Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Στις 15 Μαΐου 2019 ο πρώην υπουργός εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Κοτζιάς παρευρέθηκε στην Οξφόρδη για να δώσει μία ομιλία σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μια που μένω περίπου δύο ώρες μακρυά αποφάσισα να πάω, και από τον ενθουσιασμό μου που θα γνώριζα από κοντά τον εγκληματία της λίμνης, το ανέφερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Έτσι, έφτασε στα αυτιά του. Και οι άνθρωποί έψαχναν πληροφορίες για μένα, χωρίς εγώ να το γνωρίζω. Τον διάλογό μας τον κοινοποίησα στο διαδίκτυο τις επόμενες ημέρες. Σήμερα, με αφορμή την κλιμάκωση των οδυνηρών συνεπειών της Συμφωνίας με την αναγνώριση του σωματείο για την υποτιθέμενη «μακεδονική γλώσσα», θα αποκαλύψω τη λατρεία του για τον διάλογο!
Κατ’ αρχάς να πω ότι υποθέτωντας ότι θα έκανα φασαρία (ενώ εγώ απλώς προετοιμάστηκα για σειρά ερωτήσεων), λίγα λεπτά μετά την έναρξη της ομιλίας του, η οποία έγινε σε μικρό, ακαδημαϊκό κύκλο, επιτέθηκε σε άλλον παρευρισκόμενο επειδή για λίγα δευτερόλεπτα τραβούσε βίντεο με το κινητό του. Σταμάτησε να μιλάει και άρχισε να του επιτίθεται! Σε όλη την ομιλία κοιτούσε προς την πλευρά μου και του άλλου παρευρισκόμενου με επιμονή.
Στο τέλος της ομιλίας δεν σήκωσα το χέρι για την πρώτη ερώτηση, για να μην προκαλέσω. Μετά, έγιναν ερωτήσεις από άλλες πλευρές του ακροατηρίου. Έτσι, στο τέλος πλησίασα και τον βομβάρδισα με ερωτήσεις.
Εδώ αποκαλύφθηκε η «λατρεία» του για τον διάλογο. Προσέξτε.
Πρώτον. Ενώ απέφευγε να απαντήσει, κάποια στιγμή μου λέει «εσείς δεν είστε μαθηματικός από το Imperial; τι δουλειά έχετε να ασχολείστε με τα πολιτικά και τη διπλωματία; αφήστε αυτά σε μας τους καθηγητές»!
Του απάντησα πολύ ευγενικά ότι είναι υποχρέωση όλων των πολιτών να ασχολούνται, και συνέχισα με τις επόμενες ερωτήσεις.
Δεύτερον. Λίγο αργότερα πάλι με σταμάτησε και μου λέει «εσείς δεν είστε υποψήφιος; γιατί δεν ασχολείστε με το δικό σας κοινό και έρχεστε στην ομιλία μου;»!
Του απάντησα πολύ ευγενικά ότι ως εκπρόσωπος υποχρεούται να απαντάει στις ερωτήσεις των πολιτών.
Τρίτον. Λίγο αργότερα, πάλι με σταμάτησε και μου είπε το εξής «εσείς δεν είστε από το Κιλκίς, και υποθέτω Ποντιακής καταγωγής. Γιατί ασχολείστε με τη Μακεδονία, αφού είστε Πόντιος. Αφήστε να ασχοληθούην οι Μακεδόνες που ξέρουν καλύτερα»!!!
Εδώ βλέπουμε την πλήρη αναπαραγωγή του επιχειρήματος των Σκοπιανών!
Εδώ βλέπουμε την πλήρη απαξίωση του συνομιλητή, που «δεν δικαιούται δια να ομιλεί» αν δεν τηρεί κάποιες προϋποθέσεις.
Αυτό το θεώρησα τη μεγαλύτερη προσβολή που μου έχει γίνει.
Έτσι, του αποκάλυψα κάτι πολύ προσωπικό. Για πρώτη φορά στη ζωή μου. Θεωρώ μεγάλη κατάντια που του το αποκάλυψα, διότι αν είναι μία φορά αδιανόητο να ζητάς αποδείξεις ότι δικαιούσαι να μιλάς, είναι δύο φορές αδιανόητο να δίνεις αυτές τις αποδείξεις. Όταν δίνεις τις αποδείξεις, εμμέσως δικαιολογείς την ερώτηση.
Του είπα λοιπόν το εξής «αν πάτε στο Ηρώο του Κιλκίς για τη μάχη Κιλκίς – Λαχανά του 1913 θα δείτε στην στήλη γραμμένο το όνομα Αθανάσιος Σταλίδης, στρατιώτης Πεζικού».
Τότε ο Κοτζιάς έβγαλε έναν ήχο «α» και συμπλήρωσε:«καλά».
Του είπα «ευχαριστώ» και συνέχισα να κάνω τις ερωτήσεις μου. Αυτές που ανέφερα στο άρθρο μου λίγες ημέρες μετά.
Το θεωρώ εξευτελιστικό να πρέπει να έχεις πρόγονο νεκρό σε μάχη στα ιερά χώματα της Μακεδονίας για να σου επιτρέπει ένας υπουργός να του κάνεις ερωτήσεις! Δεν είναι;
Θα συμπληρώσω και το εξής χαρακτηριστικό από την ομιλία εκείνη. Πἀνω από 25 φορές είπε ότι «ήθελα να δείξω ότι είμαι ένας πολιτικός που λύνει προβλήματα και όχι που διαιωνίζει».
Άρα, στο ερώτημα για ποιον λόγο ο Νίκος Κοτζιάς πήγε τέσσερις φορές μέσα στους πρώτους πέντε μήνες της θητείας του (25 Ιανουαρίου 2015 με 25 Ιουνίου 2015) στα Σκόπια, επί πρωθυπουργίας Γκρουέφσκι παρακαλώ, για να τους δηλώσει ότι η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να τα δώσει όλα, ένα ερώτημα το οποίο πολλοί καλοπροαίρετοι ρωτάνε, η απάντηση είναι η εξής: πρώτα και κύρια για ιδεολογικούς λόγους, δηλαδή για την ικανοποίηση των ιδεολογικών του προγόνων και των αμαρτημάτων τους, και δεύτερον για εσωτερικούς ψυχολογικούς λόγους, ώστε να μείνει στην Ιστορία το όνομά του σε μία λύση.
- Ως προς το πρώτο σκέλος, αντιγράφω την πρώτη παράγραφο από την ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών (ο σύνδεσμος είναι ακόμα ενεργός) στις 25 Ιουνίου 2015, δύο μόλις ημέρες πριν τις 27 Ιουνίου, όταν ο Τσίπρας ανακοίνωνε το δημοψήφισμα.
«ΚΟΤΖΙΑΣ: Ερχόμενος στη γείτονά μας χώρα, παρατήρησα ότι το όνομα που έχουν οι περισσότερες εκκλησίες είναι του Νίκου, του Αγίου Νικολάου. Και καθήμενος δίπλα στον ομόλογο μου Νίκολα απέκτησα την αίσθηση ότι έχω το σωστό όνομα για να έρθω εδώ. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποδοχή από τον συνάδελφό μου Νίκολα Πόποσκι, για τις συζητήσεις που είχαμε. Είναι η τέταρτη φορά που συναντιόμαστε για να κουβεντιάσουμε για τις καλές σχέσεις που πρέπει να αναπτύξουμε ανάμεσα στις χώρες μας και αυτό στο οποίο από την πρώτη στιγμή συμφωνήσαμε ήταν ότι μας χρειάζεται να πάρουμε όλα τα δυνατά μέτρα, να αναπτύξουμε την εμπιστοσύνη ανάμεσα στα δύο κράτη, ανάμεσα στα δύο Υπουργεία ειδικότερα. Ανάμεσά μας νομίζω το έχουμε κατακτήσει ήδη.»
Δεν εξηγείται αλλιώς η σπουδή του, όταν όλη η χώρα ασχολούταν με τα Eurogroup και την παύση πληρωμών, εκείνος να τρέχει 4 φορές στον Γκρουέφσκι του VMRO.
- Και ως προς του δεύτερου λόγου το αληθές, παραπέμπω στην δήλωσή του κατά την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπου λέει «βρείτε τα όπως εγώ στις Πρέσπες»!
Υποστηρίζω ειρήνη για Ουκρανία με τίμιο συμβιβασμό, όπως έγινε με Πρέσπες. Είμαι με το Διεθνές Δίκαιο και την εδαφική ακεραιότητα κρατών. Θεωρώ δικαίωμα Ουκρανίας υπερασπιστεί ύπαρξή της. Είμαι με εθνική αντίσταση, με αντιχουντικό αγώνα, με κάθε λαό που αντιστέκεται στον εισβολέα
Αυτός είναι ο Νίκος Κοτζιάς.
Σημειώσεις.
Τα δύο άρθρα στα οποία αναφέρθηκα στις ερωτήσεις που του έκανα είναι τα εξής
Υγ. Έχω κρατήσει επαφή με τρία πρόσωπα που ήταν παρόντες και τα άκουσαν όλα αυτά και μπορούν να τα επιβεβαιώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου