ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ εἶναι καταλυτικοί. Ἡ ἔρευνα πού πραγματοποίησε τό Ἰνστιτοῦτο τοῦ Συνδέσμου Ἑλληνικῶν Βιομηχανιῶν γιά τό δημογραφικό μᾶς θέτει μπροστά σέ ἕνα ἐνδιαφέρον δίλημμα: Τί προτιμοῦμε καί πῶς φανταζόμαστε τήν Ἑλλάδα τό 2100; Χωρίς μετανάστες καί μέ ἀμιγῆ πληθυσμό μόλις 5,7 ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων ἤ μέ μετανάστες καί μέ μικτό πληθυσμό 8,9 ἑκατομμυρίων πολιτῶν, Ἑλλήνων καί ξένων; Ἡ λογική ἀπάντηση εἶναι τό δεύτερο. Καί γιά λόγους ἀριθμητικούς καί γιά λόγους παραγωγικούς καί γιά λόγους ἀνταπόκρισης στίς διεθνεῖς μας ὑποχρεώσεις. Ἀριθμητικούς, γιά νά διατηρηθεῖ τοὐλάχιστον ὁ παρών πληθυσμιακός συσχετισμός δυνάμεων μέ τίς γειτονικές χῶρες. Παραγωγικούς, διότι ἄλλα φορολογικά ἔσοδα παράγει ἕνας πληθυσμός 6 ἑκατομμυρίων σχεδόν ἀνθρώπων κι ἄλλα ἕνας πληθυσμός περίπου 9 ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων. Ἔσοδα ἀπό τά ὁποῖα χρηματοδοτοῦνται οἱ δημόσιες κοινωνικές πολιτικές. Γιά λόγους ἀνταπόκρισης στίς διεθνεῖς ὑποχρεώσεις, διότι μέ βάση τόν παραχθέντα πλοῦτο, ἀπό τόν πληθυσμό θά μποροῦμε ἤ δέν θά μποροῦμε στό μέλλον νά ἐξυπηρετήσουμε τό δημόσιο χρέος μας. Ἀπό τό ὁποῖο, ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, θά μᾶς πάρει καιρό γιά νά ἀπαλλαγοῦμε.
Ὡστόσο ἀπό τήν ἀνάλυση αὐτή πού προκρίνει ὡς βασική ἐπιλογή τήν ἔνταξη τεσσάρων καί πλέον ἑκατομμυρίων μεταναστῶν στόν ἐθνικό κορμό, λείπει μία παράμετρος: ἡ Ἑλλάδα! Ἡ Ἑλλάδα εἶναι χώρα, δέν εἶναι χῶρος. Ἡ ἔνταξη τῶν μεταναστῶν σέ αὐτούς τούς ἀριθμούς σημαίνει ὅτι τό 2100 οἱ μισοί πολῖτες αὐτῆς τῆς χώρας θά εἶναι ἀλλοδαποί! Θά μιλᾶμε πλέον γιά τούς κατοίκους πού ζοῦν στήν γεωγραφική περιοχή πού ὀνομάζεται Ἑλλάδα, ἀλλά δέν θά μιλᾶμε γιά Ἕλληνες. Καί βεβαίως αὐτό δέν θά εἶναι Ἑλλάδα. Ὅσοι λοιπόν προκρίνουν ὡς πρώτη ἐπιλογή γιά τήν λύση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος τήν ἔνταξη τῶν μεταναστῶν, θεωρῶ ὅτι ἁπλῶς προκρίνουν τήν εὔκολη αὐτήν τήν στιγμή λύση πού θά φέρει αὔριο δύσκολα καί μεγάλα προβλήματα. Μέ ὁρατό τόν κίνδυνο, αὐτοί πού θά ἀκολουθήσουν ἐμᾶς νά μήν ἀναγνωρίζουν τόν τόπο μας.
Ὑπάρχει καί ἄλλη ὁδός. Ἐπίπονη βεβαίως. Πού δέν εἶναι καί πολύ τῆς μόδας. Ἡ ἐνίσχυση τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ. Αὐτή νά καταστεῖ ἡ προτεραιότητα τῆς ἑλληνικῆς Δημοκρατίας γιά τά ἑπόμενα χρόνια, καί ἔπειτα ἡ ἔνταξη τῶν ὅποιων μεταναστῶν πού ζοῦν ἐδῶ καί δεκαετίες στήν χώρα μας. Εἶναι βεβαίως μία λύση πού χρειάζεται ὑπομονή καί πειθώ. Ἀλλά καί ἀναπροσανατολισμό δαπανῶν. Δηλαδή: τά κονδύλια πού σήμερα ἁπλόχερα διαθέτει ἡ Πολιτεία γιά τήν ἔνταξη τῶν μεταναστῶν στήν ἑλληνική κοινωνία, παρόντων καί ἐπερχομένων, νά ἀξιοποιηθοῦν στό σύνολό τους γιά τήν ἀνάσταση τοῦ θεσμοῦ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας. Γιά νά γίνει ξανά μόδα αὐτό πού ἦταν παράδοση γιά δεκαετίες στήν πατρίδα μας, ἡ μητρότητα. Αὐτό σημαίνει ὅτι δαπάνες γιά τεσσερισήμισι ἑκατομμύρια μετανάστες θά χρησιμοποιηθοῦν γιά νά δημιουργήσουμε μέχρι τό 2100 τεσσερισήμισι ἑκατομμύρια Ἕλληνες.
Δέν εἶναι εὔκολη ὁδός βεβαίως αὐτή γιά νά τήν ἐπιλέξει κανείς. Χρειάζεται ὑπομονή καί πειθώ –τό ἄλλο μεγάλο μας πρόβλημα. Ὑπομονή, γιατί αὐτές οἱ πολιτικές δέν ἀποδίδουν μέσα σέ μία τετραετία γιά νά μπορεῖ μία κυβέρνηση νά τίς ἐκμεταλλευτεῖ ψηφοθηρικά. Ἀποτελοῦν ἐπένδυση μέσα στόν χρόνο. Πειθώ, διότι αὐτήν τήν στιγμή ἡ γέννηση ἑνός παιδιοῦ θεωρεῖται περιπέτεια. Τό κράτος μέ ἐξαίρεση ὁρισμένες ἀποσπασματικές ρυθμίσεις πού διευκολύνουν τήν οἰκογένεια καί τήν στηρίζουν γιά συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, οἰκονομικά δέν ἐπενδύει στίς γεννήσεις. Ἐπενδύει στίς εὔκολες λύσεις. Αὐτό ὅμως σημαίνει –καί αὐτό ἀπευθύνεται προσωπικά στόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό, κύριο Μητσοτάκη– ὅτι στό μέλλον ἡ Πολιτεία θά προβάλλει τήν τεκνοποιία καί τήν οἰκογένεια ὡς στοιχεῖο ὁλοκλήρωσης τῆς προσωπικότητας καί ὡς βάση τῆς ἀνθρώπινης εὐτυχίας. Πέρα δηλαδή ἀπό τό ὑλικό ἀντάλλαγμα, σοῦ ἐξασφαλίζω ἐπιδόματα, σοῦ ἐξασφαλίζω φοροαπαλλαγές, σοῦ ἐξασφαλίζω ὁλοήμερα σχολεῖα γιά νά παρκάρεις τά παιδιά, σοῦ ἐξασφαλίζω ἐπίδομα τοκετοῦ, ἀπαιτεῖται μία γιγαντιαία ἐκστρατεία τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας γιά τήν ἀνάσταση τοῦ θεσμοῦ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας.
Στίς μέρες μας, δυστυχῶς, εἶναι πικρή ἡ ἀλήθεια, ἡ ὁμάδα πού περιστοιχίζει τόν κύριο Πρωθυπουργό λανσάρει ὡς προοδευτικό πρότυπο τήν οἰκογένεια πού κτίζουν οἱ ΛΟΑΤΚΙ. Καί αὐτό κυριαρχεῖ καί στήν τηλεόραση καί στό διαδίκτυο καί στίς λαϊφστάυλ ἐφημερίδες καί στά τηλεπαιχνίδια, ἀκόμα καί στίς διαφημίσεις καλλυντικῶν. Μόνο πού αὐτό τό μοντέλο οἰκογένειας ὅσο καί νά θέλει κανείς νά τό συμπαθήσει –ἐλεύθερη ἐπιλογή τοῦ καθενός εἶναι πῶς θά ζήσει– δέν μπορεῖ νά λύσει τό δημογραφικό.
Εἶναι ἡ φύση, ἀνόητοι.
Ὅσες υἱοθεσίες κι ἄν νομοθετηθοῦν μεταξύ ὁμοφυλοφίλων, εἶναι οὐτοπία νά πιστεύει κανείς ὅτι θά μᾶς δώσουν τά 4 ἑκατομμύρια Ἕλληνες πού μᾶς λείπουν μέχρι τό 2100. Ἀντιθέτως, ἡ κλασσική οἰκογένεια πού βάλλεται σήμερα ἀπό παντοῦ καί περνᾶ βαθειά κρίση, μπορεῖ ὑπό προϋποθέσεις νά λύσει τό πρόβλημα. Ἀντί λοιπόν νά υἱοθετοῦμε τίς εὔκολες καί μοδᾶτες λύσεις τῆς ἔνταξης τῶν μεταναστῶν ὡς προτεραιότητά μας, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι μᾶς λείπουν ἐργατικά χέρια, καλό θά εἶναι νά ἀνασκουμπωθοῦμε καί νά χαράξουμε μία μακροπρόθεσμη πολιτική γιά τό μέλλον. Προφανῶς ὅποιος ἀκολουθήσει τόν δρόμο αὐτόν δέν θά περιμένει τά ψηφαλάκια τῶν ΛΟΑΤΚΙ, ὡστόσο ἐδῶ τό μέγα διακύβευμα εἶναι ἡ συνέχεια τοῦ ἔθνους καί ὄχι τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐθνικῶν ἐκλογῶν τοῦ 2022. Διότι ἄν κάποτε φτάσουμε στό σημεῖο νά ἀποτελοῦν οἱ Ἕλληνες πρόσφυγες καί μειονότητα στόν τόπο τους τόν ὁποῖο δέν θά ἀναγνωρίζουν, κανείς δέν θά ἀναγνωρίσει ὡς μέγα ἱστορικό ἐπίτευγμα μιά ψευτο-προοδευτική πολιτική πού ἀκολουθήθηκε 80 χρόνια πρίν ἀπό τό 2100, γιά νά ἰσχυρίζεται κάποιος ὅτι εἶναι κεντρῶος καί προοδευτικός. Ἡ πατρίδα εἶναι σημαντικώτερη ἀπό τό κέντρο!
Ἄρθρο στήν «ΕΣΤΙΑ», Πα. 10 Ίουνίου 2022, φ. 42.278 σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 11/6/2022).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου