροι και του τρόμου οι αχθοφόροι,
στον ατάραχο τους ύπνο, στον εκλογικό τους οίστρο.
Όλα κι όλοι για τη ψήφο, το μικροπολιτικό το ήθος,
δόλιες εποχές θυμίζει και ο Χάροντας θερίζει.
Άθικτοι οι ταγοί στο Μάτι, κύμα του λαού το άχτι
γιγαντώνεται, θεριεύει μπρος στου νόμου το ραχάτι.
Ένα τραίνο ανεβαίνει κι ένα άλλο κατεβαίνει,
μες το ίδιο μονοπάτι, που ναι του Θεού το μάτι,
να ρυθμίσει τη πορεία να προλάβει τη θυσία;
«Πάρε με όταν θα φθάσεις ξύπνια θα `μαι μη ξεχάσεις,
εισ` ολάκερη η ζωή μου, πόσο σ’ αγαπώ παιδί μου»!
Τα παιδιά μες τα βαγόνια, σαν της άνοιξης τ` αϊδόνια,
χαίρονται γιατί γυρίζουν και την αύρα τους σκορπίζουν.
Μα ήρθε η κακιά η ώρα και κοιμότανε κι η Χώρα!!!
Λίγο πριν το μεσονύχτι, σαν από διαβόλου νύχι
έκρηξη, φωτιά και αίμα συγκρουστήκανε τα τραίνα.
Κινούν οι μάνες μες τα σκοτάδια, μαύρα απ` τα Τέμπη τα σημάδια,
σάρκες και σίδερα μπλεγμένα, κορμιά άφαντα εξαχνωμένα.
«Πάρε με όταν θα φθάσεις ξύπνια θά ‘μαι μη ξεχάσεις»,
«μανούλα μου έφθασα στα νέφη, μα εδώ τηλέφωνα δεν έχει!!»
Σημείωση
Και ο μεν φίλος μου Τάσος περιέγραψε συγκλονιστικά όλη τη τραγωδία. Όταν όμως τα έγραφε, δεν ήξερε ότι το φιλόστοργο κράτος μας που αφού έκλαψε, υποκριτικά όπως απεδείχθη και ο αρμόδιος υπουργός παρητήθη από το υπουργείο του υποκριτικότερα όπως (ξανα)απεδείχθη, προέβησαν στις εξής ενέργειες:
α. Ο ολίγιστος πρώην υπουργός, δήλωσε ότι θα κατέβει εκ νέου στις εκλογές, διότι ο μόνος αρμόδιος να κρίνει αν έφταιγε ή όχι είναι ο λαός. Ιδού λοιπόν. Ο λαός ας τον καταδικάσει
β. Το κράτος κέρβερος θέσπισε το ακαταδίωκτο για τα μέλη της επιτροπής των Εμπειρογνωμόνων που θα ερευνήσουν τα αίτια του τρομερού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Τι θα πει αυτό σε ελεύθερη μετάφραση; Βγάλτε όποια απόφαση θέλετε και μη φοβάστε Χάρο. Ο Χάρος σε άλλους έκοψε το νήμα της ζωής…
Και με αυτές τις συνθήκες βαίνομεν προς εκλογάς τρομάρα μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου