Η απάντηση της Αμερικανικής Αεροπορίας στο αίτημα της ΠΑ για τιμές και διαθεσιμότητες συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, αφορούσε όλα τα διαθέσιμα (3 εταιρείες έχουν ή αναπτύσσουν τέτοια συμβατά με το F-16V, και όλα μας αποδεσμεύονται), ήταν απίστευτα ακριβή. Έτσι, αυτά τα συστήματα είχαν εκτίμηση από 1,4 έως 1,6 δις ευρώ για 83 αεροσκάφη, δηλαδή περισσότερο από ότι κόστισε ο εκσυγχρονισμός τους σε επίπεδο Viper!
Από το ρεπορτάζ που κάναμε ανακαλύψαμε πως το βασικό κόστος κυμαίνεται στα περίπου 500 εκ. δολάρια για τα 83 αεροσκάφη, αλλά η USAF έχει προσθέσει υπερβολικά Non Recurring Expenses (NRE, μη επαναλαμβανόμενες δαπάνες) και αμοιβή για την Lockheed Martin. To NRE αφορά το κόστος πιστοποίησης των συστημάτων πάνω στο αεροσκάφος και είναι αναμενόμενο σε δυο από τα 3 της αγοράς: το IVEWS της Northrop Grumman, και το Storm EW της BAΕ Systems. Αλλά δεν έχει καμία λογική για το Viper Shield της L3Harris που είναι ήδη πιστοποιημένο σε F-16V! Μάλιστα, όλα τα νέας κατασκευής F-16V που παραδίδονται αυτή την περίοδο για εξαγωγές (π.χ. σε Μαρόκο και Μπαχρέιν), θα έχουν το σύστημα της L3Harris. Και το σύστημα έχει ολοκληρώσει τις δοκιμές του.
H Αμερικανική Αεροπορία θεωρεί όμως πως η ελληνική διαμόρφωση του F-16V διαφέρει από τις τρέχουσες, για αυτό και έχει εκτιμήσει πως ακόμη και της L3Harris η λύση, δεν μπορεί να ενσωματωθεί χωρίς κόστος. Αλλά και πάλι, το “καπέλο” του 1 δις ευρώ θεωρούμε πως είναι υπερβολικό από κάθε πλευρά.
Η ΠΑ βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση, καθώς θα ήθελε κάτι ανώτερο του Viper Shield, όπως άλλωστε κάτι τέτοιο θέλει και η USAF. To IVEWS δεν χρηματοδοτείται πλέον από την USAF, και η εξέλιξή του γίνεται από την… Τουρκία η οποία το έχει ζητήσει για τη δική της παραγγελία, νέων F-16 και αναβάθμισης παλαιότερων.
Η ΠΑ όμως θεώρησε πως αφού η Τουρκία θα αγοράσει το IVEWS, τότε δεν θα πληρώσει τίποτα σε πιστοποίηση! Έτσι εστάλη νέο LoR for P&A (νέα επιστολή για τιμή/διαθεσιμότητα) που αφορά μόνο το IVEWS, και μάλιστα όχι για 83 αλλά για 40 αεροσκάφη!
Αυτό όμως που μας διαφεύγει είναι πως αν αγοραστεί το IVEWS, τότε η ΠΑ θα πληρώσει χρήματα στην … Τουρκία, γιατί η Τουρκική Αεροπορία θα είναι ο πρώτος πελάτης και θα έχει επιστροφές στα δικά της NRE από τους νεότερους χρήστες. Μας κάνει τρομερή εντύπωση, και απορούμε πως αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό στο ΓΕΑ, ώστε να μην εξετάζει περαιτέρω την απόκτηση του IVEWS. Αυτό θα είχε λογική να παραμείνει σαν υποψήφιο μόνο αν τελικά οι ΗΠΑ αποφασίσουν να μην παραδώσουν τα F-16V στην Τουρκία.
Το Storm EW, που μάλλον είναι το ανώτερο όλων σε δυνατότητες, δεν έχει επίσης πιστοποιηθεί σε F-16V, αλλά έχει ως βάση το σύστημα αυτοπροστασίας του F-35. Η κατασκευάστρια BAΕ Systems το προτείνει για λόγους ομοιοτυπίας με τα ελληνικά F-35A, ενώ εγγυάται πως θα έχει μικρό κόστος ενσωμάτωσης λόγω του ότι το ραντάρ των F-16 V, το APG-83 SABR, βασίζεται στο APG-81 του F-35.
Αν τώρα για παράδειγμα, η ΠΑ επιλέξει το Storm EW, και πληρώσει τα NRE για την πιστοποίηση και ενσωμάτωση στο F-16V, θα έχει να εισπράτει χρήματα από τους επόμενους χρήστες. Και υπάρχει μια τεράστια αγορά στο μέλλον για προηγμένα συστήματα αυτοπροστασίας στα μαχητικά 4ης γενιάς, καθώς δεν θα έχουν ελπίδες επιβίωσης με τα εξελιγμένα αντιαεροπορικά όπλα που κατασκευάζονται σε Δύση και Ανατολή.
Πάντως η σκέψη που έχει κυριαρχήσει αυτή τη στιγμή στην ΠΑ, είναι να περικόψει κατά 50% τα συστήματα που θα αγοράσει, και να τοποθετήσει παρεμβολείς μόνο σε 40 από τα 83 μαχητικά, θυμίζει λίγο από την ιστορία των F-16C/D Block 30 (ένα στα τρία μαχητικά είχαν αρχικά παρεμβολείς). Το κακό είναι πως τα μαθηματικά της ΠΑ είναι τελείως λάθος, καθώς παραγγελία για 40 συστήματα αντί για 83, δεν θα ρίξει το κόστος στο “μισό”, αλλά αυτό θα παραμείνει πολύ παραπάνω, καθώς η χρεώση για πιστοποίηση είναι ίδια όσα συστήματα και να αγοράσεις.
Αυτό που μπορεί να κάνει η ΠΑ, είναι να επιλέξει ένα εκ των συστημάτων (της L3Harris για φθηνότερο ή της BAΕ Systems για ομοιοτυπία με το F-35A), και μετά σε συνεργασία με τον ανάδοχο να πιέσει USAF και Lockheed Martin να “σοβαρευτεί” η τιμή και τα NRE. Σκέψεις που διαβάσαμε για προμήθεια συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου από το Ισραήλ ή τη Γαλλία, θα εκτόξευαν και άλλο το κόστος ενσωμάτωσης και πιστοποίησης.
Να τονίσουμε εδώ και ένα σοβαρό επιχειρησιακό ζήτημα. Αν τελικά προμηθευθούμε το IVEWS που το έχει διαλέξει και η Τουρκία για τα δικά της μαχητικά, τότε θα πάρουμε ένα σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου που θα το έχει και ο δύνητικά αντίπαλος μας! Ο οποίος έχει και σοβαρή τεχνολογική βάση να το αναλύσει και πιθανά να εφεύρει και “αντί-αντίμετρα” σε αυτό. Δηλαδή όχι μόνο χάνουμε την όποια διαφοροποίηση που θα είχαμε επιλέγοντας ένα άγνωστο στην Άγκυρα σύστημα, αλλά ρισκάρουμε να βρεθούμε και εκτεθειμένοι. Θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη της υπόθεσης, καθώς αν τελικά αγοραστεί ότι διαφαίνεται, θα είναι από τα πιο τραγελαφικά έχουν συμβεί στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αν θέλετε τη δική μας, απαισιόδοξη πρόβλεψη, το 2050 τα ελληνικά F-16V θα φέρουν με περηφάνεια το ASPIS II, ηλικίας 40 ετών, που φυσικά θα υπολειτουργεί λόγω έλλειψης υποστήριξης και ανταλλακτικών.
το είδαμε ΕΔΩ
.jfif)
.jpg.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου