Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο Ιστορίας της Α’ γυμνασίου έπεσα πάνω σε αυτά τα δύο αποσπάσματα σχετικά με τον Μέγα Αλέξανδρο[εικόνα στό τελος του αρθρου]. Δείτε τώρα πώς βρίσκεται στο βιβλίο η λανθάνουσα προπαγάνδα της γνωστής ατζέντας και ενσταλάζεται στην ψυχή των παιδιών από μικρή ηλικία. Μαθαίνουμε λοιπόν δύο πολύ «ενδιαφέροντα» πράγματα:
1) Ο Αλέξανδρος Γ’ ο Μακεδών ονομάστηκε «Μέγας», όχι επειδή ήταν ένας από τους μεγαλύτερους στρατηλάτες όλων των εποχών, αν όχι ο μεγαλύτερος.
Όχι επειδή όντας παιδαρέλι 20 ετών πήρε στις πλάτες του το μακεδονικό κράτος, έγινε επικεφαλής του στρατού και πήγε καροτσάκι τους Πέρσες ως την Ινδία με υποτριπλάσιο στρατό.
Όχι επειδή ήταν στρατηγική ιδιοφυία και δεν έχασε ούτε μια μάχη, ούτε καν έναν ανταρτοπόλεμο και λύγισε τους πάντες στο διάβα του και κυρίως την πανίσχυρη περσική αυτοκρατορία.
Όχι επειδή την εκστρατεία του ακολούθησε πλήθος επιστημόνων που επέκτειναν τα όρια της Γνώσης και της Επιστήμης.
Όχι επειδή έφερε το ελληνικό φως ως τα βάθη της Ανατολής, ως την ενδοχώρα της Ινδίας και τις παρυφές της Κίνας.
Όχι επειδή εξαιτίας του αναδύθηκε η «Ελληνιστική Εποχή», στην οποία διαδόθηκε ο ελληνικός πολιτισμός, τα Γράμματα, οι Τέχνες στα πέρατα του κόσμου και ο ελληνισμός έφτασε στο πνευματικό ζενίθ του.
Όχι επειδή το «Έλληνας» ήταν πια κι ένας τίτλος τιμής και υπερηφάνειας.
Όχι επειδή τον προσκύνησαν οι «μεγάλοι» της Ιστορίας όπως ο Ιούλιος Καίσαρας.
Όχι επειδή αποτέλεσε έμπνευση για άλλους μεγάλους στρατηλάτες όπως ο Αννίβας ο Καρχηδόνιος και ο Μέγας Ναπολέων.
Ονομάστηκε «Μέγας» επειδή ήταν… αντιρατσιστής. Πολύ βαθιά επιστημονική ανάλυση. Το ότι επέτρεψε μεικτούς γάμους [και παντρεύτηκε και ο ίδιος «βάρβαρες»] και διατήρησε πολλά τοπικά – περσικά στοιχεία σε σύνθεση με ελληνικά στη διοίκηση είναι γεγονός, αλλά ακόμα και ο τελευταίος θυρωρός γνωρίζει ότι αυτά δεν γίνονται από αγάπη για τον ντόπιο πληθυσμό αλλά επειδή είναι το «στανταράκι» όταν θες να διοικήσεις τέτοιες αχανείς αυτοκρατορίες με πανσπερμία φυλών, θρησκειών, ηθών και αντιλήψεων, ειρηνικά και χωρίς προβλήματα εξεγέρσεων και φυλετικών διαμαχών. Κι αυτός είναι ο λόγος που επέτρεψε την ελεύθερη πίστη σε όλες τις θρησκείες και καθιέρωσε ένα και μοναδικό νόμισμα – το ελληνικό – σε όλη την αυτοκρατορία.
2) Ότι η ενοποίηση της αυτοκρατορίας περνούσε μέσα από την ανταλλαγή των προϊόντων, φυτικών και ζωικών ναι ναι ναι οκ ναι σωστα κλπ και τσουπππ! Πετάνε κι ένα «κυρίως ανταλλαγές ανθρώπων». Ουδέν σχόλιον εδώ.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αξίες με τις οποίες πορεύτηκε ο Μέγας Αλέξανδρος:
Κατά τον Ευριπίδη, «Βαρβάρων δ` Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός, άλλ’ ού βαρβάρους μῆτερ, Ἑλλήνων τό μέν γάρ δοῦλον, οἱ δ’ ἐλεύθεροι» (Ιφιγένεια εν Αυλίδι, στ. 1400). Ο Ευριπίδης προσδιορίζει επακριβώς στους στίχους αυτούς θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των βαρβάρων και των Ελλήνων. Ταυτόχρονα, διατυπώνει ίσως για πρώτη φορά ότι το κυρίαρχο στοιχείο της ελληνικότητας είναι η «ελευθερία», την οποία στερούνται οι ασιάτες: πολιτική, κοινωνική, θρησκευτική.
Κατά τον δάσκαλο του Μ. Αλεξάνδρου, τον Αριστοτέλη, «Οἱ βάρβαροι δουλικώτεροι τά ἥθη φύσει τῶν Ἑλλήνων» (Πολιτικά Ι,1.5, 1252b7). Εξ αυτού ορμώμενος, προέτρεπε τον μεγάλο στρατηλάτη να είναι ηγεμών για τους Έλληνες, δεσπότης για τους ασιάτες, αφού είναι «από τη φύση τους δουλικότεροι και ταπεινοί, προορισμένοι σε ανελεύθερο βίο».
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σκληρός αλλά δίκαιος με όλους, αναμειγνύοντας ελληνικά και ανατολίτικα διοικητικά και πολιτιστικά στοιχεία με σκοπό όχι να φτιάξει ένα κοινωνικό χωνευτήρι, έναν αχταρμά, αλλά να βρει ο καθένας τη «θέση» του. Βέβαια η προπαγάνδα ανθίζει, ζει και βασιλεύει στα ελληνικά σχολεία και βιβλία. Ένα έθνος που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και την ταυτότητά του και βαδίζει πια σε επικίνδυνες, αριστερόστροφες woke ατραπούς.
Αρχική πηγή άρθρου: facebook
Αναδημοσίευση: Αστεράκι
Το είδαμε στο: Διόδοτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου