Λόγω κατεπείγουσας ανάγκης αποτροπής επικείμενου εθνικού κινδύνου, η παρούσα μηνυτήρια αναφορά κοινοποιήθηκε σήμερα το πρωί στον ΑΠ, αλλά σύντομα, αφού διορθωθεί, θα τυπωθεί και θα κατατεθεί και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών.
Sent: Tuesday, February 5, 2019 5:38 AM
To: gram@areiospagos.gr; poiniko@areiospagos.gr
Subject: Υπ’ όψιν κυρίας Ξένη Δημητρίου – Βασιλοπούλου, Εισαγγελέα Αρείου Πάγου
Στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών με κοινοποίηση στην Εισαγγελέα του ΑΠ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ
5 Φεβρουαρίου 2019
Της Χριστίνας Σαλεμή κατοίκου …, ΑΦΜ …, ΔΤ …
Θέμα /Περίληψη
Αντικείμενο της παρούσας αναφοράς είναι σοβαρότατα κακουργήματα τα οποία τελέστηκαν κατά την σύναψη της συμφωνίας των Πρεσπών, κατά την κύρωσή της, κατά την περίοδο που μεσολάβησε των δυο πράξεων (σύναψη -κύρωση) αλλά και μετά, με αποκορύφωμα την δημοσίευση της Συνθήκης των Πρεσπών στο ΦΕΚ ‘Α 9/2019. Ως φερόμενοι δράστες, αναδεικνύονται ο Νίκος Κοτζιάς πρώην ΥΠΕΞ, ο Αλέξης Τσίπρας, Πρωθυπουργός και νυν ΥΠΕΞ, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ΠΤΔ, οι 153 βουλευτές που υπερψήφισαν το σχετικό νομοσχέδιο για την κύρωση, οι 147 βουλευτές που δεν εμπόδισαν την υπερψήφιση του, υπουργοί της κυβέρνησης του Α. Τσίπρα, σύμβουλοι, συνεργάτες και άλλοι, οι οποίοι στήριξαν τους φερόμενους ως δράστες, στράφηκαν κατά του Λαού, άσκησαν σωματική, λεκτική και ψυχολογική βια εναντίον του και συμμετείχαν έτσι και αυτοί στη τέλεση των καταγγελλόμενων αδικημάτων που έχουν ως αφετηρία την συμφωνία των Πρεσπών, η οποία είτε θεωρηθεί καλή είτε κακή, είτε ωφέλιμη για την Ελλάδα είτε βλαπτική, δεν έχει σημασία, διότι έχει συναφθεί, κυρωθεί και ενεργοποιηθεί κατά παράβαση του συντάγματος και των νόμων που συμφωνούν με αυτό και όλοι οι υπαίτιοι πρέπει να τιμωρηθούν.
Και αυτό συμβαίνει επειδή ένας υπουργός δεν είναι Αρχηγός Κράτους ώστε να συνάψει διακρατικές / διεθνείς συμφωνίες, επειδή ο υπουργός που υπέγραψε την εν λόγω συμφωνία δεν είχε καν την όποια εξουσιοδότηση, επειδή η παρούσα βουλή δεν συγκροτήθηκε συνταγματικά καθώς οι βουλευτές της δεν είναι εκλεγμένοι με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες αλλά διορισμένοι από τους αρχηγούς των κομμάτων, με αποτέλεσμα να έχουμε αυτή τη στιγμή 300 “βουλευτές επικρατείας”, με τους οποίους δεν έχουμε καμία σχέση, οι οποίοι δεν μας εκπροσωπούν και δεν μπορούν να λάβουν καμία απόφαση για λογαριασμό μας και του δικού μας έθνους, επειδή είναι όλοι ή σχεδόν όλοι τους υπόδικοι, επειδή κύρωσαν μια συμφωνία παρότι το αντισυμβαλλόμενο μέρος την είχε ήδη παραβιάσει και δεν είχε εκπληρώσει τις συμφωνημένες υποχρεώσεις του, και σε κάθε περίπτωση, επειδή εγκρίνοντας η βουλή μια συμφωνία που είχε ήδη υπογραφεί για λογαριασμό της Ελληνικής Δημοκρατίας από έναν υπουργό και είχε ξεκινήσει κιόλας να παράγει αποτελέσματα, η βουλή δεν επιτέλεσε νομοθετική, αλλά εκτελεστική λειτουργία, αφού αντί να θέσει κανόνες δικαίου εκτέλεσε in toto και erga omnes μια υπουργική απόφαση.
Kύριε/α Εισαγγελέα,
Εκθέτω στην κρίση σας τα ακόλουθα περιστατικά που πραγματώνουν την τέλεση σοβαρών ποινικών αδικημάτων, αυτεπαγγέλτως διωκόμενα (ενδεικτικά: 134 αι. ΠΚ, 138 ΕΜΠ ΠΚ, 256 ΠΚ, κ.α. κακουργηματικού χαρακτήρα), με την επιφύλαξη και για τυχόν άλλα αδικήματα, που θα προκύψουν από την επισταμένη και διεισδυτική έρευνά σας, εις βάρος του Ελληνικού Λαού και του Ελληνικού Έθνους και αιτούμαι τα κατά το νόμο.
Τα κρίσιμα περιστατικά και οι σύστοιχες συμπεριφορές πραγματώθηκαν στους τόπους και τους χρόνους που προκύπτουν από το περιεχόμενο της παρούσας.
Κύριε/α Εισαγγελέα
Με την διάλυση της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ), η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να αποδεχθεί χωριστά την διαδοχική υποψηφιότητα των νεοσύστατων κρατών της διαλυμένης Γιουγκοσλαβίας για συμμετοχή στον ΟΗΕ, ενώ τα μέλη της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), συνέχισαν να συμμετέχουν ως ομοσπονδία και απλά άλλαξαν όνομα σε Ομοσπονδιακή Ρωσία, αποτελούμενη από 11 κράτη -μέλη της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Χωρών.
Το 1991 ψηφίστηκε στα Σκόπια νέο σύνταγμα προς τη μετάβαση από καθεστώς σοσιαλιστικής “δημοκρατίας”, σε καθεστώς δυτικού τύπου δημοκρατίας (περίπου), και κατόπιν διενέργειας δημοψηφίσματος, η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας (η οποία έπαψε επισήμως να υπάρχει το 1992 κατά τη διάρκεια των γιουγκοσλαβικών πολέμων) και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της με το συνταγματικό της όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η πρώτη χώρα που την αναγνώρισε με αυτή την επωνυμία, και μάλιστα χωρίς καμία επιφύλαξη σχετικά με την εθνική της ταυτότητα και την γλώσσα, ήταν η Τουρκία (ΥΠΕΞ ΠΓΔΜ). Η Ελλάδα εξαρχής εξέφρασε την αντίρρηση της να χρησιμοποιήσει το καινούριο κράτος ως συνταγματικό όνομά του την ελληνική λέξη Μακεδονία (“Δημοκρατία της Μακεδονίας”-Република Македонија), θεωρώντας ότι αφορά αδιαμφισβήτητη πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά του Ελληνισμού, καθώς επίσης υποστήριξε ότι η χρήση του από το νεοσύστατο κρατίδιο, υποκρύπτει αλυτρωτικούς και αναθεωρητικούς σχεδιασμούς, και το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (Ν.Δ.), Ανδρέας Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), Αλέκα Παπαρήγα (ΚΚΕ) και Μαρία Δαμανάκη (ΣΥΝ), παρουσία του Αντώνη Σαμαρά)υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή (18 Φεβρουαρίου, 13 Απριλίου 1992 ) αποφάσισε την υιοθέτηση κοινής γραμμής πλεύσης, σε μια ονομασία που δεν θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της.
Το ανακοινωθέν έλεγε: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση του ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη ‘’Μακεδονία’’». [Οι όροι της ΕΟΚ ήταν τα Σκόπια να προσφέρουν συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις στους γείτονές τους ότι: α) Δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, β) Δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, γ) Δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.)]
Παρά ταύτα, η γειτονική χώρα, στις 30 Ιουλίου 1992,υπέβαλε αίτηση προσχώρησης στα Ηνωμένα Έθνη με το συνταγματικό της όνομα, και έτσι, το θέμα ήλθε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο με δύο αποφάσεις του [817(1993)7 Απριλίου και 845(1993)18 Ιουνίου] σύστησε στα δυο κράτη να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους συμπροέδρους της κατευθυντήριας επιτροπής της διεθνούς διάσκεψης για την πρώην Γιουγκοσλαβία, ούτως ώστε υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα, να καταλήξουν σε μια ταχεία διευθέτηση της μεταξύ τους διαφοράς. Βάσει της πρώτης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας η οποία και αποδέχτηκε το αίτημα ένταξης της γειτονικής χώρας στους κόλπους του με την προσωρινή ονομασία «the former Yugoslav Republic of Macedonia» (F.Y.R.O.M.), και προσωρινά χωρίς το δικαίωμα ανάρτησης συμβόλου κυριαρχίας (σημαίας), έως ότου υπάρξει αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία με την Ελλάδα για το ζήτημα της ονομασίας. Στις 8 Απριλίου 1993, η καινούργια χώρα έγινε δεκτή στον Οργανισμό Ενωμένων Εθνών (ΟΗΕ) με το ίδιο προσωρινό όνομα, μέχρι την οριστική επίλυση της διαφωνίας που είχε προκύψει αναφορικά με αυτό.
A/RES/47/225. Admission of the former Yugoslav Republic of …,
https://www.unric.org/el/index.php?option=com_content&view=article&id=28
Επειδή όμως η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου θεώρησε ότι η ΠΓΔΜ τηρούσε αδιάλλακτη στάση στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, καθώς επίσης και στο ζήτημα της Σημαίας (χρήση του δεκαεξάκτινου Ήλιου της Βεργίνας), στις 16 Φεβρουαρίου 1994 αποφάσισε την επιβολή ασφυκτικού οικονομικού αποκλεισμού (embargo).Οι Η.Π.Α. ανέλαβαν διπλωματικές πρωτοβουλίες για την εκτόνωση της κατάστασης, και στις 4 Σεπτεμβρίου 1995, ο υφυπουργός των Εξωτερικών Richard Holbrooke κατόπιν απευθείας επαφών σε Αθήνα και Σκόπια, ανακοίνωσε ότι πέτυχε την επανάληψη του διμερούς διαλόγου σε επίπεδο υπουργών εξωτερικών των δυο χωρών με στόχο την υπογραφή μιας προσωρινής συμφωνίας (Interim Accord). Η συμφωνία επιτεύχθηκε τελικά και υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 13 Σεπτεμβρίου 1995, από τους Υπουργούς των ΕξωτερικώνΕλλάδας και ΠΓΔΜ, κυρίους Παπούλια και Crvenkovski αντίστοιχα.
Η συγκεκριμένη προσωρινή συμφωνία έγινε γνωστή ως “ Ενδιάμεση Συμφωνία“ και επέβαλε έναν δεσμευτικό «κώδικα συμπεριφοράς», με σκοπό να βελτιωθεί το κλίμα μεταξύ των δύο χωρών ώστε να είναι εφικτή η επίτευξη μιας οριστικής συμφωνίας. Αποφασίστηκαν έτσι κάποια Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (Μ.Ο.Ε.), στα πλαίσια των οποίων, υπό τον όρο τήρησης των δεσμεύσεων που η ΠΓΔΜ ανέλαβε, η Ελλάδα αναγνώρισε την προσωρινή ονομασία με την οποία η γείτονας εντάχτηκε στον ΟΗΕ και δέχτηκε να συνάψει διπλωματικές οικονομικές και πολίτικες σχέσεις μαζί της.
Η προσωρινή αυτή συμφωνία θα παρέμενε σε ισχύ έως ότου αντικατασταθεί από μια οριστική Συμφωνία η οποία θα προέκυπτε όταν οι συνθήκες για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος θα κρίνονταν πολιτικά ώριμες. Ωστόσο, μετά την παρέλευση επτά (7) ετών, θα μπορούσε οποιοδήποτε Μέρος να αποσυρθεί, υπό τον όρο ότι πρωτίστως θα ειδοποιούσε γραπτώς το έτερο Μέρος για την εν λόγω πρόθεση. Τέλος, η Ενδιάμεση Συμφωνία αποφασίστηκε να μπει αμέσως σε ισχύ χωρίς κύρωση από την βουλή (άρθρο 23) και να μεταφραστεί με ευθύνη του ΟΗΕ στις γλώσσες των δύο χωρών εντός δύο μηνών από την υπογραφή της)
Επί τη βάσει της Ενδιάμεσης Συμφωνίας η οποία δεν έγινε ποτέ νόμος του Ελληνικού Κράτους, τα δύο μέρη υποτίθεται ότι άρχισαν διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, αλλά κατά το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την υπογραφή της, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παραβίασε συστηματικά το γράμμα και το πνεύμα της Συμφωνίας και, βεβαίως, τις υποχρεώσεις της που πηγάζαν από αυτήν: (α) προβάλλοντας μεγαλοϊδεατικές εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, μέσω της απεικόνισης σε χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, βιβλία ιστορίας κλπ. ελληνικών εδαφών στην εδαφική επικράτεια μιας «μεγάλης» Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4 και 7.1, β) υποδαυλίζοντας εθνικιστικά αισθήματα εντός της ελληνικής επικράτειας, κατά παράβαση του άρθρου 6.2, γ) χρησιμοποιώντας την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Εθνών, στους οποίους έχει προσχωρήσει υπό την προϋπόθεση να χρησιμοποιεί την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, κατά παράβαση της σχετικής δεσμεύσεως που προβλέπει το άρθρο 11.1, δ) χρησιμοποιώντας σύμβολα, όπως ο Ήλιος της Βεργίνας, η χρήση των οποίων απαγορευόταν με το άρθρο 7.2, καθώς και άλλα σύμβολα που ανήκουν στην ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, ε) προβαίνοντας ή ανεχόμενη προκλητικές ενέργειες, οι οποίες υποδαύλιζαν εχθρότητα και φανατισμό, όπως η παραποίηση της ελληνικής σημαίας και η αντικατάσταση του χριστιανικού σταυρού με τη ναζιστική σβάστικα, οι προπηλακισμοί κατά ελληνικών επιχειρήσεων, επιχειρηματιών και τουριστών, κ.ά.
Και όλα αυτά παρότι το 2001 κατά την διάρκεια του ανταρτοπόλεμου του αλβανικού UCK στη βορειοδυτική ΠΓΔΜ, η Ελλάδα υποστήριξε την ΠΓΔΜ με όπλα, ελικόπτερα, πυρομαχικά και άλλο υλικό.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά τη Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008, τα μέλη της Συμμαχίας αποφάσισαν με συλλογική και ομόφωνη απόφαση ότι θα απευθυνθεί πρόσκληση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για ένταξή της εφόσον λυθεί το ζήτημα του ονόματος, κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε και επαναλήφθηκε σε όλες τις μεταγενέστερες Συνόδους Κορυφής της Συμμαχίας στο Στρασβούργο (2009), στη Λισσαβώνα (2010) και στο Σικάγο (2012). Η Σύνοδος Κορυφής της Ουαλίας (2014) δεν είχε διευρυνσιακή χροιά. Από πλευράς ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2008, με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του, αποφάσισε ότι η λύση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό αποτελεί θεμελιώδη αναγκαιότητα προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα στην ενταξιακή πορεία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας προς την ΕΕ. «Bucharest Summit Declaration Issued by the Heads of State and Government participating in the meeting of the North Atlantic Council in Bucharest on 3 April 2008»
Μετά τη Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδας την 17η Νοεμβρίου 2008, ισχυριζόμενη ότι η χώρα μας πρόβαλε αντίρρηση στην ένταξη της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008. Στις 05-12-2011, το Διεθνές Δικαστήριο έκρινε στην υπόθεση αυτή, ότι η Ελληνική Δημοκρατία, αντιτασσόμενη στην εισδοχή της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, παραβίασε τις υποχρεώσεις της κατά το Άρθρο 11 παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995, απέρριψε όλα τα υπόλοιπα αιτήματα της ΠΓΔΜ και δεν υπεισήλθε στην ουσία της ονοματολογικής διαφοράς, σημειώνοντας ότι δεν έχει τη σχετική δικαιοδοσία και ότι η διαφορά πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Κάλεσε, επίσης, τα δύο μέρη να εμπλακούν σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των ΗΕ. Περίληψη της Απόφασης της 5ης Δεκεμβρίου 2011 του Διεθνούς Δικαστηρίου επί της προσφυγής της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά της Ελλάδας
Αυθημερόν, σημειώθηκαν σε διεθνές επίπεδο τα εξής 4 γεγονότα:
1ον Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι ισχύει και δεν αλλάζει σε τίποτε η ομόφωνη της Ατλαντικής Συνόδου Κορυφής την οποία, μετά τον Απρίλιο 2008, ανανέωσαν οι δύο επόμενες ετήσιες Σύνοδοι Κορυφής. Και υπενθύμισε ότι, βάσει αυτής της αποφάσεως, το κράτος των Σκοπίων θα προσκληθεί να υποβάλει αίτηση προς ένταξή του μόνον εφόσον θα έχει επιλύσει προηγουμένως με την Ελλάδα τη διαφορά τους για την ονομασία.
2ον Ο Αμερικανός πρεσβευτής στα Σκόπια κάλεσε δημόσια την κυβέρνηση των Σκοπίων να συμφωνήσει σύντομα με την Ελλάδα «μιαν αμοιβαία αποδεκτή ονομασία η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη στο ΝΑΤΟ».
3ον Ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν επισκέφθηκε επίσημα την Αθήνα και εξέφρασε δημόσια «την ισχυρή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα και στην κυβέρνησή της».
4ον Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. επιβεβαίωσε ομόφωνα τις ομόφωνες αποφάσεις του των δύο προηγουμένων ετών ότι την ένταξη των Σκοπίων θα εξετάσει η επομένη Προεδρία υπό την ουσιώδη προϋπόθεση ότι Αθήνα ‒ Σκόπια θα έχουν συμφωνήσει στην ονομασία.
Δύο ημέρες αργότερα, την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011, η Σύνοδος Υπουργός Εξωτερικών του ΝΑΤΟ επανέλαβε την ομόφωνη απόφαση Κορυφής του 2008.
Δικαστική διαμάχη είχε ξεσπάσει όμως και στην Ελλάδα, όπου Σωματείο με ονομασία «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» το οποίο προσπάθησε να ιδρύσει αρχικά το 1990 ο σημερινός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνος Σέλτσας (ο μοναδικός Μακεδόνας βουλευτής κατά τη δήλωσή του) μαζί μα κάποιους άλλους, με σκοπό την διάσωση και τη διάδοση του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και της μακεδονικής γλώσσας (makedonski), δεν κατάφερνε να αναγνωριστεί επισήμως από το κράτος. Ο κ. Σέλτσας ο οποίος είχε κατηγορηθεί ότι έκανε φιλοσκοπιανή προσφυγή στην ελληνική δικαιοσύνη μαζί με άλλα πρόσωπα τα οποία είχαν συγκροτήσει τον σύλλογο «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» υποστήριζε ότι με την προσφυγή του δεν διεκδικούσε την αναγνώριση «Μακεδονικής» μειονότητας αλλά την αναγνώριση «Μακεδονικής» γλώσσας και πολιτισμού!
Το 2009, έπειτα από διαδοχικές απορριπτικές αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, ο ΑΠ με εισηγήτρια τη Βασιλική Θάνου, εξέδωσε την υπ αριθμ. 1448/2009 απόφασή το και απέρριψε εκ νέου τα αιτήματα των προσφευγόντων.
Με την απόφαση αυτή, το Δικαστήριο, βάσει επιστημονικών τεκμηρίων και άλλων αποδείξεων, έκρινε ότι «δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος και κατά συνέπεια μακεδονικός πολιτισμός και μακεδονική γλώσσα», μεταξύ άλλων, διότι είναι αυτονόητο ότι ένα μωσαϊκό εθνοτήτων δεν μπορεί, σε εξήντα χρόνια, να αποκτήσει εθνολογική οντότητα, στηριζόμενο σε χαλκευμένα ιστορικά στοιχεία, υιοθέτησε το σκεπτικό της εφετειακής απόφασης 243/2005 ότι βάσει του καταστατικού του ” ο σκοπός του υπό αναγνώριση Σωματείου αντίκειται προς τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, αφού θέτει σε κίνδυνο τους θεσμούς του Ελληνικού Κράτους, με τις εξαγγελόμενες ρητώς και σιωπηρώς δραστηριότητες των μελών του, ότι, με την εμμονή του στη γενική αναφορά του όρου “μακεδονικός- ική” πολιτισμός – γλώσσα προκαλεί σύγχυση τόσο στο εσωτερικό της Χώρας και, ιδίως, στους ενδιαφερομένους να συμμετάσχουν στο Σωματείο ως μέλη, αποδεχόμενοι το σκοπό αυτό, όσο και διεθνώς, στα Κράτη και στους λοιπούς φορείς, με τους οποίους θα συναλλαχθεί αυτό, ενόψει της πραγμάτωσης του σκοπού του, μέσω διαβημάτων, συνεργασιών κλπ, καθώς και ότι αναγνώριση του Σωματείου προσκρούει στην ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης των πολιτών της περιοχής και κατ’ επέκταση της γαλήνης της Χώρας” και απέρριψε τους ισχυρισμούς του Σωματείου.
Καινούργια αίτηση προς αναγνώριση του σωματίου (τρίτη κατά σειρά) έγινε στις 27/07/2017 στο Ειρηνοδικείο Φλώρινας (ΕΚ27/2017), αλλά και αυτή τη φορά η αίτηση απορρίφτηκε στις 11/9/2017. Διαβάστε ολόκληρη την σχετική απόφαση (Διαταγή 16/2017) εδώ: http://www.florina.org/news/2017/order.pdf
Αρχές του 2016, παρατηρήθηκε για πρώτη φόρα υπό τη κυβέρνηση Τσίπρα αυξημένη κινητικότητα στο θέμα της ονομασίας του κράτους της FYROM και αμέσως εκδόθηκε με πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών και επιχειρηματιών της Θεσσαλονίκης ψήφισμα που υπέγραψαν 9 Ακαδημαϊκοί, 260 καθηγητές Πανεπιστημίων, 100 μεγάλοι επιχειρηματίες, 110 γιατροί, πρόεδροι μαζικών οργανώσεων, δικηγόροι και δικαστές, συγγραφείς και δημοσιογράφοι, ανώτατοι αξιωματικοί ε.α, ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες Κεντρικής Μακεδονίας, οι Πρυτάνεις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Πανεπιστημίου, οι τρεις Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης, Νεάπολης και Καλαμαριάς, 9 Δήμαρχοι της Μείζονος Θεσσαλονίκης, οι Πρόεδροι των Επιμελητηρίων κ.ά.
Με το ψήφισμά τους, οι υπογράφοντες δήλωσαν ότι πιστεύουν και στηρίζουν το δικαίωμα του κράτους των Σκοπίων να εισέλθει στους διεθνείς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, αλλά κατέστησαν σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθούν να χρησιμοποιεί το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας. Επί της ευκαιρίας, υπενθύμισαν ότι 20 και πλέον χρόνια το πολυεθνικό κράτος της FYROM παραβιάζει συστηματικά σε βάρος της Ελλάδας την «Ενδιάμεση συμφωνία» του 1995, τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», ότι δεν συμμορφώθηκε με τις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ (817/1993, 845/1993), ότι αγνοεί τις αποφάσεις της ΕΕ των Βρυξελλών τις 16.12.1991, του Γκιμαράες τις 3.5.1992, της Λισσαβώνας τις 27.6.1992, του Εδιμβούργου τις 12.12.1992 και του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, αλλά και ότι σε ανάλογες προγενέστερες περιπτώσεις (π.χ. της Αυστρίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τσεχίας, της Σερβίας κλπ.), κατά τις οποίες είχε γίνει απόπειρα καταχρηστικής χρησιμοποίησης «εθνικής» ονομασίας μιας χώρας, επιβλήθηκε η δέουσα αλλαγή.
Το ψήφισμα στην αγγλική γλώσσα κοινοποιήθηκε σε 250 και πλέον αποδέκτες όπως: Γ.Γ του Ο.Η.Ε, Ειδικό εκπρόσωπο του Ο.Η.Ε Διαπραγματευτή του Ονόματος, Επίτροπο Διεύρυνσης της Ε.Ε, Ύπατο αρμοστή της Ε.Ε εξωτερικής πολιτικής, Υπουργούς Εξωτερικών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, Πρέσβεις Μόνιμοι αντιπρόσωποι στο ΝΑΤΟ, Πρόεδρο-Αντιπροέδρους και Επιτρόπους της Ε.Ε και άλλους με αίτημα την αρωγή των Κρατών μελών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στην εξεύρεση μιας λύσης, η οποία δεν θα οδηγεί στον σφετερισμό της ελληνικής ταυτότητας, της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και να καταστήσουν ανέφικτη την είσοδο της FYROM σε διεθνείς οργανισμούς με την πλαστή εθνωνυμία «Μακεδονία» προειδοποιώντας ότι, εάν προωθηθεί λύση στο πρόβλημα του ονόματος, που θα ταπεινώνει τους πολίτες της χώρας μας(και μάλιστα σε μια περίοδο δοκιμασίας των οικονομικών και κοινωνικών μας αντοχών), θα κλονιστεί όχι μόνο η εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς τους θεσμούς αυτούς, αλλά και θα προκληθούν ανατροπές στην σταθερότητα και την ασφάλεια στον ευρύτερο χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το ψήφισμα στάλθηκε και προς δημοσίευση στον ελληνικό τύπο άλλα ελάχιστα μέσα ανταποκρίθηκαν. [ antibaro.gr, makpress.blogspot Επιστολή Έκκληση Τελικο_17.3.2016, OnoMata ]
Τέλη Νοεμβρίου του 2017, άρχισε να ακουστεί σε κάποιους κύκλους η φημολογία ότι θα προωθηθεί λύση για το ονοματολογικό του γειτονικού κράτους που θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγό του. Κατόπιν τούτου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ), μαζί με τις Παμμακεδονικές Ενώσεις ανά την Υφήλιο, με αποκλειστικό στόχο τη δικαίωση του Μακεδονικού Ελληνισμού, επιδιώκοντας την αποτροπή παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας, ξεκίνησαν εκστρατεία με τίτλο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ».
Η επίσημη έναρξη της εκστρατείας πραγματοποιήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017 με επίσκεψη του ΔΣ της ΠΟΠΣΜ στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και επίδοση ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ με αίτημα α) ο όρος «Μακεδονία» να μη συμπεριλαμβάνεται στην Ελληνική πρόταση για την ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, σύμφωνα με την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992 β)σε περίπτωση που οποιαδήποτε Κυβέρνηση εκτραπεί από αυτήν, να επιδιώξει ο ίδιος με όλο το καταξιωμένο κύρος του την προκήρυξη δημοψηφίσματος με τοερώτημα της αποδοχής ή όχι της εκτροπής από την απόφαση του 1992 αποκλεισμού το ονόματος «Μακεδονία».
Στις 21 Δεκεμβρίου 2017 επιδώσαν παρόμοιο ψήφισμα και στη βουλή των Ελλήνων. Ο τίτλος ήταν “ κ. ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΜΗΝ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ … Η προπαγάνδα εντός Ελλάδος και η οριστική ονομασία της ΠΓΔΜ” και το κείμενο έλεγε ότι με αφορμή την επικείμενη έναρξη των διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό της οριστικής ονομασίας του κράτους των Σκοπίων ενημερώσαν τους βουλευτές για την κατάσταση που επικρατεί στη Μακεδονία και τις συνέπειες που η όποια απόφαση θα έχει σε εκείνη τη περιοχή. Συγκεκριμένα τους ενημέρωσαν ότι εδώ και αρκετά χρόνια δραστηριοποιείται (κυρίως σε περιοχές της Μακεδονίας) ένας μικρός αριθμός φυσικών προσώπων που επιδιώκουν τη δημιουργία (δήθεν) Μακεδονικής εθνότητας και μειονότητας εντός της Ελληνικής Επικράτειας, ότι στην κεντροδυτική Μακεδονία παρατηρείται μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια για αντικατάσταση των κατά τόπους γλωσσικών ιδιωμάτων στα παραδοσιακά Μακεδονικά τραγούδια με τη λόγια Σκοπιανή Γλώσσα, την οποία ονομάζουν ως «Μακεδονική», ότι στην Ανατολική Μακεδονία στρατολογούν δήθεν επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες, τις βαπτίζουν «εθνογραφίες» και επιχειρούν να αποδείξουν τη (δήθεν) σλαβική ταυτότητα των γηγενών πληθυσμών, ότι ανησυχούν για τις εξελίξεις στο θέμα της οριστικής ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, και επειδή οι εντός Ελλάδος προπαγανδιστές των Σκοπίων (αυτονομιστές) βασίζουν τις ενέργειές τους στην χρήση της (δήθεν Μακεδονικής) Γλώσσας και η ενδεχόμενη συμφωνία σε μια ονομασία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» θα επικυρώσει τις προσπάθειές τους για θεσμοθέτηση της (δήθεν) Μακεδονικής Γλώσσας και για ύπαρξη (δήθεν) Μακεδονικής εθνότητας εντός Ελλάδας. αλλά και επειδή όπως μας διδάσκει η ιστορία, δε μας εγγυάται ΚΑΝΕΙΣ ότι δεν θα αλλάξει πολιτική το γειτονικό κράτος, που αυτήν τη στιγμή φαίνεται (δήθεν) να απαρνείται αλυτρωτικές βλέψεις για τη Μακεδονία. (ΠΗΓΕΣ: δελτία τύπου ΠΟΠΣΜ, 29 Νοεμβρίου 2017, και 21 Δεκεμβρίου 2017)
Μόλις έγινε αντιληπτή στην Ελλάδα η διπλωματική κινητικότητα, ξεκινήσαν και τα συλλαλητήρια, με πρώτο να πραγματοποιείται στις 21 Ιανουαρίου 2018 στη Θεσσαλονίκη με βασικό αίτημα εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών την μη αποδοχή του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔM. [Νότης Μαριάς: Ο κύβος ερρίφθη. Η τεράστια επιτυχία του Συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη καθώς και το μεγαλειώδες Συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος που γίνεται σήμερα 4/2/2018 στέλνουν καταλυτικό μήνυμα στην κυβέρνηση και στους διεθνείς παράγοντες.]
Στις 26 Φεβρουαρίου 2018 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων και οι Παμμακεδονικές Ενώσεις των ΗΠΑ, Αυστραλίας, Καναδά και Αφρικής απέστειλαν εξώδικες δηλώσεις στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στον Υπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Κοτζιά και στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο, με τίτλο “ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ”, με τις οποίες ζήτησαν να εισακουστεί η βούληση του κυρίαρχου Ελληνικού λαού, όπως αυτή διαμορφώθηκε από: (1) τα ογκώδη συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, (2) τα ψηφίσματα των Δημοτικών Συμβουλίων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων της Μακεδονίας (3) τα ψηφίσματα Ομοσπονδιών, Ενώσεων και Συλλόγων από όλη την Ελλάδα περί ΜΗ ΧΡΗΣΗΣ του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από το κράτος των Σκοπίων.
Αργότερα έγινε επίδοση του εξώδικου σε όλους (300) τους βουλευτές εξατομικευμένο ανάλογα με τον βουλευτή στον οποίον απευθύνθηκε. Με αυτήν την ενέργεια οι Μακεδόνες ζητούσαν από τους εκπροσώπους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με ξεκάθαρο ερώτημα – ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΟΡΟΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ; – και οι επιλογές για απάντηση να είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ ξεκάθαρα. ταυτόχρονα καλούσαν τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να αντισταθούν στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας και τους ζητήθηκε να δηλώσουν ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ (αυτοί και οι αναπληρωματικοί τους) σε περίπτωση που παρακαμφθεί ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός και τεθεί το θέμα στην ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση, ως κίνηση υποστήριξης των δικαίων του Μακεδονικού Ελληνισμού.
Το βασικό κείμενο του εξοδικού, δημοσιεύτηκε μετά και έτσι έμαθαν για την ύπαρξή του και οι λοιποί εμπλεκόμενοι στους οποίους δεν επιδόθηκε. [ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ – ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ]
Στις 7 Μαρτίου 2018 επιδόθηκε στον πρόεδρο της δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, η από 5 Μαρτίου 2018 εξώδικη δήλωση διαμαρτυρία της δικηγόρου Αθηνών Αικατερίνης – Βεατρίκης Κίμωνος Παντελίδου, με την οποία αφού του υπενθύμισε τον Όρκο που έδωσε (33§2) καθώς και το γεγονός ότι ως διακεκριμένος επιστήμων γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι ο Αυτόχθων Ελληνικός Λαός έχει πληγεί κατάφωρα σε όλους τους τομείς η εν λόγω δικηγόρος, του είπε ότι η Ελλάδα «αρπάζεται» συστηματικά και απειλείται ἡ εδαφική ακεραιότητά της, ότι εμπαίζεται εἰς τό πρόσωπόν του από την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Ζάεφ, τον Ἐρντογάν, τον Ράμα αλλά και από τους εκπροσώπους της Ελληνικής Βουλής και τής Κυβέρνησης, διαμαρτυρήθηκε για όσα επιτρέπει να διαπράττονται εις βάρος της, του Ελληνικού Λαού και του Έθνους και στο όνομα των συνταγματικών του υποχρεώσεων έναντι του Ελληνικού Λαού και του Ελληνικού Έθνους ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΕ να εφαρμόσει το Σύνταγμα της Ελλάδας [οι από 05/03/2018 και16/06/2018 εξώδικες διαμαρτυρίες της]
Στις 22 Μαρτίου 2018, ο πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειος Νικόπουλος, με αφορμή τις εξελίξεις στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, έστειλε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, όπου ως διατελέσας πρόεδρος του Αρείου Πάγου, του αρχαιότερου οργανωμένου δικαστηρίου ολόκληρης της Ευρώπης, ως Έλληνας δικαστής με υπερτεσσαρακονταετή υπηρεσία και συνακολουθούσα με την από αυτήν πείρα, ως απλός Έλληνας πολίτης, με πλήρη συναίσθηση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του, αλλά και ως παλαιός γνώριμος του ΠτΔ και περιστασιακός συνεργάτης του, και, έχοντας υπόψη ότι διερχόμεθα κρισιμότατες εθνικές στιγμές κατά τις οποίες διακυβεύεται η ίδια η εθνική μας υπόσταση και όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να παραχωρήσει το όνομα Μακεδονία με ή χωρίς προσδιορισμούς στο γειτονικό κρατίδιο, που σημαίνει ότι εάν η Ελληνική Κυβέρνηση συμφωνεί με την λύση αυτή θα είναι ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, τον παρακάλεσε να αποτρέψει το επερχόμενο αυτό Εθνικό κακό με προκήρυξη δημοψηφίσματος για το τεράστιο αυτό και κρισιμότατο εθνικό ζήτημα και αν η Κυβέρνηση αρνηθεί, να ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ για να μη γίνει συνένοχος σε μια τόσο μεγάλη προδοσία (Hellas FM 97.2 New York, 22/03/2018, ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠ. ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ)
Στις 16 Μαΐου 2018 οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ, συναντήθηκαν στην Σόφια και η κυβέρνηση μίλησε πια ανοιχτά για μία Διεθνή Συμφωνία στο Σκοπιανό, οι λεπτομέρειες της οποίας δεν μπορούσαν να προσδιοριστούν τότε, αλλά με βάση τα όσα είχε πει έως τότε, θα είχε έναν χαρακτήρα αλλεπάλληλων δεσμεύσεων, δηλαδή θα προέβλεπε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που θα έπρεπε να εκπληρωθούν στο μέλλον [news247.gr]
Αυθημερόν, η δικηγόρος Αθηνών Αικατερίνη – Βεατρίκη Κίμωνος Παντελίδου, και σε συνέχεια της από 5 Μαρτίου 2018 εξώδικη δήλωσή της, έστειλε στον πρόεδρο της δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και δεύτερη δήλωση διαμαρτυρίας με την οποία, επικαλούμενη το άρθρο 120.4 του συντάγματος, τα άρθρα 35 έως 48 του Συντάγματος με τις οποίες αθροίζονται οι Εξουσίες και ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου, το άρθρο 49 §1 έως 4 του Συντάγματος με τις οποίες καθορίζονται οι Ειδικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας, την βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και τις γνώσεις του περί της ατιμωτικής συμφωνίας που υπογράφεται στις Πρέσπες και περί της ιστορίας της Μακεδονίας που είναι ιστορία της Ελλάδας, τον ρώτησε γιατί σιωπά και τον κάλεσε να πάρει την μόνη ΔΙΚΑΙΗ ΑΠΟΦΑΣΗ που υπαγορεύουν οι προαναφερόμενες συνταγματικές διατάξεις και ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ το τεράστιο αυτό Εθνικό θέμα. Αλλιώς τον προειδοποίησε ότι θα ζητήσει αυτή την εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων διά της νομικής οδού.
Στις 29 Μαΐου 2018, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας, μήνυσε τον υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας, Νικολάου Κοτζιά για εσχάτη προδοσία, διότι με την επίσημη τοποθέτησή του ότι είναι αδιανόητο να υπάρχει όνομα χωρίς τον όρο «Μακεδονία», αναφερόμενος στο κράτος των Σκοπίων, κατέλυσε κάθε έννοια Δημοκρατίας, καθώς αρνήθηκε να συζητήσει με τους ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ Μακεδόνες για το μείζον αυτό θέμα, ενώ επειδή συναντιόταν συχνότατα με τους ΨΕΥΔΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ των Σκοπίων επέδειξε ασέβεια στους αγώνες των προγόνων μας, που εργάσθηκαν σκληρά για τη διατήρηση της Ελληνικότητας της Μακεδονίας και έθεσε σε κίνδυνο την Ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Πιο συγκεκριμένα τον κατηγορήσαν ότι
– αδιαφόρησε για τη βούληση των εκατομμυρίων Ελλήνων που συμμετείχαν μαζικά στα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας
– αδιαφόρησε για τα ψηφίσματα των Δημοτικών Συμβουλίων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων της Μακεδονίας και πολλών άλλων Δήμων της χώρας, καθώς και για το αποτέλεσμα των δημόσιων διαβουλεύσεων που έγιναν στις μεγάλες πόλεις της Μακεδονίας, που ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ την ξεκάθαρη λαϊκή βούληση
– αδιαφόρησε για τα ψηφίσματα Ομοσπονδιών, Ενώσεων, Συλλόγων, αλλά και για την επίσημη θέση του Αγίου Όρους και της Εκκλησίας της Ελλάδος για μη χρήση το όρου «Μακεδονία» από τους γείτονες.
– έχει διαπράξει ηθικά και εθνικά το αδίκημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, δημιουργώντας προηγούμενο με την παραδοχή ύπαρξης «Μακεδόνων» πλην των Ελλήνων, το οποίο ήδη επικαλούνται οι γείτονες για να στηρίξουν τον περιγέλαστο «μακεδονισμό» τους.
– με τους χειρισμούς του εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της ακροδεξιάς των Σκοπίων που επιθυμεί διακαώς την εγκαθίδρυση δήθεν «Μακεδονικού» έθνους και κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει τα «ιμπεριαλιστικά» σχέδια του ΝΑΤΟ (για ένταξη των Σκοπίων) για τα οποία η κυβέρνηση ήταν αντίθετη προεκλογικά και ιδεολογικά. Στις 31 Μαΐου 2018 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας, εξέδωσε και δημοσίευσε σχετικό δελτίο τύπουκαι έτσι το περιεχόμενο της επισυναπτόμενης μήνυσης, έγινε ευρύτερα γνωστό όπως και τα επικαλούμενα σε αυτήν ψηφίσματα Δημοτικών Συμβουλίων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων της Μακεδονίας.
Ψηφίσματα εξέδωσαν όμως εκείνες τις ήμερες πολλά άλλα δημοτικά συμβούλια όλης της χώρας, όπως λχ. εκείνο του δήμου Αμαρουσίου, το οποίο ανακοίνωσε με το ψήφισμα του ότι στηρίζει τις διαδηλώσεις για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και έπειτα από κριτική που του άσκησε η Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου, απάντησε ότι “ο Δήμος δεν χρειάζεται την άδεια από κανένα κόμμα για να εκφράσει τις απόψεις του διότι το Πολίτευμα της Ελλάδος είναι η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και το Σύνταγμα που την κατοχυρώνει, προβλέπει την θεσμική και οικονομική ανεξαρτησία του θεσμού της Αυτοδιοίκησης. Με βάση το Σύνταγμα της χώρας, κανένα Δημοτικό Συμβούλιο και κανένας Δήμος δεν χρειάζεται να λάβουν άδεια από κανένα πολιτικό κόμμα για να τοποθετηθούν πάνω σε κρίσιμα για την Πατρίδα μας ζητήματα.
Το άρθρο 120 του Συντάγματος μάλιστα προβλέπει ότι επαφίεται στον πατριωτισμό του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας, η υπεράσπιση του Συντάγματος μας.” Και προσέθεσε ότι: “Πρώτον Δεν αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, με ποια θεσμική ή δημοκρατική νομιμοποίηση μια κομματική οργάνωση, όπως του ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου, εγκαλεί ένα θεσμικό όργανο της Αυτοδιοίκησης όπως είναι το Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου, για μια πολιτική πρωτοβουλία που ανέλαβε. Τους καλούμε να σοβαρευτούν γιατί πέραν από εθνικά, είναι και θεσμικά επικίνδυνοι με τις θέσεις που εκφράζουν.
Δεύτερον, ψεύδεται ασύστολα ο ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου όταν ισχυρίζεται ότι αποτελεί εθνική γραμμή η υιοθέτηση της σύνθετης ονομασίας. Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή καμία λύση, από καμία ελληνική κυβέρνηση, που δεν θα λαμβάνει υπόψη της τις εθνικές «κόκκινες γραμμές», αλλά και τις διπλωματικές νίκες που έχουμε ήδη πετύχει, σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού μας Κράτους.
Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου να μην γνωρίζουν, αλλά το γνωρίζουμε εμείς πολύ καλά, ότι η Ελλάδα έχει από το 1991 κερδίσει στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα απόφαση, η οποία επικαιροποιήθηκε και σε Σύνοδο Κορυφής το 2013, που θέτει ως προϋπόθεση αναγνώρισης των Σκοπίων, την υιοθέτηση συνταγματικών και πολιτικών εγγυήσεων από τους γείτονές ότι: α) Δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις απέναντι στη χώρα μας, β) Δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, γ) Δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις, αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία».
Τρίτον, μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου να μην γνωρίζουν, αλλά το γνωρίζουμε εμείς πολύ καλά, ότι το 1992 η απόφαση για απόρριψη της σύνθετης ονομασίας, που σήμερα με μεγάλη ευκολία προωθεί η κυβέρνηση, ελήφθη σε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των πολιτικών κομμάτων (πλην ΚΚΕ) συμπεριλαμβανομένου και του τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, πρόδρομο κόμμα του σημερινού βασικού κυβερνητικού εταίρου ΣΥΡΙΖΑ. Καμία ελληνική κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν διαφοροποιήθηκε από την πάγια εθνική γραμμή, που δεν αναγνωρίζει ούτε την ύπαρξη «Μακεδονικής ταυτότητας», ούτε την ύπαρξη «Μακεδονικής γλώσσας», όπως κάνει ανοιχτά πλέον η σημερινή Κυβέρνηση. Θυμίζουμε, επίσης, σε αυτούς που το ξεχνούν, ότι όποτε επιχειρήθηκε να εκβιαστεί οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση για υποχωρήσεις σε αυτές τις πάγιες εθνικές θέσεις, ο εκβιασμός αυτός δεν πέτυχε.
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι αυτά που φαίνεται ότι προωθεί ως «πακέτο» λύσης η Κυβέρνηση απέχουν πολύ από τις πάγιες εθνικές θέσεις. …..Την ιστορική ευθύνη για την απόφαση που θα ληφθεί, την έχει ασφαλώς η Ελληνική Βουλή. Αλλά σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, όπως είναι η περίπτωση αυτή, τον κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της εθνικής θέσης δεν μπορεί να τον έχει άλλος από τον κυρίαρχο λαό. Η διενέργεια δημοψηφίσματος είναι η μόνη λύση για να αποκτήσει δημοκρατική νομιμοποίηση αλλά και δεσμευτικότητα, η όποια λύση προωθηθεί από την κυβέρνηση.”(06/06/2018) Έκτακτη Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου: Ψήφισμα στήριξης των συλλαλητηρίων για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, (11/06/2018) Ο Δήμος Αμαρουσίου δεν ζητά την άδεια από κανένα κόμμα για να εκφράσει τις απόψεις του)
Στις 12 Ιουνίου 2018, σύμφωνα με τον τύπο, έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία του Αλέξη Τσίπρα με τον Ζόραν Ζάεφ, ανακοινώθηκε ότι η Ελληνική Δημοκρατία και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία τη Μακεδονίας κατέληξαν σε συμφωνία αναφορικά με το ονοματολογικό της γείτονος. Αμέσως μετά την τηλεφωνική επικοινωνία, ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε τον πρόεδρο της δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον ενημέρωσε ότι πέτυχε μια καλή συμφωνία η οποία καλύπτει όλους τους βασικούς άξονες αυτού που αποκαλούμε εθνική γραμμή: σύνθετη ονομασία,με γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes, τόσο στο εξωτερικό και τις διμερείς, διεθνείς σχέσεις όσο και στο εσωτερικό. Όπως επισήμανε ο κ. Τσίπρας, μετά την τελική τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Ζάεφ, ο πρώτος που ενημέρωσε ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και αμέσως μετά όπως είπε, θα ενημέρωνε τους πολιτικούς αρχηγούς και θα επικοινωνούσε με τον πρόεδρο της Βουλής για να διοργανωθεί ειδική συνεδρίαση για την ενημέρωση της εθνικής αντιπροσωπείας.
Την ίδια μέρα, ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, όπου ανέφερε ότι η ΠΓΔΜ συμφώνησε να αλλάξει τη συνταγματική της ονομασία, ότι οι γείτονες συμφώνησαν να αλλάξουν το όνομά τους σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας (Severna Makedonija), ότι η αλλαγή του ονόματος θα υλοποιηθεί τόσο σε ότι αφορά τις διεθνείς και διμερείς τους σχέσεις όσο όμως και στο εσωτερικό, δηλαδή το όνομα αυτό θα ισχύει erga omnes – έναντι όλων, ότι στη συμφωνία προβλέπεται ότι οι βόρειοι γείτονές μας δεν μπορούν να διεκδικήσουν καμία σχέση με τον αρχαίο πολιτισμό της Μακεδονίας, ότι η υπηκοότητα που θα αναγράφεται στα ταξιδιωτικά έγγραφα θα είναι πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας, ότι η συμφωνία αφού υπογραφεί από τους ΥΠΕΞ θα πρέπει να κυρωθεί από τη Βουλή των γειτόνων μας και ότι με τη συμφωνία επιτυγχάνεται ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ της Ελληνικής Μακεδονίας και των Βόρειων Γειτόνων μας και μπαίνει οριστικό τέλος στον αλυτρωτισμό (!) που ενέχει η σημερινή Συνταγματική τους ονομασία. newsbeast.gr
[Ο αλυτρωτισμόςείναι η κοινωνικοπολιτική κίνηση που επιδιώκει την απελευθέρωση όλων των υπόδουλων ομοεθνών και την προσάρτηση εδαφών, τα οποία στη διάρκεια της ιστορίας κατείχε ή υποτίθεται ότι κατείχε το κράτος που τα διεκδικεί.]
Αμέσως μετά,
– ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης, σε δήλωσή του, έκανε λόγο για κακή συμφωνία, κατηγόρησε την κυβέρνηση για μυστική διπλωματία και κάλεσε τον πρωθυπουργό να μην την υπογράψει.Όπως είπε: “Ύστερα από 6 μήνες μυστικής διπλωματίας, ο κ. Τσίπρας συμφώνησε με τον κ. Ζάεφ να υπογράψει μια διακρατική συμφωνία για την επίλυση της εκκρεμότητας με την γείτονα χώρα. Το έκανε, αφού περιφρόνησε τον Ελληνικό λαό και τις ευαισθησίες του. Και αφού αγνόησε προκλητικά σύσσωμη την αντιπολίτευση και τη Βουλή. Θέλω να είμαι τελείως ξεκάθαρος: Ο κ. Τσίπρας δεν έχει καμία πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύσει τη χώρα υπογράφοντάς μια συμφωνία η οποία δεν έχει την στήριξη της ίδιας της κυβέρνησής του. Αυτό δεν έχει προηγούμενο στην Ελληνική πολιτική και συνταγματική ιστορία και συνιστά προσβολή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Θα ενημερώσω άμεσα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θεσμικό εγγυητή του πολιτεύματος, για αυτή την πρωτοφανή εξέλιξη.” [kathimerini.gr]
–ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ μαζί με τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου, απευθύνθηκε και αυτός στον λαό της χώρας του και του είπε: ΕΧΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΙΣΟΡΡΟΠΗ ΛΥΣΗ. Με την επίλυση της διαμάχης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, οικοδομούμε μια φιλία μεταξύ των δύο χωρών και των δύο εθνών, μια φιλία που ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερη. Δεν υπάρχει πια η πΓΔΜ, δεν υπάρχουν πλέον διεθνείς συμφωνίες στις οποίες απαγορεύεται η μακεδονική γλώσσα καθώς θα επιβεβαιωθεί η ύπαρξη της μακεδονικής γλώσσας στα Ηνωμένα Έθνη, ότι λύθηκε ένα ιστορικό θέμα, ότι στέκονται μαζί στη δική τους κληρονομιά και αυτό επιτέλους αναγνωρίζεται από όλους τους γείτονές, από τη Ελληνική Δημοκρατία και από τη διεθνή κοινότητα, ότι με τη συμφωνία με την Ελλάδα η μακεδόνικη εθνική και πολιτιστική ταυτότητα θα επιβεβαιωθεί και θα ενισχυθεί άπαξ κ.α
Με τη λύση έχουμε την ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ταυτότητα: μακεδονική γλώσσα, μακεδονικός λαός, Μακεδόνες άνδρες και γυναίκεςπροστατευμένοι και ενισχυμένοι, μια για πάντα και μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με αξιοπρέπεια τους ήρωες μας Κύριλλο, Μεθόδιο, Κλίμεντ, Ναούμ, Κρστε Πέτκοφ Μισίρκοφ, Γκότσε Ντέλτσεφ, τον Μπλαζέ Κονέσκι, και Κότσο Ράτσιν.
(συνέχεια στο JusticeForGreece)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου