Δεν είναι πια θολό το μέλλον της κοινωνίας και της πολιτείας μας. Είναι ξεκάθαρα σκοτεινό και δυσοίωνο. Δεν είναι πια δύσκολο να το διακρίνει κανείς αυτό. Αρκεί να βρει την τιμιότητα να αφαιρέσει, έστω και για λίγο, τα γυαλιά της ιδιοτέλειας, της ιδεοληψίας, του φόβου, της εξάρτησης και της επίκτητα χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Στην Ημαθία αναζητούσαμε για πολύ καιρό ο ένας τον άλλο, άνθρωποι αγωνιούντες και ευυπόληπτοι πολίτες της τοπικής κοινωνίας που είχαμε πάψει πια να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας πως τις καλύτερες μέρες θα τις φέρουν κάποια κόμματα, κάποιοι Εθνάρχες, κάποιες ιδεολογίες, κάποια οικονομικά συστήματα, κάποιοι «σύμμαχοι»….
Βρεθήκαμε όμως, ανταμώσαμε, συζητήσαμε, ζυμωθήκαμε μεταξύ μας, διαφωνήσαμε, φύγαμε και ξανάρθαμε…συμφωνήσαμε πως ό,τι μας ενώνει είναι ιερό, τα υπόλοιπα είναι ασήμαντα! Ενωθήκαμε…
Η Ε.Π.Η. δεν αξιώνει να αναδείξει την αυθεντία της έναντι των άλλων σωματείων και ενώσεων πολιτών που αγωνίζονται στη βάση των παρακάτω αξιών. Προσδοκεί να προσφέρει στους πολίτες της Ημαθίας ένα βήμα αγώνα και ισότιμου λόγου αναδεικνύοντας την αναβίωση του κοινοτισμό ως κοιτίδα πολιτισμού και μετερίζι αγώνων για την Ελευθερία και Ανεξαρτησία των Ελλήνων.
Η Ε.Π.Η. δεν προσδοκεί να αφομοιώσει ή ενσωματώσει άλλες κινήσεις πολιτών αλλά σεβόμενη τις ιδιαιτερότητες της κάθε ένωσης, να συμβάλλει στην ενότητα και συμπόρευση της πλειοψηφίας των Ελλήνων υπό τα Ελληνικά ιερά, τις πανανθρώπινες αξίες του Ελληνικού πολιτισμού, της Πατρίδας, της Δημοκρατίας και της Πίστης μας, μέσα από την επαφή και συνεργασία των επιμέρους κοινοτήτων, συλλόγων, σωματείων, ενώσεων πολιτών.
Χρειάζεται μόνο λίγη τιμιότητα για να παραδεχθεί κανείς ότι, σε αυτόν τον τόπο, δεν κάνουμε πια όνειρα για το μέλλον, δεν κάνουμε σχέδια για το αύριο και τα παιδιά μας. Λίγη μόνο τιμιότητα για να δούμε ότι ζούμε ως κομπάρσοι σε ένα έργο που απλώς παρακολουθούμε τα παιδιά μας να μεταναστεύουν, τα νέα ζευγάρια να μην παντρεύονται, να μην τεκνοποιούν. Την κοινωνία μας να μικραίνει πληθυσμιακά, τις θέσεις των παιδιών μας να καταλαμβάνουν ανεξέλεγκτα, ανέλεγκτοι και αγνώστου παρελθόντος άνθρωποι από όλα τα μήκη και πλάτη Γης.
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ δεν κερδήθηκε σε κάποιο τηλεπαιχνίδι. Είναι ΔΩΡΟ μιας προγονικής ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ, που σφυριλατήθηκε, μεγαλούργησε και χάρισε τα ΦΩΤΑ της στην ανθρωπότητα, σε βάθος αιώνων. Δώρο μιας κοινωνίας που εργάσθηκε, ίδρωσε, θυσιάστηκε, σφαγιάσθηκε ακόμα, για να διατηρήσει τα Πολιτισμικά χαρακτηριστικά της, τα Ιερά και Όσια της. Που για να κερδίσει το μερίδιό της (όπως όλοι οι λαοί) και το δικαίωμα να ΥΠΑΡΧΕΙ σε ένα μικρό μέρος της υφηλίου, την μακραίωνη ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΠΛΗΡΩΣΕ με ποταμούς αίματος κι εκατόμβες νεκρών.
Μιας κοινωνίας που αξίωσε στην πρόσφατη Ιστορία της να συνδέσει όλες τις ελληνικές κοινότητες με την κοινή πολιτισμική ιστορία τους σε μια ΕΝΙΑΙΑ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΟΛΟΤΗΤΑ. Το ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Κι ακόμα περισσότερο «τόλμησε» να ζητήσει για το ΕΘΝΟΣ της, ένα νοικοκυρεμένο, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ κι ΕΛΛΗΝΙΚΟ σπιτικό που ονόμασε «ΚΡΑΤΟΣ»!
Και «τόλμησε» ακόμα πιο πέρα να θεμελιώσει αυτό το ΚΡΑΤΟΣ επάνω σε ένα ΣΥΝΤΑΓΜΑ και μάλιστα «Ἐν ὀνόματι τῆς Αγίας καὶ Ομοουσίου καὶ Αδιαιρέτου Τριάδος»!
Από την ίδια εκείνη στιγμή επιστρατεύθηκε κάθε μέσο αναστροφής αυτής της Θείας Ένωσης. Αρχικά κάθε δυνατή μεθόδευση ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΜΟΥ. Ξενόφερτες και ξενόδουλες ιδεολογίες και ιδεολογήματα, κόμματα, οικονομικά συστήματα, ξενόφερτα πολιτεύματα, δάνεια, υποθήκες…Για να διχαστεί και να σκορπίσει, πράγματι, η Ελληνική κοινωνία έρποντας σε αλλεπάλληλους εμφυλίους και αδελφοκτόνους σπαραγμούς.
Κι όταν οι νέοι πορθητές, ντόπιοι και ξένοι, είδαν ότι παρά το τόσο αδελφικό αίμα, η Ελλάδα εξακολουθούσε να μεγαλώνει, να ορθώνει ανάστημα και να τα βάζει με τις σιδηρόφρακτες μεραρχίες των κατακτητών, ενωμένη όταν το απαιτούσαν οι συνθήκες, τότε κατανόησαν ότι ο διχασμός δεν είναι αρκετός! Το έθνος αυτό έπρεπε να χτυπηθεί στα θεμέλια του, στη γλώσσα, στην οικογένεια, στις παραδόσεις, στην Πίστη του!
Η Ελληνική και Ορθόδοξη ΠΑΙΔΕΙΑ μας ήταν ο κορμός μέσα στον οποίο θα έπρεπε να προαχθούν, να «φωλιάσουν» και να δράσουν όλα τα εθνοτρωκτικά στοιχεία. Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, της πολιτικής, της αυτοδιοίκησης, ώστε να παραχαραχθεί συστηματικά η Ιστορία μας, να θαφτούν οι παραδόσεις μας, να παταχθεί κάθε τι ελληνικό, ελληνότροπο, χριστιανικό, ορθόδοξο. Κάθε ταυτοτικό στοιχείο της κοινωνίας μας προς έναν ομοιογενή παγκοσμιοποιημένο ανθρώπινο χυλό.
Το επισφράγισμα όλων αυτών; Η αόρατη αγχόνη! Το σύστημα υποταγής της Ψευτοδημοκρατίας! Το εθνοκτόνο σύστημα αδρανοποίησης των πολιτών που ονομάζουν κυνικά «πολίτευμα»! Η δυτικόφερτη ύβρις στην Εκκλησία του Δήμου της Αρχαίας Αθήνας και της Ανεξάρτητης Ελληνικής Δημοκρατίας όπως την οραματίστηκαν ο Ρήγας Φεραίος και ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Τα αποτελέσματα απτά και ορατά. Απανωτά μνημόνια, ολική απώλεια δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, δήμευση μισθών και συντάξεων, πλειστηριασμοί, ανεργία, καταστροφή παραγωγής, αυτοκτονίες, μετανάστευση Ελλήνων, παράδοση Μακεδονίας, παράδοση ΑΟΖ και ορυκτού πλούτου, έξαρση δημογραφικού, κατάργηση συνόρων, εποικισμός, αντικατάσταση πληθυσμού…. χωρίς καμία λαϊκή συναίνεση στον συνεχή σφετερισμό εξουσίας που διαπράττουν μέσω της συστηματικής αθέτησης προεκλογικών υποσχέσεων.
Χρειάζεται μόνο λίγη τιμιότητα για να δει κανείς πως όλοι οι θεσμοί έχουν αλωθεί, έχουν εγκαταλείψει την αποστολή τους και ότι το κράτος έχει μεταβληθεί σε εχθρό του έθνους.
Χρειάζεται μόνο λίγο θάρρος για να ομολογήσουμε ότι οι Έλληνες πολίτες είναι μόνοι τους, χωρίς ξένους συμμάχους και με τους ντόπιους θεσμούς και μηχανισμούς της κομματοκρατίας απέναντί τους.
Χρειάζεται μόνο λίγη ειλικρίνεια για να πείσει κανείς τον εαυτό και τον διπλανό του πως «Αν λαχταράς τη λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις»…
Για την επικοινωνία
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: epimathias@outlook.com.gr
(μας εστάλλει από τον δάσκαλο κ. Θεόφιλο Παπαδόπουλο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου