Ο Τσάρλι Κέρκ, σύμφωνα μ’ αυτά που λένε, ήταν ένας καλός χριστιανός. Που δεν περιοριζόταν μόνο στο να κάνει καλό τον εαυτό του, αλλά και τους άλλους. Και πήγαινε-λένε- στα πανεπιστήμια, κι εκεί κατηχούσε τους φοιτητές, για να τους κάνει καλύτερους.
Αλλά τον τρόπο αυτό επιλογής ήταν κάποιοι, που δεν τον έβλεπαν με καλό μάτι. Καταδίκαζε, για παράδειγμα, τις εκτρώσεις. Αλλά εκείνοι, που θέλουν να έχουν ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις και κατά συνέπεια ελεύθερες εκτρώσεις δεν συμφωνούσαν.
«Με το σώμα μου ο, τι θέλω κάνω»! Λένε κάποιες γυναίκες. Ναι, αλλά απ’ τη στιγμή, που κάποια καθίσταται έγκυος, δεν έχει να κάνει με το δικό της σώμα, αλλά και κάποιου άλλου, του οποίου τη ζωή οφείλει να σεβαστεί. Γιατί η οποιαδήποτε επέμβαση σε βάρος αυτού του άλλου συνιστά φόνο.
Μιλάμε εμείς οι Έλληνες για υπογεννητικότητα. Την οποία βέβαια μεθοδεύουν οι έσωθεν και έξωθεν επιβαλλόμενες πολιτικές πρακτικές. Και σκεφθείτε την πληθυσμιακή φθορά, που υφιστάμεθα, αν υπολογίσουμε ότι γίνονται τουλάχιστο τριακόσιες χιλιάδες εκτρώσεις το χρόνο.
Εκείνο, που κάνει εντύπωση είναι ότι τον άνθρωπο αυτό, που φρόντιζε, όχι μόνο να είναι ο ίδιος καλός χριστιανός, αλλά και άλλους να κάνει σαν τον εαυτό του, τον χαρακτήριζαν ακροδεξιό.
Και θέλω στο σημείο αυτό να πω ότι στις μέρες μας αυτοί οι χαρακτηρισμοί (δεξιός-αριστερός, ακροδεξιός-ακροαριστερός- κεντροδεξιός- κεντροαριστερός) δεν αντιπροσωπεύουν απολύτως τίποτε. Πέραν του ότι βοηθούν τους κομματάρχες να δίνουν ο καθένας το στίγμα του κοπαδιού του.
Στις μέρες μας υπάρχει μια σαφής διαχωριστική γραμμή, ανάμεσα σε δύο πραγματικές παρατάξεις: Τους χριστιανούς με ότι αυτό συνεπάγεται. Και τους αντίχριστους με ότι, επίσης, αυτό συνεπάγεται. Όλα τα άλλα, όπως προαναφέραμε, είναι λέξεις κενές παντός περιεχομένου.
Και δεν είναι καθόλου δύσκολο να ξεχωρίσουμε τους χριστιανούς απ’ τους αντίχριστους. Δεν χρειάζεται να μας το πούνε, όπως κάποτε ο κ. Τσίπρας μας τόνισε ότι είναι άθεος. Σε κάθε περίπτωση ισχύει αυτό, που είπε ο Χριστός και επαναλαμβάνει συχνά ο Πρόεδρος του «Ελληνικού Παλμού» Νίκος Παπαδόπουλος: «Το δένδρο απ’ τους καρπούς του γιγνώσκεται» (=ξεχωρίζει).
Που σημαίνει ότι ο π. Αμβρόσιος, που αφόρισε τον κ. Μητσοτάκη, είναι οξυδερκέστερος απ’ τους αγιορείτες, που τον χαρακτήρισαν «ευλαβέστατο» και του έψαλαν και πολυχρονισμό. Και μην πει κάποιος ότι η συμπεριφορά των αγιορειτών μπορεί να φιλοτιμήσει τον πρωθυπουργό και ν’ αλλάξει στρατόπεδο. Μπορεί να ιδείτε τον Ήλιο ν’ ανατέλλει στο Αιγάλεω και να δύει στον Υμηττό, παρά ένα τέτοιο θαύμα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ορκισμένοι να παραμένουν πιστοί, εσαεί, στο καραβάνι του Αντίχριστου.
Το τμήμα των αντιχρίστων, που κάποτε λεγόταν δεξιά, καπηλευόταν το τρίπτυχο πατρίς, θρησκεία οικογένεια, στο οποίο, δεδομένου ότι είναι καπιταλιστές, δεν πίστευε. Και η επισήμανση αυτή δεν είναι ανίσχυρη. Δεδομένου ότι ο ίδιος ο Χριστός κάνει σαφή διαχωρισμό, λέγοντας: «Ου δύνασθε θεώ δουλεύειν και μαμωνά»!
Το τμήμα εξάλλου, που κάποτε λεγόταν αριστερά, καπηλευόταν την ιερή έννοια της δικαιοσύνης. Η οποία ποτέ δεν εφαρμόστηκε, δεδομένου ότι και στις χώρες ακόμη του, λεγόμενου, υπαρκτού σοσιαλισμού, υπήρχαν διαβαθμίσεις στο θέμα των απολαβών. Πράγμα, που ισχύει σήμερα και στο καθεστώς της Κίνας. Με σχολαστική μάλιστα ακρίβεια, δεδομένου ότι οι πολίτες είναι σε κάθε περίπτωση τηλεπαρακολουθούμενοι και τηλεβαθμολογούμενοι.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το κινεζικό καθεστώς είναι το περισσότερο ακριβοδίκαιο. Εκ πρώτης όψεως. Σε τελική όμως ανάλυση δεν είναι. Γιατί, πριν απ’ όλα καταργεί τον παράγοντα της ελευθερίας, που είναι ο αποφασιστικότερος για την πρόοδο της ανθρώπινης προσωπικότητας και της ανθρώπινης κοινωνίας.
Το περισσότερο ακριβοδίκαιο καθεστώς είναι το ευαγγελικό, όπως περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων (Δ, 32-35). Σύμφωνα με το οποίο ο καθένας προσέφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους.
Ένα καθεστώς στο οποίο συνδυάζεται δικαιοσύνη με ελευθερία. Που είναι οι δυο φτερούγες με τις οποίες η ανθρώπινη προσωπικότητα μπορεί να φτάσει στο απόγειο των δυνατοτήτων της. Ενώ η απουσία της μιας απ’ τις δυο συνιστά βαρύτατη αναπηρία. Γιατί ούτε δικαιοσύνη, χωρίς ελευθερία μπορεί να υπάρξει και να τελεσφορήσει, ούτε ελευθερία χωρίς δικαιοσύνη.
Ασφαλώς και ο Τσάρλι Κερκ δεν είχε φτάσει στο επίπεδο του ευαγγελικού κοινωνικού ιδεώδους. Είναι όμως προφανές ότι η ακτιβιστική του δραστηριότητα προβλημάτιζε σοβαρά τόσο τον καπιταλιστικό, όσο και τον μαρξιστικό υλισμό. Με αποτέλεσμα να οδηγήσει τον δολοφόνο του στο έγκλημα.
Δεν γνωρίζω επίσης, αν το έγκλημα αποδίδεται, όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σε ψυχολογικά προβλήματα του δολοφόνου. Πάντως η περίπτωσή του αποτελεί ενσάρκωση της ταυτότητας του τρόπου, με τον οποίο βλέπει και αντιμετωπίζει τον χριστιανισμό ο νεοταξικός μεσαίωνας του Αντιχρίστου.
Δεν έχουν λογικά ή ηθικά επιχειρήματα να αντιπαραθέσουν. Έχουν όμως το ανεξάντλητο σε εφευρετικότητα εγκληματικό οπλοστάσιο τους. Και με βάση αυτό αντιμετωπίζουν τις οποιεσδήποτε καταστάσεις και τους φορείς τους.
Και το οπλοστάσιο αυτό δεν διαθέτει μόνο πυροβόλα όπλα, όπως ο δολοφόνος του Κερκ. Ή, όπως οι δικτάτορες παλαιού τύπου, που κατέβαζαν τανκς ή αγήματα στρατού. Διαθέτει νόμους, που μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικότερα. Χωρίς μάλιστα κρότους ή αιματοχυσίες.
Προωθείται ο Σαμαράς; Υποσχέθηκε κατάργηση μνημονίου, για να ψηφίσει και δεύτερο! Αν δεν ήταν νεοταξίτης, θα εκλεγόταν αρχηγός ΝΔ και πρωθυπουργός;
Η νεοταξική αδικία πνίγει το λαό, Ο οποίος αποζητά οξυγόνο Δικαιοσύνης! Μήπως η κ. Καρυστιανού καθυστερεί;…
ΣΧΟΛΙΟ
Ομορφα και σωστά τα λες παππούλη μου αλλά μήπως η Καρυστιανού νομίζεις ότι συγκαταλέγεται στους χριστιανούς αντινεοταξίτες; Ισως κάνεις ένα ολέθριο λάθος... Δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα γραφής.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου