Του Θανάση Κ.
Ηθελημένο «ξέπλυμα» ή ακούσια γλωσσική παραδρομή;
Πάντως απαρατήρητο δεν πέρασε…
Να ενημερώσουμε λοιπόν, την κα. Αγγελοπούλου, ότι υπάρχει η εξής διαβάθμιση όρων για τέτοια τραγικά ιστορικά περιστατικά, όπου χάνονται ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και διώχνονται από τις πατρογονικές εστίες τους πολλοί περισσότεροι…
* Υπάρχει η «Ανθρωπιστική καταστροφή» (humanitarian disaster).
* Υπάρχουν τα «Εγκλήματα Πολέμου» (war crimes)
* Υπάρχουν τα «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας» (crimes against humanity)
* Υπάρχει το έγκλημα της «Εθνοκάθαρσης» (ethnic cleansing)
* Υπάρχει η «Γενοκτονία»
* Και υπάρχει το «Ολοκαύτωμα» (Holocaust).
[Αναφέρω τους όρους και στα αγγλικά, για να ανατρέξει και να βρει την διεθνή ορολογία και να μη λέει άλλα αντ’ άλλων…]
* Από τις έξι ανωτέρω περιπτώσεις, η πρώτη, η λεγόμενη «Ανθρωπιστική κρίση» (ή ανθρωπιστική καταστροφή), είναι η πιο «αθώα»!
Συνήθως με τον όρο αυτό αποδίδονται οι μαζικοί θάνατοι πληθυσμών για λόγους ακραίων φυσικών καταστροφών (σεισμούς, πλημμύρες, τσουνάμια, εκρήξεις ηφαιστείων) κυρίως δευτερογενώς: Δηλαδή όχι από το ίδιο το φυσικό περιστατικό, αλλά από τα αποτελέσματά του – από ελλείψεις καθαρού νερού, ελλείψεις τροφίμων, από επιδημίες κλπ., με αποτέλεσμα πολλοί να χάσουν τη ζωή τους.
«Ανθρωπιστική κρίση» μπορεί να προκύψει και από μη φυσικά αίτια, δηλαδή ως δευτερογενές αποτέλεσμα πολεμικών ή εμφυλίων συγκρούσεων. Πάλι γιατί πληθυσμοί βρέθηκαν εκτεθειμένοι σε κινδύνους λόγω έλλειψης τροφής, νερού, λόγω επιδημιών κλπ.
Οι μαζικές σφαγές δεν χαρακτηρίζονται ποτέ ως «ανθρωπιστική κρίση»!
* Τα Εγκλήματα Πολέμου (war crimes) αφορούν απάνθρωπες πράξεις κατά τη διάρκεια Πολεμικών συγκρούσεων και εξ αιτίας τους – κατά παράβασιν της Συμβάσεων που έχουν υπογραφεί (κυρίως στη Διάσκεψη της Χάγης 1899 και 1907, καθώς και στη Διάσκεψη της Γενεύης σε τέσσερις φάσεις, από 1864 ως το 1949)
Τα εγκλήματα Πολέμου αφορούν τέσσερα πράγματα κυρίως: τη μεταχείριση αιχμαλώτων Πολέμου, τη μεταχείριση των τραυματισμένων αντιπάλων που περισυλλέγονται στο πεδίο της μάχης, την απαγόρευση χρήσης κάποιων όπλων (χημικών κλπ.), καθώς και την απαγόρευση δολοφονίας αμάχων…
Στα εγκλήματα Πολέμου ευθύνη έχουν κυρίως οι διοικητές των επί τόπου τμημάτων όπου διαπράχθηκαν καθώς και οι φυσικοί αυτουργοί (στρατιώτες) που τα διέπραξαν, ακόμα και αν αποδειχθεί ότι «εκτελούσαν εντολές». Οι ευθύνες είναι απόλυτα «προσωποποιημένες»…
* Τρίτη περίπτωση, τα «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας». Εδώ έχουμε πλέον όχι «σποραδικές ενέργειες», αλλά συστηματικές πολιτικές εξόντωσης ή ξεριζωμού πληθυσμών, άμεσα ή έμμεσα, βάσει σχεδίου, όπου εμπλέκονται άμεσα οι αρχές – αναγνωρισμένες ή άτυπες.
Τα «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας» μπορούν να διαπραχθούν εν καιρώ Πολέμου, αλλά και εν καιρώ Ειρήνης! Δεν αφορούν μόνο αυτούς που τα διέταξαν ή τα διέπραξαν επί τόπου, αλλά κι εκείνους που τα σχεδίασαν. Εδώ οι ευθύνες δεν είναι μόνο «προσωποποιημένες», αφορούν και καθεστώτα ολόκληρα…
Τα Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και τις τρείς επόμενες – και βαρύτερες – περιπτώσεις…
* Τέταρτον, η «Εθνοκάθαρση»! Είναι ένα «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» (δηλαδή γίνεται συστηματικά και σχεδιασμένα, όχι σποραδικά) και αφορά στον μαζικό και αδιάκριτο εκριζωμό τοπικών πληθυσμών από μια περιοχή, με κριτήρια εθνοφυλετικά και με όπλο το φόβο, τις απειλές και τους βιασμούς.
Στο έγκλημα της εθνοκάθαρσης δίνεται η διέξοδος – και η ευκαιρία – διαφυγής στους πληθυσμούς που εκδιώκονται.
* Πέμπτον, η Γενοκτονία! Εδώ εξοντώνεται μια πληθυσμιακή ομάδα με κριτήρια εθνοφυλετικά. Και επιδιώκεται ο αφανισμός τους, η φυσική τους εξόντωση.
Στη Γενοκτονία δεν διώκονται άτομα γι’ αυτά που έκαναν, αλλά ολόκληροι πληθυσμοί γι’ αυτό που είναι!
Η βασική διάκριση της Γενοκτονίας από την «Εθνοκάθαρση» είναι ότι στα θύματα δεν δίνεται διέξοδος διαφυγής!
Η Εθνοκάθαρση γίνεται με μαζικές σφαγές, άλλα όχι μόνο με επί τόπου εξόντωση. Μπορεί να γίνει και με μεθόδους εξάντλησης. Όπως για παράδειγμα, με μαζική πείνα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με μαζικές δολοφονίες μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή με εξόντωση δια της μεθόδου της εξαντλητικής εργασίας, την υποβολή σε άλλες ταπαιπωρίες κλπ…
Γενοκτονία συνιστάται ακόμα και όταν επιδιώκεται ο «εν μέρει» αφανισμός μιας πληθυσμιακής ομάδας…
Υπάρχουν και μέθοδοι «Γενοκτονίας» που αφορούν στην φυσική εξαφάνιση ενός Γένους μια Φυλής με μεθόδους στείρωσης των γυναικών (ή των ανδρών)..
Ακόμα κι αν δεν υπάρχει, στην περίπτωση αυτή, «φυσική εξόντωση» των προσώπων, θεωρείται κι αυτό «Γενοκτονία»…
* Έκτον, τέλος υπάρχει και το Ολοκαύτωμα. Όταν συντελείται η φυσική εξόντωση μιας φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας με άμεσες μαζικές δολοφονίες.
Εδώ πρόκειται για τη συνολική φυσική εξόντωση ολόκληρου του πληθυσμού μιας κοινότητας. Συστηματική και σχεδιασμένη. Χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς προσχήματα.
Τι απ’ όλα αυτά συνέβη στη Μικρά Ασία το 1922;
Συνέβησαν όλα αυτά εκτός από το πρώτο – από ανθρωπιστική καταστροφή (δευτερογενώς).
–Έγιναν μεμονωμένα «εγκλήματα πολέμου» (κυρίως από τους άτακτους Τσέτες), έγιναν Εθνοκαθάρσεις, αλλά διαπράχθηκε και Γενοκτονία!
Σε κάποιες περιπτώσεις δόθηκε διέξοδος διαφυγής για τους πληθυσμούς – εκεί μιλάμε για Εθνοκάθαρση.
Σε άλλες περιπτώσεις δεν δόθηκε διέξοδος διαφυγής – διεπράχθη Γενοκτονία κάθε μορφής.
–Αλλού έγινε μαζική σφαγή του πληθυσμού ανεξάρτητα από την έκβαση των μαχών – σχεδιασμένα και συστηματικά.
– Αλλού έγινε Γενοκτονία δια της φυσικής εξάντλησης, όπως έγινε με τα «Τάγματα Εργασίας» (Αμελε Ταμπουρού) όπου χιλιάδες Μικρασιατών Ελλήνων και Αρμενίων υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική εργασία, αλλά και σε ατελείωτες πορείες, υπό ακραίες συνθήκες, χωρίς τροφή και χωρίς νερό, στη διάρκεια των οποίων οι περισσότεροι υπέκυψαν στην ταλαιπωρία.
Τα διαβόητα «Τάγματα Εργασίας» λειτούργησαν και πολύ μετά το 1922.
Η καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας είναι σήμερα πλήρως ιστορικά αποδεδειγμένη Γενοκτονία!
Η Τουρκία την απορρίπτει, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για «απώλειες αμάχων που προκλήθηκαν εξ αιτίας την άφιξης του Ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία και του λοιμού που ακολούθησε». Μιλάει δηλαδή περισσότερο για εγκλήματα πολέμου των… Ελλήνων στρατιωτικών και για «ανθρωπιστική καταστροφή»…
Αλλά βάσει ιστορικών στοιχείων που τεκμηριώνονται πλήρως και από επίσημες διπλωματικές πηγές – της Αμερικής, της Γαλλίας, αλλά και της Αυστρίας, της Γερμανίας και της Ρωσίας – προκύπτει η Γενοκτονία που πραγματοποιήθηκε από την Τουρκία τότε…
Έγινε σε τρείς φάσεις, ξεκινώντας από πολύ πριν φτάσει το Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα! Σημαντικό μέρος από τις 290-353 χιλιάδες θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων, αφανίστηκε πριν το 1919, δηλαδή πολύ πριν τη Μικρασιατική Εκστρατεία! Και συνεχίστηκε όταν ο Έλληνικός στρατός είχε αποχωρήσει πια.
Και δεν πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο εξ αιτίας ή κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά ανεξάρτητα από αυτές.
Αν και υπήρξαν επιπροσθέτως και «εγκλήματα πολέμου»…
Και δεν ήταν μόνο «εθνοκάθαρση» (δηλαδή εξώθηση των Ελληνικών πληθυσμών σε φυγή, δίνοντάς τους διέξοδο), αν και υπήρξε, επιπροσθέτως και «εθνοκάθαρση» σε πολλές περιοχές…
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας έχει αναγνωριστεί επίσημα πλέον διεθνώς…
Τον Δεκέμβριο 2007 η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars – IAGS) την αναγνώρισε επίσημα και εξέδωσε το εξής ψήφισμα:
- «ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και… προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικές γενοκτονίες,
- ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως Γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
- ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των ετών 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας,
- ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»
– την Ελλάδα, με νόμο του 1994 (N. 2193/1994),
– τη Σουηδία, με υπερψήφιση στο Σουηδικό κοινοβούλιο στις 11 Μαρτίου 2010,
– την Αρμενία, τον Μάρτιο του 2015, μαζί με τη γενοκτονία των Ασσυρίων
— και την Ολλανδία, μαζί με τη γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων, στις 9 Απριλίου 2015.
Επίσης έχει αναγνωριστεί από την Κύπρο, αλλά και από δεκάδες τοπικές, περιφερειακές και πολιτειακές βουλές και αντιπροσωπευτικά σώματα σε πολλές άλλες χώρες στον κόσμο, μεταξύ των οποίων εννιά πολιτειακές Βουλές των ΗΠΑ, δύο της Αυστραλίας, τέσσερις από τη Ρωσία κλπ.
Κι έρχεται σήμερα η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και μας μιλάει για …»ανθρωπιστική καταστροφή!
Τέτοιο «ξέπλυμα» των τουρκικών εγκλημάτων δεν έχει ξαναγίνει!
Και μάλιστα εν όψει των «εορτασμών» για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση κατά της Οθωμανικής Τουρκίας!
Να ξέρει όμως, η καλή κυρία, ότι η άρνηση της Γενοκτονίας είναι αδίκημα ΚΑΙ κατά τον Ελληνικό νόμο!
Να ζητήσει συγγνώμη λοιπόν, και να προσέχει στο μέλλον να μη το επαναλάβει. Για να το πω όσο πιο ευγενικά γίνεται…
Γιατί δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα…
ΥΓ Και για να μην αρχίσουν κάποιοι τις αηδίες περί «νέας προσέγγισης της Ιστορίας» κλπ, μια παρατήρηση μόνο: Πάτε να πείτε στους Εβραίους να κάνουν «νέα προσέγγιση» της δικής τους Γενοκτονίας! Να δείτε τι θα πάθετε…
(Και καλώς θα τα πάθετε!)
Το κράτος του Ισραήλ πέτυχε μεγάλα αναπτυξιακά επιτεύγματα τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς να «αναθεωρήσει» την Ιστορία της Γενοκτονίας του!
Όσοι επιδιώκουν την «αναθεώρηση» της Ελληνικής Ιστορίας με ξέπλυμα των εγκλημάτων της Τουρκίας, δεν το κάνουν για να αναπτυχθούμε, δεν το κάνουν για να μας… «απελευθερώσουν» από τα «εθνικιστικά μας κόμπλεξ», το κάνουν για να ακυρώσουν τη νεοελληνική ταυτότητα συνολικά!
Και να «Φιλανδοποιήσουν» την Ελλάδα!
Και δεν θα τους περάσει.
Επαναλαμβάνω, η αμφισβήτηση της Γενοκτονίας είναι πλέον έγκλημα.
Κι είναι κάτι παραπάνω από έγκλημα…
Είναι λάθος!
Τα στοιχεία του αρθρογράφου Θανάση Κ. είναι γνωστά στη Δ/νση του www.tovimatisaigialeias.gr
Πηγή: Το Βήμα της Αιγιάλειας
ΑΒΕΡΩΦ
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου