28 Απριλίου 2023

Οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας μιλούν τη γλώσσα του Μεσαίωνα, «διψούν» για νέα ελληνικά

Κάτοικοι των ελληνόφωνων περιοχών της Κάτω Ιταλίας μιλούν στην «Κ» για την καθημερινότητά τους, για την προσπάθεια διατήρησης των γραικάνικων, αλλά και για την ανάγκη τους για εκμάθηση των νέων ελληνικών. 
 
«Χρειάζεται να έρθουν Ελληνες καθηγητές, όπως παλιότερα, να διοργανώνονται περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκδρομές, να δοθούν βιβλία, εγχειρίδια και διδακτικό υλικό στα Ελληνικά», λέει στην «Κ» ο 33χρονος Πασκουάλε Ντινέρι, κάτοικος του χωριού Παλίτζι της Καλαβρίας, ελληνικής καταγωγής.
 
Κάθε τόσο παρακολουθούμε, κυρίως μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ, στιγμιότυπα από τη ζωή των ομογενών μας στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας. Εμπλουτισμένα με τα απαραίτητα στοιχεία φολκλόρ, τα αφιερώματα αυτά προβάλλουν το γλωσσικό ιδίωμα και τις πολιτιστικές τους δραστηριότητες προκαλώντας μας συγκίνηση και υπερηφάνεια για τη διατήρηση των στοιχείων του ελληνισμού. 
 
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα που βιώνουν οι κάτοικοι και ιδιαίτερα οι νέοι στις ελληνόφωνες περιοχές; Ποια είναι η κατάσταση ως προς τη διατήρηση των ελληνικών της Κάτω Ιταλίας και ποιες προσπάθειες γίνονται για τη διατήρηση της γλώσσας και των πολιτιστικών στοιχείων από τις τοπικές αρχές; Μαθαίνουν οι νέοι τα νέα ελληνικά; Και ποια η συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης προς την κατεύθυνση αυτή; 
 
Θέα του Στενού της Μεσσήνης. Φωτ. Κριστίνα Προβεντσάνο 
 
Η «νέα ζωή» των Γραικάνικων
 
Στην περιοχή Grecìa Salentina της Νότιας Ιταλίας (Σαλαντινή Ελλάδα στα ελληνικά), στα χωριά Ασπρομόντε της Καλαβρίας και Σαλέντο της Απουλίας, πέρα από την ιταλική γλώσσα που χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά σήμερα, ομιλούνται και τα κατωιταλικά ή γραικάνικα, μια ελληνική διάλεκτος με ιταλικά στοιχεία την οποία ομιλούν οι ελληνόφωνοι της Κάτω Ιταλίας, γνωστοί ως Γκρίκο στην Απουλία και Γραικάνοι στην Καλαβρία. «Πρόκειται για μεσαιωνική διάλεκτο που εμπεριέχει, βέβαια, και νεότερα στοιχεία που την κάνουν συγγενή με τα νέα ελληνικά», λέει στην «Κ» ο Ντανιέλε Μακρής, Ελληνοσικελός καθηγητής Ιστορίας στη Μεσσήνη, πρόεδρος της εκεί ελληνικής κοινότητας.
 
«Τα γραικάνικα ομιλούνται μέχρι τη σημερινή γενιά των πενηντάρηδων, των τελευταίων, δηλαδή, που άκουσαν τη γλώσσα από τους γονείς τους μέσα στις οικογένειες αρχικής ελληνικής καταγωγής. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν τη γλώσσα ή την κατανοούν σε έναν βαθμό, αλλά δεν έχουν την ευκαιρία να την εξασκήσουν στην κοινωνία και ως εκ τούτου τείνουν σιγά-σιγά να την ξεχνούν», εξηγεί ο Λουίτζι Γκαρίσι, κοινωνιολόγος στο Κέντρο Μελετών Ψυχολογίας και Κοινωνιολογίας στην Μπολόνια. 
 
Δρομάκι στο ελληνόφωνο χωριό Γκαλατίνα του νομού Λέτσε της Απουλίας. Φωτ. Ναταλία Κωτσάνη
 
Τα χωριά όπου η διάλεκτος ομιλείται ακόμα και σήμερα σε ένα σημαντικό ποσοστό είναι 10 στον νομό του Λέτσε της Απουλίας, 16 στον νομό Ρηγίου της Καλαβρίας, αλλά χρησιμοποιείται και στην πόλη Μεσσήνη της Σικελίας. Ωστόσο είναι αρκετές οι σχετικές θετικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στην περιοχή του Σαλέντο.
 
«Η διάλεκτος απολαμβάνει, εδώ και μερικές δεκαετίες, μια νέα ζωή στο θέατρο, στη λογοτεχνία και κυρίως στη μουσική, τόσο μέσα από μια φιλολογική αναβίωση παραδοσιακών ρεπερτορίων όσο και μέσα από νέες δισκογραφικές και εκδοτικές παραγωγές, σε κάθε τομέα.
 
Τα συγκροτήματα αυτά είναι οι: Canzoniere, Grecanico, Ghetonia, Avleddha, Mala Agapi, La Bottega del teatro και βέβαια η ελληνική μπάντα Encardia», λέει ο Γκαρίσι. Δημιουργήθηκαν επίσης σύλλογοι πολύ νεαρών παιδιών που ασχολούνται με τη μελέτη και την αναβίωση της γλώσσας των Γκρίκα, θέλοντας να αποκαταστήσουν τη χρήση της. Ενα από τα πιο σημαντικά δρώμενα είναι «Η εβδομάδα Γκρίκα». 
 
Ταμπέλα στο ελληνόφωνο χωριό Στερνατία της Νότιας Ιταλίας στην περιοχή του Σαλέντο. Φωτ. Κώστας Κωνσταντάτος
 
Ο εμπνευστής, ιδρυτής και εκπρόσωπος του συγκροτήματος Encardia Κώστας Κωνσταντάτος συνδέεται με την περιοχή της Καλαβρίας από το 1992. «Εκεί είχα βρεθεί όχι με την ιδιότητα του μουσικού, αλλά με αυτή του αγιογράφου στο μοναστήρι Αγιος Ιωάννης ο Θεριστής του 12ου αιώνα», λέει.
 
Οι Encardia ξεκίνησαν τη μουσική τους πορεία με πολλή αγάπη για την γραικάνικη μουσική και την πολιτιστική παράδοση στις ελληνόφωνες περιοχές. «Εχουμε γράψει κάποια τραγούδια στα γραικάνικα και πολλά στα νέα ελληνικά, εμπνευσμένοι όμως πάντα από τη μουσική και τον ήχο της περιοχής που είναι κυρίως η πεδιάδα του Σαλέντο, στη Νότια Ιταλία». Τα τραγούδια είναι σύγχρονα, με έντονα παραδοσιακά στοιχεία. 
 
«Τα επόμενα χρόνια, το συγκρότημα είχε σχέσεις με την Απουλία, την πάνω περιοχή της Νότιας Ιταλίας. Κάναμε πάρα πολλά ταξίδια, συνολικά πάνω από 40-50, μεμονωμένοι αλλά και όλα τα μέλη μαζί», θυμάται ο Κωνσταντάτος. 
 
Τη στιγμή που μιλάμε, ο ίδιος και τα υπόλοιπα μέλη των Encardia, βρίσκονται στο ελληνόφωνο χωριό Καλημέρα. Στις 20 Απριλίου, ο δήμαρχος θα απονείμει στον Κωνσταντάτο τον τιμητικό τίτλο του «επίτιμου δημότη». Κι αυτό επειδή «ασχολούμαι τόσα χρόνια με τον πολιτισμό της Νότιας Ιταλίας, αλλά κυρίως γιατί με το συγκρότημα έχουμε κάνει πολλές δράσεις στην περιοχή, έχουμε συμμετάσχει σε διοργανώσεις άλλων και έχουμε καλέσει μουσικούς στην Ελλάδα για συναυλίες».
 
Οι Encardia στο Κοριλιάνο Κάλαμπρο της Καλαβρίας για την τιμητική διάκριση του ιδρυτή τους Κώστα Κωνσταντάτου ως «επίτημου δημότη». Φωτ. Ναταλία Κωτσάνη
 
Η εκμάθηση νέων ελληνικών 
 
Είναι αξιοσημείωτο ότι αρκετοί νεότερης ηλικίας κάτοικοι των ελληνόφωνων περιοχών, επιθυμούν να μάθουν τη νέα ελληνική γλώσσα μέσα από μαθήματα που προσφέρουν η ελληνική κοινότητα και οι πολιτιστικοί σύλλογοι. «Το σχολείο, χάρη και σε νέους νόμους του ιταλικού κράτους για την προστασία των γλωσσικών μειονοτήτων, προσφέρει τη μελέτη της γλώσσας ή τη χρήση της σε διδακτικές και εργαστηριακές δραστηριότητες», λέει ο Γκαρίσι. Και συμπληρώνει: «Ετσι, τα παιδιά έχουν επίγνωση της δικής τους πολιτιστικής και γλωσσικής ιστορίας και μπορούν ακόμα να βρουν ανατροφοδότηση από τις οικογένειές τους».
 
Σύμφωνα με τον κ. Μακρή, στις δεκαετίες του ’80-’90 μέχρι και το 2010 περίπου, στάλθηκαν στα ελληνόφωνα χωριά αρκετοί δάσκαλοι αποσπασμένοι από το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος, που εκτέλεσαν σημαντικό έργο, καθώς ήταν ο κύριος μοχλός μέσω του οποίου τα χωριά αυτά συνδέθηκαν πάλι με τον ελληνισμό. «Τις χρονιές 2005, 2006 και 2007 μάλιστα πραγματοποιούνταν απογευματινά μαθήματα νέων ελληνικών, είτε από τους εθελοντές της Κοινότητας ή από αποσπασμένους δασκάλους. Οι τελευταίοι μειώθηκαν δραστικά μετά το 2010, λόγω των γνωστών οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας». Το 2012, ο Δήμος Μεσσήνης ονομάστηκε σε Δήμο ελληνικής γλωσσικής μειονότητας. 
 
Το 2018 ιδρύθηκε από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας. «Αυτό λειτούργησε άριστα για τέσσερα χρόνια με τη βοήθεια της Βασιλικής Πανταζή, με πάνω από 150 μαθητές, από τους οποίους τουλάχιστον οι 80 ήταν ελληνικής καταγωγής», εξηγεί ο κ. Μακρής. 
 
Η δασκάλα Βασιλική Πανταζή δίδαξε στη Μεσσήνη σε δημοτικό, νηπιαγωγείο και γυμνάσιο το πρωί και σε λύκειο και στην κοινότητα το απόγευμα. Η ίδια λέει ότι στη περιοχή υπήρχαν μόνο λίγα άτομα με ελληνική καταγωγή. «Οσοι είχαν ελληνικές ρίζες, ήταν ιδιαίτερες περιπτώσεις που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση στην ελληνική γλώσσα αλλά αυτό έγινε δυνατό με τη βοήθειά μου. Το εντυπωσιακό ήταν ότι εκείνοι που είχαν διάθεση και δίψα για να μάθουν τα νέα ελληνικά ήταν Ιταλοί ή Ιταλίδες της περιοχής, παντρεμένοι με Ελληνες». 
 
Η επτάχρονη κόρη του Παντελή Μεστούση, ενός Ελληνα από τη Χίο που παντρεύτηκε Ιταλίδα και κατοικεί στη Μεσσήνη, παρακολουθεί σήμερα τα μαθήματα νέων ελληνικών που διδάσκει η κ. Πανταζή μέσω του διαδικτύου. Τα μαθήματα αυτά είναι δωρεάν και προσφέρονται από ακτοπλοϊκή εταιρεία ως βοήθεια προς τους Ελληνες της Ιταλίας. Ο ίδιος εξηγεί ότι «δεν ήταν εύκολο για το κορίτσι να μάθει από εμένα τη γλώσσα. Αν η μητέρα ήταν Ελληνίδα, θα ήταν πιο εύκολο γιατί εκείνη βρίσκεται πιο πολλές ώρες με τη μικρή στο σπίτι. Τώρα, πλέον, μπορεί και συνεννοείται με την οικογένειά μου στην Ελλάδα»
 
Η 34χρονη Αριάννα Μελλούσο, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, είναι κάτοικος της Μεσσήνης. Ο πατέρας της είναι Σικελός, η μητέρα της Ελληνίδα από τις Σέρρες, ενώ οι παππούδες της κατάγονται από την Κω. «Η μητέρα μου ήρθε στη Σικελία για να σπουδάσει, γνώρισε τον πατέρα μου και έμειναν στη Μεσσήνη. Εδώ, όσοι έχουμε ελληνική καταγωγή μιλάμε τα νέα ελληνικά στην καθημερινότητά μας» λέει η ίδια προσθέτοντας ότι θα ήθελε να ζήσει στην Ελλάδα γιατί η νοοτροπία εκεί της αρέσει πιο πολύ από την πιο «κλειστή» Μεσσήνη. 
 
Ο Ντινέρι ξεκίνησε να μαθαίνει νέα ελληνικά, όπως και οι φίλοι του, σε πολιτιστικό σύλλογο. Οι γονείς και παππούδες του έχουν καταγωγή από τις ελληνόφωνες περιοχές Παλίτζι, Μπόβα Μαρίνα, Μπόβα Σουπεριόρε, ενώ η σύζυγός του είναι από το Παλίτζι. «Από τους γονείς και συγγενείς μου είχα μάθει λίγες μόνο λέξεις της διαλέκτου» λέει ο ίδιος. Οταν επισκέφθηκε την Ελλάδα, μαγεύτηκε από την Ακρόπολη και θα ήθελε ίσως να ζήσει εδώ. 
 
Μέλη της ελληνικής κοινότητας της Μεσσήνης. Φωτ. Κριστίνα Προβεντσάνο.
 
«Η γλώσσα σας είναι στην καρδιά μου» 
 
Η κοινωνική ζωή και η καθημερινότητα των νέων στα ελληνικά χωριά δεν διαφέρει από αυτή στο σύνολο της Νότιας Ιταλίας. Η ανεργία μαζί με τη σημαντική απόσταση από μεγάλες πόλεις, ωθεί πολλούς νέους να εγκαταλείπουν τον τόπο τους. «Στην Καλαβρία η ερήμωση υπήρξε πολύ έντονη από τη δεκαετία του εβδομήντα, κάτι που δεν συμβαίνει στο Σαλέντο όπου τα χωριά των Γκρίκο έχουν ενσωματωθεί απόλυτα στον κοινωνικό ιστό και προσφέρουν αρκετές ευκαιρίες στους νέους. Παρατηρούμε βέβαια τη συνεχιζόμενη έντονη μετανάστευση, αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ερήμωση», λέει ο Γκαρίσι.
 
Οι παράγοντες που βοηθούν τους νέους να βρίσκονται κοντά στην Ελλάδα είναι σίγουρα η οικογένεια και το ελληνικό κράτος με τις εκδρομές και τα προγράμματα φιλοξενίας. «Οι κοινότητες είναι ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ των οικογενειών και του ελληνικού κράτους. Είμαστε πάντα ευγνώμονες στην Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού που είναι στην πρώτη γραμμή για να λύσει και να βοηθήσει σε προβλήματα της ομογένειας», σημειώνει ο κ. Μακρής. 
 
Στην ελληνική κοινότητα της Μεσσήνης υπάρχουν 150 μέλη, όπως αναφέρει όμως η 33χρονη δημοσιογράφος Κριστίνα Προβεντσάνο, «δεν έχουμε όλοι ελληνική καταγωγή. Είμαστε Έλληνες και φιλέλληνες». Ανάμεσά τους βρίσκονται νέοι που επιθυμούν να φύγουν και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Σε αυτή την επιθυμία έχει βοηθήσει και η γιορτή της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας στα Λύκεια, όπου διδάσκονται ακόμη αρχαία ελληνικά, διοργανώνονται συνέδρια, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις για να αποτίσουν φόρο τιμής στη γλώσσα.
 
Η Προβεντσάνο τονίζει ότι η αγάπη της για την Ελλάδα ξεκίνησε στο Λύκειο και η σύνδεση με τη χώρα μεγάλωσε όταν συνάντησε για πρώτη φορά την ελληνική κοινότητα και τον πρόεδρό της. Αρχισε να μαθαίνει την ελληνική γλώσσα το 2018, που όπως λέει την έχει στην καρδιά της. «Μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες με τους Έλληνες, ενωμένοι από μια κοινή μεσογειακή ταυτότητα», λέει με έμφαση. «Η ελληνική κοινότητα θέλει να κρατήσει ζωντανή στον τόπο μας τη γλώσσα και τον πολιτισμό σας που διαμόρφωσαν την παγκοσμίως γνωστή ιστορική σας κληρονομιά. Εμείς σκοπεύουμε να τα διαφυλάξουμε με ζήλο». 
 
ΠΗΓΗ: Kathimerini.gr



Share

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Eμείς οι γηγενείς Έλληνες λησμονούμε τους απανταχού Έλληνες αδελφούς της διασποράς από αρχαιοτάτων χρόνων. Αυτοί όχι.....
Η παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην Ιταλία παρατηρείται, ήδη, από την προϊστορική περίοδο, όταν οι Μυκηναίοι ίδρυσαν οικισμούς στην Κεντρική και Νότια Ιταλία και τη Σικελία. Κατά την διάρκεια της αρχαιότητας, ωστόσο, η ιταλική χερσόνησος νότια της Νάπολης, συμπεριλαμβανομένων των ακτών της Καλαβρίας, της Λουκάνιας, της Απουλίας, της Καμπανίας και της Σικελίας αποικήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες με τις μεταναστεύσεις της παλιάς Ελληνικής Διασποράς που σημειώθηκαν κατά τον 8ο αιώνα π.Χ.
Οι ελληνικοί οικισμοί ήταν τόσο πυκνοί στη Νότια Ιταλία που κατά την Κλασική Περίοδο η περιοχή ονομάστηκε «Magna Graecia», η γνωστή Μεγάλη Ελλάδα. Οι Έλληνες συνέχισαν να μεταναστεύουν στις συγκεκριμένες περιοχές σε πολλά κύματα από την αρχαιότητα μέχρι τις βυζαντινές μεταναστεύσεις του 15ου αιώνα, κυρίως μετά την περίοδο των Οθωμανικών κατακτήσεων.
Μέχρι σήμερα, στις περιοχές της Καλαβρίας και στην Απουλία, στη χερσόνησο του Σαλέντο, στην παλιά περιοχή της «Magna Graecia» στη Νότια Ιταλία, υπάρχει μια εθνική μειονότητα, γνωστή με την ονομασία «Γρίκοι» ή «Γραίκοι» ή «Γραικάνοι». Πιστεύεται ότι πρόκειται για απομεινάρια των αρχαίων και μεσαιωνικών ελληνικών κοινοτήτων, οι οποίες είχαν εγκασταθεί και ζούσαν στην Κάτω Ιταλία για αιώνες.
Μια μειονότητα άγνωστη στο ευρύτερο κοινό, ακόμη και τους Έλληνες, που αποτελεί κληρονόμους μιας σπουδαίας ιστορικής παράδοσης, η οποία μας ταξιδεύει χιλιάδες χρόνια πίσω στο παρελθόν.
Ποιοι είναι στην ουσία οι Γρίκοι της Κάτω Ιταλίας
Το όνομα Γρίκοι προέρχεται από το παραδοσιακό όνομα για τους Έλληνες στην ιταλική χερσόνησο, ενώ αποδίδεται στους Graecians (Γραικοί), την αρχαία ελληνική φυλή που σύμφωνα με το μύθο πήρε το όνομά της από τον Graecus. Οι Γραίκοι ήταν μία από τις πρώτες ελληνικές φυλές που αποίκησαν την Ιταλία, ενώ σε αυτούς οφείλεται και η ονομασία της περιοχής που έγινε γνωστή ως «Magna Graecia» (Μεγάλη Ελλάδα) στη Νότια Ιταλία. Οι Λατίνοι χρησιμοποίησαν τον συγκεκριμένο όρο για όλους τους Έλληνες (Greeks), ενώ ήδη από την εποχή των Ρωμαίων στις περισσότερες γλώσσες οι Έλληνες αναφέρονται με τον ίδιο όρο.

Παντού Ελλάδα. Μέχρι την Ινδία και Πακιστάν απομονωμένοι ζουν απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, που είναι υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους.... Π.χ. Οι Καλάς, είναι μια φυλή του ορεινού Πακιστάν, οι οποίοι θεωρούνται απόγονοι των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ίδιοι οι Καλάς υποστηρίζουν ότι έχουν Ελληνική καταγωγή μιας και είναι οι μακρινοί απόγονοι των Μακεδονικών στρατευμάτων στην περιοχή.
Πριν αναχωρήσει για την Ινδία, ο Αλέξανδρος πέρασε δύο χρόνια στη Βακτριανή, (μια περιοχή που εκτείνεται βόρεια της οροσειράς Χίντου Κους και νότια του ποταμού Αμού Ντάρια) στρατολογώντας Πέρσες. Αναχωρώντας, άφησε στη Βακτριανή περίπου 13.500 Ελληνες, πολλοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν μόνιμα και νυμφεύθηκαν ξένες γυναίκες οι οποίες εξελληνίστηκαν.
Μ.Ρ.

Ανώνυμος είπε...

Μια μικρη ιστορικη διορθωση.
Δεν μιλουν γλωσσα Μεσαιωνα αλλα μαλλον διαλεκτο που προεκυψε απο αρχσιοελληνικες λεξεις και ιδιωματισμους.
Οπως οι Ελληνες Ποντιοι Αρβανιτες Κυπριοι Κρητες κ.α.
Κ.Κ. Δασκαλος

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.