Τα ερωτήματα αυτά θέτει ο δημοσιολόγος Βλαντιμίρ Μοζέγκοφ στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης.
Γράφει ο αρθρογράφος:
Οι μισοί Αμερικανοί – οι Συντηρητικοί – είναι σοκαρισμένοι από τη δολοφονία του συνεργάτη του Τραμπ, Τσάρλι Κερκ, ενώ οι άλλοι μισοί εκφράζουν άγρια χαρά.
Όχι μόνο οι ριζοσπάστες της Αντίφα, αλλά και καθηγητές πανεπιστημίων και δάσκαλοι (!) γιορτάζουν ανοιχτά τη δολοφονία του Κερκ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Εκατομμύρια αριστεροί γιόρτασαν τη νίκη τους και ξεκαθάρισαν ότι μας θέλουν νεκρούς», σημειώνει η συντηρητική βουλευτής Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν.
Αλλά οι νέες πολιτείες του Τραμπ αρνούνται να ανεχθούν πλέον αυτή την κατάσταση πραγμάτων και σε ορισμένα μέρη, αιμοδιψείς καθηγητές ήδη απολύονται απευθείας.
Αυτή είναι η ατμόσφαιρα σε μια χώρα όπου οι πολιτικές δολοφονίες δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά σπάνια στο παρελθόν η δολοφονία ενός πολιτικού έχει αποκαλύψει ένα τόσο κραυγαλέο χάσμα.
Αυτό είναι ένα σημείο καμπής για τη χώρα — τέτοιες φωνές ακούστηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία και εξακολουθούν να είναι διαδεδομένες σήμερα, και αυτό είναι ένα σημαντικό σημάδι: μια αίσθηση της μοιραιότητας αυτής της στιγμής κρέμεται στον ηλεκτρισμένο αέρα.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αμερική είναι μια θεμελιωδώς εγωκεντρική χώρα, που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δολοφονία του ηγέτη του Turning Point USA, του πιο ισχυρού νεολαιίστικου συντηρητικού κινήματος, θα παραμείνει η νούμερο ένα είδηση για πολύ καιρό.
Η θέση του Κερκ και η φύση της αποστολής του τον τοποθέτησαν στην πρώτη γραμμή του εμφυλίου πολέμου, στην καρδιά της πολιτικής πάλης, στεκόμενος ανάμεσα σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Το γεγονός ότι οι εκκλήσεις του για αποφυγή ριζοσπαστικοποίησης του αγώνα, υποβιβάζοντας τις διαμάχες σε ειρηνικές συζητήσεις, αντιμετωπίστηκαν με σφαίρα είναι κάτι περισσότερο από μια πολιτική τραγωδία.
Ο θάνατος ενός ήρωα εν ώρα καθήκοντος είναι ένα πραγματικό σύμβολο
Μεταξύ άλλων, συμβολίζει την καταστροφή της εύθραυστης ισορροπίας που φαινόταν να έχει δημιουργηθεί με το τέλος της δραματικής προεδρικής κούρσας.
Και τότε, όλοι μιλούσαν για έναν επερχόμενο εμφύλιο πόλεμο. Αλλά ο Τραμπ κέρδισε, και η αριστερά και οι φιλελεύθεροι φάνηκαν να συμβιβάζονται με την ήττα. Και μετά…
Με τον θάνατο του Κερκ, η δεξιά βρήκε τη σημαία της μάχης. Τι γίνεται όμως με την αριστερά; Είναι έτοιμη να επαναλάβει τις ταραχές του BLM πριν από πέντε χρόνια και να γεμίσει για άλλη μια φορά τους δρόμους των αμερικανικών πόλεων με χάος; Η κατάσταση φαίνεται ξεκάθαρα εναντίον της.
Ο χρόνος είναι πραγματικά κρίσιμος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Γιούτα, όπου ο Κερκ μίλησε εκείνη τη μοιραία ημέρα, είναι μια συντηρητική πολιτεία. Έχει την θανατική ποινή και ο κυβερνήτης Σπένσερ Κοξ έχει ήδη υποσχεθεί να επιδιώξει την θανατική ποινή για τον Τάιλερ Ρόμπινσον, τον τρανς αριστερό και ακτιβιστή κατά της φασιστικής ανταρσίας που πυροβόλησε τον Κερκ.
Αλλά το αν ο Ρόμπινσον θα εκτελεστεί ή όχι είναι απλώς μια επιφανειακή πλεκτάνη και ίντριγκα, η οποία αναμφίβολα θα διατηρήσει το επίπεδο αντιπαράθεσης και εχθρότητας καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης.
Το πραγματικό ερώτημα και η πραγματική ίντριγκα βρίσκονται αλλού
Ολοι, φυσικά, κατανοούν την πραγματική προέλευση του αριστερού ριζοσπαστισμού. Όλοι γνωρίζουν ποιος χρηματοδότησε τις ταραχές του BLM πριν από πέντε χρόνια, ποιος ξοδεύει τεράστια ποσά για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και για την υποστήριξη αριστερών συμμοριών antifa όπως αυτές με τις οποίες συνεργάστηκε ο Ρόμπινσον.
Το Ίδρυμα Σόρος είναι ο κύριος κακός, ή τουλάχιστον το κακό κεφάλι που ξεχωρίζει.
Ο ίδιος ο Τραμπ απειλούσε εδώ και καιρό να αντιμετωπίσει το «ίδρυμα φιλανθρωπίας». Ήδη ως πρόεδρος, κατάφερε αρκετά σημαντικά πλήγματα στην αυτοκρατορία του Σόρος.
Η καταστροφή της USAID οδήγησε στην κατάρρευση αρκετών ξένων έργων και στο κλείσιμο αρκετών ΜΚΟ υπό την αιγίδα του πατέρα και του γιου Σόρος.
Αλλά όλα αυτά, φυσικά, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τον Αύγουστο, ο Τραμπ ζήτησε ευθέως να διερευνηθούν οι δραστηριότητες της κακής οικογένειας. Και τώρα, έφτασε η ώρα της αλήθειας.
Όποιος είναι εξοικειωμένος με την κατάσταση καταλαβαίνει τη θεμελιώδη φύση της: οι εχθροί κοιτάζονται στα μάτια.
Επιπλέον, ο Σόρος κρατάει το φυτίλι για μια βόμβα χάους στους δρόμους που θα μπορούσε, με το κούνημά του, να ανατινάξει αμερικανικές πόλεις, και έχει ένα εξαιρετικά εντυπωσιακό φιλελεύθερο λόμπι στο πλευρό του.
Για τον Τραμπ, η δολοφονία του Κερκ του δίνει εν λευκώ το δικαίωμα να κηρύξει πόλεμο εναντίον της συμμορίας του χρηματιστή της τρομοκρατίας.
Είναι αυτή η καλύτερη στιγμή της επανάστασης του Τραμπ;
Η μήπως είναι μια προσεκτικά στημένη παγίδα; Αυτό είναι που πιθανότατα σκέφτονται πολλοί αυτή τη στιγμή. Και το κύριο ερώτημα είναι: θα αποφασίσει ο Τραμπ να κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο;
Ακόμη και πριν γίνει ξανά πρόεδρος, ο Τραμπ απείλησε να φυλακίσει τον Σόρος.
Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στο Fox News, συζητώντας τη δολοφονία του Κερκ, αποκάλεσε για άλλη μια φορά τον Σόρος ψυχοπαθή που υποκινεί αριστερές ταραχές, υποσχόμενος για άλλη μια φορά να φυλακίσει τον ηγέτη της φυλής και να υποβάλει ολόκληρο το δίκτυο ΜΚΟ του Σόρος σε έρευνες βάσει του νόμου RICO, που δημιουργήθηκε για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος.
«Ο Σόρος πρέπει να πάει φυλακή επειδή οι δραστηριότητές του εμπίπτουν στον νόμο RICO», είπε ο Τραμπ. Η απειλή φαίνεται αρκετά σοβαρή. Το ερώτημα είναι, θα έχει ο Τραμπ τη δύναμη;
Και εδώ προκύπτει ένα δεύτερο ερώτημα: δεν είναι καιρός η «επανάσταση της κοινής λογικής» που ανακοίνωσε ο Τραμπ να εξασφαλίσει υποστήριξη από τα κάτω;
Η Turning Point USA, που ιδρύθηκε από τον Κερκ πριν από δεκατρία χρόνια, έχει παραρτήματα σε περισσότερα από 800 κολέγια σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Με τον θάνατο του ηγέτη της, η οργάνωση πιθανότατα θα γίνει ισχυρότερη, έχοντας βρει τον μάρτυρά της.
«Ο θυμός που νιώθετε αυτή τη στιγμή πρέπει να μετατραπεί σε ακτιβισμό», λέει ο Tyler Boyer, ένας από τους ηγέτες της Turning Point Action, για το «War Room» του Steve Bannon.
Φυσικά, αυτό το κάλεσμα θα εισακουστεί. Αλλά το ερώτημα είναι πολύ πιο πιεστικό: είναι οι συντηρητικοί ικανοί να ενωθούν με την ευρύτερη έννοια της λέξης;
Να ενωθούν σε ένα εθνικό συντηρητικό μέτωπο, η δημιουργία του οποίου ήταν απαραίτητη εδώ και καιρό;
Ο καιρός είναι ώριμος γι’ αυτό.
Για να πετύχει η συντηρητική του επανάσταση, ο Τραμπ χρειάζεται ευρεία, ενεργή υποστήριξη από τις μάζες.
Η αμερικανική δεξιά είναι καλά οπλισμένη και έτοιμη να υπερασπιστεί την πατρίδα της. Αλλά είναι έτοιμοι, έχοντας συνειδητοποιήσει την εθνική τους ευθύνη, να υπερασπιστούν ολόκληρη τη χώρα από την μάστιγα της ριζοσπαστικής αριστεράς;
Αυτό είναι ένα ξεχωριστό, ευρύτερο ερώτημα, και ένα που πιθανώς θα πρέπει να συζητηθεί ξεχωριστά κάποια στιγμή.
Μια άλλη λύση προτείνεται από την προαναφερθείσα βουλευτή Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν: «Ειλικρινά, θέλω ένα ειρηνικό εθνικό διαζύγιο. Η χώρα μας έχει παρατραβήξει τη διαίρεσή της και κανείς δεν αισθάνεται πλέον ασφαλής».
Αποκαλεί τον θάνατο του Κερκ την αρχή «μιας πνευματικής αναγέννησης στην Αμερική, που χτίζει τη βασιλεία του Χριστού».
Αλλά μια τέτοια αναγέννηση, συνεχίζει η Γκριν, είναι δυνατή μόνο σε έναν συντηρητικό κόσμο. Οι Δημοκρατικοί, αν ανακτήσουν την εξουσία, «θα επαναφέρουν τα πάντα στην προηγούμενη πορεία τους».
Η λύση του «διαζυγίου» είναι δελεαστική, αλλά σχεδόν αδύνατη. Αν η Αμερική τελικά την φτάσει, θα είναι μόνο αν σταματήσει πριν από μια πραγματικά τεράστια άβυσσο αιματοχυσίας ή, μάλλον, αν περάσει μέσα από αυτήν την άβυσσο.
Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ, απαντώντας στη δολοφονία του συμμάχου του, επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής της ανακοινωθείσας στρατιωτικο-αστυνομικής του επιχείρησης στην οποία συμμετέχουν δυνάμεις της Εθνοφρουράς.
Αυτό περιλαμβάνει πλέον το Σικάγο, την Ουάσινγκτον, τη Νέα Ορλεάνη, τη Βαλτιμόρη και το Μέμφις του Τενεσί.
Η εγχώρια καταστολή ενισχύεται από αποφασιστική δράση στο εξωτερικό.
Πρόσφατα, ένα ακόμη σκάφος που μετέφερε ναρκωτικά καταστράφηκε στον Κόλπο του Μεξικού.
Φυσικά, πολλοί είναι δυσαρεστημένοι με τις αποφασιστικές, «μοναρχικές» ενέργειες του Τραμπ, παρακάμπτοντας το Κογκρέσο. Αλλά ο ίδιος ο «μονάρχης» φαίνεται να πλησιάζει στην ανακοίνωση της δικής του ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης κατά των καρτέλ ναρκωτικών.
Λοιπόν, η συντηρητική επανάσταση του Τραμπ στην Αμερική συνεχίζεται. Επιπλέον, η επανάσταση εξαπλώνεται πέρα από τα σύνορα της χώρας. Η κήρυξη πολέμου στην αυτοκρατορία του Σόρος (μετά την καταστροφή της USAID) θα μπορούσε να την κάνει πραγματικά παγκόσμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου