Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου (Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Εδώ πληρώνονται όλα. Τα μίση, τα πάθη, τα λάθη. Ανεξάρτητα αν αφορούν σε άτομα, κοινωνίες, ή κράτη. Δυστυχώς τίποτα δεν έχουν - εκείνοι που τα διαπράττουν – μάθει.
Ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία, αλλά και προηγουμένως με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Η αντιπαλότητα Δύσης –Ρωσίας, θα έπαυε να υφίσταται αν – μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την καταβύθιση του Κομμουνισμού είχε επιστρατευτεί η κοινή λογική. Αν δηλαδή φρόντιζαν να δεχθούν ως ισότιμο μέλος την Ρωσία στην Ένωση την Ευρωπαϊκή.
Η πόρτα όμως της Ε.Ε παρέμεινε (βλακωδώς ή –και – σκοπίμως;) σφαλιστή. Η Ρωσία, παρά την ριζική αλλαγή καθεστώτος, εξακολούθησε να θεωρείται χώρα εχθρική. (Σ.Σ Ενώ Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Πολωνία, Ελλάδα κ.α είχαν ήδη – μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – αδελφοποιηθεί!....).
Οι ΗΠΑ ήθελαν όντως μια Ε.Ε αυτάρκη, ισχυρή ή την προτιμούσαν εξαρτημένη, και ανίσχυρη, ώστε η δική τους ηγεμονία να μην αμφισβητηθεί;
Μήπως χρησιμοποίησαν ως Δούρειο Ίππο την γηραιά Αλβιώνα, η οποία μετέπειτα από την Ε.Ε αποχώρησε, προκειμένου ανεξάρτητη (εξαρτημένη από τις ΗΠΑ αποκλειστικά) να πορευτεί;.
Προδήλως εκτιμήθηκε λανθασμένα, ως … απόμακρη, αποκομμένη, εχθρική η Ρωσία, παρά την ευρωπαϊκή της υπόσταση, την Ορθοδοξία της, τον πολιτισμό της.
Αντίθετα η Τουρκία αποτέλεσε, το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου διεστραμμένων ερωτύλων δυτικών ταγών, οι οποίοι την αγάπησαν παράφορα και παραφύση ως ομογάλακτη, ευρωπαϊκή, … ομόθρησκη χώρα και την ενέταξαν στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα αγωνίζονται να την καταστήσουν ισότιμο μέλος της Ε.Ε, δεδομένου ότι ,αφ ενός παρέχει τα εχέγγυα εξισλαμισμού της Ευρώπης και αφ ετέρου κατέχει και μόλις το 5% του εδάφους της στην Γηραιά Ήπειρο, παράλληλα με τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την δυσθεώρητη Δημοκρατικότητά της.
Υποψιάζομαι ότι οι μικρόνοες –αδίστακτοι- Δυτικοί, ηγέτες σκέφτηκαν πως ο εναγκαλισμός της Τουρκίας, καθώς και η αθρόα μετανάστευση Μουσουλμάνων, θα αντιμετώπιζε και το χρονίζον επικίνδυνο δημογραφικό πρόβλημα.
Οι κοντόθωροι, ανάλγητοι και ανήθικοι ταγοί της Δύσης , την οδηγούν σε καταστροφή , της οποίας το μέγεθος δύσκολα αποτιμάται. Ισχύει δυστυχώς (η παράφρασή μου): «Μωραίνει Κύριος ον Αλλάχ βούλεται απολέσαι».
Τα πράγματα, ως είθισται, εξελίχθηκαν … φυσιολογικά (!):- Η Τουρκία αποδείχθηκε παντελώς αφερέγγυα –και άφιλη- πολυεπίπεδα και διαχρονικά. Έφτασε (χώρα μέλος του ΝΑΤΟ) να αγοράσει όπλα … ρωσικά!. Να τα στρέψει εναντίον της … Ρωσίας; Του ΝΑΤΟ; Ή να πλήξει τα συμφέροντα τα ελληνικά, αρπάζοντας νησιά;
- Η Ρωσία αυτοπεριχαρακώθηκε και διακατεχόμενη από φοβικό σύνδρομο ανασφάλειας έγινε μεγάλη δύναμη, κυρίως εξοπλιστικά.
- Το ΝΑΤΟ άρχισε να την … περικυκλώνει παρακινδυνευμένα, ασφυκτικά.
- Βασικός μοχλός η Ουκρανία. Τα υπόλοιπα αναμενόμενα και γνωστά.
- Η ΚΙΝΑ ραγδαία εξελίσσεται σε υπερδύναμη και μοιραία θα δράσει ανταγωνιστικά και απειλητικά.
- Η ΡΩΣΙΑ και η ΚΙΝΑ βαδίζουν σε μονοπάτια κοινά. Θέμα χρόνου – εκτός αδιανόητου απροόπτου – να προχωρήσουν … σφιχταγκαλιαστά!.....
- Μόνο μια ένωση (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ε.Ε, Ρωσία) θα ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την ΚΙΝΑ οικονομικά και πολεμικά.
- Τώρα μια Ε.Ε (Γ.Ε =Γερμανική Ένωση, ορθότερα) που εξεμέτρησε το ζην της, με την Βρετανία αποσχισμένη, τις ΗΠΑ με πολλά προβλήματα στο εσωτερικό, αλλά και κλονισμένη την αξιοπιστία της στο εξωτερικό, τι θα αντιτάξουν ουσιαστικά;
- Κοινή γαρ η τύχη των ολιγοφρενούληδων υπερφίαλων «Δυτικών» ηγετίσκων και το μέλλον αυτών δυσοίωνο. Και ημών φυσικά. (Εξάλλου ας μην είμαστε και αχάριστοι. 82 χρόνια χωρίς γενικευμένη αιματοχυσία είναι αφύσικα πολλά).
- Ο Ασκός του Αιόλου άνοιξε αμετάκλητα. Δρυός –ειρήνης και λογικής –πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται ευκαιριακά και ανεπίτρεπτα.
- Κάποιοι (όπως οι κύριοι Ερντογάν, Πούτιν κ.α) ορέγονται νεκραναστάσεις πάλαι ποτέ κραταιών Αυτοκρατοριών. Έστω και αν χρειαστεί να καταφύγουν στη βοήθεια /χρήση πυρηνικών (!). Άλλοι (ΗΠΑ, Δυτική Συμμαχία) επέλεξαν τον κατακερματισμό /διάλυση, όπως πχ Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κ. α. Κρατών. Ο ανθρώπινος παράγοντας βρίσκεται σε συνεχή πολεμικό οργασμό εξαιτίας ηγετικών εγκεφάλων νοσηρών.
ΥΓ Μακάρι να μην οδηγηθούμε σε παγκόσμια σύρραξη γενικευμένη.
Τοπικοί όμως πόλεμοι είναι μια πραγματικότητα που μας αναμένει.
Ολοφάνερη η επιστροφή του ανθρώπινου είδους στις αρχέγονες ρίζες του αλληλοσπαραγμού αφού λίγο μόνον ξαποσταίνει.
Τόσο όσο χρειάζεται για να ανακτήσει δυνάμεις για τον επόμενο πόλεμο που στην γωνία εναγωνίως να έρθει η δική του σειρά περιμένει.
Λέτε να ευθύνεται μόνον η Ειμαρμένη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου